eitaa logo
مداحی بانوان| سادات طاهری
4.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
782 ویدیو
49 فایل
"﷽" به دنیای مداحی حرفه ای خوش آمدید✋ اینجا تخصصی‌ترین آموزش‌های مداحی رو یاد می گیری👌🌱 هر سوالی هست در خدمتم : @Sadat_taherry ارتباط با ادمین ثبت نام : @sadat_taheeri کانال فن بیان و سخنوری:🗣️ @fannebayan_roshana
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم‌ الله الرحمن الرحیم ▶️ هرکس که به لطف حق توکل بکند غم‌های زمانه را تحمل بکند ناگفته رواست حاجتش صددرصد هرکس به "رقیه جان" توسل بکند *** محتاج دم رقیه جانم…جانم غرق کرم رقیه جانم…جانم دیگر چه سعادتی از این بالاتر... زیر علم رقیه جانم…جانم
🔘 *هشت توصیه امام هشتم برای روزهای آخر شعبان* 👌 ▫️اباصلت می‌گوید: در آخرین جمعه شعبان خدمت امام رضا علیه‌السلام رسیدم. فرمود: ای اباصلت، بیشترِ ماه شعبان سپری شده و امروز آخرین جمعه شعبان است، پس در روزهای باقیمانده کوتاهی‌های روزهای گذشته را جبران بکن و باید به آنچه برایت مهم است اقدام کنی: ۱. زیاد دعا کن. ۲. زیاد استغفار کن. ۳. زیاد قرآن تلاوت کن. ۴. از گناهانت به درگاه خدا توبه کن تا خالصانه به ماه خدا وارد شوی. ۵. هر امانتی که گردنت هست ادا کن. ۶. تمام کینه‌هایی که در دلت نسبت به مؤمنان داری، از دل بیرون کن. ۷. هر گناهی که به آن مبتلا هستی از آن دست بکش و تقوای خدا پیشه کن و در آشکار و پنهان بر خدا توکل کن... ۸. و در روزهای باقیمانده این ماه بسیار بگو: اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ... خداوندا اگر در روزهای گذشته شعبان ما را نیامرزیدی، پس در روزهای باقیمانده بیامرز... 📚 عیون اخبار الرضا علیه السلام ج۲ ص۵۱. 📚 بحارالانوار ج ۹۴ ص۷۳.
‏فیلم از طرف حسین و علی
برگرفته از پرونده ی عمر من سیاه است ببخش آکنده از آنچه اشتباه است ببخش ماه رمضان رسیده "وَاعفُ عَنّی" این عبد تو خسته از گناه است ببخش شاعر:
بسم ‌الله الرحمن الرحیم ▶️ من به تو من به بزرگی تو ایمان دارم آمدم گریه کنم حال پریشان دارم ماه مهمانی تو آمده ، ماه رمضان دعوتم کردی و من شوق فراوان دارم بس‌که سنگین شده از بار گناهم ، یا ربّ خسته ام ، در به درم ، دیده ی گریان دارم اشک توبه ، شب تاریک مرا روشن کرد چلچراغی است که در صحن شبستان دارم یوسف ِ نفس ِ مرا کُشت زلیخای گناه حق بده منقلبم ، قلب پشیمان دارم من بیابان ِ خطا ، ابر خطاپوش کجاست ؟! تشنه ام ، خونجگرم ، حسرت باران دارم دامن ، آلوده منم زود مرا پاک کنید بی سبب نیست اگر دست به دامان دارم برگه ی حاجت من دست کسی افتاده که به شوق حرمش عزم خراسان دارم روزه دارم ، که در این روز و شب شهرُالله روضه ها بر لبم از آن لب عطشان دارم معجزه نام حسین است که با بردن آن چشم نه ، بلکه دوتا رود خروشان دارم رمضان آمده آماده ی این غم باشیم همه آماده ی آغاز محرّم باشیم
چه حدیث خوب ،چه شرائط سخت؟ ‌قال الباقر علیه السلام: یا جابِرُ! مَنْ دَخَلَ عَلَیهِ شَهرُ رَمضانَ وَ صامَ نَهارَهُ وَ قامَ وَرْداً مِنْ لَیلِهِ، وَ حَفِظَ لِسانَهُ وَ فَرجَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ کفَّ اذانَهُ، خَرَجَ مِن الذُّنُوبِ کیومٍ وَلَدَتهُ شَرْطٍ؛ امام باقر علیه السلام فرمود ای جابر هر کس ماه رمضان بر او وارد شود: ۱_روزهایش را روزه بدارد۲_ و پاسی از شب را به نیایش برخیزد۳_ و زبانش را نگهدارد ۴_دامنش راازحرام نگاهدارد۵_و چشم خود از حرام بربندد۶_ و آزار به کسی نرساند،۷_وگوشهایش را از حرام نگاه دارد. مثل روز تولد از مادر از گناه پاکیزه می شود. گفتم: چه حدیث خوبی!حضرت فرمودند: چه شرایط دشواری! (من لا یحضره الفقیه ج۲ص۹۸)
تو عشق منی آقام آقام دین منی آقام آقام جون منی آقام آقام یا اباصالح حیفه که نگم آقام آقام توی رگم آقام آقام خون منی آقام آقام یا اباصالح گویم چه به مدحت که آقا فوق جنانی ماه مه شعبان صاحب عصر و زمانی پای تو میمونم ای نگار جمکرانی ✔️مدد یا اباصالح (6بار) --------------------------- ای که سند دل منی عصاره گل منی معنی عجل منی یا اباصالح سیمای بهشت لبخند تو هر چی دل به بند تو یافاطمه سربند تو یا اباصالح شرمنده ميشه گل پیش گلزار جمالت در شان طواف حجر الاسود خالت یک جلوه کن و بکش منو خونم حلالت ✔️مدد یا اباصالح (6بار) -------------------------- ای که نسبت علویه گنبد تو نبویه امشب جهان مهدویه یا اباصالح خال لب تو عاشقیه عصمت تو فاطمیه عشق به تو عالمیه یا اباصالح لیلی شده مجنون تو و نشسته بر راه یوسف شده محو چشات افتاده در چاه ذکر دم عیسی مددی بقیه الله ✔️مدد یا اباصالح(6بار) --------------------------- نذر فرجت اشک چشام تا تو شهی منم گدام دوست دارم ختم کلام یا اباصالح ختم قرانم مرور تو حس میکنم حضور تو کی پامیده ظهور تو یا اباصالح بسم لله نوری یا که نور علی نوری قرآنی و انجیلی و تورات و زبوری معراج دعا تا کربلا پل عبوری ✔️مدد یا اباصالح (6بار)
❖﷽❖ فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَى الْكاذِبينَ هرگاه بعد از علم و دانشى كه به تو رسيده، [باز] كسانى درباره‌ی مسيح با تو به ستيز برخيزند، بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما نيز زنان خود را؛ ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود؛ آنگاه مباهله [و نفرين] كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار‌دهيم». (آل‌عمران/ ۶۱) ✨✨✨✨✨ 📜أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- رَوَی الْوَاحِدِیُّ فِی أَسْبَابِ نُزُولِ الْقُرْآنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ حَنْبَلٍ ... أَنَّ وَفْدَ نَجْرَانَ کَانُوا أَرْبَعِینَ رَجُلًا وَ فِیهِمُ السَّیِّدُ وَ الْعَاقِبُ وَ قَیْسٌ وَ الْحَارِثُ وَ عَبْدُ الْمَسِیحِ بْنُ یُونَانَ أُسْقُفُّ نَجْرَانَ فَقَالَ الْأُسْقُفُّ یَا أَبَا الْقَاسِمِ مُوسَی مَنْ أَبُوهُ قَالَ عِمْرَانُ قَالَ فَیُوسُفُ مَنْ أَبُوهُ قَالَ یَعْقُوبُ قَالَ فَأَنْتَ مَنْ أَبُوکَ قَالَ أَبِی عَبْدُاللَّهِ‌بْنُ‌عَبْدِ‌الْمُطَّلِبِ قَالَ فَعِیسَی (علیه السلام) مَنْ أَبُوهُ فَأَعْرَضَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) عَنْهُمْ فَنَزَلَ إِنَّ مَثَلَ عِیسی عِنْدَ اللهِ الْآیَهًَْ فَتَلَاهَا رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فَغَشِیَ عَلَیْهِ فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ أَ تَزْعُمُ أَنَّ اللَّهَ أَوْحَی إِلَیْکَ أَنَّ عِیسَی (علیه السلام) خُلِقَ مِنْ تُرَابٍ مَا نَجِدُ هَذَا فِیمَا أُوحِیَ إِلَیْکَ وَ لَا نَجِدُهُ فِیمَا أُوحِیَ إِلَیْنَا وَ لَا یَجِدُهُ هَؤُلَاءِ الْیَهُودُ فِیمَا أُوحِیَ إِلَیْهِمْ فَنَزَلَ فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ الْآیَهًَْ قَالُوا أَنْصَفْتَنَا یَا أَبَا الْقَاسِمِ (صلی الله علیه و آله) فَمَتَی نُبَاهِلُکَ فَقَالَ بِالْغَدَاهًِْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ انْصَرَفَ النَّصَارَی فَقَالَ السَّیِّدُ لِأَبِی الْحَارِثِ مَا تَصْنَعُونَ بِمُبَاهَلَتِهِ إِنْ کَانَ کَاذِباً مَا نَصْنَعُ بِمُبَاهَلَتِهِ شَیْئاً وَ إِنْ کَانَ صَادِقاً لَنَهْلِکَنَّ فَقَالَ الْأُسْقُفُّ إِنْ غَدَا فَجَاءَ بِوُلْدِهِ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ فَاحْذَرُوا مُبَاهَلَتَهُ وَ إِنْ غَدَا بِأَصْحَابِهِ فَلَیْسَ بِشَیْءٍ فَغَدَا رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) مُحْتَضِناً الْحُسَیْنَ آخِذاً بِیَدِ الْحَسَنِ (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًُْ (سلام الله علیها) تَمْشِی خَلْفَهُ وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) خَلْفَهَا وَ فِی رِوَایَهًٍْ آخِذاً بِیَدِ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ الْحَسَنُ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) بَیْنَ یَدَیْهِ وَ فَاطِمَهًُْ (سلام الله علیها) تَتْبَعُهُ ثُمَّ جَثَا بِرُکْبَتَیْهِ وَ جَعَلَ عَلِیّاً (علیه السلام) أَمَامَهُ بَیْنَ یَدَیْهِ وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) بَیْنَ کَتِفَیْهِ وَ الْحَسَنَ (علیه السلام) عَنْ یَمِینِهِ وَ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) عَنْ یَسَارِهِ وَ هُوَ یَقُولُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْتُ فَأَمِّنُوا فَقَالَ الْأُسْقُفُّ جَثَا وَ اللَّهِ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) کَمَا یَجْثُو الْأَنْبِیَاءُ لِلْمُبَاهَلَهًِْ وَ خَافُوا فَقَالُوا یَا أَبَا الْقَاسِمِ (صلی الله علیه و آله) أَقِلْنَا أَقَالَ اللَّهُ عَثْرَتَکَ فَقَالَ نَعَمْ قَدْ أَقَلْتُکُمْ فَصَالَحُوهُ عَلَی أَلْفَیْ حُلَّهًٍْ وَ ثَلَاثِینَ دِرْعاً وَ ثَلَاثِینَ فَرَساً وَ ثَلَاثِینَ جَمَلًا وَ لَمْ یَلْبَثِ السَّیِّدُ وَ الْعَاقِبُ إِلَّا یَسِیراً حَتَّی رَجَعَا إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) وَ أَسْلَمَا وَ أَهْدَی الْعَاقِبُ لَهُ حُلَّهًًْ وَ عَصاً وَ قَدَحاً وَ نَعْلَیْنِ. 📝امام علی (علیه السلام) [واحدی در کتاب، اسباب‌نزول‌القرآن با سندی که نقل می‌کند از عبدالله‌بن‌احمدبن حنبل از پدرش روایت کرده که هیئت نجرانی چهل مرد بودند و در میان آن‌ها سیّد، عاقب، قیس، حارث و عبدالمسیح‌بن‌یونان اسقف نجران بودند. اسقف گفت: «ای اباالقاسم (صلی الله علیه و آله)! پدر موسی (علیه السلام) چه کسی است»؟ فرمود: «عمران (علیه السلام)»! گفت: «پدر یوسف (علیه السلام) چه کسی است»؟ فرمود: «یعقوب (علیه السلام)». گفت: «پدر شما کیست»؟ فرمود: «پدر من عبدالله‌بن‌عبدالمطلّب (علیه السلام) است». گفت: «پدر عیسی (علیه السلام) کیست»؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله) از آنان روی برگرداند؛ پس وحی نازل شد: إِنَّ مَثَلَ عیسی عِنْدَ اللهِ کَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ کُنْ فَیَکُون رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) آ
ن را تلاوت کرد؛ پس بیهوش شد. هنگامی‌که به هوش آمد، گفت: «آیا گمان می‌کنی خداوند به تو وحی‌کرده که عیسی (علیه السلام) از خاک آفریده شده است؟ ما این را در آنچه به تو وحی شده نمی‌یابیم و در آنچه بر ما نازل شده نمی‌یابیم و این یهودی‌ها آن را در آنچه بر آن‌ها وحی شده نمی‌یابند». پس این آیه نازل شد: فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ... گفتند: «ای اباالقاسم (صلی الله علیه و آله)! با ما به انصاف رفتار کردی؛ پس کی با تو مباهله کنیم»؟ فرمود: «فردا اگر خدا بخواهد». مسیحیان بازگشتند. سیّد به ابوحارث گفت: «در مورد مباهله با او چه می‌کنید؟ اگر دروغگو باشد، با مباهله با او کاری انجام نمی‌دهیم [مباهله با او برای ما فایده‌ای ندارد] و اگر راستگو باشد قطعاً نابود می‌شویم». اسقف گفت: «اگر فردا همراه فرزندان و اهل‌بیتش (علیهم السلام) آمد، از مباهله با او بپرهیزید و اگر با یارانش آمد، چیز مهمّی نیست». فردا صبح رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) بیرون رفت درحالی‌که حسین (علیه السلام) را در آغوش گرفته بود و دست حسن (علیه السلام) را گرفته بود و فاطمه (سلام الله علیها) پشت سرش و علی (علیه السلام) پشت سر فاطمه (سلام الله علیها) راه می‌رفت و در روایتی دیگر آمده: «دست علی (علیه السلام) را گرفته بود و حسن و حسین (علیها السلام) پیشاپیش او بودند و فاطمه (سلام الله علیها) پشت سرش می‌آمد. سپس دو زانو نشست و علی (علیه السلام) را روبرو در مقابلش و فاطمه (سلام الله علیها) را پشت سرش در راستای بین دو کتف و حسن (علیه السلام) را سمت راستش و حسین (علیه السلام) را سمت چپش قرار داد درحالی‌که به آن‌ها می‌گوید: «هرگاه من دعا کردم، شما آمین بگویید». اسقف گفت: «به خدا سوگند محمّد (صلی الله علیه و آله) دو زانو نشست همچنان‌که پیامبران (علیه السلام) برای مباهله دو زانو می‌نشینند» و ترسیدند و گفتند: «ای اباالقاسم (صلی الله علیه و آله)! از ما درگذر، خداوند از لغزش تو درگذرد». فرمود: «بله از شما درگذشتم» پس با او بر دوهزار جامه‌ی نو، سی زره، سی اسب و سی شتر مصالحه کردند و سیّد و عاقب درنگ نکردند مگر اندکی، تا اینکه به‌سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) بازگشتند و اسلام آوردند و عاقب یک جامه، یک عصا، یک کاسه‌ی آب‌خوری و یک جفت نعلین به پیامبر (صلی الله علیه و آله) اهداء کرد». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۵۹۸ بحارالأنوار، ج۲۱، ص۳۴۳/ المناقب، ج۳، ص۳۶۹