#متن مداحی زیبا و اشعار فرا رسیدن ماه صفر 🍁🍃#خداحافظ ای سرزمین کربلا 🍁🍃خداحافظ ای نینوا و دشت کربلا 🍁🍃خداحافظ ای خیمه گاه قتله گاه خداحافظ ای همدم اشک و آه خداحافظ ای شمع افروخته خداحافظ ای خیمه سوخته خداحافظ یاسمن نسترن خداحافظ ای کودکان حسن خداحافظ ای یاس ام البنین خداحافظ ای مشک روی زمین خداحافظ ای یار گل پوش من که مانده صدای تو درگوش من تو خورشیدی و زیر این آفتاب دلت پاره پاره ز فقدان آب سرت بر سر نی گواه من است گواه همه سوز و آه من است اگر چه من از پیش تو میروم به دنبال این سر به پا میروم دلم در کنار تو جا مانده است برای تو از فاطمه خوانده است

🍃▪️🍃#شعر درباره ماه صفر تویی که شهره شهری به عشق ورزیدن تویی که منتخب هستی به نیزه سر دیدن بگو برای من از خاطرات خود بانو کنار مقتل عشق و گلو و بوسیدن زبعد کرببلا کودکان بی بابا شنیده ام که همیشه گرسنه خوابیدن الا مفسر قرآن چقدر لذت داشت صدای قاری قرآن زنیزه بشنیدن؟! بجز شما چه کسی می تواند ای خانم شبیه ابر بهاری ز غصه باریدن و ما رایتُ و الا جمیلتان یعنی تویی که دیده نیالوده ای به بد دیدن

🏴🍂▪️#شعر ماه صفر بگذار، خون چشم تو، به اشک خود بشویم که مگر شود میسر، نگهی کنی به سویم بگذار، تا توقف بکنند نیزه داران که دمی بیاد طاها، گل روی تو ببویم بگذار، تا ببوسم ز رخت بجای زهرا که درین سفر، برادر، همه جا بیاد اویم بگذار، تا گلویت، ز سرشک خود کنم تر که فشار غصه دیگر، شده عقده در گلویم بخدا قسم که زینب، نکند هنوز باور که تنت به کربلا و، سر توست روبرویم لحظات وصل، ترسم، ز کفم رود حسینم ز گزارشات هجران، تو بگوی و، من بگویم خبر از تنور خولی، دهد این غبار رویت تو بریز اشک و منهم، تو بشوی و من بشویم چه کنم درین بیابان، اثر از رقیه ام نیست تو بگرد و، من بگردم، تو بجوی و، من بجویم چو نشانة مودت بود اشک من (حسانا) به خدا همین مرا بس، به دو عالم آبرویم

#روضه اول #صفر ▪️🥀▪️🥀 #سید حسین مومنی

#وداع بامحرم🍁🍁 اين سي شبه از دست ما راضي شدي يا نه ارباب جانم از گدا راضي شدي يا نه سي روز ميخوانديم سي شب گريه مي کرديم هم پاي تو هم پاي زينب گريه مي کرديم روضه به روضه گشتن ما را خودت ديدي جانم حسين سينه زنى ها را خودت ديدي چه دستهايي که براي ديگِ نظري سوخت اين سوختن را دخترت اصلا به ما آموخت از برکت تو بي نوا هم بانوا مي شد هرسفره خالي پر از ظرف غذا مي شد يک ماه غرق نوکري شب تا سحر بوديم ازعالم و آدم به جز تو بي خبر بوديم دم را که ميدادند نوکرها شنيدن داشت قل قل زدنهاي سماورها شنيدن داشت هر خستگي را با شراب ناب در کرديم لب را هميشه ما ز چاي روضه تر کرديم در ميکده جز با دو پيمانه نمي رفتيم از روضه با دست تهي خانه نمي رفتيم جارو زديم و از قبالش خيرها ديديم باگريه فرش روضه را صد بار بوسيديم عشق تو حتي حال بدها را خدايي کرد يک بر مشامم مي رسد ما را خدايي کرد از نوکرت خوبي بدي ديدي حلالش کن از کارهايش گر تو رنجيدي حلالش کن ما بي شما ارباب خيلي بي کس و کاريم اما به جان مادرت که دوستت داريم باورکن آقا از تو جز عزت نمي خواهيم ما جز گدايي از در هيات نمي خواهيم درديم ما اما شفا را ميدهد زهرا مزد عزاداري ما را ميدهد زهرا او قلب ما را با غم تو آشنا کرده با دستهاي بي رمق ما را جدا کرده

#وداع بامحرم🥀🥀▪️🥀🥀 هر وقت پايان محرم ميشود پيدا اين دل بهم ميريزد و غم ميشود پيدا من گشته ام، در هيچ جا پيدا نخواهد شد حال خوشى که زير پرچم ميشود پيدا اصلا به سيصد سال توبه احتياجى نيست آدم ! در اينجا قرب آدم ميشود پيدا بايد براى گريه دل را گردگيرى کرد در گردگيرى گريه کم کم ميشود پيدا از روضه آب فراتى که نخوردى تو در صورت هر کس دو زمزم ميشود پيدا چيزى نميفهمم فقط اينقدر ميفهمم در کربلا حتى خدا هم ميشود پيدا چه عاشقانى داشتى، از پيش ما رفتند ديگر از آن ديوانه ها کم ميشود پيدا ** ديروز که نامحرمان کوفه را ديدم يعنى خدا در شام محرم ميشود پيدا علی اکبر لطیفیان

🍁🌿کربلا صلی الله علیک یا ابا عبدالله الحسین