♨️ درنگ • به‌نظرم مفر شعارزدگی در شعر، ساحت ساخت و پرداخت واژگان است. بی‌شبهه پیداست که درنگ شاعر در کلمات از دیده خواص پنهان نمی‌ماند. 🏷️ چینش: غزلی بسیار زیبا از مجتبی خرسندی خواندم که در مورد مطلع، به فراخور بحث چینش و گزینش سخنی خواهم راند: اگرچه خوانده‌اند از فضل تو بسیار ذاکرها نمی‌گنجد ولی وصف تو در اشعار شاعرها • دوخوانیِ «ها»ی جمع که می‌تواند ادات تنبیه هم باشد، لذت خوانش مصرع دوم را دوچندان کرده‌ست و این یعنی شاعر به کاربرد واژگان اهتمام دارد. چینش واژگان خوب است، لیکن سخن اینجاست که برخی قیود، می‌تواند جنبه رتوریک در شعر را ارتقا ببخشد. نمی‌گنجد «ولی» «وصف» تو در اشعار شاعرها • اگر «ها»ی مذکور جمع باشد، شاید جمع بستن شعر به اشعار چندان مناسب نباشد هرچند موسیقی را نوعی جهت‌دهی کرده به سمت ذوقافیه شدن: بسیار ذاکرها، اشعار شاعرها. 🏷️ گزینش: همیشه فکر می‌کنم شاعر، دست کم ده انتخاب دارد که می‌تواند روی آن تأمّل کند. مثلا اگر کلمه «ولی» با «هنوز» جایگزین می‌شد، رتوریک بهتری داشت. به تناسب این انتخاب، وصف هم می‌تواند جمع بیاید: نمی‌گنجد هنوز اوصاف تو... ادامۀ این مسیر، حوزۀ گزینش کلمه‌ست. نمی‌گنجد هنوز اوصاف تو در ذهن شاعرها. نمی‌گنجد هنوز اوصاف تو در فهم شاعرها، در شعر شاعرها... به‌نظر کلمه فهم، به اصل شاعری که از ماده فطن یفطن و واکاوی‌ست نزدیک‌تر است. • نیز می‌توان گنجیدن را با دیگری عوض کرد. در این فرض، مصرع اول نیز می‌تواند دست‌خوش تغییر شود. چه نزدیک است مهرت دم به دم با خیل ذاکر‌ها چه دور اما هنوز اوصاف تو از درک شاعرها دست کم در پنج بافت مجزا و مستقل می‌توان مطلع را بازآرایی کرد که به‌نظر بهترین شخص برای بازآرایی هماره خود شاعر است چه اینکه ذهنیت او به اثر نزدیک‌تر است تا سایرین. این جمله از شکلوفسکی خیلی در جهت فهم ریورنج (بازآرایی) دقیق است که: A new form creates a new content فرم جدید، به منزله پیام جدید است. #مسعود_یوسف_پور 📌 #مدرس_هشت کانال تخصصی ادبیات در ایتا @madras8

تضمین شرایط شغلی در کارگاه «بینهایت»: https://eitaa.com/ravaaj/294

اگر در سال‌های ابتدایی سرودن هستید، سراغ گزینش نباید بروید. این امر شما را دچار وسواس فکری می‌کند و شاید به تجربه شاعری شما صدمه وارد کند. به سرودن ادامه بدهید منتها به انتخاب‌های اول خودتان اتکا نکنید.

کسی را می‌شناسم که ده سال است بعلت این وسواس‌ها سراغ شعر نرفته‌ست! هیچ وقت تجویز نکردم برای شاعری در ابتدای مسیر. همیشه به لذت بردن از شعر و کشف زوایای مختلف آن بپردازید و دست از سرودن برندارید. لزومی ندارد آنچه می‌نویسید را بلافاصله منتشر کنید. صبور باشید و اثر را به مرور منقح کنید. انتشار زودهنگام قاتل اثر و موثر است. بیشتر از سرودن نیز مطالعه کنید.

لطفا این پیام رو بخونید 👇

💠 #اتفاق | دوره نردبان • به نظرم ما به هدفی که از دوره نردبان داشتیم رسیدیم... یکی از هنرجویان دوره آقای صباغیان، چهارده سال دارد و با پشتکار، حل تمارین، نقد شعر و قریحه‌ای که ریشه در ذات دوانیده، به جایی می‌رسد که چنین بیتی از او صادر شود: باران، زیاد سر به زمین تو می زند هر بار بوسه ای به نگین تو می زند... تا باد چنین بادا یوسف پور مدرس هشت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3396796779Ce195c412a0

🏷️ در تمام این سال‌ها، بارها خواستم از اتفاقات خوب و خروجی‌ کلاس‌های ادبیات مطلبی منتشر کنم. فی المثل ما فراگیرانی داریم که در کمتر از دو سه ماه، شعر اول فنّی و بی ایراد و بسیار نغزی نوشتند. کجا چنین کارگاهی آن‌هم مجازی و آفلاین پیدا می‌کنید؟ این دوستان و اساتید که آنلاین برگزار می‌کنند، نیم کلاس به احوال‌پرسی می‌گذرد نیمی به خواندن شعر! کی تدریس جامع شکل می‌گیرد؟ 🏷️ ما چیزی حدود ۱۳۵ جلسه آموزشی داریم که در نوع خود اولین اتفاق آموزشی است! منتها چون به جایی وصل نبوده و نیستم، هیچ وقت اتفاقات شگفت مدرس۸ جایی مطرح نشده‌ست. علاوه بر این، بسیارانی از مطالب و سرفصل‌های این حقیر در دوره‌های خودشان بهره بردند که نامی از ما نیاوردند. حتی چند کانال از شاعران پیدا کردیم که عینا مطالب بنده را بدون ذکر نام می‌گذراند! شرح دردها بماند برای بعد... 🏷️ اولین شعر فراگیران دوره ما، از آخرین شعر خیلی‌ها من جمله خود بنده بهتر است به مراتب. این‌ها به یک دلیل منتشر نمی‌شود در کانال، آن‌هم اینکه فردا شاعران بسیار موفقی خواهند بود و سزا نیست من مصادره کنم اشخاص را. راستش را بخواهید در این سالها هیچ وقت‌ کسی را مصادره نکردم که مردم بدانند هرچه دارد از تدریس من یا پیشنهاد من دارد. دوستان گواهی می‌دهند که هیچ وقت از عنوان استاد استفاده نمی‌کنم و پیشنهاد می‌کنم دوستان هم استفاده نکنند. انسانی که پیوسته نشسته‌ است و در حال یادگیری، نمی‌سزد استاده باشد و استاد. این دوستان نیز بیشتر مرهون طبع خود و مطالعه و اندیشه هستند. • یوسف پور/مدرس هشت 📌 #مدرس_هشت کانال تخصصی ادبیات در ایتا @madras8

♨️ دعوتید به: [ تخصصی‌ترین کانال آموزش گرافیک #فتوشاپ #افترافکت #سینمافوردی #استیبل_دیفیوژن و ادیت موبایلی! ] 💎 از آموزش تا درآمد قطعی میلیونی 💎 پلن‌های فریلنسری و کار در منزل 💎 اختصاصی‌ترین دوره‌های گرافیک [ تحت نظر استاد مسعود یوسف پور ] ------•‌‌┅═✧ عضو شوید‌‌✧═┅•------- https://eitaa.com/ravaaj -------------------------------------- ‌ ♡ ‌ ‌ ❍ㅤ   ⎙ㅤ  ⌲ ˡᶦᵏᵉ ᶜᵒᵐᵐᵉⁿᵗ ˢᵃᵛᵉ ˢʰᵃʳᵉ

♨️ اخلاق نقد • سالها پیش در اصفهان، در حاشیه جلسه‌ای، من و یکی از روحانیون و منتقد بزرگواری سر میز غذا بودیم. آن روحانی برگشت به آن منتقد گفت: شما فراستیِ ادبیات هستید! و آن منتقد را دیدم که چشمش درخشید و کمی گویا خوشحال هم شد. من اما پشتم لرزید! می‌دانید چرا؟ بگذارید کمی مفصل‌تر و بی‌پرده‌تر حرف بزنم. آقای فراستی، اخلاقِ نقد را در جامعه کشت! کاری به مواضع سیاسی‌اش ندارم که هنوز افترا و تهمتش به آقای جلیلی در صفحه اینستاگرامش موجود است. کاری ندارم که چقدر مردم را با آن روبان سبزش شوراند به روحانی رای بدهند. حتی کاری ندارم که شاهنامه را آن‌طور خواند و بعد از داد و بیداد مردم گفت مدیوم من شعر نیست! ایشان بارها و بارها به‌جای نقد اثر، با بیانی غیر اخلاقی صاحب اثر را در رسانه ملی جلوی اینهمه انسان نواخته! این‌ها کشتن اخلاق نقد است! و بله زود هم انسان مشهور می‌شود اما به چه قیمتی؟ این وسط، مواضع صحیح منتقد هم نادیده گرفته می‌شود. بگذریم! اما آن‌روز...آن منتقد شعر آئینی نباید خوشحال می‌شد! شما می‌دانید لرزیدن دل کسی چیست؟ می‌دانید اگر تجویز اشتباهی باشد، چه چیزهایی از انسان گرفته می‌شود و چه وبالی دارد؟ 👇👇👇

🏷️ برخی از شبه‌منتقدین که ادعای همه چیز فهمی می‌کنند و بارها و بارها افراد مختلف و گاه حتی نوامیس مردم را در جلسات به بهانه نقد شعر با بدترین حرف‌ها رنجانده‌اند، نه تنها منتقد نیستند که کم از بهایم اند. خبرآمد که شاگرد امام صادق علیه السلام که از قضا بسیار هم فحل بود، در مجلسی حین بیان مسئله‌ای تند حرف زده، امام با اینکه آن شاگردشان در «تبیین حق» از بهترین‌ها بود اما گفت دیگر کلامی حرف نزن و توبیخش کرد! 🏷️ ما مکتبی داریم که اجازه نمی‌دهد قدمی هم به بهانه نقد کردن، یا حتی تعلیم؛ صاحب اثر را با هر ادبیاتی خطاب کنیم. 🏷️ مِن جمله کارهایی که من بارها گفته‌ام درست نیست، نقد یک شعر در جمع دیگران در غیاب شاعر است حال آنکه به شاعر هم دسترسی کاملی داریم و می‌توانیم با خودش در میان بگذاریم. 🏷️ نکته مهم‌تر: چه کسی گفته ما منتقد شده‌ایم؟ آیا این مطلب، نقد علمی است یا شهودی؟ آیا ما گستره سوادمان حول آن موضوع چقدر است؟ فرضا در موضوع شعر ولایی، آیا ما دانش روایی کافی داریم؟ آیا مکاتب شعر عرب را کار کردیم؟ با شاعران معاصر اهل بیت علیهم السلام آشناییم؟ موتیف آن عصر، سیر رتوریک، اختلاف دو فرهنگ، مبانی اعتقادی، مبانی شعر ترجمه، زبان حال، حیوان انگاری، جایگاه تقیه و... را می‌شناسیم؟ بعد از همه اینها، سواد ادبی ما چقدر است؟ اطراف آن قولی که از زبان فلان منتقد غربی مطرح کردیم را می‌دانیم؟ 🏷️ اگر اخلاق نقد در جامعه ادبی ما نهادینه می‌شد، خیلی شرایط بهتری داشتیم. نقد لازم و ضرور است منتها توسط منتقدی که اهلیت نقد دارد! نه هرکسی که از راه نرسیده، دست و رو ناشسته بر مسند بنشیند و بگوید شعر بخوانید من نقد کنم!