سلام
چه خوب که بچه های بااستعدادی دارید
چی باعث شده احساس کنید مادر خوبی براشون نیستید؟
چرا فکر می کنید تنها بودن و تک فرزند بودن براشون ممکن بود بهتر باشه؟
به نظر خودتون برای پرورش استعدادهاشون چه کارهایی رو باید انجام میدادید که ندادید و باعث کم کاری در رشد اونها شده؟ و یا اونها چه نیازهایی دارن که حس می کنید دیگه در توان شما نیست؟
به این سوالها جواب بدید
به نظرمن ممکنه به خاطر کمالگرایی باشه سعی کنید انتظار صد از خودتون و بچه هاتون نداشته باشید و اونها رو همونطور که هستند بپذیرید. برای بهتر کردن استعداداهاشون در خد توانتون تلاش کنید اما این رو هم برونید در کنار همدیگه و در تعامل در خانواده خودتون چند برابر بیشتر از بچه هایی که تک فرزند هستن رشد می کنند و استعدادهاشون پرورش پیدا می کنه.
کمترینش این هست که دیدن تفاوتهای خودشون باهم باعث میشه وقتی وارد اجتماع میشن از تعامل با افرادی که متفاوت هستن با خودشون شوکه نشن بلکه بلد باشند چطور به نحو صحیح با افرادی از طیف ها و شخصبتهای مختلف تعامل کنند و این هودش منجر به موفقیت اونها در عرصه های مختلف میشه
از طرفی اینکه پدر و مادر مدام امکانات مختلف رو برای بچه ای که تک فرزند هست مهیا کنند نه تنها منجر به رشد او نمیشه بلکه موجب آسیبهای متعدد و انحطاط بچه میشه و این موضوع از نظر علمی ثابت شده و خود شما به عنوان یه مادر از جوانب مختلف به این مسئله واقف هستید که پر توقع شدن فرزند چه فجایعی برای خودش و دیگران ایجاد می کنه......مثل اینکه خلاقیتش رو کور می کنخ، همت و تلاشش رو کمرنگ می کنه و استقلال فکری و عملیش رو کاهش میده و ممکنه احساس اتکا دائمی به شما براش ایجاد بشه.....
به نظر من سعی کنید استعداد فرزندانتون رو تا حدی بشناسید و بعدد شیوه های رشد و به هرکدوم در حد توان آموزش بدید و مابقی ماجرا رو به خودشون واگذار کنید.....
اینکه شما احساس کنید تا سالها خودتون باید مسئولیت رشد و پرورش بچه ها رو بر عهده داسته باشید هودش بزرگترین سم برای پیشرفت اونهاست ....بلکه چیزی که منجر به موفقیت اونها میشه این هست که یاد بگیرن چطور خودشون از پس نیازهاشون بربیان و چطور برای رشد خودشون تلاش کنند
#مشاوره
#خانم_کاوند