هوالحکم جنگ اول به از صلح آخر حریف چِغِر و بَدبدن است، زورش زیاد است اما منطق نمی‌داند و تمایل عجیبی در به کرسی نشاندن اراده خود دارد.... در نبرد تن به تن پیروز میدان است و در برابرش هر تمهیدی بیندیشم محکوم به شکست می‌شود. ناگزیر دست به دامان گفتگو می‌شوم تا بفهمم خبرش چه مرگش است؟! هرچه تغلا می‌کنم که تو هم اندکی کوتاه بیا و بگذار چند صباح باقی مانده به خوشی بگذرد و کدورت‌ها تمام شود و لااقل اندکی از زندگی لذت ببریم، حرف را از دم گوشش پس میزند و چونان توپ پینگ پونگ به سمت خودم پرتاب می‌کند. بارها تلاش خرجش کرده‌ام تا کلام را به سمتش روانه کنم، سماجت دارد در باز پس دادن و تحویل نگرفتن. مترصد فرصتم تا در حواس پرتی‌اش به طرفه العینی کلمات را به سرعت روانه گوشش کنم، امید که مقبول نظر افتد و در دل سنگش اثر کند. بالاخره موفق می‌شوم، قرار مذاکره می‌گذاریم شاید راه‌حلی برای عبور از بحران باشد.. بر سر میز مذاکره می‌نشینیم به امید معامله برد_برد او به اهدافش برسد و من از شر او و قلدری‌هایش خلاص شوم.. شروع می‌کند به شرط گذاشتن تا دست از سرم بردارد و مرا رها کند ... مجبورم بخاطر آزادسازی سرزمین اشغالی‌ام، شروطش را بشنوم منتظر می‌مانم تا اوامرش را بفرماید، لیستی برایم ردیف می‌کند... سکوت، تاریکی، هوای معتدل، اکسیژن خالص، غذای مقوی و کم‌حجم، استراحت و خواب کافی عدم فکر و خیال و استرس و فشار عصبی و... کلامش را قیچی می‌کنم و می‌پرسم چه خبر است ؟! ابرو در هم می‌کشد و می‌گوید؛ هنوز مانده! میگویم پس یک‌هو بگو اسیر میخواهی!! یک غلام حلقه به گوش و گوش به فرمان!! فتوا به حرمت تمام حلال‌ها می‌دهی که چه شود؟! از همه چیز منعم می‌کنی که خیرسرت از شَرت نجات یابم و آنچه متعلق به خودم هست باز پس دهی؟! حاشا به این منطق و قدرت زورگویی؟! تو بگو همه شرط‌ها را بپذیرم، از هر آنچه هست دست بکشم و قوای پنجگانه را تعطیل، اما بگو چطور بی‌خیال فکر کردن شوم ؟! فکر و اندیشه ورزی جانِ تن است.... بی جان، زندگی به چه کار آید؟! #دشمن_تادندان_مسلح #مذاکره #عدم_توافق_وتفاهم #مرا_به_خیرتو_امیدنیست_شرمرسان @maahjor