. روزه گرفتن در روح، یعنی اینکه زندگی شما به طور کامل در خدمت روح باشد، اما اگر فقط هدف ات از روزه گرفتن، گرسنگی جسم باشد، چند ساعتی در آن طرف پاندول (از شدت گرسنگی) خواهی بود و ساعاتی دیگر در طرف دیگر پاندول (از شدت سیری) تا عدم تعادلی را که به وجود آوردی، جبران شود. هیچ کس با گرسنگی به خدا نرسیده که اگر اینگونه بود، باید گرسنگان آفریقایی، موحدترین بندگان بودند. پس زندگی ات و روزه ات در خدمت روح باشد . #روح #روزه #گرسنگی 💚🌹@maarefat11 معرفت و خودشناسی 🌸🌸🌸🌸

. روزه گرفتن در روح، یعنی اینکه زندگی شما به طور کامل در خدمت روح باشد، اما اگر فقط هدف ات از روزه گرفتن، گرسنگی جسم باشد، چند ساعتی در آن طرف پاندول (از شدت گرسنگی) خواهی بود و ساعاتی دیگر در طرف دیگر پاندول (از شدت سیری) تا عدم تعادلی را که به وجود آوردی، جبران شود. هیچ کس با گرسنگی به خدا نرسیده که اگر اینگونه بود، باید گرسنگان آفریقایی، موحدترین بندگان بودند. پس زندگی ات و روزه ات در خدمت روح باشد . #روح #روزه #گرسنگی 💚🌹@maarefat11 معرفت و خودشناسی 🌸🌸🌸🌸

عطار چه مي گويد: گر تو نشنودي ز من بشنو که شاهي اي عجب ميزباني کرده عمري، ميهمان آيد پديد عطار به انسان پر از توهمات، پر از علوم مختلف، پر از دانش هاي گمراه كننده،انسان سرشار از پندار كمال مي گويد كه اي انسان، اگر به خاطر همه اين چيزهاي اضافه اي كه در وجودت ذخيره كرده اي كه اينها باعث مي شوند،هيچ سخني را از كسي قبول نكني، چرا كه پر از خود هستي و به راستي نمي داني كه نمي داني، اما از عطار اين سخن را بشنو و قبول كن، كه بينگ همانند پادشاهي بزرگ، سالها منتظر مانده تا از ميهمان خود پذيرايي كند. ولي اين ميهمان، به خاطر تعلق به ماديات و فرعيات زندگي، به خاطر دلمشغولي به نفسانيات، غافل از بينگ يا شاه بوده و خود را سرگرم چيزهاي ظاهري و بي ارزش دنيوي كرده است. بينگ، همانند پادشاهي بخشنده، مدت زماني بسياري، ميليون ها سال، زندگي پس از زندگي، منتظر مانده و صبر كرده تا عبد يا اسنس(روح) اش، از خواب غفلت بيدار شود و با كار دروني و معنوي و خودسازي، در مسير دروني به طرف او برود و میهمان او شود. #روح #عبد #مهمان 🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸

‍ تفاوت عالم روحانی و عالم ربانی؟ هرچند این دو واژه در ادبیات فارسی در بیشتر اوقات در کنار هم استفاده می شوند، اما موقعیت شان در جهان های درونی بسیار متفاوت است و از لحاظ ارتعاش و همچنین از لحاظ بعد نیز، با هم متفاوت اند. شمس تبریزی در مقالات شمس می گوید: "در عالم روح، طایفه ای ذوقی یافتند. مقیم شدند و از ربّانی سخن می گویند، اما همان عالم روح است که ربانی می پندارند. مگر فضل الهی در آید یا جذبه ای از جذبات یا مردی که او را بغل کند از عالم روح به عالم ربانی کشد.." برای درک بیشتر این جمله را نیز بخوانید از مقالات شمس: " روح من در مقامی بود که از آن پیشتر نمی رفت. می گفتمی که از این پیش، مقامی نباشد. تصرف کرد در روح من، تا بلندتر رفت و در عین لطف و رحمت پرواز کرد." عالم ربانی: مرتبط با اتمن یا اسپریت است. جهان بینگ ها یا عالم رب ها، جهان ریاضیات، جهانی که در آن، هرچیزی را به صورت عدد می توانیم ببینیم.. در درخت زندگی به این قسمت، چسد گفته می شود.(در واقع اتمن یا اسپریت، دو روح دارد که یکی روح بشری و دیگری روح الهی است.) عالم روحانی: مرتبط با روح بشری و جهان علّی است. در درخت زندگی به این قسمت، تیفرت گفته می شود. ٭ قسمت فضل الهی، جذبه ای از جذبات یا مردی که او را بغل کند، مرتبط با کرایست درونی ماست. مولوی نیز در دیوان شمس، در یکی از غزلها می گوید: "غوغای روحانی نگر، سیلاب طوفانی نگر خورشید ربانی نگر، مستان سلامت می کنند" #ربانی #روحانی #شمس #روح 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی