﷽ رُوِیَ عَن عَلِیٍّ عليه السلام قال : «مَا كَانَ‌ اللَّهُ‌ لِيَفْتَحَ‌ عَلَى‌ عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ» 1 📌ترجمه:خدا درِ شكرگزارى را بر بنده‌اى نمى‌گشايد كه درِ فزونى نعمت‌ها را بر او ببندد، و درِ دعا را بر روى او باز نمى‌كند كه درِ اجابت كردن را نگشايد، و درِ توبه كردن را باز نگذاشته كه درِ آمرزش را بسته نگهدارد. 🔻شرح: روایت از امیرالمؤمنین (ع) منقول است که حضرت فرمودند، اين طور نيست كه خداوند درب شكر را بر روی بنده‌ای بگشايد و از آن طرف باب زيادتی را نسبت به نعمت‌اش، آنرا ببندد . آنگاه كه امر می‌كند شكرگذار من باش همان گاه است كه عبد وقتی ستايش كرد خداوند را و ثنای او را گفت، حمد او را گفت،درب زيادتی نعمت بر روی او گشاده می‌شود. اشاره به آيه شريفه است؛ «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ»2 «وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ»؛ اينطور نيست خداوند درب دعا و مسألت را بر روی عبد بگشايد و از آن طرف درب اجابت و پاسخ مثبت را بر روی او ببندد . بگوید بخواه بعد هم وقتی خواست او را محرومش كند. خدا اينطور نيست، «اُدْعوُنِي اَسْتَجِبْ لَكُمْ»3، «وَ لَا لِيَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ»؛ خداوند اينطور نيست كه درب توبه را بر روی بنده‌اش بگشايد، بعد از آن طرف درب مغفرت و آمرزش را بر روی او ببندد . بگوید معذرت بخواه بعد معذرت را نپذيرد.خدا اينطور نيست چون دارد، «مَا كَانَ‌ اللَّهُ»؛ اوّل حضرت می فرمايد: «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا». خوب خطاب دارد می گويد: «توبوا» توبه كن. می‌خواهد قبول نكند بعد می‌گويد توبه كن. خوب اين كه نمی‌شود. علی (ع) كانَّه يك تلازم دارد اينجا درست می‌كند بين سه چيز با سه چيز: اوّل، بين شكر و زيادتی نعمت. دوّم، بين دعا و اجابت دعا. سوّم، بين توبه و مغفرت. توجّه كرديد. به تعبير ما طلبه‌ها تلازم درست می‌كند. و شما می بینید كه آن سه چيز هر سه از ناحيه خدا بود. شكرگذاری کردن و از طرفی دعا كردن، توبه كردن. همه از طرف او چیه؟ آمده. امر هم كرده. 📌 وقتی امر كرده پيامدش چيست؟ اين درب را باز كرد بايد آن درب را هم باز كند. نمی‌شود اين درب‌ها را باز كند آن درب‌ها را چی؟ ببندد. اين جملات از علی (ع). ا-نهج البلاغه، حكمت 435 2-سورۀ مبارکۀ ابراهیم، آیۀ 7 3-سورۀ مبارکۀ غافر، آیۀ 60 نَهْجُ الْبَلَاغَةِ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِين‌(ع): مَا كَانَ‌ اللَّهُ‌ لِيَفْتَحَ‌ عَلَى‌ عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

#بماند_به_یادگار وقتی او چنین اراده کرده پس خیر، صلاح، درست و خوب هم اوست پ.ن: آزمودم؛ خندهِ طاعاتِ هشیاران نداشت- ذوقِ عیشِ های‌های گریهٔ مستانه را #یغما_جندقی #تسلیما_لامرک

وَ رُوِيَ عَنْهُ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) : «أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ اَلْأُمَّةِ» و از رسول خدا (ص) چنین روایت شده است: من و علی پدران این امت هستیم.. اما براستی راز این جمله چیست؟ و رازش را خود در کلام دیگر فرمود: لولا انت یا علی! لم یُعرف المومنون بعدی.. ای علی! اگر تو نبودی مومنان بعد از من شناخته نمی شدند.. بی مبالغه پدر بود و پدری کرد و پدرانه پای ما ایستاد تا ما را حیات ببخشد.. نه تنها حیات معنوی که اگر او و پیروان پس از او نبودند و ایستادگی نمی کردند دنیا ناامن تر از آن بود که ما را بزایید.. ما هر چه داریم از ایمان او داریم! او در تمام این مدت می توانست، چون بسیاران، پای‌مردی نکند اما پای ما ایستاد و ایستادگی کرد و می کند! از این روست که مادر ما درخواست داشت که: یا علی! سلام مرا تا قیامت به فرزندانم برسان.. الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایته علی ابن ابی طالب و اولاده المعصومین صلواه الله علیهم اجمعین 🌺🌺🌺 #مولا_علی #تسلیما_لامرک https://eitaa.com/m_rahii

در طریق سعادت از خلوتی راه نهراسید #مولا_علی #خطبه ۲۰۱ https://eitaa.com/m_rahii

«و توکل علی الله و کفی بالله وکیلا» بر خدا توکل کن! همین بس که خدا حافظ و مدافع (انسان) باشد!! (دومین از احزاب) #میثاق #یا_یحی_الموتی #سفر #سکوت_آخرین_سنگر_است یکم. https://eitaa.com/m_rahii

درونم کسی است که مجدانه نگران است. یعنی نگران بود. غمگین و نگران. از خدا خواستم همان آرامشی که به مادر موسی (ع) داد را به من نیز عطا کند.. (به عنوان نمونه آرامش یافتن های ویژه قرآنی). چندی نگذشت این حکمت به گوش قلبم رسید که «لاحول و لاقوه الا بالله». از چه نگرانی؟ همه چیز دست خداست! همان خدایی که حافظ و مدافع متوکلین است.. #میثاق #یا_یحی_الموتی #سفر #سکوت_آخرین_سنگر_است دوم. https://eitaa.com/m_rahii

🔹یک عملیات در سه میدان: روایتی از راهبرد ایران در مدیریت منطقه پس از وعده صادق ۲ 🔸 جمهوری اسلامی ایران در شب موشک باران اسراییل (وعده صادق۲) نشان داد که نه تاخیر می کند و نه شتابزده می شود. به واقع نه هیمنه نام‌ها او را می‌ترساند و نه به اتکا قدرت درون‌زایش در یکسره کردن جنگ عجله می کند. این صِرف صلابت در پاسخ نبود که نظاره‌ کنندگان را به وجد می‌آورد بلکه در این عملیات همگان می‌دیدند که قیام و قعود جمهوری اسلامی مبتنی بر حکمت است. اگر به صبر استراتژیک روی می آورد از سر حکمت است (نه ترس) و اگر قیام می کند نیز از سر حکمت است (نه خشم). در آن شب هر آنچه در مقابل دیدگان همه به نمایش گذاشته شد یک نمونه بود از درایت و اقتدار برآمده از نظریه مقاومت. اما پر واضح است که بی اقدامات روز های بعد، آن موشک باران اینقدر موثر نِمود نمی‌یافت. نباید غفلت کرد که این دست ابتکار عمل‌ها ضربه ای محکم به رژیم وارد نموده و پاسخ دشمن را باید در این میدان ها نیز انتظار داشت. همان قدر که توجه به رصد تحرکات نظامی ضروری است توجه به دست های مریی و نامریی دشمن در ساخت گزاره های جدید، از گلوگاه های مهم رویارویی پیش‌روست. 🔸 اولین گروه رسمیِ حمایت مردمی، در نماز جمعه نصر شکل گرفت. اگرچه این نماز جمعه، با وجود آن تهدیدها، نترسی و صلابت جمهوری اسلامی را مخابره می‌کرد اما جلوه دیگرش حضور پر شور و میلیونی مردمی بود که جان بر کف، خط مبارزه با صهیونیست را -با تمام هزینه هایش- دنبال می‌کردند. در آن روز اولین موج خودنمایی قدرت نرم مقاومت ایرانی بدین شرح بود: «ما مردم ایران، هم دوش جمهوری اسلامی در حمایت شما کوتاهی نخواهیم کرد». همین پیام کوتاه کافی بود تا خط رسانه‌ای «دولت‌ ایران-مردم ایران» بکلی رنگ ببازد. پس از آن، دیگر در رسانه ها خبری از این نبود که آیا مردم ایران با سیاست های جمهوری اسلامی همراه هستند یا نه؟ همان حضور پر شور، شبهه دو دسته‌گی را پیش از طرح پاسخ بود. 🔸همچنین چندی پیش از وعده صادق، جریان رسانه دشمن بر پایداری مردم لبنان فشار بسیاری می‌آورد. با شهادت سیدحسن نصرالله این فشار شدید و شدیدتر هم شد. این جنگ روانی خط عملیات خود را بر محور مقاومت لبنان، از طریق مردم لبنان دنبال می کرد. تلاش ویژه اتاق‌های عملیات روانی بر این بود که به مردم لبنان بقبولانند که با شهادت نصرالله، حزب الله لبنان شکست خورده است و از آن مهم تر جمهوری اسلامی ایران نیز در یک سازش خیانتکارانه جبهه لبنان را معامله نموده است (وگرنه مهم ترین شریک خود را اینگونه تنها نمی‌گذاشت). وعده صادق۲، نماز جمعه نصر و سومین دلیل حمایت، حضور وزیر امور خارجه، آقای دکتر عراقچی، زیر بمباران فرودگاه بیروت در لبنان بود. حضور به موقع ایشان، این خط رسانه‌ای مهلک را نشانه می‌رفت. یعنی اگر نماز جمعه نصر، مردم ایران را در کنار جبهه مقاومت به نمایش می‌گذاشت، حضور ایشان، در واقع حضور دولت ایران در کنار جبهه مقاومت را تضمین کرد. این سفر جسورانه هم خط رسانه ای را شکست و هم اتحاد ملی در حمایت از مقاومت را در یک کنش مخابره نمود. (البته این وزیر محترم در امتداد هم‌بستگی میدان-دیپلماسی هنوز -بعد از گذشت سه هفته از طوفان الاقصا- از تلاش برای اعمال قدرت نرم جمهوری اسلامی برای مدیریت میدان از پا ننشسته است) 🔸 با تلاش هایی که صورت گرفت طوفان الاقصا نه تنها در میدان بلکه در جهان رسانه ها و برساخت معانی موفق، پرشکوه و بازدارنده تصویر شد. با همین چند کنش به هنگام، رابطه «حاکمیتِ ایران-مردمِ لبنان/غزه»، «رابطه مردمِ ایران-مردمِ لبنان/غزه» و «رابطه دولتِ ایران-مردمِ منطقه» آن چنان که شایسته بود تثبیت شد. تنها رابطه «دولتِ ایران-دولتِ لبنان» بود که باید مورد اهتمام قرار می‌گرفت. با شهادت سیدحسن نصرالله، جریان‌های سیاسی حامی سازش با اسرائیل در بدنه سیاسی لبنان رو به فزونی نهاد. گاه شنیده می‌شد که حتی در قامت رییس مجلس لبنان، سخن از عقب نشینی، خلع سلاح حزب الله و ... به میان می‌آمد. سفر به موقع دکتر قالیباف در جهت ترمیم این رخنه اقدامی موثر قلمداد می شد. هم حضور ایشان در کسوت رییس مجلس اسلامی ایران و هم سکان‌داری ایشان به صورت گسترده‌ای دیده شد. این سفر با انبوهی از دیدارهای سیاسی با هدف حمایت دولت-دولت در واقع حمایتی بود که در قامت وعده صادق، میدان و دیپلماسی را به هم نزدیک تر می کرد. پر واضح است که دشمن در روز های آینده به سراغ نقاط قوت جمهوری اسلامی در این صحنه‌ها خواهد رفت. مواظبت از افکار عمومی مردم منطقه (به خصوص ایرانیان به خاطر اینکه هسته سخت حمایت از مقاومت هستند) از مهم ترین و ضروری ترین اقدامات پدافندی در روز های آینده ست. ✍ محمدجواد مردانی https://eitaa.com/m_rahii

مکتب سیدحسن نصرالله و راهی که باقی است 🔸 چند روز پیش در ازدحام اخبار، خبری از رسانه‌های آمریکایی منتشر شد که حزب الله لبنان توانسته است از پایین ترین سطوح تا عالی ترین رده فرمانده‌ای خود را بازسازی کند. خبرگزاری‌های نزدیک به حزب الله نیز بر این خبر صحه گذاشتند. هر چند این دو سوی جنگِ رسانه‌ای با انگیزه های متفاوت این خبر را منعکس می کردند اما آنچه به ذهن می‌رسید یک جمله بود: خدا را شکر. 🔸 هرچند باید اذعان داشت که خود سیدحسن تنها یک دبیرکل تشکیلات نبود که با رفتنش تنها عنوان «دبیرکل» را به دیگری واگذارد. او با سال ها تلاش توانسته بود در جبهه های مختلف میدان‌دار مقاومت شیعی باشد. با اینکه در این سال‌ها با موفقیت‌هایش در جنگ‌هایی که پشت سر گذاشت روز به روز بر اعتبارش افزوده شد اما او به هیچ کدام از این عناوین وابسته نماند بلکه ترجیح داد تنها سرباز «سیدالقائد» خطاب شود. همواره در قامت عالمی ربانی، آبروی اسلام، شیعه، جمهوری اسلامی، روحانیت شیعه و ... بود. امروز اما این ما هستیم که باید سهم خود را ادا کنیم. جز بازسازی سیاسی-نظامی در صحنه های دیگر جا خالی او و یاران او منتظر غیرت دینی ماست. 🔸 او پیش از هر چیز خود را شیعه علی ابن ابی طالب معرفی می کرد. در همین یک سال گذشته بارها و بارها علت ایستادگی‌اش در کنار مردم غزه را با ارجاع به گزاره «نحن شیعه علی ابن ابی طالب» توضیح می داد. هر چه رسانه های تو در توی معارض، شیعه هراسی را نمود می دادند او با ایستادگی‌اش در موقعیت‌های حساس موجب تعجب انبوهی از مخاطبان را فراهم می‌نمود و در نهایت شیعه را نه «خنجری در پشت مسلمین» که «راهبران خط شهادت و عزت» معرفی می ‌کرد. در همه این سال ها او به هر موفقیتی دست یافت، خود را شیعه علی (ع) معرفی نمود. او براستی یک روحانی موفق در تبلیغ اسلام، شیعه و انقلاب اسلامی بود که سال ها بی آنکه عنوانی از مبلغ را به دوش بکشد مجاهدت کرد و سربلند از وظیفه صنفی خود بیرون آمد. 🔸 در راستای همین تبلیغ، سیدحسن نصرالله، مستقیما با میلیون ها جوان مسلمانِ عرب زبان سخن گفت. این مخاطبان شاید به خاطر تفاوت زبان شان با گفتمان‌سازهای ایرانی انقلاب اسلامی، نمی‌توانستند با مرکز تشیع آشنا شوند اما سیدحسن با ایستادگی‌‌هایش در میان انبوهی از این مخاطبان دیده می‌شد و در اوج دیده شدن همه را ارجاع می‌داد به شیعه بودنش، به پیرو نظریه مقاومت بودنش، به انقلاب اسلامی و به سیدالقائد. او از این منظر، ما شیعیان را به یاد احمد بن موسی (شاهچراغ علیه السلام) می انداخت. او در هر موقعیتی تلاش داشت از همگان بیعت بگیرد تا ایشان را به سوی بیعت با سیدالقائد سوق دهد. او حتی در اوج محبوبیت خود، آن زمان که مرد سال جهان عرب شد نیز با اظهار ارادتش به آیه الله خامنه‌ای سعی داشت جوانان عرب را به مرکز مقاومت شیعی سوق دهد. امروز نیز جای خالی او در تببین مواضع نباید خالی بماند. 🔸 از سوی دیگر او نمونه والا در تبیین نظریه مقاومت بود. کمتر گروهی مثل حزب الله لبنان بوده که حتی پیش از انقلاب اسلامی خارج از محدوده ایران متولد شده باشد اما خود را هم راستا با آرمان‌های انقلاب اسلامی تصویر کند. اگر بگوییم حزب الله لبنان با رهبری او الهام بخش دیگر هسته‌های مقاومت بوده بی راه نگفته‌ایم. با نگاهی وسیع تر مقاومت و ایستادگی آن‌ها بود که دیگر هسته‌های مقاومت را بر آن داشت که می‌توان در هر جا که هستند قیام کنند و با ایستادگی نصرت الهی را ضامن تثبیت و رشد خود بدانند. حتی صورت بندی هلال شیعی و وضوح یافتن تمدن نوین اسلامی با مجاهدت نصرالله و یاران مخلصش -که خارج از ایران بودند- معنا یافت. او در تمام این سال ها خود را وام دار نظریه مقاومت معرفی کرد و در هر مقطع با تطبیق حوادث پیش‌آمد با معارف شیعی، دید مخاطب را تا شعاع سنت‌های الهی باز می نمود. در اهمیت این نقش آفرینی اش در همین روزها و با فقدان او مردم لبنان با اتکا به اینکه خدا می‌بیند و او کافی است ایستادگی خود را از دست نداده‌اند. 🔸همه این موارد و بیش از این‌ها فقدان او را نمایان‌تر نشان خواهد داد. پر کردن خلا رده سیاسی-نظامی او با مجاهدت برادران لبنانی میسر شده است. اما دیگر اضلاع نقش آفرینی او نیازمند قیام، ابتکار و تلاش همه متعهدان به آرمان اوست. ایده های بسیار زیادی در این میان وجود دارد که می توان با تقسیم‌شان میان انبوهی از جوانان مومن انقلابی رخنه به وجود آمده به خاطر فقدان ایشان را تا حد زیادی پر کرد. اولین گام این است که نخبگان اهل فکر و قلم نسبت به نبود ایشان بی تفاوت نمانده و پر اهتمام ابعاد روی زمین مانده را به رشته قلم بیاورند. ✍ محمدجواد مردانی https://eitaa.com/m_rahii

«این جنگ را شما شروع می‌کنید اما پایانش را ما ترسیم می‌کنیم» #شهید_قاسم_سلیمانی https://eitaa.com/m_rahii

لاتَستَصغِرَنَّ أمرَ عَدُوِّكَ إذا حارَبتَهُ؛ فَإنَّكَ إن ظَفِرتَ بِه لَم تُحمَد وَ إن ظَفِرَ بِكَ لَم تُعذَر كارِ دشمن را به هنگامى كه با او نبرد مى‌كنى، كوچك مشمار؛ چرا كه اگر پيروز شدى، ستايش نشوى و اگر او بر تو پيروز گشت، معذورت ندارند. پ.ن: معذورت ندارد یعنی فکر نکن اگر کار او را کوچک بشماری، این تحلیل چیزی از غلبه او را کم می‌کند. بلکه اگر غلبه یافت هیچ به تو رحم نخواهد کرد. #مولا_علی https://eitaa.com/m_rahii