eitaa logo
مباحث
1.7هزار دنبال‌کننده
34.1هزار عکس
29.8هزار ویدیو
1.6هزار فایل
﷽ 🗒 عناوین مباحِث ◈ قرار روزانه ❒ قرآن کریم ؛ دو صفحه (کانال تلاوت) ❒ نهج البلاغه ؛ حکمت ها(نامه ها، جمعه) ❒ صحیفه سجادیه ؛ (پنجشنبه ها) ⇦ مطالب متفرقه ⚠️ برای تقویت کانال، مطالب را با آدرس منتشر کنید. 📨 دریافت نظرات: 📩 @ali_Shamabadi
مشاهده در ایتا
دانلود
❸ امام عليه السلام در ادامۀ اين سخن به چهارمين امتياز علم بر مال پرداخته، مى‌فرمايد: «اى كميل بن زياد! آشنايى با علم و دانش آيينى است كه انسان به آن جزا داده مى‌شود و بايد به آن گردن نهد، به وسيلۀ آن در دوران حيات، كسب طاعت فرمان خدا مى‌كند و بعد از وفات نام نيك از او مى‌ماند (در حالى كه مال به تنهايى نه وسيلۀ طاعت است نه سبب نيك‌نامى بعد از مرگ)»؛ (يَا كُمَيْلُ‌ بْنَ‌ زِيَادٍ: مَعْرِفَةُ‌ الْعِلْمِ‌ دِينٌ‌ يُدَانُ‌ بِهِ‌، بِهِ‌ يَكْسِبُ‌ الْإِنْسَانُ‌ الطَّاعَةَ‌ فِي حَيَاتِهِ‌، وَ جَمِيلَ‌ الْأُحْدُوثَةِ‌ بَعْدَ وَفَاتِهِ‌) «أُحْدُوثه» به معناى چيزى است كه مردم دربارۀ آن سخن مى‌گويند و در اينجا به معناى نام و نشان و «جَميلَ‌ الْأُحْدُوثَة» به معناى نام نيك است. تعبير به «مَعْرِفَةُ‌ الْعِلْم» به معناى آشنايى با علوم و دانش‌هاست نه آشنايى به اهميت علم آن‌گونه كه بعضى از شارحان پنداشته‌اند؛ زيرا جمله‌هاى بعد از آن شاهد بر تفسيرى است كه بيان كرديم. در حديثى كه در كتاب كافى از اميرمؤمنان عليه السلام نقل شده است مى‌خوانيم كه فرمود: «اعْلَمُوا أَنَّ‌ صُحْبَةَ‌ الْعَالِمِ‌ وَ اتِّبَاعَهُ‌ دِينٌ‌ يُدَانُ‌ اللَّهُ‌ بِهِ‌ وَ طَاعَتَهُ‌ مَكْسَبَةٌ‌ لِلْحَسَنَاتِ‌ مَمْحَاةٌ‌ لِلسَّيِّئَاتِ‌ وَ ذَخِيرَةٌ‌ لِلْمُؤْمِنِينَ‌ وَ رِفْعَةٌ‌ فِيهِمْ‌ فِي حَيَاتِهِمْ‌ وَ جَمِيلٌ‌ بَعْدَ مَمَاتِهِمْ‌ ؛ همنشينى عالم و پيروى از دانشمند آيينى است كه خدا با آن پرستش مى‌شود و پيروى از عالم سبب كسب حسنات و محو سيئات و ذخيرۀ مؤمنان و مايۀ برترى و افتخار در حياتشان و نام نيك بعد از وفاتشان خواهد بود». در پنجمين مقايسه حضرت مى‌فرمايد: «علم حاكم است و مال محكوم عليه (علم فرمانده است و مال فرمان‌بردار)»؛ (وَ الْعِلْمُ‌ حَاكِمٌ‌، وَ الْمَالُ‌ مَحْكُومٌ‌ عَلَيْهِ‌) بديهى است مال و ثروت در سايۀ علم و دانش پديد مى‌آيد؛ مديريت‌هاى شايسته، آگاهى به فنون زراعت و تجارت و صنعت و به ويژه در عصر ما آگاهى به انواع تكنولوژى‌ها و فناورى‌ها سرچشمۀ پيدايش و گسترش اموال و ثروت‌هاست و آنچه مايۀ برترى بخشى از كشورها بر ساير كشورهاى جهان و حاكميت آنها بر مسائل سياسى و فرهنگى جهان شده همان پيشرفت علمى آنهاست كه هم اقتصادشان را شكوفا كرده و هم پايه‌هاى حاكميت‌شان را بر مسائل سياسى تقويت نموده است. آن‌گاه امام عليه السلام در ششمين و آخرين برترى علم و دانش بر مال و ثروت چنين مى‌فرمايد: «اى كميل! ثروت‌اندوزان هلاك شده‌اند در حالى كه ظاهراً در صف زندگانند؛ ولى دانشمندان تا جهان برقرار است زنده‌اند خود آنها گرچه از ميان مردم بيرون رفته‌اند؛ ولى چهره و آثارشان در دل‌ها ثبت است»؛ (يَا كُمَيْلُ‌: هَلَكَ‌ خُزَّانُ‌ الْأَمْوَالِ‌ وَ هُمْ‌ أَحْيَاءٌ‌، وَ الْعُلَمَاءُ‌ بَاقُونَ‌ مَا بَقِيَ‌ الدَّهْرُ: أَعْيَانُهُمْ‌ مَفْقُودَةٌ‌، وَ أَمْثَالُهُمْ‌ فِي الْقُلُوبِ‌ مَوْجُودَةٌ‌) مى‌دانيم فرق موجود زنده و مرده در تأثيرگذارى آن است؛ بنابراين ثروت‌اندوزانى كه نه خود از اموالشان استفاده مى‌كنند و نه ديگران بهره‌مند مى‌شوند در حكم مردگانند، زيرا هيچ اثرى از آنها ديده نمى‌شود؛ ولى دانشمندانى كه سال‌ها و قرن‌ها چشم از جهان فرو بسته و شاگردان و كتاب‌ها و آثارشان در همه جا به چشم مى‌خورد در واقع زنده‌اند. مگر يك عالم زنده چه مى‌كند؟ شاگرد پرورش مى‌دهد، مردم را و از آيين حق دفاع مى‌كند. هرگاه پس از وفات آثار علمى آنها همين كارها را انجام دهد گويى آنها زنده‌اند. آرى، دانشمندانى كه وفات كرده با بدن‌هاى مادى در ميان ما نيستند؛ اما به قلب هر كَس مراجعه كنيد وجود آنها را با آثارشان حاضر مى‌بينيد. درست مانند حياتشان پيام مى‌دهند و مى‌كنند. قرآن مجيد نيز دربارۀ افراد فاقد هر گونه اثر به «مردگان» تعبير كرده و مى‌فرمايد: «إِنَّكَ‌ لاٰ تُسْمِعُ‌ اَلْمَوْتىٰ‌ وَ لاٰ تُسْمِعُ‌ اَلصُّمَّ‌ اَلدُّعٰاءَ‌ إِذٰا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ‌» ؛ مسلّماً تو نمى‌توانى صداى خود را به گوش مردگان برسانى، و نه سخنت را به گوش كران هنگامى كه روى برگردانند و دور شوند». اميرمؤمنان على عليه السلام از كسانى كه و را با قلب و زبان و دست ترك مى‌كنند به «ميت الاحياء» (مردۀ زندگان) تعبير كرده و مى‌فرمايد: «وَ مِنْهُمْ‌ تَارِكٌ‌ لِإِنْكَارِ الْمُنْكَرِ بِلِسَانِهِ‌ وَ قَلْبِهِ‌ وَ يَدِهِ‌ فَذَلِكَ‌ مَيِّتُ‌ الْأَحْيَاء» در خطبۀ 87 نيز همين تعبير (ميت الاحياء) دربارۀ كسانى كه نصيحت نمى‌پذيرند و گوش به اندرزهاى اولياء الله نمى‌دهند، آمده است.
حکمت 150 | موعظه ای کامل و جامع و درود خدا بر او، فرمود: (مردى از امام در خواست اندرز كرد.) از كسانى مباش كه بدون عمل صالح به آخرت اميدوار است و را با آرزوهاى دراز به تأخير مى‌اندازد؛ در دنيا چونان زاهدان، سخن مى‌گويد؛ اما در رفتار همانند دنيا پرستان است، اگر نعمت‌ها به او برسد سير نمى‌شود، و در محروميّت ندارد. از آنچه به او رسيد شكر گزار نيست و از آنچه مانده زياده طلب است. ديگران را پرهيز مى‌دهد؛ اما خود پروا ندارد؛ به فرمانبردارى امر مى‌كند؛ اما خود فرمان نمى‌برد، نيكوكاران را دوست دارد؛ اما رفتارشان را ندارد؛ گناهكاران را دشمن دارد؛ اما خود يكى از گناهكاران است و با گناهان فراوان، مرگ را دوست نمى‌دارد؛ اما در آنچه كه را ناخوشايند ساخت پافشارى دارد. اگر بيمار شود پشيمان مى‌شود و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى‌هاست؛ در سلامت و در گرفتارى نا اميد است؛ اگر مصيبتى به او رسد به زارى خدا را مى‌خواند. اگر به گشايش دست يافت، مغرورانه از خدا روى بر مى‌گرداند، نفس به نيروى گمان ناروا، بر او چيرگى دارد و او با قدرت يقين بر نفس چيره نمى‌گردد. براى ديگران كه گناهى كمتر از او دارند نگران، و بيش از آنچه كه عمل كرده اميدوار است. اگر بى نياز گردد مست و مغرور شود و اگر تهيدست گردد، مأيوس و سست شود. چون كار كند در آن كوتاهى ورزد و چون چيزى خواهد زياده روى نمايد، چون در برابر شهوت قرار گيرد گناه را بر گزيده، توبه را به تأخير انداز و چون رنجى به او رسد از راه ملت اسلام دورى گزيند. عبرت آموزى را طرح مى‌كند؛ امّا خود نمى‌گيرد؛ در پند دادن مبالغه مى‌كند؛ امّا خود پند پذير نمى‌باشد. سخن بسيار مى‌گويد؛ امّا كردار خوب او اندك است! براى دنياى زودگذر تلاش و رقابت دارد؛ امّا براى آخرتِ جاويدان آسان مى‌گذرد؛ سود را زيان، و زيان را سود مى‌پندار؛ از مرگ هراسناك است؛ امّا را از دست مى‌دهد. گناه ديگرى را بزرگ مى‌شمارد، امّا گناهان بزرگ خود را كوچك مى‌پندارد، طاعت ديگران را كوچك و طاعت خود را بزرگ مى‌داند؛ مردم را سرزنش مى‌كند؛ امّا خود را نكوهش نكرده با خود رياكارانه بر خورد مى‌كند. خوشگذرانى با سرمايه‌داران را بيشتر از ياد خدا با مستمندان دوست دارد، به نفع خود بر زيان ديگران حكم مى‌كند؛ امّا هرگز به نفع ديگران بر زيان خود حكم نخواهد كرد، ديگران را ؛ امّا خود را گمراه مى‌كند، ديگران از او اطاعت مى‌كنند و او مخالفت مى‌ورزد. حق خود را به تمام مى‌گيرد؛ امّا حق ديگران را به كمال نمى‌دهد. از غير خدا مى‌ترسد؛ امّا از پروردگار خود نمى‌ترسد. ----------------------- مى‌گويم: (اگر در جز اين حكمت وجود نداشت، همين يك حكمت براى اندرز دادن كافى بود. اين سخن، حكمتى رسا، و عامل بينايى انسان آگاه و عبرت آموز صاحب انديشه است)
| ۱۵۷ 🏷️ فراهم بودن راه هاى ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام قَدْ بُصِّرْتُمْ إِنْ أَبْصَرْتُمْ وَ قَدْ هُدِيتُمْ إِنِ اِهْتَدَيْتُمْ وَ أُسْمِعْتُمْ إِنِ اِسْتَمَعْتُمْ ┅───────────────┅ ☜ و درود خدا بر او، فرمود: اگر چشم بينا داشته باشيد، حقيقت را نشانتان داده‌اند؛ اگر هدايت مى‌طلبيد شما را هدايت كردند؛ اگر گوش شنوا داريد، حق را به گوشتان خواندند. ─┅•═༅𖣔✾✾𖣔༅═•┅─ ♻️ ترجمه فیض‌الاسلام: امام عليه السّلام (در پند و اندرز) فرموده است: بشما بينائى داده‌اند اگر چشم بگشائيد، و راه نموده‌اند اگر راه بيابيد، و شنوايى بخشيده‌اند اگر بشنويد. 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
نهج البلاغه | ✉️ نامه 12 - نامه به معقل بن قیس فرمانده لشکر اعزامی به شام ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ ✉️
و من وصية له عليه‌السلام وصى بها معقل بن قيس الرياحي حين أنفذه إلى الشام في ثلاثة آلاف مقدمة له
(دستور العمل نظامى، به معقل بن قيس رياحى، كه با سه هزار سرباز به عنوان پيشاهنگان سپاه امام به سوى شام حركت كردند، معقل از بزرگان و شجاعان بنام كوفه بود)
📃 اِتَّقِ اَللَّهَ اَلَّذِي لاَ بُدَّ لَكَ مِنْ لِقَائِهِ وَ لاَ مُنْتَهَى لَكَ دُونَهُ وَ لاَ تُقَاتِلَنَّ إِلاَّ مَنْ قَاتَلَكَ وَ سِرِ اَلْبَرْدَيْنِ وَ غَوِّرْ بِالنَّاسِ وَ رَفِّهْ فِي اَلسَّيْرِ وَ لاَ تَسِرْ أَوَّلَ اَللَّيْلِ فَإِنَّ اَللَّهَ جَعَلَهُ سَكَناً وَ قَدَّرَهُ مُقَاماً لاَ ظَعْناً فَأَرِحْ فِيهِ بَدَنَكَ وَ رَوِّحْ ظَهْرَكَ فَإِذَا وَقَفْتَ حِينَ يَنْبَطِحُ اَلسَّحَرُ أَوْ حِينَ يَنْفَجِرُ اَلْفَجْرُ فَسِرْ عَلَى بَرَكَةِ اَللَّهِ از خدايى بترس كه ناچار او را ملاقات خواهى كرد و سر انجامى جز حاضر شدن در پيشگاه او را ندارى، جز با كسى كه با تو پيكار كند، پيكار نكن، در خنكى صبح و عصر، سپاه را حركت ده، در هواى گرم لشكر را استراحت ده و در پيمودن راه شتاب مكن. در آغاز شب حركت نكن زيرا خداوند شب را وسيله آرامش قرار داده و آن را براى اقامت كردن، نه كوچ كردن، تعيين فرموده است؛ پس آسوده باش، و مركب‌ها را آسوده بگذار، آنگاه كه آمد و سپيده صبحگاهان آشكار شد، در پناه پروردگار حركت ده. فَإِذَا لَقِيتَ اَلْعَدُوَّ فَقِفْ مِنْ أَصْحَابِكَ وَسَطاً وَ لاَ تَدْنُ مِنَ اَلْقَوْمِ دُنُوَّ مَنْ يُرِيدُ أَنْ يُنْشِبَ اَلْحَرْبَ وَ لاَ تَبَاعَدْ عَنْهُمْ تَبَاعُدَ مَنْ يَهَابُ اَلْبَأْسَ حَتَّى يَأْتِيَكَ أَمْرِي هر جا دشمن را مشاهده كردى در ميان لشكرت بايست، نه چنان به دشمن نزديك شو كه چونان جنگ افروزان باشى، و نه آنقدر دور باش كه پندارند از نبرد مى‌هراسى، تا فرمان من به تو رسد. وَ لاَ يَحْمِلَنَّكُمُ شَنَآنُهُمْ عَلَى قِتَالِهِمْ قَبْلَ دُعَائِهِمْ وَ اَلْإِعْذَارِ إِلَيْهِمْ مبادا كينۀ آنان پيش از آن كه آنان را به راه فرا خوانيد و درهاى عذر را بر آنان ببنديد شما را به جنگ وا دارد. ═══════❖•° °•❖═══════
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 پیامبر رحمت 💚 دلسوزی بیش از حد پیغمبر(صلی الله علیه و آله) برای مردم 🎤 حجت الاسلام @mohtavayetablighJameaAlZahra
🔰 از خداوند میخواهیم تحقق‌بخش آرزوی پیامبر اسلام باشیم. 🔺 رهبر انقلاب، صبح امروز: امیدواریم خدای متعال همه‌ی ما را کند تا بتوانیم در راه پیش برویم و بتوانیم این آرزوی بزرگ را که آرزوی بزرگ زبدگان دنیای اسلام بوده و قطعاً آرزوی روح مطهر نبی مکرم اسلام صلی اللّه علیه و آله و سلم است، تحقق ببخشیم. 🗓️ ۱۴۰۱/۰۷/۲۲ 🏷 💻 Farsi.Khamenei.ir
در پايان اين نامه، به هدف نهايى اشاره كرده و مى‌فرمايد: «هدف اين است كه آنها را مطابق دستور خداوند و سنّت پيغمبرش صلى الله عليه و آله (در ميان نيازمندان) تقسيم كنيم (بى آنكه منافع شخصى در آن وجود داشته باشد)»؛ (لِنَقْسِمَهَا عَلَىٰ‌ كِتَابِ‌ اللّٰهِ‌ وَ سُنَّةِ‌ نَبِيِّهِ‌ صلى الله عليه و آله) آن گاه اضافه مى‌كند: «عمل به اين برنامه پاداش تو را بيشتر و تو را افزون‌تر خواهد كرد إن شاءاللّٰه»؛ (فَإِنَّ‌ ذَلِكَ‌ أَعْظَمُ‌ لِأَجْرِكَ‌، وَ أَقْرَبُ‌ لِرُشْدِكَ‌، إِنْ‌ شَاءَ‌ اللّٰهُ‌) ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────
| ۳۶۹ 🏷️ خبر از مسخ ارزش ها ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام يَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقَى فِيهِمْ مِنَ اَلْقُرْآنِ إِلاَّ رَسْمُهُ وَ مِنَ اَلْإِسْلاَمِ إِلاَّ اِسْمُهُ و درود خدا بر او، فرمود: روزگارى بر مردم خواهد آمد كه از قرآن جز نشانى، و از اسلام جز نامى، باقى نخواهد ماند. وَ مَسَاجِدُهُمْ يَوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ مِنَ اَلْبِنَاءِ خَرَابٌ مِنَ اَلْهُدَى سُكَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ اَلْأَرْضِ 🕌 مسجدهاى آنان در آن روزگار آبادان، امّا از ويران است. مسجد نشينان و سازندگان بناهاى شكوهمند مساجد، بدترين مردم زمين مى‌باشند. مِنْهُمْ تَخْرُجُ اَلْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَأْوِي اَلْخَطِيئَةُ يَرُدُّونَ مَنْ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا وَ يَسُوقُونَ مَنْ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا يَقُولُ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ فَبِي حَلَفْتُ لَأَبْعَثَنَّ عَلَى أُولَئِكَ فِتْنَةً تَتْرُكُ اَلْحَلِيمَ فِيهَا حَيْرَانَ وَ قَدْ فَعَلَ كه كانون هر فتنه، و جايگاه هر گونه خطاكارى‌اند، هر كَس از فتنه بر كنار است او را به فتنه باز گردانند، و هر كَس كه از فتنه عقب مانده او را به فتنه‌ها كشانند، كه خداى بزرگ فرمايد: «به خودم سوگند، بر آنان فتنه‌اى بگمارم كه انسان شكيبا در آن سرگردان ماند!» و چنين كرده است. وَ نَحْنُ نَسْتَقِيلُ اَللَّهَ عَثْرَةَ اَلْغَفْلَةِ و ما از خدا مى‌خواهيم كه از لغزشِ غفلت‌ها درگذرد. 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳
با اين‌كه اين دو ويژگى براى معرفى اهل آن زمان كه از اسلام، تنها به ظواهرى قناعت كرده‌اند و از حقيقت اسلام چيزى در ميان آن‌ها باقى نمانده كفايت مى‌كند با اين حال چند جملۀ ديگر در معرفى آن‌ها بيان كرده و مى‌فرمايد: «مساجد آن‌ها در آن زمان از جهت بنا آباد و محكم ولى از جهت خراب و ويران است»؛ (وَ مَسَاجِدُهُمْ‌ يوْمَئِذٍ عَامِرَةٌ‌ مِنَ‌ الْبِنَاءِ‌، خَرَابٌ‌ مِنَ‌ الْهُدَى) اشاره به اين‌كه آن‌ها تنها به ظواهر اسلام و مساجد قناعت مى‌كنند و به مسائل مربوط به اسلامى كه بايد در آن‌جا پياده شود و مسجد كانون آن باشد توجهى ندارند. سپس در وصف ديگرى مى‌فرمايد: «ساكنان آن مساجد و آبادكنندگان آن بدترين مردم روى زمين‌اند فتنه و فساد از آن‌ها برمى‌خيزد و خطاها و گناهان به‌سوى آن‌ها بازمى‌گردد»؛ (سُكَّانُهَا وَ عُمَّارُهَا شَرُّ أَهْلِ‌ الْأَرْضِ‌، مِنْهُمْ‌ تَخْرُجُ‌ الْفِتْنَةُ‌، وَ إِلَيهِمْ‌ تَأْوِى الْخَطِيئَةُ‌) اشاره به اين‌كه ميان ظاهر و باطن آن‌ها فرق بسيار است، ظاهر آن‌ها اين است كه اهل مسجد و عمران و آبادى آن هستند در حالى كه جز فتنه‌گرى و گناه، چيزى از آن‌ها برنمى‌خيزد، حتى از همان مساجد آباد براى فتنه‌گرى و توطئه بر ضدّ مؤمنان راستين، و انحرافات خود بهره مى‌جويند. سپس در آخرين بيان صفات آن‌ها مى‌فرمايد: «(آن‌ها به گمراهى خود قانع نيستند؛ بلكه اصرار به گمراه ساختن ديگران نيز دارند) هرگاه كسى از فتنۀ آنان كناره‌گيرى كند او را به آن بازمى‌گردانند و هركَس كه از آن‌جا وامانده به‌سوى آن سوقش مى‌دهند»؛ (يَرُدُّونَ‌ مَنْ‌ شَذَّ عَنْهَا فِيهَا، وَ يَسُوقُونَ‌ مَنْ‌ تَأَخَّرَ عَنْهَا إِلَيْهَا). آرى آن‌ها اصرار دارند كه هيچ مانعى بر سر راه اعمال زشت و كارهاى خلافشان نباشد و اگر كسانى از آن‌ها كناره‌گيرى كنند به اجبار آن‌ها را به جمع خود بازمى‌گردانند. امام عليه السلام در پايان به عذاب دردناك آن‌ها اشاره كرده، مى‌فرمايد: «خداوند سبحان مى‌فرمايد: به ذاتم سوگند مى‌خورم فتنه‌اى بر آنان بر مى‌انگيزم كه عاقلِ بُردبار در آن حيران بماند»؛ (يَقُولُ‌ اللّٰهُ‌ سُبْحَانَهُ‌: فَبِي حَلَفْتُ‌ لَأَبْعَثَنَّ‌ عَلَى أُولٰئِكَ‌ فِتْنَةً‌ تَتْرُكُ‌ الْحَلِيمَ‌ فِيهَا حَيْرَانَ‌)
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 فزت و ربّ الکعبه ▪️ ی سحر نوزدهم ماه رمضان و ضربت خوردن امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت رهبر انقلاب از ضربت ‌خوردن علیه‌السلام: پیش از صبح، آن بزرگوار برای اقامه‌ نماز به مسجد رفته، مردم را از خواب بیدار کرده، صدای آن بزرگوار را باز هم شنیدند که مشغول خواندن نافله شده است. ضبط کرده‌اند که امیرالمؤمنین در آن نافله‌ای که ضربت خورد، چه خواند. آیات شریفه‌ سوره‌ انبیا را تلاوت می‌کرد: «و اقترب الوعد الحقّ فاذا هی شاخصة ابصار الّذین کفروا». در روایت هست که مردم شنیدند امیرالمؤمنین ده آیه از این آیات را خواند. در خلال این آیات، آیاتی است که منطبق با حال خود آن بزرگوار است: «انّ الذین سبقت لهم منّا الحسنی اولئک عنها مبعدون. لایسمعون حسیسها و هم فی ما اشتهت انفسهم خالدون». بعد هم وقتی که حضرت به رکوع یا به سجده رفته، تیغ آن اشقی‌الاشقیاء فرق مبارک علی‌‌بن‌‌ابی‌‌طالب را شکافته است. امیرالمؤمنین را به خانه آوردند و تمام شهر ناگهان اطلاع پیدا کردند. نقل شده است که صدای منادی شنیده شد: «تهدّمت واللَّه ارکان الهدی»؛ به خدا قسم پایه‌های ویران شد. 🗓️ ۷۰/۱/۱۶ ╭─── │ 🌙 @Mabaheeth ╰──────────
نكته‌ها: «لا رَيْبَ‌ فِيهِ‌» يعنى در اينكه قرآن از سوى خداست، شكّى نيست؛ زيرا مطالب آن به گونه‌اى است كه جايى براى اين شكّ‌ و ترديد باقى نمى‌گذارد و اگر شكّى در كار باشد، بخاطر سوءظن و روحيّه لجاجت افراد است. چنانكه قرآن مى‌فرمايد: «فَهُمْ‌ فِي رَيْبِهِمْ‌ يَتَرَدَّدُونَ‌» آنان در شكّى كه خود ايجاد مى‌كنند،سردرگم هستند. هدف قرآن، مردم است و اگر به مسائلى از قبيل خلقتِ‌ آسمان‌ها و زمين و گياهان و حيوانات و... اشاره كرده به خاطر آن است كه توجّه مردم به آنها، موجب توجّه به علم و قدرت و حكمت خداوند گردد. قرآن وسيله هدايت همه مردم است؛ «هُدىً‌ لِلنّاسِ‌» ☀️ همانند خورشيد بر همه مى‌تابد، ولى تنها كسانى از آن بهره مى‌برند كه فطرتِ‌ پاك داشته و در برابر حقّ‌ خاضع باشند؛ «هُدىً‌ لِلْمُتَّقِينَ‌» همچنان كه نور خورشيد، تنها از شيشه‌ى تميز عبور مى‌كند، نه از خشت و گِل. لذا فاسقان، ظالمان، كافران ،دل‌مردگان، مسرفان و تكذيب‌كنندگان از هدايت قرآن بهره‌مند نمى‌شوند. ❓سؤال: اين آيه درباره قرآن و مطالب آن مى‌فرمايد: «لا رَيْبَ‌ فِيهِ‌» هيچ شكّى در آن نيست.در حالى كه خود قرآن شكّ‌ و ترديد مخالفان را دراين‌باره بيان مى‌دارد: يكجا مى‌فرمايد: «إِنَّنا لَفِي شَكٍّ‌ مِمّا تَدْعُونا إِلَيْهِ‌ مُرِيبٍ‌» ما درباره آنچه ما را به آن مى‌خوانى، در شكّ‌ هستيم. و در مورد شكّ‌ در وحى و نبوّت نيز مى‌خوانيم: «بَلْ‌ هُمْ‌ فِي شَكٍّ‌ مِنْ‌ ذِكْرِي» درباره‌ى قيامت نيز آمده: «لِنَعْلَمَ‌ مَنْ‌ يُؤْمِنُ‌ بِالْآخِرَةِ‌ مِمَّنْ‌ هُوَ مِنْها فِي شَكٍّ‌» بنابراين چگونه مى‌فرمايد: «لا رَيْبَ‌ فِيهِ‌» هيچ شكّى در قرآن و محتواى آن نيست‌؟ ✅ پاسخ: مراد از جمله «لا رَيْبَ‌ فِيهِ‌» آن نيست كه كسى در آن شكّ‌ نكرده و يا شكّ‌ نمى‌كند؛ بلكه منظور آن است كه حقّانيت قرآن به قدرى محكم است كه جاى شكّ‌ ندارد و اگر كسى شكّ‌ كند به خاطر كوردلى خود اوست. چنانكه در آيه ٦٦ سوره نمل مى‌فرمايد: «بَلْ‌ هُمْ‌ فِي شَكٍّ‌ مِنْها بَلْ‌ هُمْ‌ مِنْها عَمُونَ‌»
پيام‌ها: ١- قرآن در عظمت، مقامى بس والا دارد. «ذلِكَ‌» در ادبيات عرب، « ذلِكَ‌ »اسم اشاره به دور است. در اينجا به قرآن كه در پيش روى ماست، با «ذلِكَ‌» اشاره مى‌كند كه از عظمتِ‌ دست نايافتنى قرآن حكايت مى‌كند. ٢- راهنما بايد در روش دعوت و محتواى برنامه خود، قاطع و استوار باشد. جمله‌ى «لا رَيْبَ‌ فِيهِ‌» نشانگر استوارى و استحكام قرآن است. ٣- توانِ‌ قرآن بر پرهيزكاران، خود بهترين دليل بر اتقان و حقّانيت آن است. «هُدىً‌ لِلْمُتَّقِينَ‌» ٤- تنها افراد پاك و پرهيزكار، از هدايت قرآن بهره‌مند مى‌شوند. «هُدىً‌ لِلْمُتَّقِينَ‌» هركَس كه ظرف دلش پاك‌تر باشد،بهره‌مندى و نورگيرى او بيشتر است. ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
🤲 این دعا را بخوانید تا با علیه السلام محشور شوید... ✨ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: امام سجاد علیه السلام دعایی دارند که هر کسی آن را بخواند، خدا او را با امام سجاد محشور می‌کند و امام سجاد علیه السلام او را به سمت خواهند کرد. ✨ آن دعا این است که وقتی نمازت تمام شد، پس از نماز در حالی که هنوز نشسته‌ای، بگو: 🤲 يَا دَائِمُ يَا دَيْمُومُ يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ يَا كَاشِفَ الْغَمِّ وَ يَا فَارِجَ الْهَمِّ وَ يَا بَاعِثَ الرُّسُلِ وَ يَا صَادِقَ الْوَعْدِ. 📚 بحارالانوار / مجلد۳۶ / صفحه ۲۰۵ @ostadelahi ╭──────๛- - - - - ┅╮ │🏴 @Mabaheeth 🥀 ╰─────────────
📝 | توصیه‌های آقا برای استفاده از راهپیمایی مقدس اربعین 📿 توجه و 🧠 تأمل و تفکر ✅ درخواست و ثبات قدم ╭──────๛- - - - - ┅╮ │🏴 @Mabaheeth 🥀 ╰─────────────
📢 حسین(علیه‌السلام) چراغ هدایت است ✏️ رهبر انقلاب: نام (علیه السلام)، راه امام حسین(علیه السلام)، توجّه به امام حسین(علیه السلام)، توسّل به حسین‌بن‌علی سیّدالشّهدا (سلام اللّه علیه) راهگشا است. به معنای واقعی کلمه «حُسَینٌ مِصباحُ الهُدیٰ»؛ حسین(علیه السلام) چراغ هدایت است. این را شما در ضمیر خودتان، در باطن خودتان هم حس میکنید. هر کسی در یک محفل حسینی(علیه السلام) بنشیند و برخیزد، بدون تردید بهره‌ی معنوی از این نشست و برخاست میبرد؛ در این تردیدی نیست. ✏️ ‌بخشی از بیانات اخیر رهبر انقلاب‌ در پایان مراسم عزاداری اربعین حسینی. ‌۱۴۰۲/۶/۱۵ 🖼 Farsi.Khamenei.ir ╭──────๛- - - - - ┅╮ │🏴 @Mabaheeth 🥀 ╰─────────────
04 Az Heyvaniyat Ta Hayat (1402-06-08) Mashhade Moghadas.mp3
39.63M
🔈 🔰 فصل هفتم؛ از مرصاد تا مسکین | جلسه چهارم ◾۱۳ صفر، ١۴٠٢ * اقوام در قرآن دارای شخصیت هستند. * نقطه اصلی در همه تحلیل‌های تاریخی قرآن؛ نسبت آن واقعه با فعل خداوند * اشکال اصلی اکثر تحلیل‌ها و برنامه‌های تاریخی؛ مشخص نبودن جایگاه فعل الهی در آن واقعه * خداوند ظالمین را به دست خودشان به گونه‌ای می‌کند تا به هدف خود نرسند. * مکر و حیله عجیب خداوند نسبت به فرعون! * پرندگان کوچک؛ سپاه خداوند برای از بین بردن و تحقیر اصحاب فیل * عجایب منحصر به فرد قوم عاد؛ ستون های عظیمی که با باد در هم ریخت! * قدرت نمایی خداوند با ویروس کرونا * ماجرای خوار شدن یزید و بازگشت کاروان اسرا به مدینه * اگر درخواست می‌کردند خودمان می‌بخشیدیم... ⏰ مدت زمان:٧۴:٢٠ 📆۱۴۰۲/۰۶/۰۸ @Aminikhaah_Media ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره: 🔹ما با اهل سنت هیچ مخالفتی نداریم، مگر عوامل خارجیه جدا بکنند! 🔹 وعلی‌هذا، به‌حسب ظاهر ما راه واضحی داریم با صَفح[و ترک اختلاف] با اهل سنت! ⚠️ غلط است و ترویج از خارجی‌هاست که ماها را بجنگانند و همچنین می‌توانند حنفی را بر علیه مالکی بجنگانند. و همچنین هم واقع شده در بغداد نزاعی شده است، نوشته‌اند که بین خود همین مذاهب اربعه، اصلاً بعضی با بعضی جنگ شده است. کما اینکه همین را هم «ابن اثیر» نوشته که در حله و اطراف، بین دو طایفه از جنگ شد. او می‌گوید: تعجب این است که کِلتَا الطائِفَتَین [هردو گروه]شیعه‌اند. 🔻 [لذا]جنگ انداختن یک عوامل دیگری دارد. 🔸ائمه ما [با آن‌ها] جنگ نمی‌کردند. نماز جمعه آن‌ها می‌رفتند، جنگی نداشتند با آنها. [آن‌ها] هر چه می‌خواهند بکنند، کار خداست. ✅ بالاخره خدا توفیق بدهد که ما از دستور ایشان (اهل‌بیت علیهم‌السلام) خارج نشویم و جنگ بی‌خودی راه نیاندازیم. ❇️ و [بدانیم] «التقیة دینی و دین آبائی». اگر [ائمه] تقیه نمی‌کردند چهار نفر شیعه [مثل] الان [که] از چهارصد میلیون بیشترند، نمی‌شد! تقیه کردند! ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
(۴) پس در ميان آن پيشآمدها و تباهكاريها برخاستم (اسلام و مسلمانان را يارى نموده آنان را از سرگردانى رهاندم) تا اينكه جلو نادرستى و تباهكارى گرفته شده از بين رفت، و دين (از فتنۀ مرتدّين و تباهكاران) آرام گرفته و (از نگرانى) باز ايستاد (براى حفظ‍‌ اساس دين با آنانكه حقّ‌ مرا غصب كردند همراهى و موافقت نمودم و بعد از عثمان هم كه خلافت ظاهريّه را پذيرفتم براى آن بود كه امر دين از انتظام نيافتد و احكام پيغمبر اكرم صلی‌الله علیه وآله برقرار ماند. و قسمتى از اين نامه است (در اينكه جهاد آن حضرت براى اجراى حقّ‌ بوده و از بسيارى دشمن هراس ندارد): (۵) بخدا سوگند اگر من تنها با ايشان (معاويه و لشگرش) روبرو شوم و آنها (از انبوهى) همۀ روى زمين را پر كرده باشند باك نداشته و نمى‌هراسم، و من دربارۀ گمراهى آنان كه در آن گرفتارند و و رستگارى كه خود بر آن هستم از جانب خويش بينا و از جانب پروردگارم يقين و باور دارم، و به ملاقات (كشته شدن در راه) خدا مشتاق بوده و انتظار نيكوئى پاداش او را اميدوارانه دارم (پس كمى و بسيارى دشمن در نظرم يكسان است و از نزاع و زد و خورد پروا ندارم، چون جنگ با آنان در هر صورت سبب افزونى سعادت و نيكبختى است) (۶) ولى اندوه من از اينست كه بر كار اين امّت بى‌خردان و بد كارانشان (بنى اميّه) ولايت و حكمرانى نمايند، و مال خدا (بيت المال مسلمانها) را بين خودشان دولت دست بدست رسيده و بندگان او را غلامان و نيكان را دشمنان و بد كرداران را يارانشان قرار دهند؛ زيرا از ايشان كسى است كه در بين شما (مسلمانها) شراب 🍷 آشاميد و او را (براى اين كار زشت) بحدّى كه در اسلام تعيين شده تازيانه زدند (گفته‌اند: مغيرة ابن شعبه از بنى اميّه از جانب عمر بر كوفه حكمفرما بود در مستى با مردم نماز گزارد و بعدد ركعات افزود و در محراب «جاى ايستادن پيشنماز » در مسجد قى كرد پس او را حدّ زدند، و همچنين عتبة ابن ابى سفيان را بر اثر نوشيدن شراب خالد ابن عبد اللّه در طائف حدّ زد) و از ايشان كسى است كه مسلمان نشد (مانند ابو سفيان و معاويه) تا اينكه براى اسلام آوردن بايشان بخششهاى كمى دادند (رضيخه بخشش اندكى است كه بجهت تأليف قلوب و سازگارى بكفّار مى‌دادند تا اسلام و مسلمانها را كمك كنند) (۷) پس اگر براى والى شدن اين اشخاص نبود بسيار شما را (بجهاد و زد و خورد) وادار ننموده و (از كاهلى) سرزنش نمى‌كردم، و در گرد آوردن و ترغيب نمودن شما كوشش نداشتم، و هنگامى كه زير بار (جنگيدن با دشمن) نمى‌رفتيد و سُستى مى‌نموديد شما را رها مى‌كردم (بحال خود مى‌گذاشتم). علیه‌السلام ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────
28.13M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 شرح یک قدسی درباره اهمیت طلب از خداوند به مناسبت روزهای مبارک ____________ بسم الله الرّحمن الرّحیم الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله علی اعدائهم اجمعین. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بنُ مُحَمَّدٍ قَالَ: اَخبَرَنی اَبو حَفصٍ عُمَرُ بنُ مُحَمَّدٍ قالَ: حَدَّثَنا عَلیُّ بنُ مَهرَوَیهِ اَلْقَزوینیُّ قالَ: حَدَّثَنا دَاوُدُ بنُ سُلَیمَانَ قالَ: حَدَّثَنا الرِّضا عَلیُّ بنُ مُوسىٰ (عَلَیهِ السَّلامُ) قالَ حَدَّثَنی اَبی مُوسَى‌بنُ‌جَعفَرٍ قالَ حَدَّثَنی اَبی جَعفَرٍ قالَ حَدَّثَنی اَبی مُحَمَّدُبنُ‌عَلیٍّ قالَ حَدَّثَنی اَبی عَلیُّ‌ بنُ‌ الحُسَینِ زَینُ ‌العابِدینَ، قالَ حَدَّثَنی اَبی الحُسَینُ ‌بنُ ‌عَلیٍّ، قالَ حَدَّثَنی اَبی عَلیُّ ‌بنُ ‌اَبی ‌طالِبٍ اَمیرُالمُؤمِنینَ (عَلَیهِمُ السَّلامُ) قالَ، قالَ رَسولُ اللهِ (صَلَّى اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ)، قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا اِبنَ آدَمَ! کُلُّکُم ضَالٌّ اِلّا مَن هَدَیتُ وَ کُلُّکُم عائِلٌ اِلّا مَن اَغنَیتُ وَ کُلُّکُم هالِکٌ اِلّا مَن اَنجَیتُ فَاسأَلونی اَکفِکُم وَ اَهدِکُم سَبیلَ رُشدِکُم.(۱)
کُلُّکُم ضَالٌّ اِلّا مَن هَدَیت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سند طولانیِ شریفِ زرّین و نورانی این حدیث، میرسد به اینجا که خدای متعال خطاب میکند به امثال بنده و شما که این را بدانید، اگر هدایت الهی نباشد، کمک الهی نباشد و دل شما را، ذهن شما را به ‌سمت حقیقت گرایش ندهد و کمک نکند، همه‌ی شما در گمراهی باقی خواهید ماند. خداوند به پیغمبرش میگوید: وَ وَجَـدَکَ ضالًّا فَهَدیٰ؛(۲) در دعا وارد شده است که «اِلٰهی تَمَّ نورُکَ‌ فَهَدَیتَ‌ فَلَکَ الحَمدُ رَبَّنا»؛(۳) اگر چنانچه نور الهی و هدایت الهی و انگشت اشاره‌ی حضرت حق عزّو‌جل نبوده باشد، ماها در وادی حیرت و ضلالت باقی میمانیم. خُب حالا پس باید چه ‌کار کنیم؟ باید از خدای متعال هدایت بخواهیم. یکی از دعاهای خیلی مهم همین است. است و [بعد] ماه شعبان و ماه رمضان -[یعنی] ماه‌های دعا- یکی از دعاهایی که میکنید و میکنیم، باید طلب از پروردگار باشد و از خدا هدایت بخواهیم؛ اگر لحظه‌ای هدایت الهی سلب بشود، ممکن است پایمان را کج بگذاریم، ممکن است زاویه پیدا کنیم، ممکن است گمراه بشویم، ممکن است گاهی ۱۸۰ درجه عوض بشویم‌‌؛ کمااینکه می‌بینید که از این قبیل هست؛ هدایت الهی مانع از این گمراهی‌ها است. وَ کُلُّکُم عائِلٌ اِلّا مَن اَغنَیت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [در ادامه‌ی حدیث میفرمایند] همه‌ی شما فقیر و تهیدستید، مگر آن کسی که من او را غنیّ کنم. غِنا را هم از خدای متعال باید خواست؛ دنبال غنا به درِ خانه‌ی این و آن نباید رفت. این را ما یاد بگیریم که به ‌خاطر غنا، دنبال این و آن نیفتیم. گاهی اوقات انسان به طمع غِنا دنبال این و آن می‌افتد و هیچ ‌کدام -نه محبّت آنها و نه غنا- گیرش نمی‌آید و از دست میدهد آن نور توحیدی را که خدای متعال در دل انسان قرار داده. این هم مطلب بعدی. وَ کُلُّکُم هالِکٌ اِلّا مَن اَنجَیت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ و اگر چنانچه من شما را نجات ندهم، همه‌ی شما در وادی هلاکت خواهید افتاد. فَاسأَلونی اَکفِکُم وَ اَهدِکُم سَبیلَ رُشدِکُم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نتیجه این است که از من بخواهید، دعا کنید؛ این ترغیب به دعا کردن است. ما را دستِ‌کم نباید بگیریم، خواستن از خدای متعال را دستِ‌کم نباید بگیریم. هر چه هم بتوانید این دعا را، این درخواست از ساحت پروردگار را در یک فضایی انجام بدهید که حال خوشی برای شما وجود داشته باشد، زمینه برای تضرّع فراهم باشد؛ در دعا هست: لا یُنجی مِنکَ‌ اِلَّا التَّضَرُّعُ‌ اِلَیک؛(۴) [باید] تضرّع را بتوانیم انجام بدهیم؛ تضرّع خیلی چیز پُرقیمتی است که انسان بتواند پیش خدای متعال تضرّع کند. اگر پیش خدای متعال تضرّع کردید، آن‌ وقت‌ پیش قدرتهای پوشالی، قدرتهای اسمی، نمایشها و نمودارهای دروغین قدرت، میتوانید سرتان را بالا بگیرید و تضرّع نکنید. اگر پیش خدا تضرّع نکردیم، آن ‌وقت در مقابل قدرتهای پوشالی احساس ضعف میکنیم، احساس میکنیم که بایستی از آنها کمک بخواهیم. [خدا میفرماید: من میتوانم] شما را حفظ کنم و نگهداری کنم و مانع بشوم از اینکه بلایا به ‌سمت شماها سرازیر بشود؛ از من بخواهید تا شما را هدایت کنم. این [روایت] دعوت به دعا است؛ همچنان ‌که در قرآن هم دعوت شده‌ایم و امر شده است که ما دعا کنیم، سؤال کنیم، از خدا بخواهیم و این‌ همه در دعاهای فراوان این معانی آمده، این روایت هم در همین معنا است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱) امالی (طوسی)، مجلس ششم، ص ۱۶۶؛ «رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) میفرماید که خداوند شکوهمند و بلندمرتبه فرمود: ای فرزند آدم! تمامی شما گمراهید، جز آن که من هدایتش کردم؛ و تمامی شما نیازمندید، جز آن که من بی‌نیازش نمودم؛ و تمامی شما نابودید، جز آن که من او را نجات بخشیدم؛ پس از من بخواهید تا شما را کفایت کنم و به راه هدایت راهنمایی نمایم.» ۲) سوره‌ی ضحیٰ، آیه‌ی ۷؛ «‌و تو را سرگشته یافت، پس هدایت کرد.» ۳) مصباح التهجّد، ج ۱، ص ۳۶۶ (با اندکی تفاوت) ۴) صحیفه‌ی سجّادیه، دعای چهل‌وهشتم (با اندکی تفاوت) ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │✨ @Nafaahat │📖 @feqh_ahkam │💌 @arame_janam │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -
هدایت شده از تلاوت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✨ روزمان را با قرآن نورانی کنیم 🎥 ترتیل صفحه ۱۲ قرآن کریم ( آیات ۷۷ تا ۸۳ سوره مبارکه بقره)  🌺 آقا امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند:«ما جالَسَ هذَا القُرآنَ اَحَدٌ الّا قامَ عَنهُ بِزِیادَةٍ اَو نُقصانِ؛ زِیادَةٍ فی هُدًی اَو نُفصانٍ مِن عَمًی» هیچ کَس با این قرآن همنشین نشد، مگر آنکه چون از نزد آن برخاست با فزونی و کاستی همراه بود، فزونی در و کاستی از کوردلی. (نهج البلاغه خطبه ۱۷۶) 🎙 استاد: مرحوم منشاوی ╭══════════ ✨ @Nafaahat ╰๛--- ‑ ‑ - -
هدایت شده از تلاوت
🖼 آیه نصب شده در محل سخنرانی رهبر انقلاب در دیدار شرکت‌کنندگان در مسابقات بین‌المللی قرآن. ۱۴۰۲/۱۲/۳ 💫 إنَّ هٰذَا القُرآنَ يَهدي لِلَّتي هِيَ أقوَم ✨ قطعاً این ، به راهی که استوار ترین راه هاست، می‌کند. «سوره مبارکه اسراء آیه ۹» Farsi.Khamenei.ir ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │✨ @Nafaahat │📖 @feqh_ahkam │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -
انسان همانجایی گم می‌شود که جاده را نمی‌شناسد! • حرکت انسان به سمت آخرت (دینداری) یک حرکت بیرونی نیست! یک حرکت درونی است و در جاده درون انسان اتفاق می‌افتد. • مُحال است کسی سرزمین درونش را نشناسد و تصور کند که همین خانم یا همین آقاست و دینداری اش بتواند در او و رشد ایجاد کند. • نتیجه‌ی دینداری او نهایتاً یک خانم مقدس یا یک آقای مقدس خواهد بود، نه یک انسان متعالی!
عبادت «عادت» شماست یا «لذّت» شما ؟ اگر خواندن مثل ورزش کردن و مسواک زدن، عادت ماست، اثر چندانی در رشد روحی‌مان ندارد! ولی اگر نماز برای حضور در پیشگاه خداوند باشد و انسان بداند دارد آماده می‌شود که به خدمت پروردگار برسد، آنجاست که: ✦ هم این حضور را می‌فهمد! ✦ هم این حضور را رعایت می‌کند! ✦ هم این نماز در رشد و او موثر خواهد بود! ✦ هم به لذّتی می‌رسد که هرگز آن را نچشیده بوده است!
❤️ | از خداوند توفیق و هدایت بخواهید. 🌷 رهبر انقلاب در پاسخ به نامه جمعی از دانش‌آموزان درباره راه‌پیمائی اربعین: زیارتتان قبول باشد عزیزان. در این راه‌پیمائی مقدس، فرصت توجه و توسّل را از دست ندهید، و نیز فرصت تأمل و تفکر در مجاهدت سیدالشهداء علیه‌السلام و هدف آن و برکاتی را که خداوند به این فداکاری بزرگ عطا کرده است. آن هدف، باید هدف هر انسان مؤمن باشد. از خداوند و بخواهید و در راه آن هدف ثابت قدم بمانید. 🗓 شهریورماه۱۴۰۲