eitaa logo
مدرس فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام
2.2هزار دنبال‌کننده
934 عکس
92 ویدیو
120 فایل
قالَ الصَّادقُ علیه السلام: مَنْ تَعَلَّمَ اَلْعِلْمَ وَ عَمِلَ بِهِ وَ عَلَّمَ لِلَّهِ دُعِيَ فِي مَلَكُوتِ اَلسَّمَاوَاتِ عَظِيماً قم، خیابان معلم، نبش کوچه ۲۱ کانال دروس مدرس فقهی در ایتا و تلگرام: @dars_madras_emb
مشاهده در ایتا
دانلود
💠عدم استجابت دعا بواسطه شک نسبت به حجت خدا در بنی اسـرائیل خانواده اي بودنـد که اگر هرکـدام از آنها چهل شب به درگاه خـدا دعا میکرد و حاجتی را طلب مینمود، هر گز دست خالی بر نمیگشت؛ تا آنکه یکی از ایشان براي خواسته خود، چهل شب تهجد کرد و دعا نمود ولی حاجتش روا نشد ، خدمت حضرت عیسی علیه السلام رسید و نزد ایشان از حال خود گلایه کرد و از او درخواست دعا نمود. حضرت عیسی هم کسب طهارت فرمود و به نماز ایستاد، آنگاه به درگاه خداوند دعا کرد. خدا در پاسخ پیامبرش چنین فرمود: یا عِیسَی إنَّ عَبْدِی أَتَانِی مِنْ غَیْرِ الْبَابِ الَّذِی أُوتَی مِنْهُ، إِنَّهُ دَعَانِی وَفِی قَلْبِهِ شَکٌّ مِنْکَ، فَلَوْ دَعَانِی حَتَّی یَنْقَطِعَ عُنُقُهُ، وَ تَنْتَثِرَ أَنَامِلُهُ؛ مَا اسْتَجَبْتُ لَهُ. اي عیسی، بنده من از غیر آن دري که میتوان نزد من آمد، آمده است. او در حالی مرا خوانده است که در قلبش نسبت به تو شک دارد. بنابراین اگر آنقدر مرا بخواند تا اینکه گردنش قطع شود و انگشتانش بیفتد، من جواب او را نخواهم داد. فالْتَفَتَ عِیسَى علیه السلام فَقَالَ تَدْعُو رَبَّکَ وَ فِی قَلْبِکَ شَکٌّ مِنْ نَبِیِّهِ قَالَ یَا رُوحَ اللَّهِ وَ کَلِمَتَهُ قَدْ کَانَ وَ اللَّهِ مَا قُلْتَ فَاسْأَلِ اللَّهَ أَنْ یَذْهَبَ بِهِ عَنِّی فَدَعَا لَهُ عِیسَى علیه السلام فَتَقَبَّلَ اللَّهُ مِنْهُ وَ صَارَ فِی حَدِّ أَهْلِ بَیْتِهِ عیسی رو به آن شخص کرد و فرمود: پروردگارت را میخوانی در حالیکه درباره پیامبر او شک داري؟ گفت: اي روح خدا و ای کلمه او، قسم به خـدا همانطور بود که گفتی. پس خدا را بخوان تا شک مرا از بین ببرد. عیسـی علیه‌السلام برایش دعا کرد و خدا او را بخشید و از او پذیرفت و (او هم) در رتبه (سایر افراد)خانواده اش قرار گرفت. 📚اصول کافی؛ ج۲؛ ص۴۰۰ @madras_emb
🔆هیچ طاعتی بدون معرفت امام مقبول نیست عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام كَتَبَ إِلَيْهِ كِتَاباً فِيهِ‏ ... مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ يُحِلُّ الْحَلَالَ وَ يُحَرِّمُ الْحَرَامَ بِغَيْرِ مَعْرِفَةِ النَّبِيِّ ص لَمْ يُحِلَّ لِلَّهِ حَلَالًا وَ لَمْ يُحَرِّمْ لَهُ حَرَاماً وَ إِنَّ مَنْ صَلَّى وَ زَكَّى وَ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ وَ فَعَلَ ذَلِكَ كُلَّهُ بِغَيْرِ مَعْرِفَةِ مَنِ افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ طَاعَتَهُ فَلَمْ يَفْعَلْ شَيْئاً مِنْ ذَلِكَ لَمْ يُصَلِّ وَ لَمْ يَصُمْ وَ لَمْ يُزَكِّ وَ لَمْ يَحُجَّ وَ لَمْ يَعْتَمِرْ وَ لَمْ يَغْتَسِلْ مِنَ الْجَنَابَةِ وَ لَمْ يَتَطَهَّرْ وَ لَمْ يُحَرِّمْ لِلَّهِ حَلَالًا وَ لَيْسَ لَهُ صَلَاةٌ وَ إِنْ رَكَعَ وَ إِنْ سَجَدَ وَ لَا لَهُ زَكَاةٌ وَ لَا حَجٌّ وَ إِنَّمَا ذَلِكَ كُلُّهُ يَكُونُ بِمَعْرِفَةِ رَجُلٍ مَنَّ اللَّهُ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ بِطَاعَتِهِ وَ أَمَرَ بِالْأَخْذِ عَنْهُ فَمَنْ عَرَّفَهُ وَ أَخَذَ عَنْهُ أَطَاعَ اللَّهَ وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ ذَلِكَ إِنَّمَا هِيَ الْمَعْرِفَةُ وَ أَنَّهُ إِذَا عَرَفَ اكْتَفَى بِغَيْرِ طَاعَةٍ فَقَدْ كَذَبَ وَ أَشْرَكَ وَ إِنَّمَا قِيلَ اعْرِفْ وَ اعْمَلْ مَا شِئْتَ مِنَ الْخَيْرِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ مِنْكَ ذَلِكَ بِغَيْرِ مَعْرِفَةٍ فَإِذَا عَرَفْتَ فَاعْمَلْ لِنَفْسِكَ مَا شِئْتَ مِنَ الطَّاعَةِ قَلَّ أَوْ كَثُرَ فَإِنَّهُ مَقْبُولٌ مِنْكَ. 📚علل الشرائع، ج1، ص250 ... کسى كه گمان کند بدون معرفت نبىّ "صلّى اللَّه عليه و آله" حلال را حلال و حرام را حرام مى ‏داند قطعا براى خدا حلالى را حلال و حرامى را حرام قرار نداده است و نيز كسى كه بدون معرفت نسبت به آن كس كه حقّ تعالى طاعتش را واجب نموده نماز خوانده و زكات داده و حج و عمره برود هيچ عملى را بجا نياورده، نه نماز خوانده، نه روزه گرفته و نه زكات داده و نه به حج و عمره رفته و نه از جنابت غسل كرده و نه تطهير نموده، براى خدا حرامى را ترك نكرده و براى او حلالى را اتيان ننموده. نمازى برايش نيست اگر چه ركوع و سجود كرده، زكات و حجّى برايش منظور نكرده‏ اند. تنها زمانى اين افعال انجام شده محسوب مى ‏گردند كه فاعل آنها را با معرفت داشتن به كسى كه حقّ تعالى بر خلائق منّت گذارده و طاعتش را بر آنها واجب قرار داده اتيان كرده باشد، بنا بر اين كسى كه به او معرفت داشت و معالم دين و احكام را از وى گرفت البته اطاعت خدا را نموده است در نتيجه بايد گفت: كسى كه واجب الاطاعه را شناخت و شرايع را از او گرفت البته اطاعت خدا را نموده است و كسى كه مى ‏پندارد نفس اخذ شرايع از واجب الاطاعه معرفت به او است چنانچه اگر او را شناخت مى‏تواند به همان معرفت اكتفاء كند بدون اطاعت، محقّقا در اين پندارش كاذب بوده و مرتكب شرك شده است و به چنين شخصى گفته مى ‏شود: بشناس و هر عمل خيرى كه خواستى انجام بده زيرا از تو بدون معرفت مقبول نيست پس هر گاه تحصيل معرفت كردى آنچه از طاعت را كه خواستى عمل كن چه كم و چه زياد، چنين طاعتى البته از تو مقبول خواهد بود. @madras_emb
🔆 اهل بیت "علیهم السلام" تنها راه معرفت خداوند قالُ امیرُالمومنین علیه السلام: انَّ اللّهَ تَبارَكَ و تَعالي لَو شاءَ لَعَرَّفَ العِبادَ نَفسَه ، ولكن جَعَلَنا اَبوابَه و صِراطَه و سَبيلَهُ و الوَجهَ الّذي يُؤتي مِنهُ ، فَمَن عَدَلَ عَن وِلايَتِنا ، اَو فَضَّلَ عَلينا غَيرَنا فَاِنَّهُم عَنِ الصِّراطِ لَناكِبونَ . فَلا سَواءٌ مَنِ اعتَصَمَ النّاسُ بِهِ ، و لا سِواءٌ حيثُ ذَهَبَ النّاسُ اِلي عُيونٍ كَدِرَةٍ يَفرَغُ بَعضُها في بَعضٍ و ذَهَبَ مَن ذَهَبَ اِلَينا اِلي عُيونٍ صافِيةٍ تَجري بِاَمرِ رَبِّها لا نَفادَ لَها و لَانقِطاعَ . 📚الکافی، ج۱، ص۱۸۴ امیرالمومنین میفرماید: خدای متعال اگر می خواست خودش را - مستقیماً و بیواسطه - به بندگان می‌شناساند؛ ولی ما را درب و راه و طریق خود و آن جهت و سویی که باید از آن داخل شوند، قرار داده است؛ بنابراین هر کس از ولایت ما روی گردانَد و یا دیگری را بر ما ترجیح دهد، از صراط می‌لغزد؛ آنها که مردم به سوی ایشان چنگ زده اند (با ما) مساوی نیستند؛ زیرا مردم به سوی چشمه های آب تیره رنگی که بعضی از آنها به بعضی دیگر می‌ریزد، روی آورده اند‌؛ و آنها که به سوی ما آمدند به سوی چشمه های زلالی روی آورده اند که به فرمان پروردگارشان جاری بوده و آب آنها تمام نمی‌شود و هیچگاه خشک نمی‌گردند. @madras_emb
🔆 معرفت و عبادتِ خداوند، فقط از طریق حضرات معصومین علیهم السلام عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ‏ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:‏ مَنْ دَانَ اللَّهَ‏ بِغَيْرِ سَمَاعٍ عَنْ صَادِقٍ‏ أَلْزَمَهُ اللَّهُ الْبَتَّةَ إِلَى الْعَنَاءِ- وَ مَنِ ادَّعَى سَمَاعاً مِنْ غَيْرِ الْبَابِ الَّذِي فَتَحَهُ اللَّهُ فَهُوَ مُشْرِكٌ‏ وَ ذَلِكَ الْبَابُ الْمَأْمُونُ‏ عَلَى سِرِّ اللَّهِ الْمَكْنُونِ‏. 📚الكافي؛ ج‏۱؛ ص۳۷۷ امام صادق عليه السلام فرمايد: هر كه بدون شنيدن و فراگرفتن از امامى صادق، خدا را پرستش كند، قطعا خداوند او را ملازم رنج و مشقت سازد [خدا ملازم سرگردانى و رنج و مشقتش نمايد] و كسى كه ادعاى شنيدن كند از غير درى كه خدا آن را گشوده، مشرك است و آن دريست ايمن (و نهاده) بر حصار راز پنهان خدا. @madras_emb
💠 آثار معرفت امام رضا علیه السلام ... وَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ، الْعَارِفُ‏ بِهِ‏ خَيْرٌ مِنْ كُلِّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ، وَ كُلِّ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ، وَ هُمْ، وَ اللَّهِ، يُشَارِكُونَ الرُّسُلَ فِي دَرَجَاتِهِمْ... 📚 دلائل الإمامة؛ ص۳۷۶ رسول اکرم فرمودند: .. سوگند به خدايى که شكافنده دانه و پديد آورنده موجودات است! آشناي به او [حضرت رضا علیه السلام] بهتر از هر فرشته مقرّب و هر پيامبر مرسل است. سوگند به خدا! آنان در درجات پيامبران شركت مى جويند... @madras_emb
🔆 ملاک برتری أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ يَرْفَعُهُ إِلَى أَحَدِهِمْ علیهم السلام أَنَّهُ قَالَ: بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ صَلَاةً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ حَجّاً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ صَدَقَةً مِنْ بَعْضٍ وَ بَعْضُكُمْ أَكْثَرُ صِيَاماً مِنْ بَعْضٍ وَ أَفْضَلُكُمْ أَفْضَلُ مَعْرِفَةً. 📚صفات الشيعة (للصدوق)؛ ص15 ابن ابی عمیر از یکی از امامان علیهم السّلام روایت کرده است که فرمودند: بعضی از شما [دوستداران ما] نسبت به بعضی دیگر بیشتر نماز می‌خوانید و بعضی نسبت به بعضی دیگر، بیشتر حجّ بجا می‌آورید، و بعضی نسبت به بعضی دیگر، بیشتر صدقه می‌دهید. نیز بعضی نسبت به بعضی دیگر ، بیشتر روزه می‌گیرید؛ 👈 ولی با فضیلت‌ترین شما کسی است که معرفتش [نسبت به ما] بیشتر باشد. @madras_emb
🔆 بهشت واقعی عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ عَنْ أَبِي دَاوُدَ الْحَدَّادِ عَنْ مُوسَى بْنِ بَكْرٍ قَالَ: كُنَّا عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فَقَالَ رَجُلٌ فِي الْمَجْلِسِ أَسْأَلُ اللَّهَ الْجَنَّةَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنْتُمْ فِي الْجَنَّةِ فَاسْأَلُوا اللَّهَ‏ أَنْ‏ لَا يُخْرِجَكُمْ‏ مِنْهَا فَقُلْنَا جُعِلْنَا فِدَاكَ نَحْنُ فِي الدُّنْيَا فَقَالَ أَ لَسْتُمْ تُقِرُّونَ بِإِمَامَتِنَا قَالُوا نَعَمْ فَقَالَ هَذَا مَعْنَى الْجَنَّةِ الَّذِي مَنْ أَقَرَّ بِهِ كَانَ فِي الْجَنَّةِ فَاسْأَلُوا اللَّهَ أَنْ لَا يَسْلُبَكُم‏. 📚 المحاسن؛ ج‏۱؛ ص۱۶۱ موسى بن بكر گويد: با جمعى محضر حضرت صادق عليه‌السّلام بوديم يكى از اهل مجلس عرض كرد از خداوند بهشت مي‌خواهم. حضرت فرمودند: شما در بهشت هستيد از خدا بخواهيد شما را از آن بيرون نبرد. گفتند: قربانت شويم ما در دنيائيم! حضرت فرمودند: مگر شما به امامت ما اعتراف و اقرار نداريد؟ گفتند: بلى. فرمودند: اين معنى بهشت است كه هر كس به آن اعتراف كند در بهشت باشد، پس از خدا بخواهيد آن را از شما نگيرد. @madras_emb
⛔️ وقتی دین و علم از غیر اهلش اخذ شود ... عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه‌السلام ... وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ أَخْذَ الْعِلْمِ مِنْ أَهْلِهِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ وَ الْخَبَائِثُ قَوْلُ مَنْ خَالَفَ ... 📚 الکافی؛ ج۱؛ ص۴۲۹ از امام باقر علیه‌السلام روایت شده که درباره آیه شریفه "وَ يُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّباتِ وَ يُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبائِثَ" (اعراف؛۱۵۷) فرمودند: طیّبات، گرفتن علم و دانش از اهلش (یعنی امامان معصوم علیهم‌السلام) و خبائث کلام مخالفین است. @madras_emb
💠 امتحان سنگین تسلیم ● جابر بن عبدالله انصاری گوید: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «حَدِّثُوا عن بنی اسرائیل و لا حَرَج»؛ داستانهای بنی اسرائیل را نقل کنید و اشکالی هم ندارد؛ زیرا داستانهای عجیبی دارند. بعد خود حضرت یکی از این داستانها را نقل می‌کند. می‌فرماید: گروهی از بنی اسرائیل از قبرستانی عبور می‌کردند، گفتند بیائید نماز بخوانیم و دعا کنیم که خدا یکی از مرده‌ها را زنده کند و از او بپرسیم مرگ چگونه است؟ گفتند فکر خوبی است. شروع کردند به نماز و دعا، یک‌مرتبه شخصی از خاک بیرون آمد با حالتی عجیب و در بین پیشانی‌اش اثر سجده بود. گفت از من چه می‌خواهید، می‌دانید یکسال است که مُرده ام ولی «ما کان سَکَنت عنّی حرارةُ الموت» هنوز از داغی مرگ آرام نگرفته‌ام. ● جابر گوید: بخدا قسم من عجیب‌تر از این را از حسن بن علی علیهماالسلام و حسین بن علی علیهماالسلام دیده‌ام. ● اما آنچه از امام مجتبی علیه‌السلام دیدم؛ وقتی اصحاب حضرت با ایشان بی‌وفایی کردند و با معاویه مصالحه کرد، «اشتَدَّ ذَلکَ علی خواصِّ اَصحابِه» این صلح برای شیعیان خاص حضرت سنگین آمد و از جمله آن افراد خود من، که می‌رفتم و به حضرت اعتراض می‌کردم. ● حضرت فرمودند: جابر به من اعتراض نکن و مرا سرزنش نکن، مگر از جدّم نشنیدی که فرمودند: «خدا بواسطه این پسر (یعنی من) بین دو گروه از مسلمین آرامش و صلح برقرار می‌کند». جابر گوید: چرا شنیدم ولی امکان ندارد این قضیه در مورد معاویه باشد چرا که او خیلی خبیث است و این صلح باعث هلاکت شیعیان است. ● حضرت دست مبارکش را روی سینه جابر گذاشتند و فرمودند: گویا هنوز در شک و شبهه هستی؟ گفتم: بله. فرمودند: می‌خواهی رسول خدا را به شما نشان دهم و از خود حضرت مقصودش را بشنوی؟ جابر گوید: از کلام حضرت تعجب کردم، تا حضرت اینرا فرمودند یک‌مرتبه دیدم صدائی آمد و زمین شکافته شد، رسول خدا و حضرت امیرالمومنین و جناب جعفر و حمزه علیهم‌السلام از خاک بیرون آمدند. امام مجتبی عرض کرد: یا رسول الله جابر دارد مرا سرزنش میکند به آنچه که میدانید. ● پیامبر به جابر فرمودند: «یا جابر إنّک لاتکون مومناً حتی تکون لأئمتک مسلّماً و لاتکون علیهم برأیک معترضا، سلّم لابنی الحسن ما فعل، فانّ الحقّ فیه» ای جابر تو ایمانت درست نمی‌شود مگر تسلیم امامت باشی و رای و نظری از خودت نداشته باشی و به آنها معترض نباشی. تسلیم پسرم حسن باش که حق در صلحی است که انجام داده و آنچه انجام داده دستور خدا و دستور من است. عرض کردم: در مقابل امام مجتبی تسلیم هستم. تا اینرا گفتم دیدم به آسمانها بالا رفتند تا آسمان هفتم. 📚الثاقب فی المناقب؛ ص۳۰۶ ✍️مشکل بزرگان اصحاب مثل حجر بن عدی و سفیان بن ابی لیلا و جابر بن عبدالله در عدم تسلیم محض از امام مجتبی است. عدم تسلیمی که بخاطر نفرت شدید از معاویه است نه امور دنیوی. آنها به قدری در مظلومیت امیرالمومنین علیه السلام سوخته‌اند و از معاویه نفرت دارند که تاب صلح امام مجتبی علیه‌السلام با او را ندارند. @madras_emb