باشد که همه روزهایمان مثل پنجرهای مه آلود باشند که نه تصویری از بیرون دارد و نه نوری به درون میتاباند .
به بعضی از آدما هر چقدر محبت کنی و هر چقدر تلاش کنی که بهشون نزدیک بشی بی فایدس ، چرا ؟ چون مغز اینو ندارن که لیاقتتو درک کنن و متوجه بشن ، بعد جالبیش اینجاست که میگن من خیلی تنهاعم من فلانم من دوستی ندارم ، د اخه من اینجا چند هفتس دارم چیکار میکنم واقعا انقدر کوری که منو نمیبینی یا اگه نیاز به عینک داری برات ی عینک بخرم ؟