✅ #نکته_علمی 🔹 #اصول_فقه ⏮ قصد إمتثال أمر در عبادات 🔶 آیا در عبادیتِ عبادت، باید أمری نسبت به عمل صورت گرفته باشد و ما قصد إمتثال آن أمر را کنیم، تا آن عمل به صورت صحیح واقع شود، یا اینکه قصد إمتثال أمر مدخلیت ندارد، بلکه همین که انسان بفهمد که این کار نزد مولا مصلحت دارد، در عبادیتِ عبادت کفایت می‌کند. 🔶 اگر گفتیم به سببِ احتمال وجود مانع، صرف مصلحت داشتن یک عمل برای عبادت واقع شدن آن کافی نباشد، آیا صرف کشف محبوبیّت برای عبادیت یک عبادت کفایت می‌کند. 🔶 بر اساس قول افرادی که قائل به عدم وجوب شرعی مقدمه واجب هستند، و تنها وجوب مقدمه را عقلی می‌دانند، مسأله در مقدمه واجب چه صورتی پیدا می‌کند؟ 🔶 اگر گفتیم محبوبیت و اشتیاق قابل سرایت است، یعنی مولای حکیم از آنجا که ذی المقدمه را می‌خواهد، به طور طبیعی و به اقتضای عقل و حکمت، آن مقدمه را هم دوست دارد، این حُبّ به مقدمه یک اشتیاق و شوق تبعی است، که به تبع اشتیاق و حبّ به ذی المقدمه ایجاد می‌شود. لذا اگر این مقدمه را به عنوان اینکه عملی محبوب و مورد اشتیاق مولا است انجام دهیم، خود یک عبادت محسوب می‌شود. 🔶 در نتیجه اگر این باب باز شود و بگوییم در عبادات ما نیازمند این نیستیم که حتما أمر مولا را کشف کنیم و همین که محبوبیت عمل نزد مولا کشف شود، می‌توانیم قصد تقرب کرده، و آن عمل عبادت ‌شود، باب خوبی در عبادات باز شده است. 👤 آیت الله ملک زاده 🗓 زمان: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕌 مدرسه آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم درس خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9 👇👇👇

✅ #نکته_علمی 🔹 #فقه_الحدیث ⏮ ضرورت پرداختن به بحث «دلالة الدوال الأخری علی الرجحان و الطلب أو المرجوحیة و المنع» 🔶 یکی از جهات بسیار مهم در تفقه دین، استنباط و اجتهاد، انس و آشنایی با شیوۀ بیانی و ادبیات قرآن حکیم، و اهل بیت عصمت (علیهم السلام) می‎باشد. به طور طبیعی این انس و آشنایی، دارای ثمرات بسیاری است. نخست، ما را از برداشت‎های نادرست و اشتباه دور می‎کند. چراکه مفروض این است که الفاظ در معنای عرفی خود استعمال شده‌اند، و اگر دقت‌ها یا نکاتی وجود داشته باشد، از مطالعۀ مجموع آیات و روایات استفاده می‌شود. 🔶 گاهی واژه‌هایی به عنوان یک اصطلاح میان اهل بیت و اصحاب ایشان مطرح بوده است. به طور مثال اصطلاح «جراب النوره» برای روایت تقیه‌ای به کار می‌رفته است. حال اگر کسی با این اصطلاحات آشنا نباشد، مراد معصوم را متوجه نمی‌شود. لذا آشنایی با این ادبیات ما را از حرکت به سمت استظهارات ذوقی و سلیقگی باز می‎دارد. 🔶 اما للأسف الشدید، استظهارات ذوقی و فهم سلیقگی آیات و بالاخص روایات، در زمان ما رواج بسیار زیادی پیدا کرده است. هرچند اینگونه برداشت‌ها در فضای تهییجی و در منبر و روضه برای خود جایی باز کرده باشد، اما دربحثهای فنی و فقهی و از نگاه فقها هیچ جایگاهی ندارد. آنچه در فقه کاربرد دارد ظهور عرفی است. مخصوصا اگر این ظهور بیّن و واضح باشد. چرا که تنها ظهور عرفی، تحت اصالة الظهور و حجیة الظهور قرار گرفته، و می‌توان از آن در فقه و فقاهت استفاده کرد. 🔶 بر این اساس اگر تعبیری از اهل بیت یا قرآن کریم در معنای خاصی استعمال شده باشد، باید تخریج فنی آن – مانند حقیقت شرعیه، یا تفسیر یا تأویل و ... – لحاظ شود. این جنبه احترازی بحث بود. یعنی باید با ادبیات قرآن و حدیث انس گرفت، تا از برداشت‎های ذوقی احتراز شود. 🔶 اما جنبه ایجابی بحث، استفاده از این ادبیات در برداشت نکات تازه از آیات و روایات است. اگر انسان با لحن حدیث و ادبیات روایات انس بگیرد، طبیعتا می‌تواند به نکات بسیار ارزشمند فراوانی دست یابد که ممکن است پیش از آن به آن توجه نشده باشد. هرچند فقیه به دنبال حرف جدید یا حرف جذاب زدن نیست. 👤 آیت الله ملک زاده 🗓 زمان: ۸ اسفند ۱۴۰۱ 🕌 مدرسه آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم درس خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9 👇👇👇

✅ #نکته_علمی 🔹 #اصول_فقه ⏮ استظهار عرفی و روایات بیانگر تأویل آیات 🔶 باید توجه داشت که روایات مؤوِّله را نباید در استظهار از روایت استفاده کرد. متأسفانه در کتب، دروس و منابر زیاد دیده می‌شود روایتی که در مقام تأویل آیه است و مصداقی را بر موردی تطبیق می‌کند، از این روایت برای استظهار از آیه استفاده می‌کنند. این خطای بزرگی است. 🔶 زیرا استظهار جنبه عرفی دارد. یعنی عرف از این آیه چه برداشت می‌کند. حال اینکه امام علیه السلام فرموده باشند مراد از این کلمه در این آیه، پیروان اهل بیت هستند یا مواردی از این قبیل، ظهور این آیه نیست. هرچند ما این کلام امام علیه السلام را قبول داریم و تأویل ایشان را می‌پذیریم، اما به جهت تأویل نه ظهور عرفی؛ 👤 آیت الله ملک زاده 🗓 زمان: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕌 مکان: مدرسه آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم درس خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #نکته_علمی 🔹 #اصول_الفقه ⏮ مرز تدقیق اصولی در مباحث لغوی 🔶 باید توجه داشت که تحلیل‌های لفظی‌ای که در علم اصول نسبت به لغت انجام می‌گیرد، تا زمانی ارزشمند است که عرف و محاورات عرفیه را منقح کند، اما هنگامی که آقایان اصولیون پا را از این فراتر نهاده، و آن قدر در مسأله تدقیق می‌کنند که از عرف رد می‌شوند – یعنی عرف به عرفیّت خود اساسا این دقتها را نمی‌فهمد – دچار افراط شده و بحث‌ها به اصطلاح گوشه حجره‌ای ‌شده، و بر واقع قابل تطبیق نمی‌باشد. 👤 آیت الله ملک زاده 🗓 زمان: ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕌 مکان: مدرسه آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم درس خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #نکته_علمی 🔹 #اصول_الفقه ⏮ زیادة الفرع علی الاصل 🔶 اشکال: با توجه به روایت «تَسْبِيحُ فَاطِمَةَ ع فِي كُلِّ يَوْمٍ فِي دُبُرِ كُلِّ صَلَاةٍ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ صَلَاةِ أَلْفِ رَكْعَةٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ» چگونه تعقیب صلاة، از خود صلاة مهم‌تر است؛ آیا این مطلب از قبیل «زیادة الفرع علی الأصل» که عقلا محال است، نمی‌باشد؟ 🔶 پاسخ: «زیادة الفرع علی الاصل» در صورتی محال است که مستلزم «الجزء أعظم من الکل» شود. لکن این مطلب مربوط به حقائق تکوینیه و انتزاعیه عقلیه است، نه امور اعتباریه؛ در حالی که ما نحن فیه از امور اعتباریه می‌باشد. زیرا این امور، وجود و عدمشان به اعتبارات مُعتبرین برمی‌گردد. از این رو در اعتبارات شرعی از این گونه مثال‌ها زیاد داریم. به طور مثال استحباب سلام و وجوب ردّ آن، یا وجوب وفاء به عقود جائزه مانند عدم جواز تصرف مال موهوب برای واهب هرچند حق رجوع داشته باشد، و مثال‌هایی کثیره و متناثره در ابواب لقطه و وقف و ... که وجود دارد. 👤 آیت الله ملک زاده 🗓زمان: ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕌 مکان: مدرسه آیت الله العظمی تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #نکته_علمی ⏪ تراکم و #تجمّع_قرائن 🔶 عبارت تجمیع یا #تراکم_ظنون، که در ألسنه و أفواه، تداول یافته است، خالی از مسامحه نیست و اَنسب از ظنون، اَمارات است. اگر چه مِن حیث المجموع، تعبیر تراکم یا تجمّع قرائن، ادقّ از تعابیر دیگر به نظر می‌ رسد. 🔶 در واقع، در اینجا قرائن احتمالیه، با درجات ارزشمندیِ متفاوت، گرد هم می‌ آیند و از تجمّع و تراکم آنها، به طور مثال، یقین عقلائی و یا اطمینان، به اصطلاح مشهور، حاصل می‌ شود و اگر چنین یقین یا اطمینانی را حجّت بدانیم، که بنابر تحقیق، واجد اعتبار و حجیت هم هست، می‌ توانیم متّکی بر آن، تصمیم بگیریم و رأی صادر کنیم. ⏮ برگرفته از دروس استاد محمد حسین ملک زاده؛ http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #نکته_علمی 🔹 #اصول_فقه ⏮ استظهار عرفی و روایات بیانگر تأویل آیات 🔶 باید توجه داشت که روایات مؤوِّله را نباید در استظهار از روایت استفاده کرد. متأسفانه در کتب، دروس و منابر زیاد دیده می‌شود روایتی که در مقام تأویل آیه است و مصداقی را بر موردی تطبیق می‌کند، از این روایت برای استظهار از آیه استفاده می‌کنند. این خطای بزرگی است. 🔶 زیرا استظهار جنبه عرفی دارد. یعنی عرف از این آیه چه برداشت می‌کند. حال اینکه امام علیه السلام فرموده باشند مراد از این کلمه در این آیه، پیروان اهل بیت هستند یا مواردی از این قبیل، ظهور این آیه نیست. هرچند ما این کلام امام علیه السلام را قبول داریم و تأویل ایشان را می‌پذیریم، اما به جهت تأویل نه ظهور عرفی؛ 👤 آیت الله ملک زاده 🗓 زمان: ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕌 مکان: مدرسه آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم درس خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #نکته_علمی 🔹 #اصول_فقه ⏮ قصد إمتثال أمر در عبادات 🔶 آیا در عبادیتِ عبادت، باید أمری نسبت به عمل صورت گرفته باشد و ما قصد إمتثال آن أمر را کنیم، تا آن عمل به صورت صحیح واقع شود، یا اینکه قصد إمتثال أمر مدخلیت ندارد، بلکه همین که انسان بفهمد که این کار نزد مولا مصلحت دارد، در عبادیتِ عبادت کفایت می‌کند. 🔶 اگر گفتیم به سببِ احتمال وجود مانع، صرف مصلحت داشتن یک عمل برای عبادت واقع شدن آن کافی نباشد، آیا صرف کشف محبوبیّت برای عبادیت یک عبادت کفایت می‌کند. 🔶 بر اساس قول افرادی که قائل به عدم وجوب شرعی مقدمه واجب هستند، و تنها وجوب مقدمه را عقلی می‌دانند، مسأله در مقدمه واجب چه صورتی پیدا می‌کند؟ 🔶 اگر گفتیم محبوبیت و اشتیاق قابل سرایت است، یعنی مولای حکیم از آنجا که ذی المقدمه را می‌خواهد، به طور طبیعی و به اقتضای عقل و حکمت، آن مقدمه را هم دوست دارد، این حُبّ به مقدمه یک اشتیاق و شوق تبعی است، که به تبع اشتیاق و حبّ به ذی المقدمه ایجاد می‌شود. لذا اگر این مقدمه را به عنوان اینکه عملی محبوب و مورد اشتیاق مولا است انجام دهیم، خود یک عبادت محسوب می‌شود. 🔶 در نتیجه اگر این باب باز شود و بگوییم در عبادات ما نیازمند این نیستیم که حتما أمر مولا را کشف کنیم و همین که محبوبیت عمل نزد مولا کشف شود، می‌توانیم قصد تقرب کرده، و آن عمل عبادت ‌شود، باب خوبی در عبادات باز شده است. 👤 آیت الله ملک زاده 🗓 زمان: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ 🕌 مدرسه آیت الله العظمی میرزا جواد تبریزی، مدرس ۱۱۳ 💥 برگرفته از دوره سوم درس خارج اصول http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9 👇👇👇