بخش اول خطبه فدکیه در نسخه خطیِ در حالِ تحقیق «فقالت الحمدلله علی ما أنعم و له الشکر علی ما ألهم و الثناء بما قدّم، من عموم نعم ابتدأها و سبوغ آلاء اسداها و احسان منن والاها، جمّ عن الاحصاء عددها و نأی عن المجازاة أمدها استثنی الشکر بفضایلها و استحمد الی الخلائق بإجزالها و امر بالندب الی امثالها» فرمود: خدا را سپاس به خاطر آنچه به ما نعمت داد. خدا را شکر به دلیل آنچه به ما الهام کرد و خدا را ستایش می‌کنم به علت آنچه جلوتر از ما مقدَّر کرد. خدا را شکر می‌کنم به دلیل نعمت‏هايى كه از چشمه لطفش جوشيد و عطاهاى فراوانى كه بخشيد و احسانى كه پياپى ارزانی داشت. نعمت‏هايى بی‌شمار که توان جبران آن را نداریم. خدای متعال شکرِ این نعمت‌ها را از ما خواسته تا این نعمت‌ها برای خودمان زیادتر شود و از بندگان خواسته تا به خاطر فراوانی این نعمت‌ها او را شکر کنند. «و اشهد أن لا اله الا الله کلمة جعل الاخلاص تأویلها و ضمن القلوب موصولها و أبان فی الفکر معقولها الممتنع من الابصار رؤیته و من الالسن صفته و من الأوهام الاحاطة به لیبتدع الاشیاء لا من شیء مثله و أنشأها بلا احتذاء أمثلة و سماها اظهارا لقدرته [تعبدا] لبریّته و اعزازا لأهل دعوته ثم جعل الثواب علی طاعته و وضع العقاب علی معصیته زیادة لعباده عن نقمته حیاشة لهم الی جنته.» «اشهد ان لا اله الا الله» شهادت می‌دهم که خدایی جز الله نیست و او یکتا و بی‌شریک است. روح اين شهادت‌دادن (به یگانگی خدا)، دوستى بى‌‏آلايش و خلوص است، كه قلب‌هاى مشتاقان را با این شهادت و گواهی آميخته کرده و درخشندگیِ معنای حقیقی این ذکر در افكارشان پرتو انداخته است. خدايى كه ديدگان را توانايىِ ديدن او، زبان را ياراى توصیف وی و گمان‌ها را قدرت بر تصورکردن او نيست. چون همه‌چيز را از نيستى به هستى درآورده و آنان را بدون وجود الگو و نمونه‌‏اى ايجاد کرده است. همه‌چیز را نام‌گذاری کرد تا قدرت خود را اظهار کرده و بندگانش را به فرمانبرداری از خود راهنمایی کند و براى کسانی که اهل پذیرش دعوت او هستند موجب سرافرازى باشد پس پاداش را در اطاعت؛ و كيفر و عذاب را در نافرمانى و سرپیچی قرار داد تا بندگان را از خشم و عذاب خود رهایی بخشیده به سوى بهشت و كانون رحمتش سوق دهد. ادامه دارد... #لیبتدع_الأشیاء_لا_من_شیء_مثله #أنشأها_بلا_احتذاء_أمثلة @mTatbiqy