💠 تاویل احادیث و لجاجت ❖ استاد معظم آقای حاج سیدمحمدجواد شبیری: علی بن ابی حمزه بطائنی از سران واقفه بوده و در زمان امام رضا علیه السلام هم از دنیا رفته و بنابر نقل حضرت رضا علیه السلام فرمودند: او در قبرش نشانده شد و درباره امامان عليهم السلام از وى پرسش گرديد و او نام همه آنها را گفت، تا آن كه به من رسيد. درباره من از وى پرسش شد و او پاسخى نداد. پس، چنان ضربه اى بر سرش كوفتند كه گورش آكنده از آتش شد. (1) مساله و مشکل اصلی علی بن حمزه بحث مالی نبوده، در روایت هست تاویل احادیث و آبرو بوده است. می‌گوید یک سری روایاتی را علی بن ابی حمزه دیده بوده خیال کرده بوده که مراد از این روایت قائم بودن حضرت امام کاظم علیه السلام هست و به این عنوان مطرح می‌کرد، بعد که متوجه اشتباه خودش شده بوده ولی نخواسته آن اشتباه خودش را ازش اجتناب کند ، فَلَجَّ، در روایت هست که لجاجت ورزید و بر اشتباه خودش پافشاری کرد. ابْنُ عِيسَى عَنِ الْبَزَنْطِيِ‏ فِيمَا كَتَبَ إِلَيْهِ الرِّضَا علیه السلام فِي الْوَقْفِ عَلَى أَبِيهِ علیه السلام أَمَّا ابْنُ أَبِي‏ حَمْزَةَ فَإِنَّهُ رَجُلٌ تَأَوَّلَ تَأْوِيلًا لَمْ يُحْسِنْهُ وَ لَمْ يُؤْتَ عِلْمَهُ فَأَلْقَاهُ إِلَى النَّاسِ فَلَجَ‏ فِيهِ وَ كَرِهَ إِكْذَابَ نَفْسِهِ فِي إِبْطَالِ قَوْلِهِ بِأَحَادِيثَ تَأَوَّلَهَا وَ لَمْ يُحْسِنْ تَأْوِيلَهَا وَ لَمْ يُؤْتَ عِلْمَهَا ...(قرب الإسناد؛ص351) ضمن نامه‌اى كه حضرت رضا عليه السّلام به بزنطی پیرامون واقفه نوشته اند آمده: اما پسر ابى حمزه مردى بود كه تاويلى نمود نادرست و اطلاعى راجع بآن نداشت بمردم القا نمود و لجاجت كرد و نخواست خود را تكذيب كند با احاديثى كه تاويل نادرست و جاهلانه نموده بود و .... —————————— 1. أَنَّ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ بَعْدَ مَوْتِ ابْنِ أَبِي حَمْزَةَ: إِنَّهُ‏ أُقْعِدَ فِي‏ قَبْرِهِ‏ فَسُئِلَ‏ عَنِ‏ الْأَئِمَّةِ (علیهم السلام) فَأَخْبَرَ بِأَسْمَائِهِمْ حَتَّى انْتَهَى إِلَيَّ فَسُئِلَ فَوَقَفَ، فَضُرِبَ عَلَى رَأْسِهِ ضَرْبَةً امْتَلَأَ قَبْرُهُ نَاراً. (رجال الكشي؛ ص403) 🔺درس خارج فقه؛ 15 آبان 1402 #اعتقادات #واقفه #فرق_ادیان #رجال #تاویل_حدیث @madras_emb