(۱۳) الها،غضب تو را جز بردباریت برنمی گرداند و شدّت سخط تو را جز عفوت ردّ نمی‌کند و غیر از رحمتت از عذابت امان نمی‌دهد و مرا جز زاری به سوی تو و در برابر تو نجات نمی‌بخشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را -ای خدای من - از سوی خود فرجی بخش با آن نیرویی که مُردگان را زنده می‌کنی و سرزمین‌های مرده را حیات می‌دهی (۱۴) و مرا - خدایا - از غم و غُصه، هلاک مکن تا دعایم را به اجابت برسانی و اجابت آن را به من آگاهی دهی و تا پایان حیات، مزه شیرین #عافیت را به من بچشان و دشمن شادم مکن و او را وَبال گردنم مساز و بر من غلبه مده. (۱۵) اله من؛ اگر بُلندم نمایی کیست که پَستم کند؟ و اگر پَستم سازی کیست که بُلندم نماید؟ و اگر مرا گرامی داری کیست که خوارم کند؟ و اگر خوارم نمایی کیست که اکرامم نماید؟ و اگر عذابم دهی کیست که بر من #رحمت آورد؟ و اگر هلاکم کنی کیست که درباره بنده‌ات جلودار تو شود؟ یا از تو درباره‌اش بازخواست نماید؟ و من به این حقیقت رسیده‌ام که در حکم تو ستمی و در عذابت عجله‌ای نیست، چون کسی شتاب می‌کند که از فوت برنامه بترسد و کسی نیاز به ستم پیدا می‌کند که ناتوان است و تو -ای خدای من - از آن بسیار بالاتری. (۱۶) بارالها؛ بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا هدف بلا و نشانه عقوبت مساز و مرا #مهلت ده و اندوهم را پایان بخش و از لغزشم درگذر و به مصیبتی دنبال مصیبت گرفتارم مکن، چون ناتوانی و بیچارگی و زاریم را به درگاهت می‌بینی. (۱۷) خدایا؛ در این روز از غضب تو، به تو پناه می‌برم، پس بر محمد و آلش درود فرست و پناهم ده (۱۸) و در این روز از غضب تو امان می‌طلبم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا امان ده (۱۹) و ایمنی از عذابت را مسئلت دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا ایمن ساز (۲۰) و از تو #هدایت می‌طلبم، پس بر محمد و آلش درود فرست و هدایتم فرما (۲۱) و از تو یاری و مدد می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا یاری کن (۲۲) و از تو #رحمت می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و بر من رحمت آر، (۲۳) و از تو بی‌نیازی می‌طلبم، پس بر محمد و آلش درود فرست و بی‌نیازیم ده (۲۴) و از تو #روزی می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و روزیم مرحمت کن (۲۵) و از تو کمک می‌جویم، پس بر محمد و آلش درود فرست و کمکم کن (۲۶) و بر معاصی گذشته‌ام آمرزش می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا بیامرز (۲۷) و از تو #عصمت خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و عصمتم ده، زیرا اگر اراده‌ات تعلق گیرد هرگز به عملی که تو آن را نمی‌پسندی بازنگردم (۲۸) پروردگارا؛ پروردگارا،؛ ای مهربان، ای عطاکننده ی #نعمت ها، ای صاحب جلال و اکرام، بر محمد و آلش درود فرست و همه آنچه را که از حضرتت خواستم و طلبیدم و برای آن، روی به جانب تو کردم برایم اجابت کن و آن را بخواه و مقدّر فرما و بر آن حکم و امضا کن و در آنچه بر من حُکم می‌کنی خیر مرا مقرر فرما و مرا در آن #برکت ده و به آن بر من تفضّل نمای و مرا به آنچه از آن عطا می‌کنی سعادتمند ساز و از فضل خود و وسعت آنچه نزد توست بر من بیفزای، زیرا تو توانگر و کریمی و آن را به خیر و نعمت آخرت پیوسته ساز،ای مهربانترین مهربانان.
{آنگاه از حضرت حق هرچه به نظرت می‌رسد بخواه، و هزار بار بر محمد و آلش #صلوات فرست، که حضرت #زین_العابدین علیه‌السلام چنین می‌کرد}
🌐 @Mabaheeth
استدلالی مهم بر #ولایت #امیرمومنان علیه السلام
👇👇
مرحوم #علامه_امینی رضوان الله تعالی علیه در الغدیر می فرمایند:
📝 اینکه #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله در روز غدیر بعد از "من کنتُ مولاه فعلیٌّ مولاه" فرمود: "اللهم وال مَن والاه و عاد من عاداه... " دلالت بر #عصمت امیرمومنان دارد؛ چرا که معنای آن این است که موالات و یاری او و احتراز از دشمنی و ستیز با او بر هر کَس و در هر زمان و در هر حال واجب است و لازمه این، آنست که آن حضرت در تمام احوال و زمان ها مصون از معصیت باشد و هیچ گاه جز حق سخنی نگوید و جزحق نرود و الا اگر در معرض خطا و معصیت باشد و گناه کند، باید بر او اعتراض کرد و او را سرزنش کرد و از او اعراض کرد.
✔️ پس؛ از آنجا که پیامبر نسبت به هیچ یک از احوال و شئون او استثنایی در فرمایش خود نیاورده، نتیجه میگیریم که علی علیه السلام هم در هیچ زمان و درهیچ حالی فاقد عصمت و #عدالت و حق خواهی نبوده.
👈🏼بنابراین؛ کسی که دارای چنین مقامی هست واجب است که او امامِ برخلق باشد نه کسانی که پایین تر از او هستند که این امری است قبیح (ترجیح غیرأفضل بر أفضل)
📚 الغدیر / مجلد 1 / صفحه 615
@farhangimoasese
🌐 @Mabaheeth
هدایت شده از مباحث
(۱۳) الها،غضب تو را جز بردباریت برنمی گرداند و شدّت سخط تو را جز عفوت ردّ نمی‌کند و غیر از رحمتت از عذابت امان نمی‌دهد و مرا جز زاری به سوی تو و در برابر تو نجات نمی‌بخشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را -ای خدای من - از سوی خود فرجی بخش با آن نیرویی که مُردگان را زنده می‌کنی و سرزمین‌های مرده را حیات می‌دهی (۱۴) و مرا - خدایا - از غم و غُصه، هلاک مکن تا دعایم را به اجابت برسانی و اجابت آن را به من آگاهی دهی و تا پایان حیات، مزه شیرین #عافیت را به من بچشان و دشمن شادم مکن و او را وَبال گردنم مساز و بر من غلبه مده. (۱۵) اله من؛ اگر بُلندم نمایی کیست که پَستم کند؟ و اگر پَستم سازی کیست که بُلندم نماید؟ و اگر مرا گرامی داری کیست که خوارم کند؟ و اگر خوارم نمایی کیست که اکرامم نماید؟ و اگر عذابم دهی کیست که بر من #رحمت آورد؟ و اگر هلاکم کنی کیست که درباره بنده‌ات جلودار تو شود؟ یا از تو درباره‌اش بازخواست نماید؟ و من به این حقیقت رسیده‌ام که در حکم تو ستمی و در عذابت عجله‌ای نیست، چون کسی شتاب می‌کند که از فوت برنامه بترسد و کسی نیاز به ستم پیدا می‌کند که ناتوان است و تو -ای خدای من - از آن بسیار بالاتری. (۱۶) بارالها؛ بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا هدف بلا و نشانه عقوبت مساز و مرا #مهلت ده و اندوهم را پایان بخش و از لغزشم درگذر و به مصیبتی دنبال مصیبت گرفتارم مکن، چون ناتوانی و بیچارگی و زاریم را به درگاهت می‌بینی. (۱۷) خدایا؛ در این روز از غضب تو، به تو پناه می‌برم، پس بر محمد و آلش درود فرست و پناهم ده (۱۸) و در این روز از غضب تو امان می‌طلبم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا امان ده (۱۹) و ایمنی از عذابت را مسئلت دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا ایمن ساز (۲۰) و از تو #هدایت می‌طلبم، پس بر محمد و آلش درود فرست و هدایتم فرما (۲۱) و از تو یاری و مدد می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا یاری کن (۲۲) و از تو #رحمت می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و بر من رحمت آر، (۲۳) و از تو بی‌نیازی می‌طلبم، پس بر محمد و آلش درود فرست و بی‌نیازیم ده (۲۴) و از تو #روزی می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و روزیم مرحمت کن (۲۵) و از تو کمک می‌جویم، پس بر محمد و آلش درود فرست و کمکم کن (۲۶) و بر معاصی گذشته‌ام آمرزش می‌خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا بیامرز (۲۷) و از تو #عصمت خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و عصمتم ده، زیرا اگر اراده‌ات تعلق گیرد هرگز به عملی که تو آن را نمی‌پسندی بازنگردم (۲۸) پروردگارا؛ پروردگارا،؛ ای مهربان، ای عطاکننده ی #نعمت ها، ای صاحب جلال و اکرام، بر محمد و آلش درود فرست و همه آنچه را که از حضرتت خواستم و طلبیدم و برای آن، روی به جانب تو کردم برایم اجابت کن و آن را بخواه و مقدّر فرما و بر آن حکم و امضا کن و در آنچه بر من حُکم می‌کنی خیر مرا مقرر فرما و مرا در آن #برکت ده و به آن بر من تفضّل نمای و مرا به آنچه از آن عطا می‌کنی سعادتمند ساز و از فضل خود و وسعت آنچه نزد توست بر من بیفزای، زیرا تو توانگر و کریمی و آن را به خیر و نعمت آخرت پیوسته ساز،ای مهربانترین مهربانان.
{آنگاه از حضرت حق هرچه به نظرت می‌رسد بخواه، و هزار بار بر محمد و آلش #صلوات فرست، که حضرت #زین_العابدین علیه‌السلام چنین می‌کرد}
🌐 @Mabaheeth
📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكته‌اى اشاره مى‌كند كه از جهاتى قابل دقت است، مى‌فرمايد: «عدم توانايى بر گناه، نوعى عصمت است»؛ (مِنَ الْعِصْمَةِ تَعَذُّرُ الْمَعَاصِي)
مى‌دانيم #عصمت معناى عامى دارد كه به معناى محفوظ ماندن، به‌ويژه محفوظ ماندن از گناه است. گاه اين حالت در حد كمال ديده مى‌شود كه مقام والاى انبيا و امامان عليهم السلام است. آن‌ها ملكه‌اى نفسانى دارند كه از هر گناه و خطا آنان را باز مى‌دارد و همين مقام سبب اعتماد همۀ مردم به آن‌ها مى‌شود كه گفتار و رفتارشان حجّت و سرمشق براى همگان باشد.
مرحلۀ پايين‌ترى از آن، ملكۀ عدالت است كه بازدارنده از معاصى كبيره و اصرار بر صغيره است؛ ولى چنان نيست كه در برابر همه چيز مقاومت كند. درست مانند سدّى است كه در برابر سيلاب بسته‌اند كه اگر سيلاب شديد و قوى باشد ممكن است سد را بشكند و با خود ببرد. افراد عادل نيز ممكن است گاه در برابر عوامل نيرومند گناه زانو بزنند و سپس پشيمان شوند و رو به درگاه خدا آورند و #توبه كنند و سد عصمت عدالت در آن‌ها بار ديگر تجديد شود.
نوع سومى از عصمت است كه انسان به سبب فراهم نبودن وسايل و اسباب گناه از آن دور مى‌ماند. يا قدرت بر گناه ندارد؛ مانند نابينا كه نمى‌تواند نگاه هوس‌آلود به نامحرم داشته باشد و يا قدرت جسمانى دارد؛ اما وسايل گناه فراهم نيست؛ مثل اين‌كه شرابى نيست تا بنوشد؛ هر چند مايل به آن باشد و يا #حكومت_اسلامى او را از گناه بازمى‌دارد هر چند او مايل به گناه باشد. اين‌گونه عصمت افتخار نيست و ثوابى در برابر ترك گناه به چنين شخصى داده نمى‌شود؛ ولى فايده‌اش اين است كه از عذاب الهى دور مى‌ماند و بسا لطف خدا شامل افرادى شود و گناه كردن را بر آن‌ها متعذّر كند تا از كيفر گناه دور بمانند.
╭───
│ 🌐 @Mabaheeth
╰──────────