بسم الله الرحمن الرحیم هر شب گوشه‌ای با کتابت کز می‌کنیم. آیه‌ها را خط به خط می‌خوانیم. جزءها را صفحه به صفحه پیش می‌رویم. به دنبال حاشیه‌ی امن‌ات. در جستجوی آغوش گرمت. ما به «فوز المبین» طمع داریم. به «و لا خوف علیهم و لاهم یحزنون» حریص‌ایم. دست‌هامان را دراز می‌کنیم و نمی‌رسیم. سکندری می‌خوریم. آیات عذاب را می‌خوانیم تا برسیم به الّا. «الّا من تابَ و أصلَحَ» ناشیانه پشت سر ابراهیم علیه السلام تکرار می‌کنیم «إنّی وجّهتُ وجهی للّذی فطر السماوات و الأرض حنیفا»ً. حنیفا را جور دیگری مزه‌مزه می‌کنیم.به «اولئک لهم الأمن و هم مهتدون» چشم می‌دوزیم. تو ما را خوب بلدی. می‌دانی چه‌قدر تنهاییم. ترس‌هامان را می‌شناسی. یک چیزی گذاشتی بین سینه‌مان. اسمش را گذاشتی قلب. خودت شدی مقلب القلوب. تو لرزش ما را می‌بینی. تردیدهامان را می‌دانی. بچرخان سمت خودت. بگردان. منقلب کن. #رمضان_کریم #قرآن_مانوس #سمت_نور @maae_maein