⚫️عبرتهای عاشورا /شریح قاضی ◾️▪️امام خامنه ای: تاریخ مى‌نویسد: «مسجد کوفه مملو از جمعیتى شد که پشت سر ابن زیاد به نماز عشا ایستاده بودند.» چرا چنین شد؟ بنده که نگاه مى‌کنم، مى‌بینم خواصِ طرفدارِ حقْ مقصرّند و بعضى‌شان در نهایتِ بدى عمل کردند. مثل چه کسى؟ مثل «شریح قاضى». شریح قاضى که جزو بنى‌امیّه نبود! کسى بود که مى‌فهمید حق با کیست. مى‌فهمید که اوضاع از چه قرار است. وقتى «هانى بن عروه» را با سر و روى مجروح به زندان افکندند، سربازان و افراد قبیله‌ى او اطراف قصر عبیداللَّه زیاد را به کنترل خود درآوردند. ◾️▪️ابن زیاد ترسید. آنها مى‌گفتند: «شما هانى را کشته‌اید.» ابن زیاد به «شریح قاضى» گفت: «برو ببین اگر هانى زنده است، به مردمش خبر بده.» شریح دید هانى بن عروه زنده، اما مجروح است. تا چشم هانى به شریح افتاد، فریاد برآورد: «اى مسلمانان! این چه وضعى است؟! پس قوم من چه شدند؟! چرا سراغ من نیامدند؟! چرا نمى‌آیند مرا از این‌جا نجات دهند؟! مگر مرده‌اند؟!» ◾️▪️شریح قاضى گفت: «مى‌خواستم حرفهاى هانى را به کسانى که دورِ دارالاماره را گرفته بودند، منعکس کنم. اما افسوس که جاسوس عبیداللَّه آن‌جا حضور داشت و جرأت نکردم!» ◾️▪️«جرأت نکردم» یعنى چه؟ یعنى همین که ما مى‌گوییم ترجیح دنیا بر دین! شاید اگر شریح همین یک کار را انجام مى‌داد، تاریخ عوض مى‌شد. ◾️▪️اگر شریح به مردم مى‌گفت که هانى زنده است، اما مجروح در زندان افتاده و عبیداللَّه قصد دارد او را بکشد، با توجّه به این‌که عبیداللَّه هنوز قدرت نگرفته بود، آنها مى‌ریختند و هانى را نجات مى‌دادند. با نجات هانى هم قدرت پیدا مى‌کردند، روحیه مى‌یافتند، دارالاماره را محاصره مى‌کردند، عبیداللَّه را مى‌گرفتند؛ یا مى‌کشتند و یا مى‌فرستادند مى‌رفت. آن گاه کوفه از آنِ امام حسین علیه‌السّلام مى‌شد و دیگر واقعه‌ى کربلا اتّفاق نمى‌افتاد! اگر واقعه‌ى کربلا اتّفاق نمى‌افتاد؛ یعنى امام حسین علیه‌السّلام به حکومت مى‌رسید. حکومت حسینى، اگر شش ماه هم طول مى‌کشید براى تاریخ، برکات زیادى داشت. گرچه، بیشتر هم ممکن بود طول بکشد. ◾️▪️ اى شریح قاضى! چرا وقتى که دیدى هانى در آن وضعیت است، شهادتِ حق ندادى؟! عیب و نقصِ خواصِ ترجیح دهنده‌ى دنیا بر دین، همین است. بیانات امام خامنه ای در دیدار فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) ۱۳۷۵/۰۳/۲۰ #جهاد_تبیین #یاحسین #محرم @nasr24

از: مادران جمهوری اسلامی ایران به: جهانیان به ویژه مردم مقاوم و مظلوم غزه و لبنان بسم الله الرحمن الرحیم تاریخ شهادت خواهد داد که در سایه انفعال جامعه جهانی و فقدان برخوردهای بازدارنده نهادهای بین‌المللی و دولت ها، نزدیک یک سال است که رژیم منحوس صهیونیستی، در غزه و سپس لبنان، زنان و مردان و کودکان را به وحشیانه ترین شکل به خاک و خون کشیده است. با پشتیبانی آمریکا توحش این سگ هار روز به روز بیشتر میشود و تجاوز و جنایت ها افزون میگردد. اما در گوشه‌ای از جغرافیای عالم ما قرار گرفته ایم، ما مادران ایران. یک سال است اشک چشمانمان خشک و آتش دل هایمان سرد نشده و با حیرت و غمِ بی حد، این جنایت عریان و این مقاومت غرورآفرین و حسرت انگیز را نظاره گر هستیم. یک سال است که جسم مان اینجاست و روح مان، شانه‌های مادرهای بی فرزند شده را، خواهرانه و تسلی بخش، میفشارد. جسم مان اینجاست اما روح مان کنار کودکان زیر آوارِ جنگ، نشسته و گونه های سرد آنان را نوازش میکند. یک سال است که ما جدا از جسم هایمان شده ایم. و حق همین است. مگر مادر شدن، وسعت قلب به همراه ندارد؟ مادر که میشوی، قلبت به اندازه همه کودکان جهان، عاطفه در خود جای می‌دهد. در این میان، مادرِ #مسلمان که باشی، نگاه آرمانی و مبتنی بر عقیده‌ات، خون داغ بیشتری در رگ های عاطفه و خروشَ‌ت می‌دمد. ما مادران ایران زمین این نامه را می‌نگاریم تا در این برهه از تاریخ اعلام کنیم که: ۱- چونان که مردم عزیز غزه و لبنان سالها در بطن جهاد و مقاومت بالنده شده اند، ما نیز در مجالس عزا و حماسه اباعبدالله الحسین، و نیز در مکتب انقلابی امام روح الله پرورش یافته ایم. برای ما نیز نصرت دین خدا و یاری مظلوم ارزش و هدف و آرزوست. تپش قلب های ما «یا لیتنا کنا معکم» است و آرمان ما نابودی استکبار جهانی. ۲- ما مادران فرزندان خود هستیم اما صاحبان آنان نه، تنها کَس آنان نه. بنابراین اگر روزی قرار باشد فرزند در راه خدا بدهیم، میدهیم. چونان که نسل قبل از ما دادند. و اگر قرار باشد فرزندان را بگذاریم و به یاری جبهه مقاومت بشتابیم، می‌گذاریم و می‌شتابیم. خداوند برای فرزندان ما کافی است. همانگونه که حضرت صدیقه طاهره برای وظیفه و در راه خدا، هم فرزند داد و هم فرزندانش را از وجود مادی خود محروم نمود. ۳- مادران همیشه خانواده را گرم و کامل می‌خواهند؛ از بازی پدرها با فرزندان لذت می‌برند؛ از تکیه کردن به مرد زندگی خود نیرو می‌گیرند. اما ما ابایی از راهی کردن همسران و مردان خود به جبهه‌های مقاومت و مبارزه با شیطان مجسم و هموار کردن راه ظهور نداریم. همه فخر ما این است که مصداق این آیه شویم: «لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون» ۴- تقدیر و طراحی خداوند اینگونه بوده که بعد از سال‌های انقلاب و دفاع مقدس که ایران اسلامی خود در خط مقدم درگیر مبارزه با دشمن بود، اکنون از مرزهای درگیری فیزیکی دور باشد. لکن این دوری جغرافیایی هرگز برای ما مانع انجام وظیفه نیست. ما مادران ایران طبق حکم جهاد رهبرمان امام خامنه‌ای، بر خود فرض میدانیم با همه توان، مؤمن و استوار، در این جبهه ایفای نقش کنیم: - کمک‌های #مالی و غیرمالی پشتیبانی - #جهاد_تبیین و روایت صحیح از مظلومیت فلسطین و حقانیت حزب‌الله - تشجیع و تقویت اراده حاکمیت جمهوری اسلامی مبنی بر مبارزه با رژیم صهیونیستی و آمریکای جنایتکار - جلوگیری از برافراشته شدن پرچم #نفوذ دشمن در #سبک_زندگی و فرهنگ - جهاد #فرزندآوری و ایجاد نسل ادامه دهنده راه حق - #فرزندپروری و پرورش انسان های آزاده و مسلمان - دعا و توسل و استغاثه و درخواست امدادهای غیبی و الهی. تاریخ دنیا و خصوصاً تاریخ ایران، بارها ثابت کرده که #زنان به خوبی از پس این وظایف برمی‌آیند! زنان همیشه در جبهه‌های سخت و جبهه‌های نرم نقش آفرین بوده‌اند. مادران انسان می‌سازند، انسان‌ها تاریخ را. مادران تاریخ سازند... «و لینصرن الله من ینصره» جمعی از مادران ایران اسلامی ༺◍⃟჻ᭂ࿐❁❥༅••┅┄ امضای نامه فوق 👇 https://survey.porsline.ir/s/h4Fs2NaP #نشردهید #برسد_به_دست_مادرها