اندیشههای درخشان در دام خاماندیشی (1)
https://eitaa.com/Mabdullahi/933
اندیشههای درخشان در دام خاماندیشی (2)
🔻 #تحول_در_علوم_انسانی، #تمدن_نوین_اسلامی و #تحول_در_حوزههای_علمیه اندیشههایی نوین و اهدافی متعالیاند که هیچ انقلابی آگاهی در مطلوبیت و حتی ضرورت آنها تردید روا نمیدارد. از همین روست که اندیشمندان و نظریهپردازان و صاحبمنصبان دلسوز و آگاه در مسیر رفع موانع و تأمین مقدمات این آرمانها میکوشند.
اما یکی از آسیبها و موانع پیش پای این آرمانهای بلند آن است که صرف تعلق خاطر و محبت قلبی برای سهیم شدن در تحقق آنها کافی نیست، اتفاقا تحقق این گونه اهداف بلند، نیازمند فراهم آوردن مقدمات فراوان و دشوار و گام برداشتن در مسیری طولانی و باریک است. طرح ناقص و مغشوش این ایدههای متعالی امامین انقلاب، ضربات جبرانناپذیری به این اندیشهها وارد میکند، چه رسد به این که با چاشنی اعتماد به نفس افراطی، مدعی نقد اندیشههای بزرگان و سلب کلی دستاورهای آنها باشیم.
🔻یک مسأله مهم را نیز باید اشاره کنم. برخلاف فهم گوینده، نظریه «ضرورت بالقیاس الی الغیر» نه تنها مستلزم بریدگی و شکاف میان عمل و نظر نیست، بلکه مهمترین دستاورد آن همین امر است. گوینده با فهم یا طرح ناقص این نظریه چنینن می نمایاند که این نظریه رابطه ای میان نظر و عمل نمیبیند، حال آن که مقصود از این ضرورت، «ضرورت فعل اختیاری در قیاس با هدف نهایی» است. بنا بر دیدگاه استاد علامه مصباح یزدی، هر فعلی که انسان را به سعادت حقیقی او میرساند، ضرورت دارد، یعنی اگر انسان بخواهد به سعادت برسد، باید آن را انجام دهد.
بدین ترتیب، استاد مصباح نیز همچون استادش علامه طباطبایی به دنبال ترسیم رابطه نظر و عمل یا ایدئولوژی و جهان بینی است و نشان میدهد که عبور از مسائل نظری فلسفه به مسائل عملی و انضمامی، در گرو حل «مسئله باید و هست» میباشد.
✍️ مهدی عبدالهی
🆔 @MAbdullahi