قسم به قطره قطره ی باران وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي (طه۴۱) که تو را خاص خودم پروردم . لبخند بزن زیر باران مهربانی‌ام 🌧🕊 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

✨ چشم اگر با دوست داری گوش با دشمن مکن عاشقی و نیک نامی سعدیا سنگ و سبوست #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن #خیام 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

نظام‌الدین محمود بن امیر احمد قاری یزدی معروف به «نظام قاری» شاعر سدهٔ نهم هجری است که دیوانی به نام «دیوان البسه» به تقلید از دیوان اطعمهٔ بسحق اطعمهٔ شیرازی ساخته است و در آن به پوشاک مردم زمانهٔ خویش پرداخته است. از وی ذکری در تذکره‌ها نیامده و از زندگانی وی اطلاعات زیادی در دست نیست. مطابق تحقیقی که ادوارد براون کرده است و با توجه به دورهٔ حیات شاعرانی که اشعارشان مورد استقبال و تقلید نظام قاری واقع شده است می‌توان استنباط کرد که وی در حوالی سال ۸۶۶ قمری زنده بوده است. تاریخ وفات وی در فرهنگ معین ۹۹۳ قمری ذکر شده که به نظر محمد مشیری غلط چاپی است و احتمال داده که در اصل ۸۹۳ قمری بوده باشد. دیوان البسهٔ وی اول بار در سال ۱۳۰۴ هجری قمری به همت میرزا حبیب اصفهانی -که پیشتر دیوان بسحق اطعمه را چاپ کرده بود- در استانبول چاپ شد و بعد از آن در سال ۱۳۵۹ شمسی به همت محمد مشیری با افست از آن چاپ و رتوش و غلط‌گیری به چاپ مجدد رسید. #نظام_قاری 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

ای دریغ ازین عمر که بی روی تو بگذشت🌿 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

برای تمام دلخو‌شی‌ام تمام آرمان و آرزویم 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

✨ دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است ...! #صائب_تبریزی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

✨ با آن‌که ز ما هيچ زمان ياد نکردی! ای آن‌که نرفتی دمی از ياد کجائی؟ #حزین_لاهیجی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

فراق دیدن جانان دل و جانم دژم دارد دلم پر آب و چین دارد تنم پر تاب و خم دارد کسی کو گم کند یاری که ده خوبی بهم دارد سزد گر نالد از دردش ولیکن سود کم دارد ایا شاهی که تیغ تو زمین را زیر دم دارد فلک فرق همه شاهان ترا زیر قدم دارد زمین اندر عدم گوهر فزون از آب کم دارد بجود از تو کند موجود و جود اندر عدم دارد مرنجان جان بغم چندین که جان بیمار غم دارد ازیرا کز سقیمی جان بر اینسان هم سقم دارد تنم بر دل بر انبازان سزد گر دل دژم دارد قضای ایزدی خواندن ستم بر وی ستم دارد بهر جائی که او باشد بخوبی چون حرم دارد خدای ما بجان ما فزون زین خود کرم دارد #قطران_تبریزی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

وطن! مرا به نخل آویزان کنید من به او خیانت نمی‌کنم این زمین و مزرعه ی من است اینجا در گودال‌های آن افتاده‌ام، و دستانم در آتش سوخته است در اینجا شیر شتر را در کودکی سر کشیده‌ام وطن من روایت روزهای شاد و غمگین نیست وطن در رویا نمی‌زید و نه در مزرعه‌ای در آغوش ماه، و نه در قطره‌ای نورانی بر گل رز وطن من غریبه‌ای خشمگین است در اضطراب قرن‌ها با ماشه‌ای کشیده بر شقیقه‌اش وطن من، کودکی است که دستانش را با امید و شجاعت به سوی شادی دراز می‌کند او بادی است در زندان و شاخه‌هایی است در نور و تاریکی، پیرمردی است که در این شاخساران جاودان  در ماتم زمین و پسرانش نشسته است این سرزمین پوست و استخوان است مرا در آن رها کنید قلب من و درخت خرما با هم از آن به سوی سال‌های سخت اوج می‌گیریم مرا به خرما آویزان کنید من به او خیانت نمی‌کنم... #محمود_درویش 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

✨ دلی از سنگ بباید به سر راه وداع تا تحمل کند آن روز که محمل برود #سعدی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

✨ بر سرِ آتشِ تو سوختم و دود نکرد آب بر آتشِ تو ریختم و سود نکرد # مولانا 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal