✫⇠ #اینک_شوڪران ✫⇠ #خاطرات_شهید_ایوب_بلندی به روایت همسر( شهلا غیاثوند ) 0⃣6⃣ #قسمت_شصت 📖توی بیمارستان دکتر که صورت رنگ پریده ام را دید، اجازه نداد حرف بزنم. با دست اشاره کرد به نیمکت بنشینم🛋 _آرام باشید خانم، حال ایشان .... چادرم را توی مشتم فشردم و هق هق کردم +به من #دروغ نگو، هجده سال است دارم می‌بینم هر روز ایوب آب می شود. هر روز درد می‌کشد 💔 می‌بینم که هر روز می‌میرد و زنده می‌شود . میدانم که #ایوب_رفته است. 📖گردنم را کج کردم و آرام پرسیدم: رفته؟🙁 دکتر سرش را پایین انداخت  و #سردخانه را نشان داد. توی بغل زهرا وا رفتم. چقدر راحت پرسیدم "ایوب رفته؟" 📖امکان نداشت ایوب برای #عملیاتی به جبهه نرود و من پشت سرش نماز حاجت نخوانم. سر سجاده زار نزنم😭 که برگردد. از فکر زندگی بدون ایوب💕 مو به تنم سیخ می‌شد . ایوب چه فکری درباره من می‌کرد ؟ فکر می‌کرد از آهنم؟ فکر می‌کرد اگر آب شدنش را تحمل کنم #نبودنش هم برایم ساده است؟ 📖چی فکر می‌کرد که آن روز وسط شوخی هایمان در باره مرگ گفت: 👌 حواست باشد بلند بلند گریه نکنی✘ سر وصدا راه نیاندازی، یک وقت وسط گریه و زاری هایت #حجابت کنار نرود. حجاب هدی، حجاب خواهر هایم. کسی صدای آنها را نشنود🔇 مواظب باش به اندازه مراسم بگیرید، به اندازه گریه کنید. 📖زهرا آخرین قطره های آب قند را هم داد بخورم. صدای داد و بیداد محمدحسین را می‌شنیدم . با لباس خاکی و شلوار پاره و خونی جلوی پرستارها ایستاده بود. خواستم بلند شوم، زهرا دستم را گرفت و کمک کرد. محمدحسین آمد جلو، صورت خیس من و زهرا را که دید. 🖋 #ادامه_دارد... 📝 #زینب_عزیزمحمدی 🌹🍃🌹🍃