🌿بسم الله الرحمن الرحیم 🌿 به نام خداوند بخشنده مهربان ➖ همراهان همیشگی کانال مادرانه‌های مشترک سلام عرض می‌کنم وقت بخیر ➖ به قسمت آخر صوت‌های نیازها رسیدیم. ممنون از عزیزانی که از ابتدا صوتها را گوش کردند، همراهی کردند، نظراتشان را گفتند و صوت‌ها را پیاده‌سازی می‌کنند، تا اینجا نیازهای متعددی را گفتیم. چند مورد دیگر هم هست که به نظرم می آید با سایر نیازها همپوشانی دارد. ➖صوت های نیازها را به این دلیل در کانال گذاشتم که مادران بسیاری با حالت استیصال به من پیام میدهند که خانم شرافت، کلافه شدم، خسته شدم، دیگر نمی‌دانم چکار کنم، فرزندم لجبازی می‌کند، گریه می‌کند، مشقش را نمی نویسد، از پوشک گرفتن مشکل دارم و.... من بارها اوایل راه اندازی کانال که تعداد کمتر بود و می‌رسیدم که سوال‌ها را تک به تک پاسخ بدهم با مادرها قدم به قدم می‌رفتیم جلو، تا ببینیم که واقعاً کدام نیاز برآورده نمی‌شود.‌ با صوت‌های نیازها مادر می‌تواند گوش بکند، یادداشت نویسی بکند و ببیند که کجاها مشکل دارد و آن‌ها را برطرف کند و دیگر نیازی نیست که حالا بخواهد از دیگری بپرسد که فرزند من این اشکال را دارد من چکار کنم. ➖ یک نکته را هم بگویم قرار نیست ما بتوانیم، ۱۰۰ درصد این نیازها را به صورت کامل برآورده کنیم، بالاخره انسان هستیم, خطاهایی داریم، اشتباهاتی داریم، بعضی‌ موارد از دستمان بر نمی آید،در بعضی موارد عدم هماهنگی بین والدین وجود دارد و... ➖ اشکالی ندارد اینطور نیست که لازم باشد که همه این‌ها به طور کامل برآورده بشود، هیچ وقت هم اینطور نمی‌شود. ➖بالاخره خطاهایی هست، ولی همین که ما تلاشمان را می‌کنیم و همین که آن مادری که دریک مسئله با فرزندش به مشکل برخورده میگوید: دیگر اصلاً من نمی‌توانم چه کار کنم، گوش کردن به این صوت‌ها خیلی از آن موارد را خودش به راحتی می‌تواند برطرف بکند حالا حداقلش این است که اگر نتواند برطرف هم کند دلیلش را می‌فهمد، حداقل به فرزندش حق میدهد. دیگر اینطور نیست که فکر کند: قصد فرزندم اذیت کردن من است، بلکه مادر متوجه میشود که فرزند من این نیازش برآورده نمی‌شد، حالا من می‌توانم برایش کاری انجام دهم یا نه؟! ➖مثل این است که ما ندانیم که طرف مقابل ما یک فرد نابیناست، مرتب به او می‌گوییم: بگو این چند تاست ؟ بگو چند تاست ؟ او میگوید نمی‌دانم نمی‌دانم، ما عصبانی می‌شویم، ولی وقتی بدانیم که او یک فرد نابیناست نه تنها عصبانی نمی‌شویم بلکه از کار خودمان خجالت می‌کشیم، چرا من این فردی که واقعاً توانایی این کار را نداشت انقدر اذیتش کردم، در مورد نیازها هم همینطور است، وقتی من متوجه بشوم که فرزند من فلان نیازش واقعاً دچار مشکل است، مثلا آن زمانی که نیاز به استقلال داشت من اصلاً من به او اجازه ندادم کارهایش را خودش انجام بدهد، عزت نفسش و اعتماد به نفسش را من له کردم، حالا هم نمیگویم که این بچه انقدر لجبازی می‌کند، فقط قصدش اذیت و آزار من است، نه این بچه نیازش برطرف نشده دارد با نوع رفتارش به ما هشدار میدهد به ما اخطار میدهد با این رفتارش با این لجبازیش با این پرخاشگریش، با این گوشه گیریش، با این گریه‌های مداومش و... ➖بالاخره وقتی خطا در یک سیستم هوشمند رخ میدهد، این سیستم هوشمند به وسیله ای به ما اعلام خطا می‌کند که من آن چیزی که نیاز من بوده به من نرسیده است. شروع کنم قدم به قدم نیاز اصلی اش را برآورده کنم. ➖ مشکلی که ما داریم این است که غالباً وقتی نیاز اصلی را برآورده نمی‌کنیم،مشکل را با ضد نیازها یا با خواسته‌ها پاسخ میدهیم. مثلاً فرزند ما نیاز به بازی دارد نیاز به حرکت دارد، نیاز به هیجان دارد، ما این نیازها را نمی‌تونیم پاسخ بدهیم یا نمی‌خواهیم یا اطلاع از آنها نداریم، بعد این نیازها را مثلا با چه چیزی پاسخ میدهیم؟ مثلا با اینکه تلویزیون را روشن کنیم فرزند ما مداوم پای آن بنشیند، حالا این تلویزیون نه تنها نیاز کودک من به بازی، به حرکت، به شادی و نشاط را برآورده نمی‌کند، خیلی از نیازهایش را هم دچار اختلال می‌کند و آسیب جدی می‌زند همانطور که در ۱۴ قسمت مطالب #تلویزیون_موبایل_تبلت گفتیم،کودم من را بی‌حوصله می‌کند، خلاقیتش را از بین می‌برد و... #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_شانزدهم_نیازها ✅ نشر با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak

➖پس بسیاری اوقات ما نه تنها یک نیاز را پاسخ نمیدهیم، بلکه برای اینکه به هشدار و علائم سیستم هوشمند کودک پاسخ بدهیم، از چیزی ضد آن نیاز استفاده می‌کنیم، این بدترین حالت ممکن است. ➖ دقیقاً تفاوت با نسل‌های گذشته همین است، مثلاً نسل‌های گذشته ممکن بود که حالا از نیازها اصلاً اطلاع نداشتند ولی یک سری نیازها در سبک زندگی غیر مدرن و سبک زندگی طبیعی همانطور که در صوت‌های قبل گفتیم، خودش برآورده می‌شد. مثلاً نیاز به حرکت، نیاز به دست ورزی، نیاز به بودن در طبیعت و آرامش گرفتن از طبیعت، این‌ها برآورده می‌شد. نیاز به همبازی، در مورد همبازی هم در صوت های قبل صحبت کردیم، و یک سری ضد نیازهایی که این روزها استفاده می‌شود هم نبود که بخواهد استفاده شود. مثل تلویزیون، مثل گوشی، یا شرایطش فراهم نبود. ➖ الان خیلی از والدین نیاز فرزندشان را با خریدهای زیاد حالا چه خوراکی، چه لباس، چه اسباب بازی می‌خواهند جبران کنند، خوب در نسل‌های گذشته از لحاظ شرایط اقتصادی، از لحاظ شرایط کشور این امکان برای اکثر مردم وجود نداشت که مثلاً برای یک بچه این امکانات را فراهم بکنند و به خاطر همین این ضد نیاز می‌رفت کنار، ولی الان می‌بینیم مثلاً ما با کودک دعوا کردیم که نیاز شخصیتش، اعتماد به نفسش ،عزت نفسش را خدشه‌دار کردیم بعد این مشکل را می‌خواهیم با خرید اسباب بازی و خوراکی و... جبران کنیم، یک اسباب بازی بخرم از دلش در بیاورم، یک شکلات بخرم از دلش در بیاورم، یا مثلاً از همین‌ها برای تهدید بچه استفاده می‌کنیم، این کار را نکن تا مثلاً برات بستنی بخرم. پس حواسمان باشد ما معمولاً وقتی نیازها خدشه‌دار می‌شود، خود برآورده نشدن نیازها یک مسئله است، اینکه ما می آییم برای اینکه آن مشکلات را بپوشانیم و راه حل مقطعی یا مسکن میدهیم. و مسکن ها را معمولاً ضد نیاز انتخاب می کنیم. مثلا کودک دارد اذیت می‌کند، ما به جایی که بفهمیم نیاز واقعی او چیست، می آییم سریع گوشی را به دستش میدهیم، سریع تلویزیون را روشن می‌کنیم، سریع قول یک جایزه به او میدهیم، و از یک ضد نیاز استفاده می‌کنیم و وقتی کودک به ضد نیازها عادت کرد، ترک دادن او خیلی سخت است، چون هرچه بیشتر خواسته‌های کودک برآورده شود در این زمینه حریص‌تر می‌شود. یعنی می‌بینیم آن کودکانی که اسباب بازی بیشتری دارند، خوراکی‌های مثلاً سوپری که بچه‌ها دوست دارند این‌ها حریص ترند، صبح، ظهر و شب اصلاً غذای خانه را هم نمی‌خواهند بخورند، چون دیگر عادت کرده و حریص و حریص‌تر و حریص‌تر شده ➖پس عدم تامین نیاز را با ضد نیازها جبران نکنیم. این خیلی مهم است. بله آنها مسکّن‌های مقطعی هستند، مثلاً مادری که فرزند کوچک زیر یک سالش که تازه شروع کرده به غذا خوردن، غذا نمی‌خورد او نیازش چیست؟ نیازش ارتباط با غذاست، نیازش بازی با غذا است، خوب نمی‌خورد همه را ریخت روی زمین یا مالید به صورت خودش، زد به سر خودش، اما نخورد! می‌خورد، فرصت می‌خواهد، دو ماه، سه ماه، چهار ماه، بعضی از بچه‌ها، پنج شش ماه فقط با غذا بازی می‌کنند. من باید یک شرایط ایمنی را به وجود بیاورم، زیرانداز بزرگ انداختم، ظرف غیر نشکن گذاشتم، خودمم نشستم اطرافش دارم با او حرف می‌زنم که مثلاً حواسش پرت نشود راه بیفتد برود ولی کم کم به خوردن آن غذا هم عادت می‌کند، ولی زمان می‌برد. ولی من مادر نگران، مادر مضطرب، مادری که فکر می‌کند حالا اگه بچه یک روز غذا نخورد چه اتفاقی میفتد! سریع می آیم از یک مسکّن استفاده می‌کنم، تا او‌ این غذایش را بخورد. گوشی را روشن می‌کنم، یک انیمیشن یا یک کلیپ یا فیلم نوزادی خودش را می‌گذارم، حالا آن بچه که مسخ در گوشی می شود، من هم شروع می‌کنم غذا کردن در دهانش، یعنی اینجا نیازش که برآورده نشد، به یک ضدنیاز نیز عادت کرد. این بچه من غذا نمی‌خورد، چرا؟ چون خوشش نمی آید، مادر قاشق دهانش بکند، من این صحنه را بارها دیدم کودک پشت دست مادر می زند، اگربه مادر بگوییم که بگذارید خودش بخورد! کمادر می گوید : نه نه نمی‌تواند، لباسش کثیف میشود، یا مثلا در مهمانی مادر میگوید خانه میزبان کثیف می شود، خوب برای مهمانی هم می‌توانیم زیرانداز ببریم، زیرانداز خودمان را ببریم که نخواهیم به کسی زحمت بدهیم، ولی بعد این کودک میخواهد برود، مامان میگوید: بیا بیا‌و سریع گوشی را از کیفش در می آورد و کودک هم با یه حالت مسخ شده‌ای می‌نشیند، مادر هم خوشحال است که تند تند تند این غذا را در دهان کودکش می‌گذارد. 😔 #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_شانزدهم_نیازها ✅ نشر با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak

به نام خدا متن صوت نیازها ( ادامه قسمت شانزدهم ) ➖ وقتی نیازها برطرف نمی‌شود، عدم تامین آن نیازها از یک طرف و از طرف دیگر با توجه به سبک زندگی مدرن ما اکثراً به سمت تامین ضد نیازها می‌رویم. این موضوع آسیبش بیشتر از تامین نشدن آن نیاز است. یعنی یک ضرر این است که مثلاً من نیاز استقلال فرزندم را در غذا خوردن، در لباس پوشیدن،( در هر سنی، هر استقلالی که می‌تواند داشته باشد ) به او نمیدهم، این خودش یک مسئله است، یک خطاست، یک نقصان هست، اینکه من می آیم برای اینکه به فرزندم در غذا خوردن استقلال ندهم با گوشی به او غذا میدهم، با تلویزیون به او غذا میدهم، و آسیب‌هایی که آن غذا خوردن در حالت مسخ شدگی با رسانه دارد، بدتر از عدم تامین نیاز استقلال است. ➖ مثلاً من اگر با فرزندم بازی نمی‌کنم، هم اینکه بازی و حرکت ندارد یک نقصان است و هم اینکه مثلاً من به جای اینکه نیازش را به بازی و حرکت تامین بکنم، می آیم بازی کامپیوتری و بازی موبایلی را در اختیارش میگذارم که از عدم حرکت آسیبش بدتر و بیشتر است. حالا اگر فقط از نوع آسیب گوشی و موبایل هم نگویم، مثلاً من سر فرزندم داد و بیداد کردم، شخصیتش را له کردم، عزت نفسش را از بین بردم، نیاز تعلق و دوست داشته شدنش را از بین بردم، به او گفتم من دیگر مامانت نیستم، دوستت ندارم، این‌ها را گفتم، ولی بعد عذاب وجدان سراغم آمده و دلم برایش می‌سوزد و میگویم که بیا برویم آن عروسکی که دوست داشتی، آن ماشینی که دوست داشتی را برایت بخرم، برای چی؟؟ برای اینکه به او ثابت کنم من خیلی دوستش دارم. پس ببینید این که ما از روش غلط استفاده می‌کنیم برای از بین بردن آسیب عدم تامین نیاز، خودش آسیب خیلی بزرگ‌تری است. چرا این کار را می‌کنیم؟؟ ➖ چون به دنبال راه حل‌های فوری هستیم. مثلاً اگر رابطه ام با فرزندم خراب شده اصلاح این رابطه از روش درست، زمان می‌برد، ولی پایدار و ماندگار و عمیق است. ولی من صبر و حوصله ندارم، من دلم می‌خواهد زود این جبران بشود، نمی‌خواهم خیلی زمان بگذارم، نمی‌خواهم صبر و حوصله کنم، مثلاً فرزندم را شدیداً دعوا کردم، حالا عذاب وجدان گرفتم به جای اینکه بیایم این رابطه را ترمیم کنم، ممکن است، بسته به اینکه عمق فاجعه چقدر بوده، ممکن است یک هفته، دو هفته ،یک ماه، دو ماه، ۶ ماه طول بکشد،بستگی دارد که چه مدت زمان من راه خطا رامی‌رفتم، به جای اینکه بیایم اصلاح بکنم، چه کار می‌کنم؟؟ مثلاً شروع می‌کنم برای بچه‌ام وسایل زیاد خریدن، یا مثلاً من یک مادر شاغل هستم و می‌دانم که فرزندم به من احتیاج دارد و وقتی به خانه می آیم خیلی ناراحت هست، به جای اینکه برای او وقتی به خانه می‌رسم و خستگی من رفع شد، برای فرزندم وقت بازی اختصاصی بگذارم، باهم ارتباط درستی داشته باشیم، این کمبود را مثلاً با خرید هر روزه یک خوراکی، یک اسباب بازی، یک هدیه، که در بدو ورود به خانه در دستم باشد جبران میکنم. ➖ پس خیلی وقت‌ها این کار انجام میشود، یک زمان‌هایی هم هست که تغییر سبک زندگی باعث شده که نیازهای اصلی تامین نشوند و به جای آن ضد نیازها تامین شوند. ➖ مثلاً سبک زندگی آپارتمان نشینی باعث شده که بچه‌ها خیلی زیر ذره بین والدین باشند، یک روز با مادران گروه مادرانه های مشترک شیراز رفته بودیم یک دورهمی در یک باغ. حدود ۵۰ تا مادر نشسته بودیم و بچه‌ها رفتند سمت دیگری در باغ و ما اصلاً آنها را نمی‌دیدیم. بچه ها بر اساس رده‌بندی سنی خودشون با هم گروه گروه شده بودند. بیش از ۷۰ الی ۸۰ کودک رفتند بازی و مادرها هم داشتند از دغدغه ها و نگرانی ها از من سوال می‌کردند، به مادرها گفتم الان ببینید، بچه‌ها جلو چشم ما نیستند و ما آنها را نمی بینیم، اگر آنجا دارند حرف زشت می‌زنند، اگر آنجا دارند با هم دعوا می‌کنند، اگه نشستند با گل باغچه بازی می‌کنند، اگر دارند به هم چیزی پرتاب می‌کنند، ما آنها را نمی‌بینیم و با خیال راحت داریم اینجا صحبت می‌کنیم، ولی فکر کنید که این‌ها بیایند کنار ما و درست روی همین زیراندازی که ما نشستیم دعوا کنند و خاک بازی کنند و...، آن وقت ما چقدر تذکر میدهیم، دست در خاک و گل نکن، دعوا نکن، این حرف را نزن، زشت است، عیب است و....!!!! ➖ببینید خیلی خیلی بیش از حد بچه‌ها زیر ذره بین ما قرار گرفتند، یکی از دلایلش سبک زندگی آپارتمان نشینی است که کودک جلو چشم پدر مادر است. بچه‌ها کمتر در کوچه بازی مبکنند، با همسایه‌ها بیرون میروند، این‌ها نیست و خانه‌ها هم کوچک است. بچه‌ها هم حتی در حیاط نیستند که دائم جلوی چشم والدین نباشند. #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_شانزدهم_نیازها ( ادامه قسمت شانزدهم ) ✅ نشر با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak

یک مسئله دیگر هم که باز برمی‌گردد به سبک زندگی، کم شدن تعداد فرزندان است، که وقتی بچه‌ها تعدادشان کم باشد، خیلی بیشتر زیر ذره بین والدین قرار می گیرند و خودشان هم بیشتر سمت والدین می آیند و تقاضای بازی با والدین را دارند، پس ببینید این موارد خیلی مهم است. مثلاً یک روز ما رفته بودیم بیرون با یکی از دوستان ما داشتیم صحبت می‌کردیم. در آن پارکی که ما نشسته بودیم یک تپه‌ ی شن و ماسه ای بود که برای کار ساختمانی خالی کرده بودند. پسر من مدام از این تپه شن بالا می‌رفت و با کفشش می‌زد زیر این شن ها و خاک به پا می‌کرد. مدام این شن ها را می ریخت و حدود یک ساعت این کار را انجام میداد، ما داشتیم صحبت می کردیم. من همان جا به دوستم گفتم وقتی بدون اینکه به او‌ بگویی این بازی را انجام بده، بدون اینکه جایزه‌ای در کار باشد، بدون اینکه دوستی در کنار او باشد، خودش دارد این بازی را انجام میدهد، پس یعنی این بازی نیازش است، یعنی این بازی به او لذت و آرامش میدهد. الان اگر در خانه بود چه کار می‌کرد؟ یک لگد می‌زد زیر بشقاب، یک لگد می‌زد زیر ظرف میوه، یک لگد زیر لیوان آب، و چالش‌های فراوان بوجود می آمد. پس خیلی از این مشکلاتی هم که ایجاد می‌شود ناشی از این است که آن نیازی که تامین نشده به جایش ضد آن نیاز دارد تامین میشود. امیدوارم که این صوت های نیازها برای شما مفید واقع بشود و من را هم از دعای خیرتان فراموش نکنید. تجربیات خود را هم در مورد صوت‌های نیازها با من در میان بگذارید. #متن_صوت_نیازها #متن_صوت_شانزدهم_نیازها ( ادامه قسمت شانزدهم ) ✅ نشر با نام و لینک کانال مادرانه های مشترک👈 @madaranehayemoshtarak