💠 میرزای شیرازی و عشق به مباحث علمی ❖ آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی: ● آقای سید مهدی روحانی نقل کرد از عموی خودش مرحوم حاج آقا احمد، ایشان هم از مرحوم آسید عبدالهادی و ایشان از مرحوم آمیرزا علی آقای شیرازی که پسر میرزا و مرجع تقلید هم بوده، آمیرزا علی آقا می‌فرموده: اواخر کسالت میرزا وضع میرزا طوری شد که مورد تردید بود میرزا وفات کرده و یا زنده است. قرار شد امتحان کنند ببینند زنده است یا وفات کرده. یکی رفت گفت: از طرف دولت عثمانی آمده‌اند برای زیارت شما. اثر حیات در میرزا ظاهر نشد. دیگری گفت: سفیر ایران آمده می‌خواهد خدمت شما سلامی عرض کند، اثری پیدا نشد. آمیرزا علی آقا می‌گوید: من می‌دانم چطور باید پدرم را امتحان کرد. به گوش میرزا می‌گوید: نان سوخته چه حکمی دارد؟ میرزا می‌جنبد و می‌فرماید: از چه بابت حکمش را تعیین کنیم؟ از این جهت که اکل خبائث است بگوییم حرام است، یا از باب اینکه مضرّ است بگوییم حرام است، و یا بگوییم اگر بخواهیم تحریم کنیم چون نان غیر سوخته هم همراه با سوخته‌هاست و دور ریخته می‌شود، لازمه این تحریم، تحریم دیگری است و تزاحم است. از این جهت بگوییم «حرمت اکل» فعلیت ندارد؟ میرزا این شقوق را در آن حال بیان می‌کند. 📚 جرعه‌ای از دریا، ج۱، ص۱۱۵ #زی_طلبگی #میرزای_شیرازی #جرعه‌ای_از_دریا @madras_emb

💠 میرزای شیرازی و عشق به مباحث علمی ❖ آیت‌ الله العظمی شبیری زنجانی: ● عشق میرزا به مسائل علمی در حدّی بوده که هفت ساعت مباحثه میکرده. ● از مرحوم آقای حائری شنیدم که به نظرم از مرحوم حاج شیخ نقل میکرده که ایشان میفرموده: «یک موقع که ارتباط بین ایران و عراق یکی دو سال قطع شد، مسافر کم می آمد و میرزا فراغت داشت، مباحثه های هفت ساعتی میکرده است». ● همین طور چون فکر جوّالی داشته و آن شاگردها هم افراد متفکّری بودند، به آنها اختیار می داده که فکر بکنید و نظر شاگردان را میپرسیده و درس جنبه ی مباحثه داشته و خودش محاکمه می کرده و ترجیح میداده است. ● میرزای نائینی در بحث «لباس مشکوک» از او به «فخر البشر» تعبیر میکند. 📚جرعه ای از دریا؛ ج1؛ ص112 #زی_طلبگی #میرزای_شیرازی #جرعه‌ای_از_دریا @madras_emb