eitaa logo
مائده آسمانی
109 دنبال‌کننده
5 عکس
1 ویدیو
775 فایل
"مائده آسمانی" گزیده ای از تفاسیر قرآن کریم، پخش شده از رادیو کرمان با کارشناسی حاج محمود خالقی ادمین: @Habib_khaleghi کانال تلگرام: https://t.me/maede_aasmani
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 125.mp3
10.29M
🔈برنامه 125، آیه 32 ـ 35 🌺چکیده این برنامه: 🔹پرسش: چرا ابلیس برای سجده نکردن، توبیخ شد؟ طبق برخی آیات صریح قرآن، او از ملائکه نبود؛ بلکه از جن بود. پس بر او واجب نبود که سجده کند؛ زیرا خداوند خطاب به ملائکه امر به سجده کرد، نه خطاب به جن (یا ملائکة اسجدوا). 👈پاسخ: امر خداوند شامل او نیز می‌شد، یا از باب تغلیب یا از باب اولویت. 🔹تغلیب یعنی در یک مجموعه، اکثریت را غلبه دهیم و نامی که برای اکثریت هست را بر همه اطلاق کنیم. (در محاورات عرفی نمونه‌های فراوانی برای تغلیب می‌توان یافت.) خداوند به جمعی از موجودات که اکثرشان ملک بودند، امر فرمود که کاری انجام دهند؛ اما هنگام خطاب، نام اکثریت را استفاده کرد و فرمود: «یا ملائکة». 🔹اولویت یعنی وقتی ملائکه که مقام و رتبه‌ی بالاتری دارند، امر می‌شوند که سجده کنند، ابلیس که مقام پایینتری دارد نیز باید به طریق اولی اطاعت کند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 126.mp3
10.1M
🔈برنامه 126، آیه 32 ـ 35 🌺چکیده این برنامه: 🔹یک شاهد بر مدعایی که در برنامه گذشته عرض شد (شمول امر به سجده نسبت به ابلیس) این است که خود شیطان نیز پذیرفته بود که به سجده امر شده و به خداوند نگفت که خدایا تو از ملائکه سجده خواستی، نه از من! 🔹پرسش: آن هنگامی که ملائکه به خلقت آدم ـ به ظاهرـ اعتراض کردند، خداوند گفت و گو را با ایشان ادامه داد و ایشان را اقناع نمود. چرا خداوند درباره اعتراض ابلیس، چنین نکرد و او را اقناع ننمود و بلافاصله فرمود: «از اینجا بیرون برو که تو رانده شده‌ای»؟ 👈پاسخ نخست: زیرا ملائکه نافرمانی نکردند؛ بلکه صرفاً شبهه و پرسشی را مطرح نمودند؛ اما ابلیس نافرمانی کرد و در برابر خدا ایستاد. 👈پاسخ دوم در برنامه بعد ان شاء الله خواهد آمد. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 127.mp3
11.54M
🔈برنامه 127، آیه 32 ـ 35 🌺چکیده این برنامه: 🔹پاسخ دوم به پرسش برنامه گذشته: خداوند پس از آن که از روح خودش در گِل آدم دمید، به سجده فرمان داد؛ یعنی آنچه شایسته‌ی سجده بود، آن روح الاهی بود، نه گِلِ بدبوی آدم. اما وقتی خداوند پرسید: «چرا سجده نکردی؟» ابلیس پاسخ داد من از آتشم و آتش از گِل بهتر است و از روح الاهی سخن نگفت. این گفته‌ی ابلیس، پاسخِ آن پرسش نبود و صرفاً بر این دلالت می‌کرد که او قصد تمرّد و سرکشی دارد، نه این که واقعاً شبهه‌ای برایش مطرح شده باشد. 🔹در سوره حجر مطلق لعنت به ابلیس نسبت داده شده؛ اما در سوره صاد آمده: «لعنتی» (= لعنت من). تعبیر «لعنت من» به خاطر هماهنگی با آیات پیش از آن است که خلقت انسان را به «دو دست» خداوند نسبت داده بود. 🔹نسبت «دو دست» به خداوند، ممکن است به چند چیز اشاره کند: 👈این که خداوند در برخورد با انسان هم صفات جمالش ظاهر می‌شود و هم صفات جلالش؛ 👈این که خداوند هنگام اعطای نعمت، هم فراوان می‌دهد و هم با تکریم و احترام. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani