#زیارت وقتی گناهِ شهر مرا از تو دور کرد باید برات کرب و بلا جفت و جور کرد صد بار عقل از سر من رفت، چون نسیم از سوی کربلای تو یک بار عبور کرد چشمی نمانده است تماشا کنم تو را این دیده را فراق حریم تو کور کرد از لطف مادری است نمک گیرتان شدم با اشک روضه کامِ مرا هم که شور کرد گاهی ز کوفه گفت، گهی از مدینه گفت با قصه های روضه مرا با شعور کرد آباد باد خانه ی آن ذاکری که با یک یا حسین، قلب مرا غرق نور کرد دیدم میان هروله از من جوان تر است پیری که خاطرات حرم را مرور کرد واحد، زمینه، روضه و منبر به جای خود باید تمام مجلستان را به شور کرد لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد لطفی فرای آنچه سلیمان به مور کرد اصلا دخیل شاه خراسان شویم تا ... شاید جواز کرب و بلا را صدور کرد ان کنت باکیا لشی ء فابک للحسین چند جمله مقتل است، به ذهنم خطور کرد من یک سوال دارم و آن هم چرا دگر باید که نعل تازه به پای ستور کرد هر اسب چهار نعل و هر اسب هم دوبار هشتاد نعل تازه ز جسمت عبور کرد با اشک روضه، منتقمش را صدا بزن شاید به حرمت غم عظمی ظهور کرد #زیارت بهشت من جائیِکه تو اونجا خونه داری همونجا که همه میگن کلی دیوونه داری عمودا رو میشمارم و میریزه هر گناهم فقط تو راهِ تو‌حسین ، خوبم و سر به راهم پیرغلاما قوتِ دیگه ایی به زانو دارن ببین چه‌ محکم برا تو قدم رو برمی دارن لب میزنم به استکانها مِثل دُر میشم من فقط تو این مسیرِ آقا ،چایی خور میشم من چه حالی داره اونکه از مرز ایران رد میشه پابوس تو اگه نیام خیلی برام بد میشه ساکم و بستم آقا جون ، اذن زیارت می خوام برای روز اربعینِ تو سعادت می خوام حق بده تا دور میشه ازتو ، دلی پر غم بشه تا که بیاد از حرمت اگه مریض هم بشه #شوق_زیارت_اربعین دارم غریب و آشنا را می شمارم این خیل مشغول عزا را می شمارم هی خواب می بینم پیاده در طریقش درجاده دارم تیرها را می شمارم دل تنگ مشهد می شوم هرگاه در راه سربندهای یا رضا را می شمارم اما خدارا شکر با انگشت هایم جامانده های کربلا را می شمارم پس سعی خودرا می‌کنم موکب به موکب این مروه های با صفا را می شمارم باعقل نه، من با جنون بی شمارم این لشکر بی انتها را می شمارم تسبیح من این است در طیِّ طریقش هر صبح تاول های پا را می شمارم آن قدر نزدیکم به اوکه دانه دانه دارم نفس های خدا را می شمارم هم کربلا هم نوکری هم اشک هم عشق دارم فقط سود دعا را می شمارم