#حضرت_زهرا_س_بستر_شهادت #زبان_حال_حضرت_زهرا_س خطاب به #حضرت_زینب_س 🏴 امان از دل زینب کوکب روشن من، ای مه منظومه ی من آه ای دخترک خسته و مظلومه‌ی من مدتی می‌گذرد خواب نداری بنشین به روی پای خودت تاب نداری بنشین ازچه بَر دیده‌ی من دیده‌ی خود دوخته‌ای تو چه‌دیدی به رخ من که چنین سوخته‌ای گرچه روز محن من شب یلدای شماست این کبودی سند غربت بابای شماست سعی کن غم به دلت این‌همه غالب نشود دخترم چون‌تو کسی اُم مصائب نشود آنقدر داغ ببینی که دلت داغ شود لاله‌های جگرت زینت هر باغ شود چهره‌ی غرق به خونی زپدر می‌بینی آه ازآن لحظه که در تشت جگر می‌بینی دل شرر دارد و چشمان ترم می‌سوزد تا تو را می نگرم من، جگرم می‌سوزد شد سرشته غم و اندوه، به آب و گل تو همه فریاد برآرند امان از دل تو گل یاس چمنم، ای گل دردانه‌ی من گوش کن بر سخنم  روشنی خانه‌ی من دل تو چون دل من همدم اندوه و بلاست پیش روی تو عزیزم سفر کرب‌وبلاست باخبرباش که من پیرهنی دوخته‌ام پیرهن که چه بگویم، کفنی دوخته‌ام گرچه دربین مصیبات و بلا تنهایی تودرآن  وادی طف، نایبة الزهرایی روشنی بخش دلم، دل زغمت تاریک است دخترم گریه مکن، روز دهم نزدیک است صحبت از قتلگه و سینه‌ی افروخته است لب فروبند «وفایی» جگرم سوخته است شاعر: #سیدهاشم_وفایی