🎥 ذوق‌زدگی و گریه یک ایرانی مقیم دانمارک از همخوانی سرود جمهوری اسلامی ایران توسط بازیکنان تیم ملی 🇮🇷🎶 #جام_جهانی | #برای_ایران #لبیک_یا_خامنه_ای

#حجاب #برای_ایران #لبیک_یا_خامنه_ای

▪️بغض رهبر انقلاب اسلامی برای امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف..😭♥️ #امام_زمان علیه السلام #جمعه 🔅 #لبیک_یا_خامنه_ای ✋

#من_نهج‌البلاغه_میخوانم #هر_جمعه، یک نامه از #نهج_البلاغه

نهج البلاغه | #نامه_ها ✉️ نامه 21 - نامه به زياد بن ابيه در سفارش به ميانه روى ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ ✉️ و من كتاب له عليه‌السلام إلى زياد أيضا 📃 فَدَعِ اَلْإِسْرَافَ مُقْتَصِداً وَ اُذْكُرْ فِي اَلْيَوْمِ غَداً وَ أَمْسِكْ مِنَ اَلْمَالِ بِقَدْرِ ضَرُورَتِكَ وَ قَدِّمِ اَلْفَضْلَ لِيَوْمِ حَاجَتِكَ اى زياد، از اسراف بپرهيز، و ميانه روى را برگزين. از امروز به فكر فردا باش و از اموال دنيا به اندازۀ كفاف خويش نگهدار و زيادى را براى روز نيازمنديت در آخرت پيش فرست. أَ تَرْجُو أَنْ يُعْطِيَكَ اَللَّهُ أَجْرَ اَلْمُتَوَاضِعِينَ وَ أَنْتَ عِنْدَهُ مِنَ اَلْمُتَكَبِّرِينَ وَ تَطْمَعُ وَ أَنْتَ مُتَمَرِّغٌ فِي اَلنَّعِيمِ تَمْنَعُهُ اَلضَّعِيفَ وَ اَلْأَرْمَلَةَ أَنْ يُوجِبَ لَكَ ثَوَابَ اَلْمُتَصَدِّقِينَ آيا اميد دارى خداوند پاداش فروتنان را به تو بدهد در حالى كه از متكبّران باشى‌؟ و آيا طمع دارى ثواب انفاق كنندگان را دريابى در حالى كه در ناز و نعمت قرار دارى‌؟ و تهيدستان و بيوه زنان را از آن نعمت‌ها محروم مى‌كنى. وَ إِنَّمَا اَلْمَرْءُ مَجْزِيٌّ بِمَا أَسْلَفَ وَ قَادِمٌ عَلَى مَا قَدَّمَ؛ وَ اَلسَّلاَمُ همانا انسان به آنچه پيش فرستاده، و نزد خدا ذخيره ساخته، پاداش داده خواهد شد. با درود. ═══════❖•° 𑁍 °•❖═══════ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: از نامه‌هاى آن حضرت عليه السّلام است نيز بزياد ابن ابيه (كه در آن او را به اقتصاد و ميانه روى و تواضع و فروتنى امر مى‌فرمايد): پس (در صرف مال) زياده روى مكن، ميانه رو باش (بيشتر و كمتر از آنچه نيازمندى صرف مكن) در امروز بياد فردا باش و باندازۀ نيازمندى خود از دارائى پس انداز نما و زيادۀ (بر آن) را بجهت روز نيازمنديت (آخرتت) پيش فرست (در راه خدا به درويشان و مستمندان ببخش) ...

... ادامه آيا اميدوارى كه خدا پاداش فروتنان (كه بدنيا و كالاى آن دل نبسته و بدستور او رفتار ميكنند) را بتو بدهد و حال آنكه تو نزد او از گردنكشان (كه دل بدنيا بسته و خلاف دستور او را انجام مى‌دهند) هستى‌؟ و آيا آزمندى كه پاداش صدقه دهندگان (كه از بينوايان دست مى‌گيرند بدون بزرگى و خود نمائى) را براى تو واجب و لازم گرداند در حاليكه تو در عيش و خوشگذرانى غلطيده ناتوان و بيچاره و بيوه زن و درويش را از آن بهره نمى‌دهى‌؟ و جز اين نيست كه مرد پاداش داده ميشود بكار پيش كرده و وارد مى‌گردد بر آنچه پيش فرستاده است، و درود بر آنكه شايستۀ درود است (ابن ابى الحديد در اينجا مى‌نويسد: خدا خير و نيكوئى را از زياد دور گرداند؛ زيرا نعمت و نيكوئى و تعليم و تربيت علىّ‌ عليه السّلام را نسبت بخود تلافى كرد به چيزى كه حاجت ببيان آن نيست از قبيل كردارهاى زشت دربارۀ پيروان و دوستان آن حضرت و زياده روى در ناسزا گفتن و تقبيح كردار آن بزرگوار و كوشش در اين امور بآنچه را كه معاويه به كمى از آن راضى بود، و اين براى بدست آوردن رضاء و خوشنودى معاويه نبود؛ بلكه اين كارها را طبعا انجام مى‌داد و در ظاهر و باطن با آن حضرت دشمنى مى‌نمود و خدا نمى‌خواست مگر آنكه به مادرش باز گشته، معلوم نبودن پدرش را هويدا نمايد، و از هر ظرفى آنچه در آنست تراوش ميكند، و پس از او فرزندش «عبيد اللّٰه كه براى كشتن حضرت ابا عبد اللّٰه الحسين عليه السّلام از كوفه لشگر به كربلا فرستاد» آمده بد كرداريهاى پدر را باتمام رسانيد، و بازگشت كارها بسوى خدا است؛ يعنى ايشان را به بدترين عذاب و كيفر خواهد رسانيد. فهرست نامه‌های نهج‌البلاغه

از تاريخ يعقوبى استفاده مى‌شود كه امام عليه السلام در آغاز اين نامه چنين مرقوم داشت: « ان رسولى اخبرنى بعجب زعم انك قلت له فيما بينك و بينه: ان الاكراد هاجت بك فكسرت عليك كسيرا من الخراج و قلت له: لا تعلم بذلك امير المؤمنين ؛ فرستادۀ من چيز تعجب آورى را به من خبر داد او مى‌گويد: تو اين سخن را به عنوان يك راز به او گفته‌اى كه كردهاى منطقه سركشى كردند و از پرداختن بسيارى از خراج خوددارى ورزيدند و گفته‌اى: اين سخن را به امير مؤمنان عليه السلام نگو (شايد به گمان اينكه امام عليه السلام از مقدار خراج كه قرارداد شده دقيقا خبر نداشته باشد و هر چه براى او بفرستند مى‌پذيرد)». از اين قسمت نامه به خوبى استفاده مى‌شود كه زياد براى تقليل خراج توطئه كرده بود و به عنوان اينكه اكراد از پرداختن خراج به طور كامل خوددارى كردند مى‌خواست بخشى از خراج را به نفع خود بردارد و براى بيت المال نفرستد. امام عليه السلام از توطئۀ او آگاه شد و اين نامۀ شديد اللحن را براى او فرستاد و فرمود: «صادقانه به خداوند سوگند ياد مى‌كنم اگر به من گزارش رسد كه از بيت المال مسلمين چيزى كم يا زياد به خيانت برداشته‌اى آنچنان بر تو سخت مى‌گيرم كه در زندگى تو را كم‌بهره، سنگين‌بار و حقير و ذليل سازد. والسلام»؛ (وَ إِنِّي أُقْسِمُ‌ بِاللّٰهِ‌ قَسَماً صَادِقاً، لَئِنْ‌ بَلَغَنِي أَنَّكَ‌ خُنْتَ‌ مِنْ‌ فَيْ‌ءِ‌ الْمُسْلِمِينَ‌ شَيْئاً صَغِيراً أَوْ كَبِيراً، لَأَشُدَّنَّ‌ عَلَيْكَ‌ شَدَّةً‌ تَدَعُكَ‌ قَلِيلَ‌ الْوَفْرِ، ثَقِيلَ‌ الظَّهْرِ ضَئِيلَ‌ الْأَمْرِ، وَ السَّلَامُ‌). تعبير امام عليه السلام به اينكه قسمى را ياد مى‌كند كه قسم صدق است مفهومش اين نيست كه ممكن است كه قسم غير صادقانه‌اى از امام عليه السلام صادر شود، بلكه نوعى تأكيد بر جدى بودن اين قسم است. نكتۀ ديگر اين است كه امام عليه السلام به او صريحا نفرمود تو خيانت كرده‌اى، بلكه سخن را به نحو مشروط بيان كرد كه «اگر به من برسد كه مرتكب چنين خيانتى شده‌اى» زيرا در اين گونه موارد اگر پرده را از روى كار شخص متخلف كنار بزنند او جسورتر مى‌شود

.