وطن را مرده می‌پنداری؟ خون‌ِ سرخِ لاله‌ها را نمی‌بینی؟ که به پای ریشه‌‌های درختِ وطن ریخت تا جانِ من و تو، سبز شود و تا آسمان بالا برود... مرگ بر جانم اگر اندیشه‌ام رضا دهد که وطن را مرده بپندارم! اگر در صفحه‌ای از کتابِ تاریخ کسی قصد جانش را کند، لاله می‌شوم و تمامِ گل‌برگ‌هایم را به پایش می‌ریزم... رقیه برومند

و قطعا جا داشت مجدد گذاشته بشه...

عمیقا خسته‌م از افرادی که ناامیدی رو رواج می‌دن...

تکیه کن به قلبِ من، تا ابد همراتم...

اَنار در آغوشِ صبح و نور

دیتِ صبحگاهی فقط فکر می‌کنم آقایی یه چیزی گفت که خانومی انقدر زود گذاشت و رفت! جنابِ پرنسس حتی برای ناز کشیدن هم به خودش زحمت نداد و پر کشید به سمت مقصد بعدی

قلم، صدا و لحن بیانِ حامد عسکری قلب آدمو آروم می‌کنه.

به دنیا بگویید زنِ ایرانی این‌ چنین دشمنان را خار و خفیف می‌کند... به دشمن بگویید اگر شجاعت تمامی به ظاهر مردانتان را وجب کنند، برابر با ذره‌ای از جسارت چشمان زنان سرزمینم نخواهد شد! زنانی که آسمان را در آغوش می‌گیرند و مردانی از جنسِ آسمان را بال و پر می‌بخشند تا مامِ ایران استوار بماند... /رقیه برومند شبی که چشم‌هایم از اشکِ شجاعت درخشید و جانم جان گرفت🌱

کتاب؛ یا به عبارتی دیگر، بهترین اختراع بشر

چون که این بخش‌های کتاب حسابی خنده به صورتم نشوند☁️