👆پیام جناب آقای مرتضی اسدی نویسنده ی محترم کتاب «قصه ننه علی»
شماره تماس مادر شهیدان شاه آبادی( ننه علی) را دادند تا با ایشون صحبت کنم.😢😢
#معرفی_کتاب
#قصه_ننه_علی
لینک کانال مادرانه های مشترک👈
@madaranehayemoshtarak
به نام خدا
➖ از ابتدای بارداری سوم، یک کانال شخصی برای خودم ایجاد کردم به نام «کانال ذخیره مطالب من»، تجربه های روزانه مرتبط با این دوران و ارتباط با بچه ها، با توجه به شرایط بارداری را در این کانال مینوشتم و ذخیره میکردم تا انشاالله بعد از تولد فرزندم به تدریج در کانال بگذارم. چون مطمئن بودم مامانهای زیادی از تجربه های این دوران با بچه ها می پرسند. به همین دلیل بود که چند ماه اخیر تجربه های روزانه خیلی کمتر شده بودند. چون بیشتر تجربه ها را برای آینده ذخیره میکردم.
🔴 انشاالله در شرایط مناسب این مطالب را هم در کانال قرار خواهم داد.
❌❌❌ در حال حاضر، شرایط پاسخگویی به سؤالات را ندارم، از همه دوستانی که مراعات میکنند بسیار سپاسگزارم. التماس دعا
🏴شهادت جانسوز امام موسی کاظم (ع) تسلیت باد. 🏴
🔘امام کاظم (ع): «تُستَحَبُّ عَرامَةُ الغُلامِ فی صِغَرِهِ لِیَکوُنَ حَلیما فی کِبَرِهِ.»
➖پسندیده است که فرزند در کودکى به بازیگوشی و شیطنت بپردازد تا در بزرگسالى بردبار و صبور باشد.بحار الأنوار، ج ۶۰، ص ۳۶۲
🔘امام کاظم (ع) :
➖اگر به فرزندان خود وعده چیزی می دهید، به عهد خود وفا کنید؛ چرا که آنان تصور میکنند که شما روزی رسان آنان هستید. خداوند از پایمال شدن حقوق بانوان و کودکان چنان خشم میگیرد که از سایر خطاها خشم نمیگیرد.
فروع کافی جلد ۷ صفحه ۱۲۹
🔘 امام موسی کاظم (ع):
➖ لقمان به پسرش گفت: ای فرزندم! همانا دنیا دریایی عمیق است که افراد زیادی در آن غرق شدند. پس باید کشتی تو در آن تقوای الهی(عمل به وظائف الهی) باشد، و آنچه آن کشتی را پر میکند ایمان باشد، و بادبان کشتی توکل باشد، و ناخدای آن عقل باشد و راهنمای کِشتی علم باشد و سکان آن کشتی صبر باشد.
اصول کافی، جلد۱، ص ۱۶
#شهادت_امام_کاظم
⚫️ لینک کانال مادرانه های مشترک👈
https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak
به نام خدا
🔆 هفته اخیر چندصد پیام محبت آمیز از شما دوستان عزیزم داشتم، پر از لطف، محبت، همدردی، همدلی، بیان تجربیات تلخ و شیرین مشترک، راهکارها، پیشنهادها و...
تمام پیامها را تک به تک خوندم، و سعی کردم کوتاه تشکر کنم. بسیار درسهای مهمی از پیامها گرفتم. بسیاری از دوستان هم در مشهد و قم و... نائب الزیاره بودند از همه این عزیزان هم متشکرم.
هنوز هم بعد از گذشت یک هفته پیامهای پر مهر شما را دریافت میکنم و خدا را شکر میکنم به خاطر این جمع مهربان و صمیمی. اگر ناخواسته پیامی را ندیدم و پاسخ ندادم پوزش میطلبم. قصه ی «بهشتی که شتر بر زمین نشست»، تقدیم به شما همراهان و دوستان عزیز
به نام خداوند بخشنده مهربان
قصه ی : «بهشتی که شتر 🐫 بر زمین نشست»
🔸 شهر پر بود از جمعیت، هاشم و عبدالله دست همدیگر را محکم گرفته بودند و میان جمعیت به سختی حرکت می کردند. جمعیت آنقدر متراکم و زیاد بود که نمیتوانستند درست ببینند، شتر 🐫 به کدام سمت می رود. گاهی که جمعیت جلوی آنها را سد میکرد، خم می شدند، چهار دست و پا روی زمین خاکی از زیر پای مردم جلو می رفتند.
🔸هاشم گفت: عبدالله پیراهن مرا محکم بگیر تا همدیگر را گم نکنیم. او جلو میرفت، گاهی روی پنجه ی پاهایش بلند میشد و سرک می کشید تا میان آن جمعیت انبوه شتر را گم نکند.
🔸 پیامبر (ص) و یارانشان به تازگی وارد شهر آنها شده بودند و برای همه مهم بود که بدانند پیامبر(ص) کدام مکان را برای ساخت مسجد انتخاب می کنند. هر قبیله و خانواده ای دوست داشتند پیامبر(ص) محله آنها را انتخاب کند. شهر یثرب از آن روز مدینه النبی یعنی شهر پیامبر نام گرفت.
🔸عبدالله که نفس نفس می زد گفت: هاشم خسته شدم، چقدر مرا در این جمعیت دنبال این شتر 🐫 میکشی؟
🔸 هاشم گفت: بیا عبدالله تنبلی نکن! مگر خبر را نشنیدی! همه علاقه و اصرار داشتند پیامبر(ص) محله آنها را برای سکونت و ساخت مسجد انتخاب کنند اما پیامبر(ص) گفتند هرجا که این شتر 🐫 زانو بر زمین زد، همان جا محل ساخت مسجد است. افسار شتر را رها کردند تا ببینند کجا بر زمین می نشیند. برایم جالب است ببینم این شتر 🐫 زبان بسته آخر سر چه می کند!
🔸 در آن شلوغی و همهمه و صدای هلهله و شادی، همه سعی داشتند شتر 🐫 را به محل مورد نظر خودشان هدایت کنند، عده ای علوفه در دست داشتند تا شاید بتوانند حیوان زبان بسته را به سمت خودشان بکشانند. اما شتر 🐫 بی توجه به همه ی این هیاهوها راه خود را می رفت. بالاخره زانو زد و به زمین نشست، همهمه ها بیشتر شد، عده ای خوشحال و عده ای ناراحت بودند. پیامبر(ص) همان مکان را برای ساخت مسجد انتخاب کردند. آن زمین را از صاحبش خریدند و از فردای آن روز کار ساخت مسجد شروع شد.
🔸 هاشم صبح زود به دنبال دوستش عبدالله رفت.
➖کجایی عبدالله؟ زود باش باید برویم، همه دارند در ساخت مسجد کمک می کنند، تو را در جمعیت ندیدم به دنبالت آمدم، بیا با هم برویم، دیر می شود .
🔸 عبدالله گفت: من از پدرم شنیدم که مردها دارند سنگ میآورند! من و تو که از پس آوردن سنگ های سنگین بر نمی آییم. بعضی از این سنگها را چند مرد قوی بلند می کنند.
🔸هاشم گفت: اشکالی ندارد من و تو از پس خیلی کارهای دیگر بر می آییم. می توانیم سنگهای کوچکتر را دو تایی با کمک هم بیاوریم. برگهای خشکیده نخل را که می توانیم بیاوریم. تازه خاک لباس مردان را هم می توانیم بتکانیم، کاسه ای آب که می توانیم دست پدرانمان و یاران پیامبر(ص) بدهیم. مگر نشنیدی، پیامبر(ص) خودشان دارند پا به پای بقیه سنگ می آورند. هرکس از مردان بزرگ که نشسته بودند و فکر می کردند آوردن سنگ فقط کار کارگران و غلامان هست با دیدن این رفتار پیامبر از بیکار نشستن خود خجالت کشیدند، همه از پیر و جوان، سیاه و سفید و فقیر و غنی دارند کنار پیامبر(ص) کار میکنند. تازه عمار یاسر را دیدم که سه تا سه تا سنگ می آورد.
🔸 عبدالله گفت راست می گویی؟ باورم نمی شود یعنی خود پیامبر هم سنگ می آورند. هاشم گفت: بله با چیزهایی که قبلا از پدرم در مورد پیامبر(ص) شنیده بودم اصلا چیز عجیبی نیست.
تازه تو نمی دانی که خودم با همین گوشهایم از علی (ع) چه شنیدم!
عبدالله گفت: چه شنیدی هاشم؟
هاشم گفت: مردی که نسبت به نظافت لباسش حساس بود، برای حفظ تمیزی لباسهایش تن به کار نمی داد، علی(ع)؛ گفت: کسی که مسجد را تعمیر میکند و مدام چه ایستاده چه نشسته در آبادی مسجد می کوشد با کسی که از گرد و غبار فاصله می گیرد و حاضر نیست در راه ساخت مسجد لباسهای او آلوده گردد برابر نیست.
🔸 هاشم و عبدالله هم سریع خودشان را به محل ساخت مسجد رساندند و مشغول کار شدند. مردی جلو آمد تا سنگ را از دست پیامبر بگیرد، گفت: ای پیامبر لطفاً شما بنشینید و این سنگ را بدهید تا من ببرم، پیامبر(ص) لبخندی زدند و گفتند: برو سنگ دیگری را بیاور،
رفتار پیامبر باعث شده بود مرد و زن و پیر و جوان و کودکان همه در ساخت مسجد مشارکت کنند و به کارکردن خود افتخار کنند.
_ منبع بخش مستند داستان: کتاب فروغ ابدیت، آیت الله جعفر سبحانی
#قصه_بهشتی_که_شتر_بر_زمین_نشست
👌 انتشار و کپی از مطالب،قصه ها و ایده های کانال، فقط با ذکر منبع و ارسال لینک کانال مجاز است. 🙏🙏
✅ لینک کانال مادرانه های مشترک👈
@madaranehayemoshtarak