3⃣ آیا این نافی تحلیل رهبری است؟ مشخص است که اینگونه نیست. تقریبا قریب به اتفاق کارشناسانی که راه مذاکره را پیشنهاد داده‌اند، یا شانس دستیابی به توافق و تداوم آن را کم و بسیار کم می‌دانند و یا آنکه اساسا چشم اندازی در این خصوص ندارند و اندک افراد خوش‌بینی وجود دارد. ایران از کوچکترین روزنه‌ها استفاده می‌کند اما به شکل دلخواه خود. از این روست که طرح ایران این است که در مذاکرات روز شنبه، صرفا سه چیز بررسی شود؟ اول. آمریکایی‌ها چه می‌خواهند؟ فقط هسته‌ای یا باز هم هر چیزی را روی میز می‌آورند؟ دوم. اگر آمریکا فقط به دنبال هسته ای و نهایتا کاهش تنش در منطقه است، آیا حق غنی سازی ایران را به رسمیت می‌شناسد؟ سوم، آیا آنها حاضرند تا مذاکرات در چارچوبی منطقی و عقلانی پیش رود یا به دنبال ضرب‌العجل‌سازی‌های فیک و یک توافق سریع با تضمین ضعیف هستند تا رئیس جمهور دیوانه‌شان دوباره زیر همه چیز بزند؟ در واقع، نشست عمان کاملا جنبه مذاکره برای مذاکره دارد؛ اگر پاسخ ویتکاف به سوالات بالا منفی باشد، به نظر نتیجه از پیش مشخص است اما اگر قبول کنند، مذاکرات در قالبی که در متن قبلی آمد پیش خواهد رفت. اگر جلوتر رفت و حتی آنها حسن نیت خود را با اقدامی مانند آزادی اموال بلوکه شده یا تعلیق برخی تحریم‌ها نشان دادند شاید بتوان به مذاکرات مستقیم نیز فکر کرد. 4⃣ همانطور که همه می‌دانند، ایران بر مبنای اعتماد مانند مذاکرات برجام نمی‌رود بلکه برای سنجش حریف اقدام می‌کند. این تفاوتی زمین تا آسمان دارد. بنابراین ما کماکان بی اعتمادیم، هر گونه مذاکره غیرعاقلانه و غیرشرافتمندانه را رد کرده و با اتکا به تجارب گذشته می دانیم که با دشمنی بدعهد و زورگو طرفیم بنابراین حتی یک گام عدول از اصول طراحی شده، خسران زیادی در پی خواهد داشت. بنابراین می‌توان ادعا کرد که اساساً مذاکره‌ای به آن معنای مدنظر شکل نگرفته و هدف این است که دید کدام سیگنال‌های دشمن درست است و کدام غلط و سپس اقدامات متناسب با آن به پیش رود. 5⃣ زمان برای ما طلایی است همانطور که سرلشکر باقری گفتند، سرعت ترمیم در جبهه خودی، بالاتر از جبهه دشمن است. پس بنا به دلایلی که برخی قابل ذکر نیست و برخی دیگر که بارها در کانال گفته شده، گذر زمان به نفع ماست و ما به دنبال آن هستیم. 6⃣ ایجاد شکاف راهبردی در جبهه آمریکایی - صهیونیستی ناممکن است اما شکافِ تاکتیکیِ موقتِ محدود ممکن است و شاید سودهایی در آن باشد. 7⃣ نباید نبرد را مقطعی و مقطوع دید. فضای نبرد، پیچیده و سیال است و هر بار راهی برای مسیر پیش رو وجود دارد. گاهی جنگ، گاهی مذاکره به اشکال مختلف آن، گاهی توافق، گاهی سکوت و گاهی تهدید. اگر هر سخن و اقدام و حرکت را در زمینه خود و در ارتباط با سایر متغیرهای داخلی، منطقه ای و بین المللی نبینیم، قطعا دچار خطای محاسباتی خواهیم شد. 8⃣ بخش زیادی از وضعیت کنونی به دلیل شوک رسانه ای است که از سوی ترامپ وارد شد. اگر ایران نمی خواست چیزی علنی گردد دقیقا به خاطر این بود که نشست روز شنبه، جنبه ارزیابی و تست دارد و نه امضای توافق. از این جا به بعد باید توجه کرد که هیچ خبر یا رخدادی را نمی توان محرمانه دانست زیرا هر آن امکان دارد پست جدیدی در صفحات شخصی ترامپ منتشر گردد یا وی سخنان جدیدی به زبان آورد پس باید شفاف و صادقانه پیش از آنها اصل موضوعات را در میان گذاشت تا از غافلگیری پرهیز شود. متاسفانه حتی اکنون نیز ابتکار عمل رسانه‌ای در دست آنها قرار دارد و می‌توانند و می‌خواهند با ما بازی کنند. تداوم عدم مدیریت صحیح ادراکی در کنار ذره ای ناآمادگی یا بی برنامگی در هیئت ایرانی، باعث هموار شدن مسیر آنها می‌شود. 9⃣ اگر حرف از سنجش زده می شود زیرا طرف مقابل غیرقابل پیش بینی است. به همان اندازه تحلیل که می گوید ترامپ همه چیز را با هم می‌خواهد، تحلیل‌هایی وجود دارد که می گوید اتفاقا ترامپ به دلیل خوی شخصی خود و برای دستاوردسازی، حتی حاضر است چیزی مشابه برجام را امضا کند تا فقط بگوید مشکل ایران را حل کردم! بنابراین باید رفت و دید دقیقا به دنبال چه هستند و این چقدر منافع ما را تامین می کند. البته تیم ایران نیز اختیارات گسترده‌ای ندارد(منظور از اختیاراتی که به دکتر عراقچی داده و در پست قبل گفته شد موارد دیگری است) و از همین رو، رویکرد، رویکرد تحلیل و بررسی گام‌ها است. @Muhallel

#خط_تحلیل ✳️توییت محسن رضایی: 🔴در هر دو حوزه (دیپلماسی و میدان)، تمامی ارکان نظام، از دولت تا نیروهای مسلح، در یک هم‌افزایی و هماهنگی کم‌سابقه در حال طراحی و اجرای برنامه‌ها و سیاست‌های مربوطه هستند. @Thirdintifada

این مطلب از فرمایشات رهبری معظم انقلابه، مواظب تحلیلگران بی‌اطلاع باشیم! مسیر رو اشتباه نشون ندن! گوشمون به دهان مبارک ولی خدا باشه نه هر تحلیل‌گرِ خود فهمیده‌پنداری که مسیر تحلیل‌ش، از تخریب مسؤلین و ناامیدسازی و اتهام زدن به دیگران می‌گذره! #جنگ_روایت‌ها #جریان_تحریف

می گویند: مذاکرات "غیرمستقیم" دیگر چه صیغه ایست؟ منطق ایران روشن است. اولا ایران نمیخواهد در نمایش قدرت آمریکا تجربه تحقیر یک ملت در برابر جهان "زلنسکی" تکرار شود. ثانیا در زمان اوباما هم با حضور کاترین اشتون در ترکیه ایران و آمریکا مذاکره کردند ثالثا ایران شروطی را مطرح کرده است در موضع وزیر خارجه ما هم آمده که در صورت مثبت بودن روند مذاکره غیرمستقیم از نظر سیاسی یک گام دیگر پیش خواهد رفت‌. ترامپ در فضای کنونی جهانی نیازمند ارائه یک تصویر برنده از خود در حل پرونده ایران است. نباید با ولع و بدون طراحی دقیق در قابی قرار گرفت که ترامپ می خواهد. دانشجو ترم اول علم سیاست هم میداند: دیپلماسی آن چیزی نیست که بازیگران قدرت در برابر دوربین اعلام می‌کنند یا لااقل اگر بیان کنند هم تمام ماجرا نیست. شب گذشته ترامپ طراحی خودشان را گفت تا در فرآیند مذاکرات فضا را به نفع آمریکا تغییر دهد‌. مذاکره فقط نشستن دو نفر پشت میز نیست، همیشه آمریکایی ها از قبل مذاکره، حین مذاکره و پس از پایان مذاکره عملیات روانی می کنند. تجربه جنجال‌های رسانه ای زمان مذاکرات برجام خاطرتان بیاد. #علیرضا_زادبر https://eitaa.com/Politicalhistory

آمریکا از ایران چه میخواهد؟ استاد #شهریار_زرشناس

مذاکره، ابزار است نه هدف... مراقب باشیم، برخی نقدهای ما در این موضوع، ناخواسته تنقیص و توهین به رهبری معظمه! دغدغه داشتن همیشه مبارکه و لازم، اما بدون اشراف به موضوع و جامع ندیدن اون، ممکنه باعث ترویج ویروس بدبینی به مسؤلین بشیم و تحلیل‌مون به جای روشنگری، هول و هراس بندازه توی ذهن مخاطب و اونها رو از مسؤلین ناامید کنه و بین نظام اسلامی و اهدافش با دولت، القای دوگانگی کنه... #مثلث_شوم #مقاومت_هوشمندانه #دیپلماسی_عزت

پیام تبیینی دکتر سعید محمد در خصوص تصمیم ایران برای مذاکره ی غیر مستقیم با آمریکا سعید محمد: این تصمیم رهبری با هدف خُـرد کردن ترامپ در اذهان عمومی است. @mohafezan

گروگان‌گیری با «هسته‌ی سخت»!! 👇👇👇

اگر تا دیروز فقط اصلاح‌طلبان خود را مدعی‌العموم مردم می‌دانستند و آرزوهای‌شان را با نام «مطالبات مردمی» مطرح می‌کردند، حالا در طیفی از جریان انقلابی هم کسانی مدعی‌العموم مردم شده‌اند، مدعی‌العموم هستۀ سخت!، مدعی‌العموم حامیان نظام و مدعی‌العموم همه کسانی که حاضرند برای حفظ و بقای جمهوری اسلامی هزینه بدهند. رأی آوردن در انتخابات همیشه می‌تواند فریبنده باشد و فرد یا جریان سیاسیِ پیروز را در ورطه‌ای از غرور بیندازد که خود را مالک همه افکار عمومی بداند یا حتی با وهم آنکه اصالت بر دوقطبی مردم و حاکمیت است، در عین حضور در حاکمیت، ژست اپوزیسیونی بگیرد.  مسیری که اصلاح‌طلبان بار‌ها و بلکه همیشه آن را پیموده و می‌پیمایند. حال‌آنکه نه مردم الزاماً در برابر حاکمیت تعریف می‌شوند و نه آن‌هایی که برای حضور در دل همین حاکمیت، مردم را با خود همراه کرده‌اند، می‌توانند هم‌زمان جایگاهی در تقابل با حاکمیت برای خود تعریف کنند. فرقی هم نمی‌کند انتخابات مجلس باشد یا ریاست‌جمهوری، وَهْمِ قدرت شخصی، اهل سیاست را به‌ اشتباه و محاسبات غلط می‌رساند! از روز‌های بعد از انتخابات مجلس در سال ۱۴۰۲ جریانی را وهمِ پیروزی گرفت و آن‌ها با شعارِ تغییر ترکیب هیئت‌رئیسه‌ی مجلس، مانورِ قدرت خود را شروع کردند. گرچه در همان آغازین روز‌های شکل‌گیریِ مجلسِ جدید و عیان شدن وزن جریان‌های مختلف، دریافتند آنقدر‌ها هم که فکر می‌کردند، پیروز نبوده‌اند! این جریان، بعدتر، سراغ مدل دیگری از کنش‌گری رفت و با ادعای نمایندهٔ هستۀ سخت نظام بودن، در لفافه‌ای از مطالبه‌گری، نظام را تهدید کرد که اگر فلان نشود و بهمان نشود، هستۀ سخت نظام که حاضر است برای حفظ جمهوری اسلامی همه هزینه‌ای بدهد، از نظام ناامید می‌شود و عبور می‌کند و دیگر فاتحه‌ی نظام را باید خواند! یا در جایی دیگر به تجمعات غیرقانونی که خود همیشه منتقد آن بوده‌اند، رسمیت بخشیدند.  حتی اگر بپذیریم که هستۀ سخت و وفادار نظام الزاماً به همین افراد رأی داده _که نداده است_، آن رأی برای این بود که این افراد را نیرو‌های نظام جمهوری اسلامی و خدمت‌گزاران میهن تشخیص داد، نه اینکه آن‌ها پایگاه رأی خود را همچون سیاست اصلاح‌طلبانهٔ «فشار از بالا و چانه‌زنی از پایین»، قطبی در مقابل نظام تعریف کنند و بخواهند به پشتوانه رأی حامیان نظام، ژست‌های اپوزیسیونی بگیرند.  این قسم مواضع بیش از آنکه توصیه‌ای دلسوزانه به نظام تلقی شود، بوی گروگان‌گیری هستۀ سخت را می‌دهد تا نظام مجبور شود بدون خون و خونریزی! تن به خواسته‌های آنان دهد که شاید در نگاه اول هم خواسته‌ای به حق دیده شود. شاید هم خود را در نقش حاج کاظم آژانس شیشه‌ای تصور می‌کنند، اما او _صرف‌نظر از آنکه کارش را درست بدانیم یا غلط_ برای دفاع از هستۀ سخت _عباس_ آبرویش را به مسلخ برد و دیگران را شاهدانی اجباری قرار داد، نه آنکه هستۀ سخت را برای تحت‌فشار قرار دادن و تهدید تلویحی نظام، گروگان خود بگیرد! از قضا، هستۀ سخت، سوی مظلوم ماجراست، قشری که بی‌انتظار و بی‌توقع، هزینه می‌دهد و بعد، هر کسی از راه می‌رسد، می‌خواهد فریاد دادخواهی برای هزینه‌ای را بلند کند که آنان داده‌اند و حالا این‌ها می‌خواهند وکیل ناخوانده شوند! هستۀ سخت نظام نیازی ندارد نظام را تهدید کند یا طلبکار نظام باشد و در برابر هزینه‌ای که برای حفظ نظام داده است، مطالبه‌ای داشته باشد که خلاف مصلحت کشور باشد. اویی را که برای نظام جان می‌دهد، نباید سپر و بهانه‌ی مطالبات خود کرد یا به مسیری هدایت کرد که برای ایستادن مقابل نظامِ متبوع خود، تحریک شود. این قسم مواضع از سویی تهدید حاکمیت و از دیگر سو، تحریک هستۀ سخت است... تصویرسازیِ «بی‌تفاوت نسبت به نظام» از حامیان پروپاقرص جمهوری اسلامی، در واقع نشان‌دادن راهی به این حامیان است که آن‌ها برای خود محال می‌دانند، اما این موضع می‌گوید که همین محال هم می‌تواند مورد انتخاب قرار بگیرد و محال نباشد! از سویی دیگر، شناخت درست جمهوری اسلامی اتفاقاً باید آن‌ها را به این نتیجه برساند که این نظام را نمی‌توان با تهدید مجبور به تصمیم و اجرا کرد. در این زمینه رجوع به خاطرات اصلاح‌طلبان که خود مبدع این تز‌های چانه‌زنی و فشار بودند، می‌تواند برای این طیف سیاسی هم راهگشا باشد.  کمااینکه بالاترین انواع تهدید هم از اردوکشی خیابانی سال ۱۳۸۸ گرفته تا خانه‌نشینی شخص اول اجرایی کشور در سال ۱۳۹۰، نتوانست نظام را به رفتاری خلاف قانون یا خلاف مصلحت مجبور کند! لذا خوب است که با شناخت حدّ خود و سطح نظام، مواضعی واقع‌بینانه بگیریم، دوقطبی خطرناک ملت و دولت نسازیم و خود را مدعی‌العموم هستۀ سخت نبینیم.  ✍ کبری آسوپار

https://virasty.com/nabavian_mahmud/1744230416235809432 چند نکته در این شرايط حساس باید مورد توجه قرار بگیرد: ۱.ملت ایران همیشه اهل منطق، گفتگو و مذاکره بوده است، ۲.مذاکره فی حدنفسه نه مطلوب است و نه نامطلوب، درصورتی که با مذاکره موجب تامین منافع ملت ایران شود، مذاکره، خوب است و اگر به ضرر منافع ملت ايران باشد، بد و نادرست است، ۳.با کشور بدعهد آمریکا نمی‌توان مذاکره مستقیم داشت. ۴.در این شرايط حساس نباید گرفتار دوقطبی دفاع از مذاکره و یا رد آن شویم ۵.صرفا باید گوش به فرمان مقام معظم رهبری و نائب امام زمان علیه‌السّلام بود و نباید اختلاف کنیم چون موجب تضعیف ما خواهد شد و اطیعوا الله و رسوله ولاتنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحکم واصبروا ان الله مع الصابرین(انفال/۴۶)

✳️صفحه یک متفاوت پنج‌شنبه ۲۱ فروردین، روزنامه‌ی خراسان