❇️ لباس زن مسلمان در خارج از منزل چگونه باید باشد؟ 🔻امام جعفر صادق علیه‌السلام: لا یَنْبَغی لِلْمَرأَةِ اَنْ تُجَمِّرَ ثَوْبَها اِذا خَرَجَتْ مِنْ بَیْتِها ❇️ شایسته نیست که زن مسلمان، آنگاه که از خانه خویش بیرون می‏‌رود، لباس خود را وسیله جلب توجّه دیگران نماید. 📚الکافی: جلد ۵، صفحه ۵۱۹، حدیث ۳ 🔷🔸💠🔸🔷 کانال «دوره معارفـــــــ اسلام» ┄┄┅═✧❁🕌❁✧═┅┄┄ Join ➣@maarefe_islam ☜

🚩 معنای "حرارت" در روایتِ «إِنَّ لِقَتْلِ اَلْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ اَلْمُؤْمِنِينَ لاَتَبْرُدُ أَبَداً!»¹ 🎥 | #قطعه_تصویری 🎙 حضرت آیت‌الله سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌الله‌سرّه 🎞 #مبانی_سیر_و_سلوک_الی_الله، طهران| جلسه ۴۰| دقیقه 72:52 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔺۱. ترجمه: «برای شهادت حسین علیه‌السلام در دلهای مؤمنین حرارتی است که ابداً سرد نخواهد شد!» 📌#سیدالشهداء علیه‌السلام #محرم #ولایت #اتصال_به_ولایت #هدایت @Maktabe_Vahy 🌑.🌑.🌑.🌑

دوبرادر؛ یکی سعادتمند وخوشبخت ودیگری شقاوتمند وبدبخت ❗️ یکی ازشهدای کربلا عَمرو بن قَرظه انصاری است. عَمرو برادری داشت به نام علی (علی بن قرظه انصاری) که درلشکرعمرسعد حضور داشت و درنهایت دشمنی با اهل‌بیت علیهم‌السلام بود ➖ عَمرو، افزون بر جنگ با دشمن، خود را نیز سپر امام علیه السلام قرار داده بود و هر تیری ویا شمشیری رابه طرف امام علیه‌السلام می‌آمد به جان می‌خرید به‌گونه‌ای که زخم فراوانی بر بدن او وارد شد،دراین حال روی خود را به سوی امام علیه‌السلام نمود و عرضه داشت: ای فرزندرسول‌خدا! آیامن به عهد خود وفا نمودم؟ امام علیه‌السلام فرمود: آری،تو جلوتر ازمن به بهشت وارد می‌شوی و چون خدمت رسول‌خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله رسیدی سلام مرا به او برسان و بگو من نیز درپی خواهم آمد. آنگاه جنگ را ادامه داد تا به شهادت نایل گشت(۱) ➖ پس از شهادت عمرو بن قرظة بن کعب انصاری، برادرش علی که از سربازان سپاه دشمن بود، از صف خارج شد و پس از جسارت به ساحت مقدس امام و پدر گرامی‌ آن حضرت (علیهماالسّلام)، گفت: ای حسین! ای دروغگو پسر دروغگو! برادر مرا فریفتی و او را کشتی! امام (علیه‌السّلام) فرمود: من برادرت را فریب ندادم، بلکه خداوند او را هدایت فرمود و تو به گمراهی کشیده شدی او در جواب ،به امام (علیه‌السّلام) گفت: خداوند مرا بکشد اگر تو را نکشم و یا به دست تو کشته نشوم! سپس با نیزه‌اش به سوی امام علیه‌السّلام حمله‌ور شد 📚 منابع: ۱. بحارالأنوار، ج۴۵، ص۲۲ ۲. أنساب الاشراف، بلاذری ج۳، ص۱۹۲، متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست گروهی آن ، گروهی این پسندند باباطاهر عریان کانال «دوره معارف اسلام» @maarefe_islam

✋ ء﷽ تو کز سرایِ طبیعت نمی‌روی بیرون کجا به کویِ طریقت گذر توانی کرد؟ #حافظ_شیرازی رحمه اللَه

🎧| #کتاب_صـوتی 📚| #روح_مجرد 🎬|قسمتـــــــ 1⃣2⃣ 📜 صفحه (۳۸۹ ـ ۴٠۷) 🔹سفر چهارم حقیر به أعتاب عالیات در سنه ١٣٨٧ هجریه قمریه‌ 🔷🔸💠🔸🔷 کانال «دوره معارفـــــــ اسلام» ┄┄┅═✧❁🕌❁✧═┅┄┄ Join ➣@maarefe_islam ☜

روز ۲۰ محرّم،دفن جَون است. روز عاشورا، جون نماز ظهر را با امام خود خواند آنگاه با وجود سالخوردگی اش خدمت امام رفت و اجازه ی جنگ گرفت. امام به او فرمود: ای جَوْن، تو برای سلامتی و آسایش از رنج دیگران، به ما پیوسته بودی و پیرو ما شدی پس خود را مبتلا به بلای ما نکن. «جَوْن» خود را بر قدم‌های مبارک امام حسین(علیه‌السّلام) انداخت و بوسید و گفت: ای پسر رسول خدا، هنگامی که شما در راحتی و آسایش بودید من کاسه‌لیس شما بودم و حال که به بلا گرفتار هستید شما را رها کنم؟ «جَوْن» با خود فکر کرد: من کجا و این خاندان کجا؟! بنابراین گفت: آقای من، بوی من بد است و شرافت خانوادگی هم ندارم و نیز رنگ من سیاه است. یا اباعبدالله، لطف فرموده مرا بهشتی نمایید تا بویم خوش گردد و شرافت خانوادگی به دست آورم و رو سفید شوم. نه آقای من، از شما جدا نمی‌شوم تا خون سیاه من با خون شما خانواده مخلوط گردد. جون می‌گفت و گریه می‌کرد به حدی که امام حسین(علیه‌السّلام) گریستند و اجازه دادند. با آنکه جَوْن پیرمردی 90 ساله بود،جنگجویی بسیار قابل بود سرانجام درمیدان جنگ به شهادت رسید. هنگامی که روی زمین افتاد، امام حسین(علیه‌السّلام) سر او را به دامن گرفت و بلند بلند گریست و دست مبارک خود را بر سر و صورت جون کشید و فرمود: «بارالها، رویش را سفید و بویش را خوش فرما و با خاندان عصمت(علیهم السّلام) محشورش نما». از امام زین‌العابدین(علیه‌السّلام) روایت شده که پس از 10 روز که مردم براى دفن شهدا آمدند، از جنازه او بوى مُشک استشمام مى‌شد. 🔷🔸💠🔸🔷 کانال «دوره معارفـــــــ اسلام» ┄┄┅═✧❁🕌❁✧═┅┄┄ Join ➣@maarefe_islam ☜

 روز بیستم محرم سال 61 ه - ق بعد از 10 روز از واقعه عاشورا جمعی از قبیله «بنی اسد» بدن شریف "جَوْن" غلام ابوذر غفاری را پیدا کردند در حالی که صورتش نورانی و بدنش معطر بود و سپس او را دفن کردند. «جَوْن» کسی بود که امیرالمومنین(علیه‌السّلام) او را به 150 دینار خرید و به ابوذر بخشید. هنگامی که ابوذر به منطقه «ربَذه» تبعید شد این غلام برای کمک به او به آنجا رفت و بعد از رحلت جناب ابوذر به مدینه مراجعت کرد و در خدمت امیرالمومنین(علیه‌السّلام) بود تا بعد از شهادت آن حضرت به خدمت امام مجتبی(علیه‌السّلام) و سپس به خدمت امام حسین(علیه‌السّلام) رسید و همراه آن حضرت از مدینه به مکه و از مکه به کربلا آمد.  «جَوْن» که با نام‌هاى جوین، ، جَوْن بن حَرىّ، جُوَین بن ابى‌مالک و حَوىّ در منابع از او یاد شده است، از آنجا که این غلام اسلحه شناس بود و در اسلحه سازی استاد و در تعمیر آلات جنگی مهارت داشت، در شب عاشورا در خیمه ی مخصوص امام حسین (علیه‌السّلام) فقط جون در کنار امام بود که شمشیرش را بازبینی و اصلاح می کرد. از امام سجاد (علیه‌السّلام) نقل شده است که: جون در خیمه ی پدرم سرگرم وارسی شمشیرش بود و پدرم اشعاری را زمزمه می کرد: «یا دهرُ اُفٍّ لکَ مِن خلیلٍ، کم لکَ بالاِشراق و الاَصیل...؛ ای روزگار! اف بر تو باد که هر صبح و شام دوستی را از من می گیری...». روز عاشورا، جون نماز ظهر را با امام خود خواند آنگاه با وجود سالخوردگی اش خدمت امام رفت و اجازه ی جنگ گرفت. امام به او فرمود «یا جَوْن، انتَ فی اِذنٍ مِنّی، فانّما تَبعتَنا طَلباً للعافیة فلا تَبتلِ بطَریقتِنا؛ ای جَوْن، تو برای سلامتی و آسایش از رنج دیگران، به ما پیوسته بودی و پیرو ما شدی پس خود را مبتلا به بلای ما نکن. «جَوْن» خود را بر قدم‌های مبارک امام حسین(علیه‌السّلام) انداخت و بوسید و گفت: ای پسر رسول خدا، هنگامی که شما در راحتی و آسایش بودید من کاسه‌لیس شما بودم و حال که به بلا گرفتار هستید شما را رها کنم؟ «جَوْن» با خود فکر کرد: من کجا و این خاندان کجا؟! بنابراین گفت: آقای من، بوی من بد است و شرافت خانوادگی هم ندارم و نیز رنگ من سیاه است. یا اباعبدالله، لطف فرموده مرا بهشتی نمایید تا بویم خوش گردد و شرافت خانوادگی به دست آورم و رو سفید شوم. نه آقای من، از شما جدا نمی‌شوم تا خون سیاه من با خون شما خانواده مخلوط گردد. جون می‌گفت و گریه می‌کرد به حدی که امام حسین(علیه‌السّلام) گریستند و اجازه دادند. با آنکه جَوْن پیرمردی 90 ساله بود، ولی بچه‌ها در حرم با او انس فراوانی داشتند. او به کنار خیمه‌ها برای خداحافظی و طلب حلالیت آمد، که صدای گریه اطفال بلند شد و اطراف او را گرفتند. هر یک را به زبانی ساکت کرد و به خیمه‌ها فرستاد و مانند شیری غضبناک روی به آن قوم ناپاک کرد. سپس به میدان آمد و با خواندن این اشعار، به صف دشمن، حمله ور شد: کَیفَ تَرَى الفُجّارُ ضَربَ الأَسوَدِ/ بِالمَشرَفِیِّ القاطِعِ المُهَنَّدِ بِالسَّیفِ صَلتا عَن بَنی مُحَمَّدِ/ أذُبُّ عَنهُم بِاللِّسانِ وَ الیَدِ أرجو بِذاکَ الفَوزَ یَومَ المَورِدِ/ مِنَ الإِلهِ الواحِدِ المُوَحَّدِ إذ لا شَفیعَ عِندَهُ کَأَحمَدِ فاجران چگونه مى‌بینند شمشیر زدن سیاهى را که با شمشیر مَشرَفى بُرَنده تیز مى‌زند ؟ با شمشیرى آخته، از فرزندان محمّد(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دفاع مى‌کنم از آنان با زبان و دستم دفاع می‌کنم با این کارها، رستگارىِ روز وارد شدن (قیامت) را از معبود یگانه تنها، امید دارم زمانى که شفاعت کننده‌اى همانند احمد، در پیشگاه او نیست. به نقل برخی از تاریخ نگاران ۲۵ نفر و به نقل مقتل ابی مخنف، ۷۰ نفر از لشگر عمر سعد را کشت و عده ای را زخمی کرد، آنگاه با ضربه‌ شمشیری که به سرش خورد، در میدان جنگ به شهادت رسید. هنگامی که روی زمین افتاد، امام حسین(علیه‌السّلام) سر او را به دامن گرفت و بلند بلند گریست و دست مبارک خود را بر سر و صورت جون کشید و فرمود: «اللهمَّ بَیِّض وَجهَهُ وَ طَیِّب ریحَه و احشُرهُ معَ محمّد و آل محمّد (علیهم السّلام)» «بارالها، رویش را سفید و بویش را خوش فرما و با خاندان عصمت(علیهم السّلام) محشورش نما». از امام زین‌العابدین(علیه‌السّلام) روایت شده که پس از 10 روز که مردم براى دفن شهدا آمدند، از جنازه او بوى مُشک استشمام مى‌شد. در «زیارت ناحیه مقدّسه» آمده است: سلام بر جون بن حَرِى، غلام ابوذر غفارى! در «زیارت رجبیّه» هم نام وى آمده است. 🔷🔸💠🔸🔷 کانال «دوره معارفـــــــ اسلام» ┄┄┅═✧❁🕌❁✧═┅┄┄ Join ➣@maarefe_islam ☜

⭕️ مؤمنين، طائفۀ يهود و نصارىٰ و مجوس و حتى مشركين را سبّ نمی‌‏كنند و ناسزا نمی‌‏گويند. زيرا چه بسيار از آنها از روى جهالت بدان دين اعتقاد آورده باشند و اگر حق بر آنها منكشف گردد بپذيرند. اينها را «گروه مستضعفين» نامند و در قرآنْ ، نويدِ رحمت به آنها داده شده است. 🔹و حتى مؤمنين حق ندارند «سنّى‌مذهبان» را لعنت بفرستند و به ايشان ناروا بگويند؛ زيرا چه بسيار از آنان بدان كيش معتقد بوده و به‌واسطۀ علل و اسبابى غير‌اختيارى، حق بر آنان پنهان مانده است. 🔹ليكن لعنت فرستادن بر أعداءِ آل محمّد ـ صلی‌الله‌عليه‌و‌آله‌و‌سلّم ـ از لوازم ايمان است. «اعداء» به معنىِ متجاوزين و مُتجاسِرين و معانِدين است. و آنها دستۀ مخصوصى هستند كه در تاريخ از رسم و روش و عملِ آنها به‌طور كافى بحث شده است، و آنها از تجاوزكنندگان بوده‌‏اند كه از روى علم و بصيرت، حقوق آل محمّد را ضايع كرده‌‏اند. لعن بر آنها نه تنها جائز است، بلكه لعن بر هر ستمگرى جائز است‏. 📝علّامة طهرانی قدّس‌الله‌سرّه ـــــــــــــــــــــــــ 📚#نور_ملكوت_قرآن، ج 4، ص373 #مستضعف #اخلاق_با_مخالف #ناسزا #سخن #زبان #تبری #لعنت_فرستادن @Maktabe_Vahy 💠.💠.💠.💠

✋ ء﷽ بلبل از فیضِ گل آموخت سخن، ور نه نبود این همه قول و غزل تعبیـــــــــــــه در منقارش #حافظ_شیرازی رحمه اللَه