⚜✨⚜✨⚜
#ربیع_الاول
#ظهور_نورانی_حضرت_رسول_الله_صلی_الله_علیه_واله
#ظهور_نورانی_امام_صادق_علیه_السلام
ا❁﷽❁ا
📜حضرت عديل القرآن، جعفر بن محمد الصادق (علیه السلام) در خطبه مبارکی در بیان اوصاف و شئون حضرت رسول الله الأکرم (صلی الله علیه واله) فرمودند:
✅«.. مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ صلی الله علیه و اله فِي حَوْمَةِ الْعِزِّ مَوْلِدُهُ وَ فِي دَوْمَةِ الْكَرَمِ مَحْتِدُهُ غَيْرَ مَشُوبٍ حَسَبُهُ وَ لَا مَمْزُوجٍ نَسَبُهُ وَ لَا مَجْهُولٍ عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ صِفَتُهُ- بَشَّرَتْ بِهِ الْأَنْبِيَاءُ فِي كُتُبِهَا وَ نَطَقَتْ بِهِ الْعُلَمَاءُ بِنَعْتِهَا وَ تَأَمَّلَتْهُ الْحُكَمَاءُ بِوَصْفِهَا مُهَذَّبٌ لَا يُدَانَى هَاشِمِيٌّ لَا يُوَازَى أَبْطَحِيٌّ لَا يُسَامَى شِيمَتُهُ الْحَيَاءُ وَ طَبِيعَتُهُ السَّخَاءُ مَجْبُولٌ عَلَى أَوْقَارِ النُّبُوَّةِ وَ أَخْلَاقِهَا مَطْبُوعٌ عَلَى أَوْصَافِ الرِّسَالَةِ وَ أَحْلَامِهَا .. وَ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْهِ الْكِتَابَ فِيهِ الْبَيَانُ وَ التِّبْيَانُ قُرْآناً عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ قَدْ بَيَّنَهُ لِلنَّاسِ وَ نَهَجَهُ بِعِلْمٍ قَدْ فَصَّلَهُ وَ دِينٍ قَدْ أَوْضَحَهُ وَ فَرَائِضَ قَدْ أَوْجَبَهَا وَ حُدُودٍ حَدَّهَا لِلنَّاسِ وَ بَيَّنَهَا وَ أُمُورٍ قَدْ كَشَفَهَا لِخَلْقِهِ وَ أَعْلَنَهَا فِيهَا دَلَالَةٌ إِلَى النَّجَاةِ وَ مَعَالِمُ تَدْعُو إِلَى هُدَاهُ ..»
✅محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و اله و سلم) که ولادت یافته ی حریم عزّت و اقامت گزیده ی خاندان شرافت بود ، حسبش ناآميخته و نسبش ناآلوده، صفاتش نامعلوم بر اهل علم نبود؛ پیامبران در کتبشان بر او بشارت داده بودند، و علماء صفاتش را بيان كرده و حكيمان در اوصافش تأمل نموده بودند؛ پاكيزه اخلاقى بود بى نظير، هاشمى نسبى بى مانند، مكىّ وطنى بى همطراز؛ خوی او حیاء و طبیعتش سخاء، سرشته شده بر متانت ها و اخلاق نبوت، و مُهر زده شده بر اوصاف و خويشتن دارى هاى رسالت بود..؛ خداوند بر او کتابی نازل کرد که در آن بيان و تبیان (بیان روشن) همه چيز است؛ «قرآنى به عربى، بی هیچ انحراف و کجی، تا شايد تقوا پیشه کنند» (سوره مبارکه زمر آيه ۲۸)؛ آن قرآن را بر مردم به وضوح بيان نمود، با عِلمی كه تفصيلش داد و دينى كه آشكارش ساخت و فرائضی که واجب کرد و حدودى كه بر مردم تعیین و روشن نمود و امورى كه بر خلق آشکار ساخت و آگاهشان نمود؛ در آن قرآن راهنمایی هایی به سوی نجات است و نشانه هائى كه به هدايت دعوت کند..»
📔الكافي ج۱ صص۴۴۴ و ۴۴۵؛ بحارالانوار ج۱۶ ص۳۶۹ ؛إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات ج۱ ص۱۸۲
⚜✨⚜✨⚜✨
@Lowhon_Mahfooz
#ربیع_الاول
#ظهور_نورانی_حضرت_رسول_الله_صلی_الله_علیه_وآله
ا❁﷽❁ا
✨《وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُك》
{سوگند به آسمان، صاحب راه های نیکو و زیبا}
(سوره مبارکه ذاریات آیه ۷)
✍آسمان در باطن آیات قرآن ، وجود مبارک حضرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است؛ و الحُبُک [راه های نیکو و زیبا] امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است که او و خاندانش، همان نفس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می باشند:
🔸عن ابی جعفر (علیه السلام): السَّمَاءُ فِي بَطْنِ الْقُرآنِ رَسُولُ الله صلی الله علیه وآله وَ الْحُبُكُ أمِيرُ المُؤمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أبِي طَالِب علیه السلام وَ هُوَ ذَاتُ النَّبِيِّ وَ أهْلُ بَيْتِهِ علیهم السلام (۱)
🔸چنانکه فرموده اند: فَهُمُ الْكَوَاكِبُ الْعُلْوِيَّةُ وَ الْأنوَارُ الْعَلَوِيَّةُ الْمُشْرِقَةُ مِنْ شَمسِ الْعِصْمَةِ الفَاطِمِيَّةِ فِي سَمَاءِ العَظَمَةِ الْمُحَمَّدِيَّة (۲): ائمه اطهار علیهم السلام، کواکب عُلویّ [بلند مرتبه] و انوار عَلَویّ [منتسب به امیرالمومنین علیه السلام] هستند که در آسمان عظمت محمدی، از شمس عصمت فاطمی، ساطع شده اند.
(۱) فرات الکوفی ص۴۴۱؛ (۲) بحارالأنوار ج۲۵ص۱۷۴
@Lowhon_Mahfooz
#ربیع_الاول
#ظهور_نورانی_حضرت_رسول_الله_صلی_الله_علیه_واله
ا❁﷽❁ا
✨﴿لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضاً..﴾
(سوره مبارکه نور آیه۶۳)
🔶با نزول این آیه، تمام خلق مأمور شدند تا وجود مقدس حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه وآله) را «نبی الله» و «رسول الله» خطاب کنند، جز حضرت أم ابیها فاطمة الزهرا (عليهاالسلام) که فرمودند:
«فَأقبَلَ عَلَیَّ وَ قال یَا بُنَیَّة لَمْ تَنْزِلْ فِیکِ وَ لَا فِی أهْلِکِ مِنْ قَبلُ أنْتِ مِنِّی وَ أَنَا مِنکِ.. فَقُولِی یَا أبَتِ فَإنَّهُ أحَبُّ لِلْقَلبِ وَ أرْضَی لِلرَّبِّ ثُمَّ قَبَّلَ النَّبِیُّ جَبهَتِی وَ مَسَحَنِی مِن رِیقِه فَما احتَجْتُ إلَی طِیبٍ بَعدَه»
پدرم به من رو نمود و فرمود:« دخترم، این آیه در شأن تو و اهلت نازل نشده! چرا که تو از من و من از توأم! دخترم، همیشه مرا به لفظ "پدر" یاد کن که این خطاب دلم را بیشتر شادمان میکند و به رضای خدا نزدیکتر است»، سپس مرا در آغوش کشید و رویم را بوسید و آب دهان مبارکش را به صورتم مالید که از آن به بعد به بوی عطری نیازمند نبودم.
📔البرهان في تفسير القرآن ج۴ ص۱۰۴؛ عوالم العلوم ج۱۱ ص ۹۹
@Lowhon_Mahfooz