#معارف_حسینی 🔰 «فطرس» به گهواره‌اش پناه آورد و ما به قبر مطهرش ... در دعایی که از وجود مبارک امام حسن عسکری علیه‌السلام در روز سوم شعبان سالروز ولادت با سعادت حضرت مولانا سیدالشهداء علیه‌السلام به ما رسیده است، اینچنین به درگاه الهی عرضه می‌داریم: 📋 اللَّهُمَّ وَ هَبْ لَنَا فِی هَذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَةٍ وَ أَنْجِحْ لَنَا فِیهِ کُلَّ طَلِبَةٍ کَمَا وَهَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ 🔻خداوندا، به ما در این روز بهترین هدیه را از جانب خود عطا بفرما و در این روز هر خواستهٔ ما را چنان که حسین علیه‌السلام را به محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، جدّش بخشیدی، به ما نیز ببخش! 📋 وَ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عَائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ 🔻 و چنان که فُطرس به گهواره او پناه بُرد، ما پس از او، به قبر مطهرش پناه می‌آوریم و تربت پاکش را نظاره‌گر می‌شویم و منتظر بازگشت اوییم؛ چنین‌باد ای پروردگار جهانیان! 📚مصباح المتهجد، ص۵۷۴. 📚اقبال الاعمال،‌ ص۱۸۵. ✍ پروانه‌وار سوزِ تو را می‌خریم ما تا صبح، دور شمع غمت می‌پریم ما آتش به جان بال و پر ما را بکش حسین از فُطرس درِ تو مگر کمتریم ما؟! بین گذر نگاه به خِیل گدا بکن... کاسه به دست در دل این معبریم ما وقتی تو پادشاه تمامیِّ عالمی پس خوش به حالمان‌ که همه نوکریم ما اوج کمال روح‌، به "گریه" رسیدن است یک عُمر در طریقتِ "چشمِ تریم" ما "روح الامین" به گریه‌ی ما رَشک می‌برد در روضه از ملائکه دل می‌بریم ما اشکی که خرج بزم تو باشد... عنایت است مدیون لطفِ زینبِ غم پروریم ما دستِ "رقیه" نان دَهنِ دخترم گذاشت... جیره‌بگیرِ سفره‌ی این دختریم ما چادرنماز فاطمه سقف حسینیه است... تا حشر زیر سایه‌ی این مادریم ما ای بی‌سری که سر به سر غم گذاشتی وقتی تو سروری، ز سران هم سریم ما @Maghaatel

#معارف_حسینی ♦️ زیباترین حوری بهشتی کیست ؟! و افتخار او چیست ؟! در نقلی آمده است: 🌱 «لَعیٰا» حوری‌ای است از حوریان جنّت؛ که هرگاه بهشتیان اراده نمایند که نظر به چیز حَسَن و نیکو نمایند منظور نظرشان لعیا باشد؛ لعیا را هفتاد هزار کنیز است و هفتاد هزار قصر و هفتاد هزار مقصوره و هفتاد هزار غرفۀ مزیّن شده به انواع جواهر و مرجان. 🌱 قصر لعیا از قصرهای جنّت عالی و رفیع است، پس هرگاه وی مُشرِف بر جنّت شود به آن‌چه در جنّت است نظر نماید جنّت از نور روی و جبین او روشن و نورانی می‌گردد. 🌱 پس به سوی وی وحی شد که ای لعیا، به دار دنیا هبوط نما و به خدمت دختر حبیب من محمّد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله مشرّف شو و به آن حضرت مؤانست کن. و بر خازن جَنان حضرت رحمان وحی فرمود که: جنّت را مزیّن و گردان از جهت مولودی که در دنیا متولّد خواهد شد. 🌱 ... پس لعیا به خدمت صدیقه کبری فاطمۀ زهرا سلام‌الله‌علیها نزول نمود و عرضه داشت: مرحبا! حال‌تان چگونه است ای دختر رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله؟ آن حضرت از آنکه فرش مناسبی در خانه نداشت، با آمدن لعیا خجالت کشید و ندانست که از برای او چه فرش نماید که در آن اثنا حوری‌ای از جنّت هبوط نمود و با او از بساط بهشت بود و منزل آن حضرت را به آن بساط بهشتی، فرش نمود لعیا بر آن بساط قرار گرفت. 🌱 پس از آن در وقت طلوع فجر که وجود نازنین سیدالشهداء علیه‌السلام متولّد گردیده و لعیا به آن زینت زیبا، قابلۀ آن گوشوارۀ عرش خدا بود و به پارچه‌ای از پارچه‌های بهشتی، اعضای شریف آن حضرت را خشکانیده و گفت: 📋 بارَکَ اللهُ فیکَ مِن مولودٍ و بارَکَ الله في والِدَیکَ، 🔻خدای متعال در اینچنین مولود و والدین او خیر و برکت عنایت بفرماید. 🌱... پس از آن، لعیا به بهشت مراجعت نمود؛ 📋 وَ لَعیٰا تَفتَخِرُ عَلَی الحُورِ العَینِ بِأنّهٰا قٰابِلةُ الحُسینِ عَلَیهِ‌السّلامِ. 🔻و در بهشت، «لعیا» دائماً بر تمام حوریان بهشتی افتخار می‌کند به اینکه قابله امام حسین علیه‌السلام بوده است! 📚مدینة المعاجز،ج۳ ص۴۲۶ 📚المنتخب،ص۱۵۱ ✍عرش بر جلوه‌ی رخسار حسین می‌نازد فرش بر رونق بازار حسین می‌نازد ابر بر اشک عزادار حسین می‌نازد قبر شش‌گوشه به زوار حسین می‌نازد کربلا هم به علمدار حسین می‌نازد آیت لیله‌ی معراج، حسین است حسین عشق را سلطنت و تاج، حسین است حسین فُلکِ افتاده به امواج، حسین است حسین عاشق مست به صهبای حسین می‌نازد شیعه بر عشق و تولای حسین می‌نازد جز حسین کیست که پرچم به مساوات زند؟ جز حسین کیست کلامی به مباهات زند؟ جز حسین کیست دم از قاضی حاجات زند؟ مصطفی در صف محشر به حسین می‌نازد مرتضی ساقی کوثر به حسین می‌نازد دل که باشد تهی از مهر و محبت، دل نیست به خدا محفل بی ذکر حسین، محفل نیست هر که دیوانه‌ی مولا نبُوَد، عاقل نیست نه فقط عاقل مجنون به حسین می‌نازد مدّعی! دیده‌ی گردون به حسین می‌نازد یاحسین آب حیات است، بگو یامولا نردبان درجاتِ است، بگو یامولا یاحسین رمز نجات است، بگو یامولا هر کسی گفت حسین، عزت او تأمين است فاطمه ضامن اوست، آخرتش تضمین است جز حسین کیست که در شأن و شرف بی‌همتاست؟ جز حسین کیست که محبوب تمام‌ دل‌هاست؟ او حسین است، بلی میوه‌ی قلب زهراست فاطمه‌ ام ابیها به حسین می‌نازد همه‌جا زینب کبری به حسین می‌نازد "یاحسین" ذکر ولایی‌ست، خدا می‌داند "یاحسین" رمز رهایی‌ست خدا می‌داند "یاحسین" فیض خدایی‌ست، خدا می‌داند نه فقط عالم و آدم به حسین می‌نازد این شرف بس، که خدا هم به حسین می‌نازد @Maghaatel

#حضرت_عباس_علیه_السلام 🔰 به فدای دستانِ آن مولودی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام با گریه آن‌ها را می‌بوسید ... در نقلی آمده است: وقتی حضرت اباالفضل العباس عليه‌السلام به دنيا آمدند، مولا اميرالمؤمنين عليه‌السلام براي ديدار فرزندشان به خانه امّ‌البنین علیهاالسلام تشريف آوردند، آن بانوی‌ مکرّمه، مولود مبارك را به نزد آن حضرت آوردند و مولا علی علیه‌السلام در گوش راست آن مولود مبارک «اذان» و در گوش چپ او، «إقامه» گفتند؛ سپس رو به حضرت امّ‌البنین علیهاالسلام نموده و فرمودند: 📋 سَمَّیتُموهُ؟! قالَتْ اُمّ‌البَنینَ: ما أسبَقُکَ في شَئٍ! 🔻 آیا نامی بر این مولود نهاده‌اید ؟! حضرت امّ‌البنین علیهاالسلام فرمودند: من در هیچ کاری بر شما سبقت نمی‌گیرم! 🌿 مولا علی علیه‌السلام فرمودند: من نام او «عبّاس» نامیدم! 📋‌ ثُمَّ قَبَّلَ يَدَيْهِ وَ اسْتَعْبَرَ 🔻سپس آن حضرت دست‌های اباالفضل عليه‌السلام را از قنداقه بيرون آورد و بوسيد و بغض راه گلوی آن حضرت را بست و به گریه افتاد. 🥀 سپس فرمودند: گويا مي‌بينم که اين دست‌ها روز طفّ در كنار شريعه فرات در راه ياری برادرش حسين "عليه‌السلام" جدا خواهد شد. 📚 خصائص العباسیة، ص۹۵ ✍ متولد شدی و ام‌بنین دلشاد است روز میلاد تو هر سینه، علی‌آباد است ساقی کرببلا هستی و با آمدنت کاسۀ خالی هر دلشده‌ای پر باده ست چه کسی گفته حلال است شراب این غلط است خوردن مِی فقط از دست شما آزاد است روز میلاد تو حیدر به خودش گفت علی بازوان پسرت سخت‌تر از فولاد است بوسه زد دست خدا دست تو را آقا یا بوسه زد برلب شیرین‌شدهٔ آقا دست؟ نام زیبای تو هر ذائقه را شیرین کرد عاشق روی تو فرهاد تر از فرهاد است به علی حیدر کرار شدن می‌آید به تو عباس علمدار شدن می‌آید @maghaatel

#حضرت_عباس_علیه_السلام 🔰 به فدای آن دو دستی که وسیله شفاعت حضرت فاطمه زهرا «سلام‌الله‌علیها» است ... در نَقلی آمده است: 🔹 وقتی که روز قیامت برپا می‌شود و امر بر همه مردمان سخت می‌گردد، پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را می‌فرستند تا حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را برای مقام شفاعت حاضر کنند. 🔸 امیرالمؤمنین علیه‌السّلام از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها سوال می‌کند: یافاطمه! چه چیز از اسباب شفاعت نزد شما وجود دارد و برای امروز که روز سخت و بزرگی است، چه چیزی را ذخیره کرده‌اید؟ صدیقه کبری سلام‌الله‌علیها در جواب می‌فرمایند: 📋 یا أَمیرَالمُؤمنین، کفَانَا لِأَجلِ هٰذَا المَقامِ ألیَدٰانِ المَقطوعَتانِ مِن إِبنِیَ العَبّاس. 🔻یا امیرالمؤمنین! ما را برای این مقام، دو دست قلم‌شدهٔ فرزندم عباس "علیه‌السلام" کافی است. 📚أسرار الشهادة ص٣٣٩ 📚وسیلة الدارین ص٢٧۵ ✍ نام سقا دیده‌ها را خوب گریان می‌کند دیده‌ی پر اشک را سقا چراغان می‌کند او بُود باب‌الحسین ذُخرُالحسین عبدالحسین عالَمی را بر در ارباب مهمان می‌کند هر که می‌گوید حسین آغوش بگشاید بر او بر دل سینه زنان لطف فراوان می‌کند دست داده تا بگیرد دست هر افتاده را این اباالفضل است بر ما لطف و احسان می‌کند خلق می‌دانند در بهداری قُرب حسین دردها را بیشتر عباس درمان می‌کند مادرش ام‌البنبن هم ضامن عشاق اوست در قیامت شیعیان را شاد و خندان می‌کند دست او بر دست زهرا روز محشر دیدنی‌ست دست او مشکل گشایی از محبان می‌کند ... @maghaatel

#حضرت_عباس_علیه_السلام #مصائب_کوفه 🩸جلوه‌ای از عبودیّت و بندگی قمر منیر بنی‌هاشم علیه‌السلام / به هنگام ورود به کوفه، سر مطهر حضرت عباس عليه‌السلام بر گردن اسبی آویزان بود ... وصف بی‌نظیر دلاوری و وفاداری حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام به گونه‌ای بوده که دیگر اوصاف بارز در شخصیت نورانی آن حضرت را تحت‌الشعاع قرار داده است ؛ یکی از اوصاف بارز دیگر، «عبادت» آن حضرت بوده است که در گزارش‌های متعددی جلواتی از این وصف بارز به ما رسیده است که یکی از آن‌ها، این نقل جانسوز می‌باشد: ➖ شخصی به نام قاسم بن أصبغ گوید: من در کوفه بودم که سرهای بریده و اسرای آل الله را وارد کوفه کردند؛ 📋 و إذًا أَنا بِفارسٍ قَد أقبَلَ، و قَدْ عَلَّقَ في عُنُقِ فَرَسِهِ رَأسًا، ▪️که ناگهان دیدم اسب‌سواری جلو می‌آید و یک سر بریده را بر روی گردن اسبش آویزان کرده است. 📋 كأنَّهُ القَمَرُ لَيلَةَ تَمامِهِ، و بَينَ عَينَيهِ أثَرُ السُّجُود، ▪️صورت آن سر بریده، همانند ماه شب چهارده بود و در بین دو چشمانش، اثر سجده‌های طولانی پیدا بود. 📋 فإذٰا طَأطَأ الفَرَسُ بِرَأسِهِ لَحِقَ الرّأسُ بِالأرْضِ، ▪️هر گاه که آن اسب، سرش را خَم می‌کرد، آن سر بریده هم به زمین کشیده می‌شد‌. 🥀 من جلو رفتم و از آن اسب‌سوار پرسیدم که این رأس بریدهٔ کیست؟ او گفت: 📋 هٰذا رأسُ العَبّاسِ بْنِ عَليِّ بنِ أبي‌طالب. ▪️این سر عباس بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام است! 📚 تذکره الخواص، ج۲ ص۲۵۲ 📚معالي السّبطين، ج۲ ص۹۸ 📚وسيلة الدّارين، ص۳۵۶ ✍ از تماشای رُخ ماه تو شد مهتاب، مست از طلوع چهره‌ات، هنگام مَدّ شد آب، مست پشت هر پلك تو يك ميخانه پنهان است…اگر چشمهايت هست در بيداری و در خواب، مست ما چه می‌فهميم تأثير تماشای تو چيست؟ آن هم آنجا كه شده با ديدنت ارباب، مست “يا كثير السّجده ” از حال تو در وقت نماز می‌شود تسبيح و مُهر و مسجد و محراب، مست «كاشف الكرب» و «أبو القِربه»،«كفيل زينبي» بر تو وابستند پس هستند اين القاب، مست باب حاجاتی و خوانديمت اگر باب‌الحُسين بوده‌ايم از عالم ذَر با تو در اين باب، مست “تشنه‌ی آب فراتم ای اجل مهلت بده” تا نَمُردم می‌شوم از اين شراب ناب، مست‌؟ چارده قرن است، كه در حسرت لبهای تو دور قبرت آب می‌گردد در آن سرداب، مست @Maghaatel

#حضرت_عباس_علیه_السلام 🔰 علم و معرفت، با گوشت و پوست قمر بنی‌هاشم «علیه‌السلام» عجین شده است... در نقلی آمده است: یکی از حضرات معصومین علیهم‌السلام در شأن حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام اینچنین فرمودند: 📋 اِنَّ العَبّاسَ ابْنِ عَلِیّ «علیهماالسلام» زَقَّ العِلمَ زَقًّا 🔻همانا عباس بن علی "سلام‌الله‌علیهما" علم را به طور کامل چشیده است. 📚اسرار الشهاده ص ٣٢۴ 🖌 این از تعابیر منحصر به فردی است که در چندین مورد فقط برای معصومین "علیهم‌السلام" به کار رفته است؛ استفاده از این تعبیر، حاکی از مقام و معرفت والای قمر بنی هاشم علیه‌السلام دارد. 📝 مرحوم‌ علامه مُقرّم بعد از نقل این روایت، این‌چنین می‌نویسد: این تشبیه امام علیه‌السلام استعاره بسیار بدیعی می‌باشد زیرا که «زقّ» به معنی تغذیه جوجه پرنده توسط مادرش است آن هنگام که خود به تنهایی قادر به غذا خوردن نیست، و از این استعاره متوجه می‌شویم که ساقی کربلا از کودکی و حتی از شیر خوارگی قابلیت گرفتن علوم و معارف را داشته است. 📚العباس علیه‌السلام، مقرّم، ص ۱۶۹. ✍ هر کس که زند دست به دامانِ اباالفضل پا بر سرِ کیوان نهد از شانِ اباالفضل ای جانِ جهان باد به قربانِ اباالفضل عالم همگی ریزه خورِ خوان اباالفضل جنّاتِ برین ، سُفرهٔ احسانِ اباالفضل خورشید بُوَد قُبّهٔ خرگاهِ جلالش مات است مَه از شعشعهٔ نورِ جمالش قاصر خِرَد از گفتنِ توصیفِ جلالش جبریل دو صد بار بسوزد پر و بالش پرواز کند گر به شبستانِ اباالفضل واللّیل ، بُوَد آیتی از طُرّهٔ مویش والشّمس ، بُوَد ذره‌ای از جلوهٔ رویش یک قطره بُوَد کوثر و زمزم ز سبویش کعبه به طواف آمده از فخر ، به کویش بر سجده فتاده است در ایوانِ اباالفضل یک جنّت طوبی ز قد و قامتِ رعناست در پیشِ قد و قامتِ او ، خم شده طوباست کویش حرمِ کعبه و یا سینهٔ سیناست؟ ربّ اَرِني گو به درش حضرت موساست گر جلوه کند طلعتِ رخشانِ اباالفضل در روضهٔ آن شِبلِ علی ، شاهِ مُکرّم خُدّام بُوَد نوح، و هم حضرتِ آدم موسی و خلیل الله و هم عیسیِ مریم در فخر و مباهات رسولانِ مُکرّم هستند که گشتند ثناخوان اباالفضل یا شاهِ نجف ، ای وصی سیّدِ خاتم شیرِ فلک از صولتِ عباس کند رَم از هیبتِ او زَهره دَرَد در دلِ ضِیغم هفت اخترِ سیّاره و نُه چرخِ معظّم چون گوی بُوَد در خمِ چوگانِ اباالفضل @maghaatel

#امام_سجاد_علیه_السلام 🔰‌ ‌ناگفته‌هایی از کرامت بی‌مثل و مانند حضرت امام زین‌العابدین «صلوات‌الله‌علیه» ... از ترحّم و کرامت امام سجاد علیه‌السلام بر اهل مدینه، گزارش‌های بسیار لطیف و زیبایی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها، اشاره می‌کنیم: ✔️ مرحوم شیخ مفید و دیگر محدّثین نقل کرده‌اند: 📋 أَنَّهُ کَانَ فِی الْمَدِینَةِ کَذَا وَ کَذَا بَیْتاً یَأْتِیهِمْ رِزْقُهُمْ وَ مَا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ لَا یَدْرُونَ مِنْ أَیْنَ یَأْتِیهِمْ 🔻 در مدینه چندین خانواده زندگی می‌کردند که خوراک و تمام احتیاجات آنها می‌رسید و نمی‌دانستند چه کسی آنها را تامین می‌کند. 🔸 پس از شهادت علی بن الحسین علیهماالسلام دیگر کسی چیزی نیاورد. در این موقع بود که دسته جمعی صدا به ناله و فغان بلند کردند.(۱) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در نقل‌های متعدّدی آمده است: 🔹 پس از تاریکی شب که دیدگان به خواب می‌رفت، امام سجاد علیه‌السلام از جای حرکت می‌کرد و هر چه از خانواده‌اش اضافه بود در انبانی گذاشته، به شانه می‌گرفت و به طرف خانه فقراء می‌رفت و در حالی که صورت خود را پوشانیده بود بین آنها تقسیم می‌کرد. 📋 وَ کَثِیراً مَا کَانُوا قِیَاماً عَلَی أَبْوَابِهِمْ یَنْتَظِرُونَهُ فَإِذَا رَأَوْهُ تَبَاشَرُوا بِهِ وَ قَالُوا جَاءَ صَاحِبُ الْجِرَابِ. 🔻بسیاری از اوقات آنها بر در خانه ایستاده، انتظار آمدن آن حضرت را داشتند. همین که می‌رسید می‌گفتند: صاحب انبان آمد.(۲) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ امام صادق عليه‌السلام در روایتی فرمودند: 🔹 عادت حضرت علي بن الحسين علیهماالسلام اين بود كه در روزي كه آن روز را «روزه» مي‌گرفتند، امر می‌كردند تا گوسفندی را ذبح كنند. بعد اعضاء آن را قطعه قطعه نموده و آن را بپزند. 🔸 نزديك غروب كه می‌شد حضرت به روی ديگ‌ها نگاه می‌كردند و به آن نزديك می.شدند تا اينكه در حالي كه روزه‌دار بودند، بوی آبگوشت را استشمام مي‌كردند و بعد مي‌فرمودند ظرف‌های چوبی بزرگ را بياوريد و براي «آل فلان» و «آل فلان» غذا بكشيد. براي فلان خانواده غذا بكشيد، تا اينكه به آخر ديگ‌ها مي‌رسيدند و همه تمام می‌شد. 📋 ثُمَّ یُؤْتَی بِخُبْزٍ وَ تَمْرٍ فَیَکُونُ ذَلِکَ عَشَاءَهُ 🔻سپس براي خود حضرت مقداری «نان» و «خرما» می‌آوردند و همان شام حضرت بود.(۳) 📚(۱)الإرشاد،ج۲ ص۱۴۹ ؛ و المناقب، ج۱۱ ص۶۸ 📚(۲) المناقب ج۱۱ ص۶۹ ؛ شرح الاخبار، ج۳ ص۲۵۰ 📚(۳) المحاسن ص ۳۹۶ ؛ الکافی ج۴ ص۶۸ @Maghaatel

#معارف_حسینی 🔰 شمّه‌ای از نورانیت وجه مبارک حضرت مولانا سیدالشهداء علیه‌السلام ... در نقل‌ها آمده است: 📋 أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهماالسلام کَانَ إِذَا جَلَسَ فِی الْمَکَانِ الْمُظْلِمِ یَهْتَدِی إِلَیْهِ النَّاسُ بِبَیَاضِ جَبِینِهِ وَ نَحْرِهِ 🔻هر گاه که امام حسین علیه‌السلام در یک مکان تاریکی می‌نشست، مردم به جهت نورانیت پیشانی و گلوی آن حضرت، به سمت او می‌آمدند.(۱) 📋 و إذا تَكلَّمَ رُؤِيَ النّورُ يَخرُجُ مِن بَينِ ثَناياه. و لَم يَكنْ يَمُرُّ في طَريقٍ فَتَبِعهُ أحَدٌ إلّا عَرَفَ أنّهُ سَلَكه، لِطِيبِ رائِحتِهِ. 🔻 چون آن حضرت، لب به سخن باز می‌نمود، از بین دندان‌های مبارک آن حضرت، نور می‌درخشید. و از هیچ راهی عبور نمی‌کردند جز اینکه هر که از آن راه می‌گذشت، بوی خوش آن حضرت را استشمام می‌کرد و یقین می‌کرد که امام حسین علیه‌السلام از این راه، عبور کرده است.(۲) ➖ در نقلی دیگر آمده است: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 📋اِنّی اَشُمُّ رائِحةَ الجَنّةِ مِن الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام 🔻 من بوی بهشت را از حسین علیه‌السلام استشمام می‌کنم.(۳) 📚(۱)بحارالانوار، ج۴۴ ص١٨٧ 📚(۲)موسوعة کربلا، ج١ ص١٧١ 📚(۳)سحاب الدموع، ج٢ ص١١۴ ✍ «وَ الشَّمس» همان طلعت نیکوی حسین است «وَ الَّیل» سَواد گرهٔ موی حسین است حاجی ز کجا می‌طلبی کعبه دل را سوگند به حق کعبه‌دل،کوی حسین است جنت که بود رایحه‌اش رایحه عشق الحق که معطر شدهٔ بوی حسین است جبریل امین فخر کنان از ازلُ الدّهر در کنگره عرش، ثنا گوی حسین است آن رقعه که ثبت است در او حکم شفاعت از روز ازل بسته به بازوی حسین است خود را مزن ای شیعه بدین سو و بدان سو سویی که بود سوی خدا سوی حسین است تاسیس شفا خانه به صحرای بلا کرد خاکی که کند معجزه داروی حسین است @maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 قلبی ربوده‌ای تو ز بابای خود که با / یک گردش نگاهِ تو اعجاز می‌کند ... در نقل‌ها آمده است: 📋 وكانَ الحُسینُ عَلَيْهِ‌السَّلَام يُحِبُّهُ حُبّاً شَديداً بِحيثُ إذَا رَآهُ فَرِحَ بِهِ وَ سَرَّ سُروراً عَظيماً. 🔻امام حسین علیه‌السلام، بسیار بسیار حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام را دوست داشت، به گونه ای که هرگاه او را می‌دید، خوشحالی و شور و شعف زیادی به امام علیه‌السلام دست می‌داد. 📋 وَ إذَا سَألَهُ حاجَةً لَا يَرُدُّهُ أبَداً وَ لَو عَلَى سَبيلِ الإِعجازِ 🔻 و هرگاه حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام، نیازی داشت، امام علیه‌السلام هرگز آن را رد نمی‌کرد و به هر نحو -ولو با معجزه- آن را برآورده می‌نمود. (۱) ➖ در نقل‌های متقدّم نیز آمده است: روزی حضرت علی اکبر علیه‌السلام در غیر فصل مناسب، از پدر بزرگوارش امام حسین علیه‌السلام انگور خواست. 📋 فَضَربَ بِيدِه سارِيةَ المَسجِد، فَأَخرَجَ لَه عِنَباً و مَوزاً، فأَطعَمَه فقال: 🔻ناگهان امام حسین علیه‌السلام با دستان مبارکشان به کناره دیوار مسجد زد که انگور و موزی از آن خارج شد‌؛ پس به فرزندشان دادند و فرمود: 📋 ما عِندَ اللَّهِ لِأولِيائهِ أكثَرُ 🔻از آنچه نزد خدای متعال است به اولیائش بیشتر می‌رسد.(۲) 📚(۱)معالي السّبطين، ج ۱ ص۴۰۸ ؛ وسيلة الدّارين،ص۲۸۸ 📚(۲)دلائل الإمامة،ص۷۵ ؛ نوادر المعجزات،ص ۱۰۹ ✍ حضرت آینه در خانه پیمبر دارد خوش به حال پدری که علی اکبر دارد دست این طایفه از عرش فراتر رفته پسر ارشد این خانه به حیدر رفته چقَدَر نسل اسد شیر دلاور دارد کعبه شک کرده و می‌خواست ترک بردارد پسر حضرت خورشیدی و چون ماهی تو گاه پیغمبری و گاه یداللهی تو ساحل امنی و دریا به شما رو بزند کوه جا دارد اگر پیش تو زانو بزند آنقدر نور پیمبر به تو واصل شده است فکر کردیم که قرآن به تو نازل شده است در ازل دور تو گشتیم که حج ساخته شد ذوالفقار از خم ابروی تو کج ساخته شد قامتت در دل عباس قیامت کرده آسمان را به تماشای تو دعوت کرده تا که هستی دو قدم پیش پدر راه برو بیشتر در نظرش باش پسر! راه برو پدرت بی تو یقیناً کمری خم دارد به خودش آمده و دید تو را کم دارد باید از نیزه و شمشیر تو را جمع کند کار سختی‌ست تو را بین عبا جمع کند @maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 حضرت علی‌اکبر «علیه‌السلام»، مستغرق در ذات الهی ... در برخی از نقل‌ها آمده است: وقتی که حضرت علی‌اکبر "علیه‌السلام" بر روی عقاب (اسم اسب آن حضرت) نشستند و عنان مرکب را به دست گرفتند، مخدّرات از خیمه بیرون آمدند و دور تا دور او را احاطه کرده و التماس او را می‌کردند که به میدان نرود. 📋 فَعِندَ ذلِكَ تَغَيّرَ حٰالُ الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام بِحَيثُ أشرَفَ عَلَى المَوتِ، ▪️در این هنگام بود که حال امام‌حسین "علیه‌السلام" دگرگون شد، به گونه‌ای که نزدیک بود، روح از بدن مطهرش جدا شود. 🥀 آن حضرت با صدای بلند خطاب به اهل و عیال خود فرمودند: 📋 دَعَنهُ، فَإنّهُ مَمسُوسٌ فِي اللَّهِ و مَقتولٌ فِي سَبيلِ اللَّه ▪️او را رها کنید تا به میدان برود چرا که او مستغرق در ذات الهی و کشته‌ی در راه اوست. 📚 معالي السّبطين،ج۱ ص۴۱۵ 📚 وسيلة الدّارين،ص ۲۹۳ ✍ این تعبیر از تعابیر بسیار دقیق و سنگینی است که با این لفظ (ممسوس)، تنها در وصف امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و با این مضمون در وصف چهارده معصوم علیهم‌السلام در روایات آمده است؛ و اینکه امام حسین علیه‌السلام اینگونه از حال حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام تعبیر می‌کند، حاکی از مقامی است که عقول ناقص بشریت، درکی از آن مقام ندارند. 📝 علی را ذاتِ ایزد می‌شناسد اَحد را درکِ احمد می‌شناسد چه گوییم از علی‌اکبر که تنها محمد را محمد می‌شناسد علی را بارها از بَر نوشتند گَهی کوثر گَهی حیدر نوشتند چه می‌دیدند در رویَش که این‌بار پس از نامِ علی ، اکبر نوشتند نگاهش کرد و حیدر گفت الله محمد را مکرّر گفت الله نمی‌شد واژه‌ای دیگر بگوید هزار الله‌اکبر گفت الله @maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 وصف زیبا و ناشنیده از «کرامتِ» کم‌نظیر حضرت علی اکبر علیه‌السلام ... در وصف کرامت و جود و بخشش حضرت علی اکبر علیه‌السلام، نقل‌های متعدّدی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ✔️ در وصف کرامت آن حضرت چنین آمده است: 📋 جَميلُ الخُلْق ، عَميمُ الفَضل ، عَظيمُ الجُود 🔻حضرت علی اکبر علیه‌السلام اخلاق بسیار نیکویی داشت؛ بخشش او به همگان می‌رسید و جود و کرمش بسیار بود. 📚فرسان الهیجاء، ج۱ ص۴۰۹ 📚معالی السبطین، ج۱، ص۴۰۳ (با اندکی تفاوت) ✔️ حضرت علی اکبر علیه‌السلام آن‌قدر بخشنده و مهمان نواز بود که در نقل‌ها آمده است: 📋 إنَّ لَهُ دارًا لِضِیافَةِ الغُرَباء و الوَفادِ بِهِ و لَهُ غِلمٰانًا قَد اَعَدَّهُم لِخِدمَةِ أضیافِهِ وَ النّازِلینَ بِه 🔻آن حضرت یک خانه‌ای داشت مخصوص پذیرایی از غریبان و آن کسانی که تازه وارد مدینه می‌شدند. در آن خدمتکارانی داشت که وظیفه آنان خدمت رسانی به مهمانانش بود. 📋 اِنَّهُ کانَ یَأمُرُهُم لَیلاً اَنْ یُوقِدُوا النّارَ عَلَی سَطحِ دٰارِهِ لِیَهتَدِی اِلَیها الغُرَباءُ و القادِمونَ اِلَی المَدینة 🔻هر شب به آنان امر می‌نمود تا بر بالای آن خانه آتش روشن کنند تا غریبان و افرادی که تازه وارد مدینه می‌شوند، به خانه آن حضرت راه پیدا کرده و پذیرایی بشوند. عرب به کسی که این نوع ضیافت و‌مهمان‌نوازی می‌کند، «نارئُ القُریٰ» می‌گوید؛ که در بین بنی‌هاشم این لقب را تنها برای حضرت علی اکبر علیه‌السلام نقل کرده‌اند. 📚المنابع النوراء،بحرانی، ص۲۳۲ 📚فرسان الهیجاء،محلاتی، ج۱ ص۴۱۶ 📚مهیج الاحزان،یزدی، ص۴۴۵ ✍ جهان‌دار و جهان‌بخش و جهان‌آرا علی اکبر فَلک دست و فلک جاه و فلک پیما علی اکبر ندیده هیچ چشمی در تمام عالم امکان عَدیلت را، شبیه‌ت را، نظیرت را علی اکبر برای بُردن دل از حسین بن علی،کافی‌ست بگویی با تبسّم زیر لب "بابا" علی اکبر بنازم شانه های استوارت را که ده‌ها بار به دوشت تکیه کرده زينب كبری علي اكبر تو از بس سفره‌داری کرده‌ای در شهر پیغمبر شده بعد از حَسَن با تو کرم، معنا علی اکبر تویی مصداق زیبای حدیث بضعةٌ مِنّي شباهت داشتی از بس که با زهرا علی اکبر تو آن سَروی که در هر پنج نوبت وقتِ "قَدقامَتْ" کند تعظیم پیش قامتت طوبیٰ علی اکبر منم پایین تر از پایین تر از پایین تر از پایین تویی بالاتر از بالاتر از بالا علی اکبر مرا در تن بود تا جان به هر سختی و هر آسان بگویم یا علی اصغر بگویم یا علی اکبر چنان دست و سر از دشمن زدی در عرصه‌ی میدان که تکبیر مَلَک شد "لا فَتیٰ الّا علی" اکبر حسین بن علی را سنگ و تیر و نیزه نه بلکه غم پاشیدنت انداخته از پا علی اکبر اگرچه سوی چشمش رفته بود از دست اما شاه تو را بر خاک صحرا دید صدها جا علی اکبر به دنبال صدای یک نفر از خیمه بیرون زد ولی برگشت لَختی بعد با صدتا علی اکبر... @Maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 کمال ادب و تواضعِ حضرت علی‌اکبر «علیه‌‌السلام» در برابر امام زین‌العابدین «صلوات‌الله‌علیه» ... در نقلی آمده است: امام سجاد علیه‌السلام این‌گونه فرمودند: 🥀 من روز عاشورا به مرض شديدی گرفتار بودم، ناگاه ديدم يكی آهسته آهسته دست و پای مرا مي‌بوسد. 📋 نظر كردم ديدم برادرم علي اكبر عليه‌السلام است، كه در كمال ادب روی پايم افتاده و صورت خود را به كف پايم می‌مالد. 🥀 گفتم: اي برادر! تو را چه می‌شود كه حالت دگرگون است و گريانی؟! برادرم گفت: پدرمان تنها مانده و يارانش كشته شده‌اند، قصد دارم كه جانم را نثارش كنم ... 📚تذكرة الشهداء، ج۱ ص۴۷۸ ✍ طبق تحقیق و أصحّ اقوال، حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام فرزند بزرگ امام حسین علیه‌السلام بوده و حدود ۵ سال از امام سجاد علیه‌السلام بزرگتر بودند؛ و اینگونه ادب و تواضع در برابر امام زین‌العابدین علیه‌السلام از جانب ایشان، حاکی از درک والا و معرفت عمیقی است که ایشان نسبت به برادر کوچکتر از خود یعنی امام سجاد علیه‌السلام داشتند. @maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 روی او پیغمبری و رزم او هم حیدری‌ست / چون سخن گوید، همه گویند عیناً مجتباست ... در نقلی آمده است: 📋 و کانَ علیُّ بن الحُسینِ أَشبَهَ برسولِ اللّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله فِی الوَجه 🔻حضرت علی اکبر علیه‌السلام شبیه‌ترین مردم در صورت به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بود. 📋وَ اِذَا رَکبَ وَ حَرّکَ فَرَسَه کانَ اَشبَهَ لِعَلیِّ بنِ أَبی طالب علیه‌السلام 🔻و زمانی که بر مرکب می‌نشست و اسبش را حرکت می‌داد، شبیه‌ترین مردم به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بود. 📋 وَ اِذَا َتکلّمَ وَ حَرَّکَ بِیَدِه کانَ اَشبهَ النّاسِ بِالحَسَن علیه‌السلام. 🔻 و زمانی که صحبت می‌کرد و دستانش را تکان می‌داد، شبیه ترین مردم به امام حسن مجتبی علیه‌السلام بود. 📚 بحرالمصائب ج۴ ص٢٩٢ ✍ چو می‌بینم جمالش را به چشمم مصطفی باشد چو می‌بینم جلالش را سرا پا مرتضی باشد قد و بالاش غوغایی میان لشگر اندازد جهانی را به یاد مصطفی و حیدر اندازد به وصفش واژه‌ها را در صف ابیات بنشاندم نبی بود و علی بود و علی اکبرش خواندم شبیه مصطفی نور خدایی بر جبین دارد و در رگ‌های خود خون امیرالمومنین دارد زبان در وصف او عاجز چو طفل مانده در راه است چه باید گفت در وصفش که او ممسوس فی الله است ببین که دست و دلبازیش بر خیرالنسا رفته و رزم او میان معرکه بر مجتبی رفته به درگاهش بیاور رو که جان عالمین است او شبیه کاشف الکرب الحسین، باب‌الحسین است او جوانی که تمامًا نور «الله‌الصمد» باشد الهی که قد و بالاش دور از چشم بد باشد به خاک کربلا در بین چشم شور آن امّت نظر خورد عاقبت در معرکه آن قد و آن قامت ز دامان حرم بنگر که قرآن حسین می‌رفت علی می‌رفت و دنبالش ز تن جان حسین می‌رفت چنان جسم علی اکبر به مقتل ارباً ارباً شد تو گویی که تمام نیزه ها بر پیکرش جا شد کنار اکبرش گریان بیامد پیش ثارالله علی را چید در بین عبای خویش ثارالله @maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 اهل و عیالِ حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام ... از چند روایت که در منابع متقدم حدیثی شیعه آمده، می‌توان گفت که حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام اهل و عیالی داشته‌اند: ✔️ احمد بن ابی‌نصر بزنطى به امام رضا عليه‌السلام عرضه داشت: 🔹 «آيا جایز دارد مردى با زنى و «اُمّ‌وَلَد» (کنیزی که از صاحبش، فرزند می‌آورد) پدر آن زن ازدواج نمايد؟ » امام علیه‌السلام فرمود: «اشكالى ندارد.» آن گاه احمد بزنطى عرض كرد: به ما خبر رسيده است كه حضرت على بن الحسين (امام سجاد عليه السلام) با دختر امام حسن مجتبى و «امّ ولد» پدر او (يعنى امّ ولد امام مجتبى علیه‌السلام) ازدواج نموده است؟! 🔸 حضرت فرمودند: چنين نيست؛ بلكه وى دختر امام حسن عليه‌السلام و امّ‌ولد على بن الحسين علیهماالسلام را كه در کربلا به شهادت رسید (يعنى همسر حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام)، به ازدواج خود درآورد. 📚قرب الاسناد، ص١۶٣ ✍ بديهى است كه بر هر كنيزى عنوان «امّ‌ولد» اطلاق نمى‌شود، مگر اين كه آن كنيز از مولاى خود داراى فرزندى شده باشد. اين حديث شاهدى صريح بر اين است كه حضرت على اكبر علیه‌السلام صاحب كنيزى بودند كه براى آن حضرت فرزند آورده است. ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در زیارتنامه‌ای که امام صادق علیه‌السلام به ابوحمزه ثمالی تعلیم دادند، فرمودند: ... سپس دستانت را بر روی قبر مطهر علی بن الحسین علیهمالسلام بگذار و اینگونه به آن حضرت سلام بده: 📋 صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَعَلى عِتْرَتِكَ وأهْلِ بَيْتِكَ وآبائكَ وأبنائكَ وامّهاتِكَ الأخيار الّذينَ أذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهّرَهُمْ تَطْهيراً. 🔻درود و تحيات خداوند بر تو و خاندان و خانواده و پدران و پسران و مادران پاكت باد.همان (خاندانى) كه خداوند پليدى را از آنان دور ساخته و پاك و مطهّرشان قرار داده است. 📚کامل الزیارات، ص ٢٣٠ ✍بدیهی است که کلمات «عترت»، «اهل‌بیت» و «أبناء»، دلالت بر اهل و عیال داشتن آن حضرت دارد. ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در دستور دیگری که امام صادق علیه‌السلام به ابوحمزه دادند، فرمودند: 📋 ثمّ ضَعْ خَدَّكَ عَلَى القَبر وقل: «صَلّى اللَّهُ عليكَ يا أبَاالحسن» ثلاثاً. 🔻سپس صورت خود را بر روی قبر مطهر علی بن الحسین علیهماالسلام بگذار و سه بار بگو: سلام و درود خدا بر تو ای ابالحسن. 📚کامل الزیارات، ص٢۴٠ ✍ تعبیر به «ابالحسن» چه بسا اشاره به این مطلب دارد که حضرت علی اکبر علیه‌السلام فرزندی به نام «حسن» داشتند. (و الله تعالی اعلم) @maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 شرح گوشه‌ای از جمال زیبا و دلربای حضرت علی اکبر علیه‌السلام ... در رابطه با وصف جمال زیبا و دلربای آن حضرت گزارشات متعدّدی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ✔️ مرحوم شیخ مفید می‌نویسد: 📋 كَانَ مِنْ أَصْبَحِ اَلنَّاسِ وَجْهاً 🔻 حضرت‌ علی اکبر علیه‌السلام از زیباترین مردم از نظر چهره بود. 📚الإرشاد، ج۲ ص۱۱۰ ✔️ در نقل دیگری آمده است: 📋 مَتىٰ ما سٰايَرَ [العباس مع] ابنِ أخيهِ عَليّ‌ٍالأكبَر في دُروبِ المَدينةِ خَرَجَ العَواتقُ مِن خُدورِهِنّ 🔻زیبایی حضرت ابالفضل العباس ‌علیه‌السلام به اندازه‌ای بود که هرگاه با برادرزاده خود حضرت علی اکبر علیه‌السلام از کوچه های مدینه گذر می‌کردند، زنان به جهت تماشای جمال آن دو بزرگوار، از پشت‌پرده ها بیرون می‌آمدند. 📋 و تَشَوَّفَ الرّجالُ إلَیهِما لِيَشاهَدوا جَمالَ طَلعتَي هٰذَينِ الشّابَّينِ وَ يَستَبِقُوا لِلفَوزِ بِذٰلك. 🔻چشمان مردان مدینه نیز مات و مبهوت طلعت زیبای این دو جوان رعنا بود و در مشاهده جمال‌ دلربای ایشان، بر یکدیگر سبقت می‌گرفتند. 📚فرسان الهیجاء، محلاتی، ج۱، ص۲۵۰ ✔️ بر پایه نقلی دیگر، وقتی که یزید لعین سر مطهر حضرت علی اکبر علیه‌السلام را دید، گفت: 📋 پس از کشتن این «جوان زیبا»، دیگر چه نیازی به کشتن پدرش بود؟ داغ او برای کشتن پدرش بس بود! 📚 هدیة الذاکرین،(نسخه خطی), ص۱۹۳ ✍ بلند مرتبه بود و بلند بالا بود امامزاده‌ی آقا چقدر آقا بود پیمبر است؟ نه؛ آیا امام؟ نه؛ هردو که نیم حیدر و یک نیمه نیز طاها بود همیشه بر سر دیدار او جدل می‌شد برای دیدن رویش همیشه غوغا بود علیّ اکبر لیلاست این، که مجنون هم برای دیدن او در صف تماشا بود علیّ اکبر زهراست این که یوسف هم به عشق نوکریش خسته از زلیخا بود برای بردن نامش وضو بگیر ای شعر قلم بایست که وصفش نه حدّ املا بود برای گفتن أَنَّ علی وَلیُّ الله بگو کدام مؤذّن چنین توانا بود عصای دست حسین است این پسر اما شکسته دیدمش آنجا که عشق تنها بود کدام گرگ؟ چگونه درید یوسف را؟ که تکّه تکّه‌ی او در تمام صحرا بود حسین بود و عبایی پُر از علی اکبر حسین بود و عصایی که إرباً إربا بود @Maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 حکایت زیبا و جانسوز مردی که در خواب رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله را دیده بود و در بیداری ... در نقلی آمده است: 🔹روزی یک مرد مسیحی وارد مسجد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله شد. مردم که او را در مسجد دیدند به او گفتند: تو مسیحی هستی! از مسجد خارج شو! مرد مسیحی به آنان گفت: شب گذشته در خواب، رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و حضرت عیسی علیه‌السلام را دیدم. 🔸 حضرت عیسی علیه‌السلام به من فرمودند: به دستان مبارک خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله اسلام بیاور که به درستی پیامبر این امت است. من به دست او اسلام آوردم و اکنون آمده‌ام تا اسلام خود را با مردی از اهل بیتش تجدید کنم! 🔹 پس او را به محضر امام حسین علیه‌السلام آوردند. همین که به محضر حضرت رسید، خود را بر پای امام علیه‌السلام انداخت و شروع به بوسیدن پاهای آن حضرت کرد. بعد خوابی را که شب گذشته دیده بود، برای آن حضرت تعریف کرد. در آن هنگام سیدالشهداء علیه‌السلام فرمودند: 📋 أ تُحِبُّ اَنْ آتیکَ بِشَبیهِهِ؟ قالَ: بَلیٰ سَیّدی! 🔻آیا دوست داری کسی که شبیه به رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است را نزد تو بیاورم؟ گفت: بله، ای آقای من! 📋 فَدَعَی الحُسَینُ علیه‌السلام بِوَلَدِه عَلِیّ الاکبَر و کان اِذ ذاکَ طِفلٌ صَغیرٌ و قَد وَضَعَ عَلی وَجهِهِ البُرقَع فَجیء به الی اَبیه، 🔻پس امام حسین علیه‌السلام فرزندش علی اکبر را ندا داد؛ در آن زمان او کودکی بود و در حالی که بر صورتش نقاب انداخته بود، او را نزد پدر آوردند. 📋 فَلَمّا رَفَعَ الحسین علیه‌السلام البُرقَعَ مِن وَجهِهِ وَ رَآهُ ذلکَ الرَجُلُ وَقَعَ مُغمیٰ عَلَیه. 🔻هنگامی که سیدالشهداء علیه‌السلام نقاب را از روی صورت علی اکبر علیه‌السلام برداشتند و آن مرد او را دید، از هوش رفت. 🔹 حضرت فرمودند: آب به صورت او بپاشید! زمانی که به هوش آمد، سیدالشهداء علیه‌السلام به آن مرد فرمودند: ای مرد! آیا این پسر من، شبیه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است؟ مرد گفت: به خدا قسم آری! 🥀 امام حسین علیه‌السلام به او فرمودند: اگر تو چنین فرزندی داشتی و خاری به پای او می‌رفت، چه می‌کردی؟ مرد جواب داد: «می‌مُردم!»؛ در این‌جا بود که سیدالشهداء علیه‌السلام به او فرمودند: 📋 اُخبِرُکَ أنّی أریٰ وَلَدی هٰذا بِعَیني مُقَطَّعاً بِالسُیُوفِ إرباً إرباً ▪️اکنون به تو این خبر را می‌دهم که روزی این پسر را با چشمان خودم می‌بینم در حالی که با شمشیر بدنش را قطعه قطعه کرده‌اند... 📚ثمرة الاعواد، ج۱ ص۲۳۰ 📚مفتاح الجنة،نسخه‌خطی، ص۱۷۵ (با اندکی تفاوت) ✍ ای ز سر تا به قدم جان اباعبدالله روح پیغمبر و ریحان اباعبدالله سیرتَتْ سیرت پیغمبر و بازوتْ، علی صورتت روضه‌ی رضوان اباعبدالله چشم و ابرو، قد و بالات، سر و صورت و خال «نور» و «مزمّل» و «فرقان» اباعبدالله همه دم عاشق سرباختن و جان دادن همه جا گوش به فرمان اباعبدالله هر که بر دامن تو دست توسل آرد دست آورده به دامان اباعبدالله داشتی جان به لب از تشنگی و می‌گفتی به فدای لب عطشان اباعبدالله حیف پیشانی تو ای مَه خورشید جمال چاک شد مثل گریبان اباعبدالله @Maghaatel

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام 🔰 ورقی از دفتر دلدادگی حضرت‌ سیدالشهداء به شهزاده علی اکبر علیهماالسلام ... فرازهای متعددی را «تاریخ» و «مقاتل» برای ما نقل کرده‌اند که حاکی از اوج عشق و محبت حضرت مولانا اباعبدالله الحسین علیه‌السلام به شهزاده علی اکبر علیه‌السلام است؛ یک صفحه از این دفتر دلدادگی را ورق می‌زنیم: 🔖 در نقلی آمده است: 📋 کانَ الحُسَینُ عَلَیهِ السَّلامُ إِذا نَزَلَ عَلَیهِ غَمٌّ أَو هَمٌّ کانَ یَنظُرُ إِلَی وَجهِ ابنِهِ عَليٍّ الأکبَرِ فَیَزول جَمیعُها 🔻هرگاه امام حسین علیه‌السلام اندوهگین یا دلواپس می‌شد، به چهره پسرش، علی اکبر علیه‌السلام، نگاه می‌کرد و همه اندوه و دلواپسی‌اش زدوده می‌شد.(۱) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ 🔖 برخی دیگر نیز نقل کرده‌اند: در شب عاشورا سیدالشهداء علیه‌السلام دائماً قد و بالای شهزاده علی اکبر علیه‌السلام نگاه می‌کرد و می‌فرمود: 📋 «فِداكَ أَبوكَ» 🔻«پدرت فدایت شود.»(۲) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ 🔖 وقتی که حضرت علی اکبر علیه‌السلام از سیدالشهدا علیه‌السلام اجازه رفتن به میدان طلبید، امام علیه‌السلام آهی از دل کشیدند و فرمودند: 📋 یا وَلَدی و یا قُرّةَ عینی! اِمشِ و أنا أَنظُرُ إلیک 🔻ای پسرم! ای نور چشمم! لااقل کمی راه برو تا من یک دل سیر، نظاره‌ات کنم. 🥀 سپس فرمودند: چه آرزوها که در دلم ماند! خدا روی ابن سعد را سیاه کُند!(۳) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ 🔖 و در آخر هم وقتی که سیدالشهداء علیه‌السلام بر بالین بدن ارباً اربای علی اکبر علیه‌السلام حاضر شدند، در یکی از جملات اینگونه فرمودند: 📋 فَاِذا نَطَقتُ فَأَنتَ اَوَّلُ مَنْطِقِی و اِذا سَکَنْتُ فَأَنتَ في مِضمارِی ▪️بعد از داغ تو، اگر حرف بزنم، فقط علی علی می‌گویم و اگر ساکت باشم، در دلم علی علی می‌گویم.(۴) 📚(۱)وسیلة الدارین، ص۲۹۳ 📚(۲) مصائب المعصومین علیهم‌السلام، یزدی، ج۲، ص۲۸۶. 📚(۳)ریاض المصائب (خطی) ورقه ۲۲۱ ؛ و بحرالمصائب ج۴ ص٢٩٧ 📚(۴)ریاض القدس ج۲ ص۲۲ (نسخه خطی) ✍ طُفِیل عشق حسین‌اند آدمی و پری تو آمدی، که دل از دلبر جهان ببری جوانِ خوش قد و بالا! کریم آل حسین! چنان حَسن، به کرامت در این قبیله، سَری به خَلق و خُلق: محمد؛ مرام و نام: علی به تو رسیده چه میراث‌های پر گهری چه کرده است عبور تو با دلش؟ وقتی که از مقابل چشم حسین، می‌گذری ندیده ذات هوالعشق، چون تو مجنونی فقط حواله‌ی لیلاست، این‌چنین پسری تو کیستی؟ که به یک آن، محمدی و علی تو کیستی؟ که به پا خاست، پیش تو قَمری به سوی کرب و بلا راهی است قافله‌ای خوشا به حال سوارانِ با تو هم‌سفری اذان بگو، که نماز وصال یاران است بگو که نام علی را به کربلا ببری چگونه شِبه نبی! در کمین جسم تو‌اَند؟ «تو کز مکارم اخلاق، عالَمی دگری» رسید جان جهان بر لبش از این روضه: که بوسه زد به لبانت، لبان تشنه‌تری وداع با پسری چون تو، می‌کُشد همه را دگر ببین، چه کُنَد؟ با دلِ چو او، پدری قدم بزن، دم آخر، که چشم‌های حسین دوباره بر قد و بالای تو، کُنَد نظری سلام کردم و باور نمی‌کنم یارا! دل شکسته‌ی ما را به پاسخی نخری @Maghaatel

#معارف_حسینی 🩸وقتی که «عقلِ‌تمام»، به دور گودال قتلگاه، «دیوانه‌وار» فریاد می‌کشد و بر سر و صورت می‌زند ... 🔖 از طرفی تمام وجود ملائکه را «عقل» فراگرفته است؛ چنانکه امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: 📋 إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ رَکَّبَ فِی الْمَلَائِکَةِ عَقْلًا بِلَا شَهْوَةٍ 🔹 خدای متعال، تمام وجود فرشتگان را «عقل» قرار داده است؛ بدون هیچ شهوت و خواست‌گاهی.(۱) 🔖 و از طرفی دیگر، در بین این تعداد بی‌شمار از ملائکه، طبق روایات، خدای متعال، چهار فرشته را نسبت به دیگر فرشتگان برتری بخشید که سرآمد آن چهار ملَک، جناب «جبرائیل» می‌باشد.(۲) 🔖 حال، جناب جبرائیل همان کسی است که از ابتدای تولّد حضرت مولانا سیدالشهداء علیه‌السلام، بی‌حدّ و حساب، عاشق و شیدای آن حضرت بود؛ چنانکه طبق روایات، شبانه روز گهواره‌جنبان وجود مبارک سیدالشهداء علیه‌السلام بود(۳)؛ و در زیارت‌نامه‌‌ای که جناب سید بن طاووس نقل کرده است، اینگونه به آن حضرت سلام می‌دهیم: 📋 السَّلَامُ عَلَی مَنْ کَانَ یُنَاغِیهِ جَبْرَئِیلُ 🔹سلام و درود خدا بر آن کسی که جبرائیل، پیوسته گهواره‌جنبان او بود.(۴) 🔖 حال، فرشتهٔ والامقام «جبرائیل»، که از طرفی، «عقل‌ِتمام» است و افضل از دیگر ملائکه؛ و از طرفی اینگونه از کودکی عاشق و واله حضرت‌ سیدالشهداء علیه‌السلام بوده است، در «گودال قتلگاه»، چه حالی به او دست می‌دهد!؟ 📌 به روایت کتاب شریف «کامل‌الزیارات»، امام صادق علیه‌السّلام فرمودند: 🥀 هنگامی که امام حسین علیه‌السّلام به شهادت رسیدند، شخصی در میان لشکریان عمربن‌سعد ملعون آمد و فریاد می‌کشید. وقتی که جلوی فریادزدن او را گرفتند، آن شخص به آنان گفت: چگونه فریاد نزنم در حالی که رسول‌ خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله ایستاده و گاهی به زمین نگاه می‌کند و گاهی به جنگیدن شما نظر می‌نماید؟! من خائفم از این که آن حضرت بر اهل زمین نفرین کند و آنان هلاک شوند! 📜 فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ هَذَا إِنْسَانٌ مَجْنُونٌ! ▪️بعضی از آن لشکریان به دیگری می‌گفتند: این شخص، انسانی است که دیوانه شده است! 🥀 ... راوی می‌گوید: به امام صادق علیه‌السلام عرضه داشتم؛ 📜 جُعِلْتُ فِدَاکَ مَنْ هَذَا الصَّارِخُ؟ ▪️به فدایتان شوم! آن کس که صَرخه می‌کشید، که بود؟! 📜 قَالَ علیه‌السلام: مَا نَرَاهُ إِلَّا جَبْرَئِیلَ ▪️امام صادق علیه‌السلام فرمودند: ما او را کسی جز «جبرائیل» نمی‌دانیم.(۵) 📚(۱)علل‌الشرایع، ج۱ ص۱۰ 📚(۲)الخصال، ص۱۰۵ 📚(۳)بحارالانوار، ج۴۴ ص۱۸۸ 📚(۴)مصباح الزائر، ص۱۲۱ 📚(۵)کامل الزیارات، ص۳۳۷ ✍ چون شَوی دلدار، هر دلداده بی‌دل می‌شود کِشتی طوفان زده، نزدیک ساحل می‌شود اولین قُوْتِ هر آن کس، خاک کویَت گر شود زود عاشق می‌شود، از عقل، غافل می‌شود قلب، چون زینت گرفت از عشق ورزیدن به تو حبّ هر خار و خسی از قلب، زائل می‌شود آنکه شد دلخون برای داغ عریان ماندنت لخت و عریان می‌شود، عابسْ شمایل می‌شود بر هر آنکه یاد اصغر، شعله بر قلبش کشد دیدن شش ماهه‌ها هم کار مشکل می‌شود می رود مجنون به صحرا، می‌نویسد «یاحسین» زیر باران دو چشمش، خاک ها، گِل می‌شود جرعه‌جرعه غم خورَد با هر یک از غم‌های تو عاقبتْ دلداده، مقتولِ مقاتل می‌شود با همین دیوانگی‌ها، با نگاه مادرت رفته رفته بهر دیدار تو قابل می‌شود بَه، به این سیر اِلَی اللهِ خرابانِ حسین اشک‌شان می‌بارد و طیِّ مراحل می‌شود در سرازیریِ میخانه، ز باب القبله‌اش جام لبریز و بساط عشق ،کامل می‌شود عقل خود بفروش! کاینجا دست علّامه تُهی‌ست آن که شد دیوانه، حلّالِ مسائل می‌شود دل که شد آتشکده از داغ جانسوز حسین آب شیرین و خنک، چون زهر در دل می‌شود @Maghaatel

#معارف_مهدوی 🔰 جوابِ امام صادق «علیه‌السلام» به کسی که قسم خورده بود تا حضرت حجة‌بن‌الحسن «ارواحنافداه» قیام نکند، هر روز را «روزه» بگیرد ... به روایت کتاب شریف «کافی»، شخصی به نام «کرّام» گوید: 📋 حَلَفْتُ فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَ نَفْسِی أَنْ لَا آکُلَ طَعَاماً بِنَهَارٍ أَبَداً حَتَّی یَقُومَ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ 🔻با خود سوگند یاد کردم که تا ابد، در روز غذایی نخورم تا قائم آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله قیام کند! 🥀 پس وارد بر امام صادق علیه‌السّلام شدم و عرض کردم: خدا بر مردی از شیعیان (ظاهراً راوی از اینکه خود او اینچنین سوگندی را خورده است، سخنی نگفت) واجب کرده که تا ابد در روز، غذایی نخورد(کنایه از اینکه روزه بگیرد) تا قائم آل محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله قیام کند! (آیا اینچنین کاری، صحیح است؟!) 🥀 إمام صادق علیه‌السلام فرمود: ای‌کرّام! پس روزه بگیر! و عید قربان فطر و قربان و سه روز ایام تشریق را روزه مگیر و در وقتی که مسافر یا مریض بودی، نیز روزه مگیر! (در واقع امام علیه‌السلام، صحّه بر عمل او گذاشتند و فقط او را از روزهای که روزه در آن‌ها حرام است، نهی فرمودند) 🥀 در ادامه امام صادق علیه‌السلام فرمودند: چرا که وقتی إمام حسین علیه‌السّلام به شهادت رسید، آسمان‌ها و زمین و کسانی که بر روی آنها بودند و فرشتگان ناله زدند و گفتند: پروردگارا! به ما اذن بده که خلق را هلاک کنیم و به خاطر حلال کردن حرام تو و کشتن برگزیدگانت، آنان را از روی زمین بر داریم. 🥀 پس خدای متعال به آنان وحی کرد: ای ملائکه من و ای آسمان‌ها و زمین من! آرام بگیرید! سپس پرده‌ای از پرده‌ها را برداشت؛ ناگهان پشت آن محمد و دوازده جانشین او علیهم‌السّلام بودند. سپس دست فلان کس را که از بین آنها ایستاده بود، گرفت و فرمود: 📋 یَا مَلَائِکَتِی وَ یَا سَمَاوَاتِی وَ یَا أَرْضِی بِهَذَا أَنْتَصِرُ لِهَذَا؛ قَالَهَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ 🔻ای ملائکه من و ای آسمان‌ها و زمین من! به دست این شخص که ایستاده، برای او (إمام حسین علیه‌السلام) انتقام می‌گیرم؛ و این جمله را سه بار فرمود. 📚 الکافی، ج۱ ص۵۳۴ ✍ ساعت هجر تو را لحظه‌ی پایانی نیست در تنِ بی رمقِ ثانیه‌ها جانی نیست شهر در حسرت فانوسِ سحر می‌سوزد سالیانی‌ست که این کوچه چراغانی نیست دشتِ چشمم به بیابان‌شدنش خو کرده خاکِ خشکیده‌ی من تشنه‌ی بارانی نیست پیرها در طلب دیدن تو کور شدند عُمر رفت و خبر از یوسفِ کنعانی نیست می‌کُشد آخرِ سر، زخمِ فراقت ما را درد عشاق تو را نسخه‌ی درمانی نیست تو به فکر همه وُ ما همگی فکر گناه... به‌خداوند که این رسم مسلمانی نیست کاشکی روی سرم دست نوازش بِکِشی وقت اینکه ز گدا روی بگردانی، نیست "گرچه آلوده ولی مال حسینیم همه" نزدِ ما بهتر از این تشنه که خواهانی نیست جان آن کشته‌ی بی غُسل و کفن، زود بیا دیر شد آمدنت، فرصت چندانی نیست چوب ها در دل تاریخ شهادت دادند خیزران خورده‌تر از او، لب و دندانی نیست... @Maghaatel

#معارف_مهدوی 🔰 من گُلی دارم که عالم را گلستان می‌کند ... اميرمومنان علی علیه‌السلام بر فراز منبر بودند، که فرمودند: ☘ از فرزندان من در آخرالزّمان فرزندى ظهور كند كه رنگش سفيد متمايل به سرخى و سينه‏اش فراخ و ران‌هايش سطبر و شانه‏هايش قوى است. ☘ در پشتش دو خال است . يكى به رنگ پوستش و ديگرى مشابه خال پيامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و دو نام دارد؛ يكى نهان و ديگرى آشكار؛ امّا نام نهان «احمد» و نام آشكار «محمّد» است. 📋 إِذَا هَزَّ رَايَتَهُ أَضَاءَ لَهَا مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ 🔻و چون پرچمش به اهتزاز درآيد از مشرق تا مغرب را روشن می‌كند و دستش را بر سَر بندگان می‌نهد. 📋 فَلَا يَبْقَى مُؤْمِنٌ إِلَّا صَارَ قَلْبُهُ أَشَدَّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا 🔻و دل مؤمنان از بركت او چون پارهٔ آهن استوار گردد و خداوند توانايى چهل‏ مرد به وى دهد. 📋 وَ لَا يَبْقَى مَيِّتٌ إِلَّا دَخَلَتْ عَلَيْهِ تِلْكَ الْفَرْحَةُ فِي قَلْبِهِ‏ وَ هُوَ فِي قَبْرِهِ وَ هُمْ يَتَزَاوَرُونَ فِي قُبُورِهِمْ وَ يَتَبَاشَرُونَ بِقِيَامِ الْقَائِمِ 🔻 هر مؤمنى گر چه در گور باشد، از ظهور او خوشحال می‌شود و به ديدار هم می‌روند و مژده ظهور قائم "صلوات‌الله‌علیه" را به يك ديگر می‌دهند. 📚کمال الدین، ج۲ ص۶۵۳ ✍ جلوهٔ گُل، عندلیبان را غزل‌خوان می‌کند نام «مهدی» صدهزاران درد درمان می‌کند مدعی گوید که با یک گل نمی‌گردد بهار من گُلی دارم که عالم را گلستان می‌کند @maghaatel

#معارف_حسینی 🩸و یا مَن ذِکرُهُ فِی قَلبِنا رَوحٌ و رَیحانْ / تویی نبضِ حیاتِ قلب شیدایم حسین‌جان ... مرحوم کفعمی ، یک زیارت‌نامهٔ مخصوص حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام را در شب نیمه شعبان از امام صادق علیه‌السلام نقل می‌کند، که در عین اختصار و کوتاهی، به معارف عمیق و زیبایی اشاره دارد: 📋 «الحَمدُ للّٰهِِ العَلِیِّ العَظِیمِ، وَالسَّلامُ عَلَیک أیُّها العَبدُ الصّالِحُ الزَّکِیُّ، أُوَدِّعُک شَهادَةً مِنِّی لَک تُقَرِّبُنی إلَیک فی یَومِ شَفاعَتِکَ. أشهَدُ أنَّک قُتِلتَ وَلَمْ تَمُتْ، بَلْ بِرَجاءِ حَیاتِک حَیِیَتْ قُلوبُ شِیعَتِکَ،وَ بِضِیاءِ نُورِک اهْتَدَی الطّالِبونَ إلَیکَ. وَأشهَدُ أنَّک نُورُ اللّٰهِ الَّذی لَمْ یُطفَأْ وَلا یُطفَأُ أبَداً، وَأنَّک وَجهُ اللّٰهِ الَّذی لَمْ یَهلِکْ وَلا یَهلِکُ أبَداً. وَأشهَدُ أنَّ هٰذِهِ التُّربَةَ تُربَتُکَ، وَهٰذا الحَرَمَ حَرَمُکَ، وَهٰذا المَصرَعَ مَصرَعُ بَدَنِکَ، لا ذَلیلٌ وَاللّٰهُ مُعِزُّکَ، وَلا مَغلُوبٌ وَاللّٰهُ ناصِرُکَ، هٰذِهِ شَهادَةٌ لی عِندَک إلیٰ یَومِ قَبضِ رُوحی بِحَضرَتِکَ، وَالسَّلامُ عَلَیک وَرَحمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ » 📚المصباح،کفعمی، ص۴۹۸ 📚بحارالانوار، ج١٠١ ص٣٣۴ ✍ اگر بخواهیم این عبارتِ این زیارت‌نامه شریف را که فرموده: 📋 «بَلْ بِرَجاءِ حَیاتِک حَیِیَتْ قُلوبُ شِیعَتِکَ،وَ بِضِیاءِ نُورِک اهْتَدَی الطّالِبونَ إلَیکَ.» خلاصه ترجمه کنیم، باید نوشت: 🔖 «به عشق حیات و وجود توست یا اباعبدالله؛ که قلب شیعیانت زنده است! تو آن‌قدر، نور داری که آن کسانی که خواهان تو هستند، راهشان را به سمت تو پیدا می‌کنند...» 📝 تو خود دانی چها من می‌کشم از داغ هِجرت گواهی بر پریشان حالی‌ام از سوز عشقت معطّر می‌کنم قلب و زبانم را به ذِکرت که تا یادم کنی ای نازنین، از روی منّت وَ یا مَن یَعلمُ ما في الضّمیرْ، ای شاه‌ِخوبان تو خود‌ حال دلم را خوب میدانی حسین‌جان تو ناز مطلقی و من به دنبال نگاهت نظر بر روسیاهی کن به آن چشم سیاهت دو چشمان مرا سُرمه بکش از خاک راهت چُنان کلب سیاهی آمدم من در پناهت و یا من یَلجَأُ الخَلقُ إليهِ کُلَّ اَزمان پناهی بر تمامیِّ خلائق ای حسین‌جان حسین گویم، حسین جویم، به دنیا و به عُقبیٰ حسین خوانم، حسین دانم، من از کلّ الفبا حسین رازم، حسین نازم، کِشَم نازش به مولا حسین هستی، حسین مستیِ هر مجنون و شیدا و یا مَن اِسمُهُ رَمزُ الجُنونِ عِندَ سُکرانْ به اسم دل ربایَت، مَست می‌گردم، حسین‌جان نمی‌خواهم به جز روی تو چیزی را ببینم نمی‌خواهم به جز کوی تو در جایی نشینم فقط یک خواسته دارم ز «رب العالمینم» شوَد آیا به من بخشد تو را ای نازنینم؟! و یا مَنْ ذِکرُهُ فی قَلبِنا رَوحٌ و رَیحانْ تویی نبض حیات قلب شیدایم حسین‌جان چه گویم من؟ که را گویم؟ که شیدای تو هستم تویی دلدار و از دلبرنماها دیده بستم تو هم پیمانه را پُر کن که مَستِ مَستِ مَستم خدایا فاش می‌گویم «حسین را می‌پرستم» و یا مَن یَعجِزُ عَن وَصفِهِ الجِنُّ والاِنسان که باشم من؟ خدا مدح تو را گوید حسین‌جان @maghaatel

#شهدای_کربلا 🔰 عباراتی بسیار لطیف و زیبا در زیارت‌نامه «شب نیمه شعبان»، در وصف شهدای کربلا «صلوات‌الله‌علیهم» ... در زیارت‌نامه‌ای که مرحوم سید بن طاووس در کتاب شریف «اقبال الاعمال» برای حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام در شب نیمه شعبان، نقل می‌کند، به تک تک شهدای کربلا در این زیارت‌نامه ، سلام داده و سپس معارف و فرازهای بسیار لطیف و زیبایی خطاب به شهدای کربلا در آن وارد شده است، که به گلچینی از این فرازهای زیبا و لطیف اشاره می‌کنیم: 🔖 خدا مرا «رفیق» شما قرار دهد: 📋 ... وَ أسأَلُ اللّٰهَ مُرافَقَتَکُم فی دارِ الخُلودِ. 🔻من از خدای متعال می‌خواهم تا مرا رفیق و همنشین شما در بهشت جاویدان قرار دهد! 🔖 هر آنچه را که دوست داشتید، خدای متعال، به منظرتان گذاشت: 📋... الحَمدُ للّٰهِِ الَّذی صَدَقَکُم وَعدَهُ وَأراکُم ما تُحِبُّونَ. 🔻ستایش از آن خداوندی است که در وعده خود به شما راستین بود و آنچه را که شما دوست داشتید، به منظرتان گذاشت. 🔖 خدای متعال شما را از بین خلائق، برای سیدالشهداء علیه‌السلام جدا کرد: 📋 ... السَّلامُ عَلَیکُمْ أیُّها الرَّبّانِیُّونَ، أنتُمْ خِیرَةُ اللّٰهِ، اخْتارَکُمُ اللّٰهُ لِأبی عَبدِاللّٰهِ عَلَیهِ‌السَّلامُ، وَأنتُمْ خاصَّتُهُ اخْتَصَّکُمُ اللّٰهُ. 🔻سلام و دورد خدا بر شما ای پرورش‌یافتگانِ الهی! شما برگزیدگان خدایید که شما را برای اباعبدالله الحسین علیه‌السلام برگزید و از بین خلق، جدا کرد؛ شما خواصّ سیدالشهداء علیه‌السلام هستید که خدا این مقام را به شما ارزانی داشت. 🔖 گوارای‌تان باد که رحمت خدا دائماً به دور سرتان می‌گردد: 📋 ... هَنِیئاً لَکُم ما أُعطِیتُمْ، وَهَنِیئاً لَکُمْ ما بِهِ حُیِّیتُم. طافَتْ عَلَیکُم مِنَ اللّٰهِ الرَّحمَةُ، وَبَلَغْتُم بِها شَرَفَ الآخِرَةِ 🔻نوش‌جان‌تان باد آنچه که به شما عطا شد! گوارای‌تان باد آن نعمتی که به واسطه آن حیات یافتید! رحمتی از جانب خدای متعال دائماً دور سرتان می‌گردد که به همین جهت شرافت در آخرت را به دست آوردید! 📚إقبال الأعمال، ج۳ ص۳۴۳ ✍ کاش جانم بود قابل تا فدایت می‌شدم کاش دستم می‌گرفتی خاک پایت می‌شدم کاش بودم گرد رَه تا می‌نشستم در بَرَت کاش بودم خاک، تا خاک سرایت می‌شدم کاش مُلک عالم از من بود و می‌کردم رها ناز می‌کردم به شاهان و گدایت می‌شدم کاش جسمم دفن می‌شد در زمین کربلا خاک زوّآر حریم با صفایت می‌شدم کاش خاکم را قضا می‌ریخت گرد قتلگاه تا به وقت سجده مُهر کربلایت می‌شدم کاش می‌شد رشته رشته، عضو عضوِ پیکرم روز عاشورا طناب خیمه‌هایت می‌شدم کاش چون نی سبز می‌گشتم به دشت نینوا تا در آن صحرای سوزان همنوایت می‌شدم کاش بودم شیر وحشی تا میان آفتاب سایبان بر قامت و قدّ رسایت می‌شدم کاش زَنگی بودم از آغاز، ای سلطان حُسن تا که همرنگ غلام با وفایت می‌شدم @Maghaatel