eitaa logo
مدح و متن اهل بیت
11.4هزار دنبال‌کننده
18.1هزار عکس
18.9هزار ویدیو
1.4هزار فایل
@Yas4321 ارتباط با ادمین @Montazer98745 ارتباط با مدیر
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 
💢لباسی برای امیرالمومنین امام على(ع) در بازار، به دکانی که لباس می فروخت رسیدند و به فروشنده گفتند: "دو جامه مى خواهم به پنج درهم." فروشنده به ناگاه از جاى بر خواست و گفت: "فرمانبردارم يا امير المؤمنين!" امیرالمومنین وقتی فهمید فروشنده او را شناخته است، از او چيزى نخريد و به جاى ديگر رفت. امام علی به فروشنده ای دیگر رسيد و گفت: "دو جامه می خواهم به پنج درهم." فروشنده گفت: "دو جامه دارم ، آنكه بهتر از ديگرى است، به قیمت سه می دهم و آن ديگری را به دو درهم." امام على(ع) لباس ها را خریدند و به غلام خود (قنبر) گفتند: "لباسی که به درهم می ارزد برای تو باشد." قنبر گفت: "شما به منبر می روید و برای مردم سخن می گویید و که گران تر است ، براى شما مناسبتر است" امام على(ع) گفتند: "نه ! تو و شور جوانى داری. من از پروردگارم شرم دارم كه خودم را بر تو برترى دهم. زیرا از حضرت محمد(ص) و سلم شنيده ام: "برای خود ، همان لباسی را تهیه کنید كه خود می پوشيد و همان خوراکی را به آنها بدهید كه خود می خوريد." 📚الغارات–ابراهيم بن محمدثقفى صفحه 46 💢به کودکان وعده دروغ ندهید برخی از والدین در مقابل شیطنت کودکان خود، به آنها وعده میدهند اما عمل نمیکنند رسول خدا (ص): كودكان خود را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد، وقتي به آن‌ها وعده‌اي مي‌دهيد حتماً كنيد زيرا كودكان، شما را رازق خود مي‌پندارند. 📚وسائل الشيعه، ج 5، ص 126 💢وهابیت: شیعیان چون یاعلی و یا حسین میگویند مُشرک هستند می گویند کمک خواستن از غیر شرک است پاسخهای متعددی به این مساله داده ایم، اما امروز، سندی از خلیفه دوم این سوال را ایجاد کرد که آیا او هم بود؟ ✅ پسر عضلات پایش منقبض شده بود و نمی‌توانست حرکت کند. به او گفتند محبوب‌ترین انسان‌ها کن، سپس گفت: « یا محمد فبسطها» گفت: یا محمد و عضلاتش باز شد. الطبقات الکبری،ج 4، ص 154، باب و من بنی عدی بن کعب ابن تیمیه معروف (وهابیت)درباره این می‌گوید: گویا این شخص را در زنجیر بسته بودند و همین که «یا محمد» گفت، باز شد. 📚الکلم الطیب، ج 1، ص 173، ح 236
💢بخشیدن، قبل از ذلت تقاضا ✅ در هیچ مکتب، آیین و دینی به اندازه در گفتار و اعمال پیشوایان آن، به کمک و توجه به فقیر اشاره و توصیه نشده است. تا جایی که حتی برای شیوه و حفظ آبروی نیازمند نیز در سیره اهل بیت نکات مهمی وجود دارد. ✅حضرت محمد(ص)باغی را که درختانش را خودشان و آبیاری کرده بودند؛ به امام علی(ع) بخشیدند. امام علی(ع) آن باغ را به قیمت دوازده هزار فروختند و تمام آن مبلغ را صدقه دادند. حضرت زهرا (س) به امام علی فرمودند: چرا تمام مال را دادید؟ امام علی(ع)فرمودند: زیرا چهره ی نیازمندانی را دیدم که از ذلت کردن آنها ترسیدم 📚عده الداعی صفحه ۱۵۶ 💢ضرورت توجه به اموات ✅پیامبراکرم(ص): ارواح مؤمنان هر به آسمان دنيا مى‌آيند و روبروى خانه ها مي‌ايستند و هر يك با آواى حزين در حالى كه مى‌گريد مى‌گويد اى كسان من اى فرزندانم، پدرم، مادرم، نزديكانم به ما عطوفت كنيد.  خداى شما را بيامرزد...  با درهم يا گرده نانى و يا لباسى در حق ما رحم كنيد كه خدا به شما از لباس هاى بپوشاند. 📚وسائل الشيعه، ج 3، ص 223 💢 در بین میگویند هرکس یا جمعه بمیرد فشار قبر ندارد! آیا این درست است؟ کفار هم اگر در روز جمعه بمیرند ندارند؟ ✅از روایات اسلامی استفاده می شود که به خاطر احترام و شرافتی که شب و روز جمعه دارد ، هر کس از که در این ساعات از دنیا برود ، مشمول رحمت و لطف و تخفیف خداوند شده و از فشار و عذاب قبر نجات می یابد. ✅امام باقر(ع): هر کس در روز جمعه از دنیا برود ، از فشار نجات می یابد» ، « هر کس شب جمعه یا روز جمعه از دنیا برود از آتش جهنم نجات می یابد»، « هر کس روز جمعه یا از دنیا برود، عذاب قبر از او بر داشته می شود. 📚بحار الانوار ج6 ص230 ✅چنان که اشاره شد این حکم به و مومنین به اهل بیت علیهم السلام دارد و غیر آن ها را شامل نمی شود ، چنان که امام باقر(ع)فرمود: ✅هر کس روز از دنیا برود در حالی که به حق اهل بیت باشد، خداوند به او برائتی از آتش جهنم و برائتی از عذاب عطا می کند و هر کس از آنها که در از دنیا برود ، از آتش نجات می یابد. 📚وسائل الشیعه ج7 ص377 ✅نقل دیگری امام صادق(ع)فرمود: هر کس از ( و شیعیان ) که ما بین زوال خورشید روز پنج شنبه تا زوال روز جمعه از دنیا برود ، او را از فشار قبر رهایی می بخشد 📚بحار الانوار ج6 ص221
💢خانمها بخوانند... شخصى خدمت رسول خدا عرض کرد: دارم که به هنگام ورود به خانه به استقبالم مى آید و به خروج بدرقه ام می کند. هنگامى که مرا اندوهناک یافت در تسلیت من می گوید: اگردرباره رزق و روزى مى اندیشى نخور که خدا ضامن روزى است و اگر در امور آخرت مى اندیشى خدا اندیشه و اهتمام ترا زیاده گرداند. پس رسول خدا فرمود : خداى را در این عمال و کارگزارانى است و این از عمال خدا می باشد ، چنین همسرى نصف اجر یک شهید را خواهدداشت. 📚وسائل الشیعة ج 14 ص 17 💢 حقیقت تلخ اکثر سوالاتی که این ترم میپرسند: چرا اجباریه؟ رضاخان خوب بود یا بد؟ چرا به افتخار نمیکنیم؟ خوب سرکارمان گذاشته اند، این دانشگاه و دانشگاهیان ماست، یعنی قشر فرهیخته، بجای اینکه در روی معضلات جدی و نیازهای اساسی فکر کنیم، بجای اینکه برای بحرانها راه حل پیدا کنیم، باید در بازی کنیم که برایمان طراحی کرده اند. از دلِ این با این دغدغه ها چیزی برای جامعه در نمی آید. 💢پاسخ به شبهات کانال نقدی بر اسلام آیا امام حسن مجتبی(ع) برای صلح با معاویه، چند مالی درخواست کرد؟ ✅در منابع تاریخی و حدیثی آمده است که در عهدنامه صلح امام حسن(ع) به چند مسئله مالی توجه شده است: 1. مبلغ پنج‌میلیون که در بیت المال کوفه موجود است، از تسلیم به حکومت معاویه مستثنا است و باید زیر نظر امام مجتبی(ع) مصرف شود. 2. معاویه باید در تعیین و بذل مال، بنی‌هاشم را بر بنی‌امیه ترجیح دهد. 3. باید از خراج «دارابگرد»،مبلغ یک‌میلیون درهم در میان بازماندگان شهدای جنگ جمل و که در رکاب امیرالمؤمنین علی(ع) کشته شدند تقسیم کند. درباره علت درج این مالی در صلح‌نامه می‌توان گفت: الف. از آن‌جا که شهر «دارابگرد» بدون جنگ تسلیم ارتش اسلام شد و مردم آن با مسلمانان پیمان صلح بستند،خراج آن طبق قوانین اسلام، به پیامبر اسلام(ص) و خاندان آن‌حضرت و یتیمان و تهیدستان و درماندگانِ راه دارد؛ از این‌رو امام مجتبی(ع) شرط کرد که خراج این شهر به بازماندگان شهدای جنگ جمل و صفین پرداخت شود؛ زیرا درآمد آن‌جا به خود آن‌حضرت تعلق داشت. به‌علاوه؛ نیازمند شهیدان این دو جنگ که بی‌سرپرست بودند، یکی از موارد مصرف این خراج به شمار می‌رفتند. ب. امام مجتبی(ع) بر اساس شیوه عقلانی خواستند هدف‌های خود را - بدون در نظر داشتن نفع شخصی - تا آن‌جا که مقدور است به طور نسبی تأمین نمایند؛ از این‌رو؛ هنگامی که ناگزیر شد با معاویه کنار آید، را با این شرط به وی واگذار کرد که در اداره امور جامعه اسلامی براساس قوانین قرآن، و طبق روش پیامبر(ص) رفتار نماید. بدیهی است هرچه که تا حدودی کنترل‌کننده معاویه بود، می‌توانست در کاهش ضرر و زیان به گروه حق تأثیرگذار باشد. 📚علل الشرائع، ج 1، ص 212، 📚فتوح البلدان، ص 376، 📚بحار الانوار، ج 44، ص 10،