#ایستگاه تربیت_دینی تربیت همراه غضب، اصلاً تربیت نیست. چون آن چه که در باب تربیت نقش زیربنایی دارد و برای تأدیب و تربیت می خواهیم از او استفاده کنیم، حیا و پرده داری است. اگر بخواهی در آن حال که خشمگین هستی، فرزندت را تربیت کنی، چون هنوز نتوانستی خودت را کنترل کنی، ممکن است حرکتی از تو سربزند که این موجب پرده دری شود. چون عصبانی شده ای، ممکن است یک دفعه یک حرکتی از تو سر بزند – اعم از گفتار و کردار- که موجب پرده دری و بی حیایی شود. #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی 💕💕💕

🏴 #شهادت_امام_محمد_باقر(ع) ♨️امام محمد باقر(ع) 👌 #سخنرانی بسیار دلنشین 🎤 #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی

✨﷽✨ 🌼علّت دعا کردن برای فرزندان ✍در رابطه با جهت این تقدیم‎ها به سراغ بحثی که در باب تربیت داشتم می‌روم که با بحث دعا هم کمالِ ارتباط را دارد. انسان پس از مرگ از این نشئه به نشئه دیگر می‎رود، و تنها خودش هست و اعمالش؛ لذا باید ابتدا برای خود دعا کرد و غفران و مغفرت و رحمت الهی را طلبید. امّا از عالم دنیا که به نشئه برزخ برویم، انقطاع کلّی از این نشئه پیدا نمی‎کنیم؛ زیرا ابتدا به نشئۀ برزخ و بعد از آنجا به نشئه قیامت می‎رویم. ما در نشئه برزخ، انقطاع کلّی از این عالم نداریم؛ و لذا یک سنخ تعلّقاتمان مثل فرزندان‎ و خاندان‎مان هنوز باقی است و تا حدودی رابطه با این نشئه برقرار است. از طرفی چون این رابطه هست و فرزند، دنبالهٔ وجودیِ انسان در این عالم است، گویا بخشی از هستی‎ام را در اینجا گذاشته‏ام و رابطه‎ام با نشئهٔ دنیا قطع نشده است؛ لذا میراث حقیقی، فرزند است نه مال؛ چون با مرگ، انقطاع کلّی از مال پیدا می‎کنم. ریاست هم همین‏طور است؛ زیرا یک رابطهٔ اعتباری بود و با مرگ تمام می‌شود، هیچ رابطهٔ دیگری نیست، فقط رابطه با فرزندانمان هست و چون این رابطه هست، میراث حقیقی برای انسان همان فرزندان او هستند. #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی 🍃🌸🌺🌸🍃

✨﷽✨ 🔴 آزمایش الهی برای جلوگیری از سقوط و رسیدن به ثبوت است ✍ما یک سقوط داریم، یک ثبوت داریم و یک صعود داریم. فرض کنید که در منطقه‌ای ایستاده‌اید. یک طرف یک پرتگاه و درّه است. پشت سر کوه است. اگر بلغزم، سقوط است. امّا اگر جای پایم را محکم کنم، ثبوت است. اگر رویم را برگردانم و مقداری هم روی من فشار بیاید، صعود است. در ابنای بشر کسانی که پیوندی با خالق برقرار کرده‌اند و به مبدأ و معاد ایمان آورده‌اند، خداوند روی لطف و عنایتی که به آن‌ها دارد، برخوردی که ابتدا با آن‌ها می‌کند، برخورد ثبوتی است. به هر مقدار که معرفت به او پیدا کردند و دل را به او بستند، حفظ کنند، می‌خواهد جلوی سقوط را بگیرد. حفظ این فعلیّت چگونه است؟ با توجّه به مسئلۀ ایمان که دلبستگی به خداوند است، باید جلوی عواملی را که موجب می‌شود تحت جاذبۀ آن‌ها قرار بگیرد و در درّه سقوط کند، بگیرد. مثال می‌زنم: دنیا جاذبه دارد. انسان مغرور ‌به دنیا می‌شود؛ چون جاذبه دارد. اشرف ابعاد وجودی من و شما دل ماست. دنیا، دلرباست. خدا باید چه کند؟ باید یک ضربه به دنیا بزند که از دنیا زیاد خوشت نیاید؛ چون دل به آن بستی، خدا تضعیف می‌کند. آدم در مریضی، فقر و ذلّتش می‌گوید: مرده شور این دنیا را ببرند! عواملی که به عنوان ابتلا و آزمایش الهی مطرح است، برای این است که دلت به سمت دنیا طرف نرود. #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی

✨﷽✨ 🌼 بلا، باعث می‌شود انسان به درِ خانۀ خداوند ‌برود. ✍روی این موضوع، اهل معرفت خیلی سطح بالا بحث می‌کنند. اسم این بحث را انقطاع الی الله تعالی می‌گذارند. در قالب اصطلاح می‌گویند که یک نکتۀ بلیّات، انقطاع الی الله تعالی است. بلیّات، انقطاع الی الله تعالی می‌آورد. انسان می‌بیند که از نظر او سبب‌های مادّی دیگر کارآیی ندارند. البته این‌طور نیست که سبب‌ها کارآیی نداشته باشند؛ بلکه او نمی‌داند کدام سبب مادّی برای او کارآیی دارد: چون قضا آید، طبیب ابله شود بلا، مذکّر است؛ یعنی انسان را به یاد مسبّب الاسباب که الله تعالی است، می‌اندازد. انسان به درِ خانۀ خداوند می‌رود. این، لطف خداوند است. عنایت خاصّۀ خداوند به کسانی است که با او رابطۀ مختصر دارند و ما می‌گوییم: متوسّطین از مؤمنین هستند. برای چه؟ برای ثبوت آن‌ها. سقوط، ثبوت و صعود داریم. او را مبتلا می‌کند برای اینکه نگهش دارد و رابطه‌اش را با خدا قطع نکند. وقتی که سرش به سنگ خورد، یادش می‌افتد کسی بود و ما از اوّل با او ارتباطی داشتیم و دنبال خدا می‌رود؛ لذا می‌فرمایند که راحتی، غفلت را در پی دارد و ابتلائات برای مؤمنین تذکّر را در پی دارد. انقطاع الی الله که می‌آید، دیگر انسان دست از همۀ آن‌ها برمی‌دارد؛ چون کارآیی ندارند. #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی 🌿🍁🍂🍁🌿