دهخدا در لغت‌نامه‌اش، ذیل کلمه زینت نوشته؛ آن‌چه برای آرایش به‌کار می‌رود. و آرایش را معنا کرده‌اند به زیبا کردنی که با افزودن چیزی حاصل شود. آن‌وقت اگر زینب را زینت پدر معنی کنیم، یعنی زینب سلام‌الله‌علیها با آمدنش به خانواده علی علیه‌السلام ، علی علیه‌السلام را زیباتر کرده‌است. و الحق که هیچ‌کس جز زینب سلام‌الله علیها نمی‌توانسته بر زیبایی پدرش بیافزاید. و حسین علیه السلام که زینب سلام الاه علیها را به کربلا برد، امر خدایش را اطاعت کرد که فرموده‌ است؛ "يَا بَنِيٓ آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ" (ای فرزندان آدم! زینت خویش را در هر مسجدی همراه بگیرید.اعراف/۳۱) کربلا، مسجد و محراب حسین علیه‌السلام است و این مسجد، زینتی چون زینب سلام‌الله علیها می‌خواهد. از همین روست که سیدالشهدا، در شب عاشورا همه را معاف می‌کند از همراهی‌‌اش، مگر زینتِ علی را، زینتِ عاشورا، زینتِ کربلا... اسلام این‌گونه به زن معنا می‌بخشد. تمدن غرب، با تمام ادعاهای حقوق زن، هرگز نمی‌تواند حتی به گرد پای کنیزان بی‌بی جانِ ما برسد. #الگوی_سوم #بانوی_تراز #حق_مادری

از روزی که تصمیم گرفتم در زمینه مطالعات زنان، تحقیق و مطالعه کنم، ۶سال می‌گذرد. آن اوایل فقط کنجکاوی خودم بود که می‌خواستم بفهمم منِ زن، با آن دیگری که مردَش می‌خوانند چه فرقی دارد؟ خصوصا برای من که عقیده و مذهب نقش پررنگی در زندگی‌ام داشت، خیلی مهم بود که بفهمم این همه تفاوتِ حقوق و تکالیف و مسئولیت‌های زن و مرد از منظر اسلام چه دلیلی دارد؟ چرا فمنیست‌ها این‌قدر تلاش می‌کنند عین مردها بشوند؟ همان وقت‌ها توی کنجکاوی‌های خودم سر از جاهای عجیبی درمی‌آوردم. مثلا با خودم می‌گفتم چرا زن نباید پیامبر بشود؟ آن‌قدر گشتم و گشتم و گشتم تا رسیدم به این‌جای ماجرا که خُب!!! همه‌ی مردها که پیامبر نمی‌شوند، آن برگزیدگانی هم که این شأن را می‌یابند، کارشان اینَ‌ست که انسان تربیت کنند، و مادر هم که قرارَست همین کار را بکند. یعنی خداوند نقشی برابر با نقش پیامبر را بر عهده‌ی مادر گذارده‌است. نقشی که مردانِ کمی به آن رسیده‌اند. ولی همه مادران، به راحتی پیامبرِ فرزندان خویش خواهند بود؛ اگر بخواهند و اگر همانی را در گوش فرزند بخوانند که خدا گفته است و گاه حتی آن را در قالب وحی بر دلش الهام کرده‌است، هم‌چنان که بر مریم و مادر موسی الهام می‌شد. در عظمت مادری همین بس که، رَحِمِ او شبِ قدر است. او ظرف نزول روح است؛ و هر بار که فرزندی در بطنش حمل می‌کند، تجربه‌ی نزول روح را خواهد داشت. و در بطن مادر است که روح بر انسان دمیده می‌شود. . همان که خداوند عزّوجل فرمود: نَفَختُ فیهِ مِن روحي. حادثه‌ای عظیم که بعد از آن آدم لایق سجده‌ی فرشتگان شد. و این تجربه هربار که تکرار می‌شود، مادر سرمایه‌ای بزرگ‌تر خواهد داشت. او حالا می‌تواند با حفظ و تعالی همین سرمایه‌ی عظیم، بشود پیامبرِ کودکش. وقتی خدا برای مادر، چنین مقدر فرموده‌است، چه اهمیتی دارد که او به‌ظاهر از بعضی نقش‌های اجتماعی محروم باشد؟ اگر حضرت زهرا سلام‌الله علیها، حقیقت لیلة القدر است، خالق پشت پرده کربلاست و الگوی امام زمان و حجت خداوند بر ائمه*، این همه را از تربیت عالی‌ترین نسل توحیدی تاریخ خلقت کسب کرده‌است. آری چنین است برادر (خواهر؟) که اسلام، زن را بر اساسِ #کمیت و #کیفیت فرزندانش تکریم می‌کند و نه براساس شغل و پول و زیبایی و تحصیلات و... (البته با واکاوی همان محدودیت‌ها هم می‌توان دریافت که بسیاری‌شان محدودیت نیست، فقط تفاوت در نقش‌هاست.) *این عبارات، عین روایات معصومین علیهم‌السلام است. #الگوی_سوم #حق_مادری #مادر #پدر #فمنیسم #فمینیسم #حق_زنان #خانواده #حلال_زادگی #روز_زن #هشت_مارس #هشتم_مارس 🆔 @vaqeiattahaqiqat