📚 حاج آخوند:
«بچه‌ها کتاب مقدس مسیحی‌ها و یهودی‌ها دربارهٔ قوس‌و‌قزح داستان دلکشی دارد. هیچ‌وقت از یاد نمی‌برید. می‌گوید: قوس‌و‌قزح نشانهٔ عهدی‌ست که بین خداوند و
انسان‌هاست. این کمان خداوندست که لای حریر ابرها پوشیده و پنهان شده و با تابش آفتاب و بارش باران آشکار می‌شود. وقتی
نوح با مردم و حیوانات از سیلاب گذشتند، خداوند به نوح گفته بود وقتی قوس‌و‌قزح پدیدار شود، او نجات پیدا می‌کند.»آیا کتاب مقدس مسیحی‌ها و یهودی‌ها، دربارهٔ اجساد بچه‌هایی که روی لباسشان قوس‌و‌قزح نقش بسته، نیز داستان دلکشی دارد؟! که هیچ‌وقت از یاد هیچ انسانی نرود؟! مثلاً این صحنه را چطور نشانهٔ عهدی بین خداوند و انسان‌ها معرفی کرده؟! از جسد نحیفی که لای حریر لباسش پوشیده شده و در بغل مادرش آرام گرفته حرفی زده؟! از رذالتی که با بازتاب دئانت و بارش باران گلوله آشکار شده؟! آیا هنوز در کتاب‌هایشان، خداوند به نوح می‌گوید وقتی قوس‌و‌قزح پدیدار شود، نجات پیدا می‌کنید؟! آیا وقتش نرسیده نوح قبیلهٔ ما نیز از راه برسد، و ما را از سیلاب این زمانهٔ لاکردار به سلامت نجات دهد؟! و هنوز زمان تابش آفتاب حقیقت در پس گریه‌های مظلومان عالم و پدیداری قوس‌و‌قزح نجات‌بخش، نرسیده است؟! #وَحَمَلَهَا‌الْإِنْسَانُ‌إِنَّهُ‌كَانَ‌ظَلُومًا‌جَهُولًا #إِنَّ‌اللَّهَ‌لايُحِبُّ‌كُلَّ‌خَوَّانٍ‌كَفُورٍ #وَالظَّالِمِينَ‌أَعَدَّ‌لَهُمْ‌عَذَابًا‌أَلِيمًا #أَلاَلَعْنَةُاللّهِ‌عَلَى‌الظَّالِمِينَ #خابَ‌كُلُّ‌جَبَّارٍ‌عَنِيدٍ مهجور | جدامانده و به تعبیری سخن پریشان @maahjor