🏷اطفالِ پنجاه ساله! | مثنوی معنوی
به کی میگیم بچه؟ کی تو این عالم بزرگ شده و قد کشیده؟ واقعیت اینه بچه ها بچهان، چون سرشون گرم عالم کوچیک خودشونه؛ فرض کنین یه آدم پنجاه ساله، از اول تا آخر یک مهمونی، بدون رعایت هیچ قاعده و آدابی، مشغول لگو بازی بشه...میشه گفت این آدم بزرگه؟ یا یک بچه، بتونه از نرخ ارز تا مسائل مختلف فرهنگی و ورزشی و...اظهار نظر کنه و تحلیل عمیق ارائه بده و متناسب با نظرش، کنشگری داشته باشه...میشه گفت این بچه است و کوچیک تر از بقیه؟
انسان تا اسیرِ نَفسه و کیمیای عشق به وجودش نخورده، تمام رفتار هاش، در حصار تنگ نَفس محبوسند؛ درست مثل بچهای که هرکاری میکنه، چرخیدن در خیالات کودکانه خودشه
برای رهایی از کوتاه بودن، باید قد کشید و از قفس نَفْس خارج شد؛ برای همینه که جناب ملای رومی رضوان الله علیه میگه:
«خلق اطفالند جز مست خدا
نیست بالغ جز رهیده از هوا»
📚مثنوی معنوی، دفتر اول، بخش ۱۵۶
#ترنّمات
🆔eitaa.com/m_a_tavallaie
تو هشتگ #ترنّمات، قراره بشینیم سر آثار سراسر نور؛ قرآن کریم، احادیث و کلام اولیاء الهی، و سعی کنیم برداشت آزاد اما کاربردی داشته باشیم...
🏷مراتب غفران الهی | شرح اسماء قونوی
🔖عارف کامل صدرالدین قونوی در تفسیر اسم غفار خداوند متعال میفرماید:
«کسانی که مشمول مغفرت الهی شده و تحت اسم غفاّر خداوند قرار میگیرند، سه دسته هستند:
دسته اول بعد از ارتکاب معصیت، به واسطه غفران الهی از عقوبت و مجازات در امان میمانند و این گروه مغفور هستند
دسته دوم کسانی هستند که اساسا سمت گناه نمیروند، زیرا میل و رغبتی به ظلمت و گناه ندارند و این گروه محفوظ هستند
دسته سوم کسانی هستند که در تلاطم امواج صفات الهی غرق شده و تحت انوار ذات الهی، از خودیت خود پاک شدهاند و به هیچ وجه کثرتی نمیبینند و این گروه معصوم هستند»
📚شرح اسماء حسنی، صدرالدین قونوی،ص۱۷۳ و ۱۷۴(تحریر و برداشت آزاد)
#ترنّمات
🆔eitaa.com/m_a_tavallaie
🏷مرزِ بهشت | قرآن کریم
بهشتِ هرکس، به اندازه وسعت فهم و قدّ وجودِ اون شخصه؛ کسی که تو این دنیا فقط به خوردن و پوشیدنی و امور شهوانی فکر کرده، ولو اینکه با اعمالش راهی بهشت بشه، اما تو بهشت هم بیشتر از همین خوردنیها و پوشیدنیها و منکوحات گیرش نمیاد، البته که چون درجه وجودی آخرت، خیلی بالاتر از دنیاست، همین لذتهای جسمانی هم اونجا فوق العاده شدید تره و اصلا قابل قیاس به لذتهای دنیوی نیست!
اما به هرحال این اصل قرآنی همه جای بهشت حاکمه که: فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ*(در بهشت هرچی که انسان اشتها کنه پیدا میکنه)
اشتها و میل، فرع شناخته؛ ما تا چیزی رو نشناسیم به اون میل پیدا نمیکنیم، برای همین اگر تو این دنیا با حقایق و معارف توحیدی آشنا نشیم، تو آخرت هم حقایق علمی رو توحیدی رو طلب نمیکنیم و تو بهشت ما خبری از لذتهای توحیدی و حتی علمی نیست
بزرگی میگفت:«کاش زودتر از دنیا بریم تا در بهشت، از أمیرالمؤمنین درس نهج البلاغه بگیریم»
این شخص تو دنیا با معارف علمی عجین شده، برای همین تو قیامت میتونه واقعا چنین چیزی رو مطالبه کنه؛ بالاتر از این، کسانی هستند که تو دنیا، افق وجودشون رو خودِ توحید تنظیم شده؛ این افراد تو آخرت هم جمالِ یار رو اشتها میکنند...
📚*سورهٔ زخرف، بخشی از آیهٔ۷۱
#ترنّمات
🆔eitaa.com/m_a_tavallaie