eitaa logo
معارف و مقاتل آلُ الله
11.6هزار دنبال‌کننده
6 عکس
15 ویدیو
1 فایل
✅فضائل 📜تاریخ‌ 🩸مقاتل اهل‌البیت علیهم‌السلام 📚همه مطالب با ذکر منابع📚 🔻خادم کانال: @jaanamhosein (پژوهشگر در حوزهٔ حدیث و مقتل - قم مقدسه) ⚫ کانال فهرست مقاتل👈 @Maghaatel2 📌همین کانال در تلگرام👈 https://t.me/maghaatel
مشاهده در ایتا
دانلود
🩸جلوه‌ای از عبودیّت و بندگی قمر منیر بنی‌هاشم علیه‌السلام / به هنگام ورود به کوفه، سر مطهر حضرت عباس عليه‌السلام بر گردن اسبی آویزان بود ... وصف بی‌نظیر دلاوری و وفاداری حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام به گونه‌ای بوده که دیگر اوصاف بارز در شخصیت نورانی آن حضرت را تحت‌الشعاع قرار داده است ؛ یکی از اوصاف بارز دیگر، «عبادت» آن حضرت بوده است که در گزارش‌های متعددی جلواتی از این وصف بارز به ما رسیده است که یکی از آن‌ها، این نقل جانسوز می‌باشد: ➖ شخصی به نام قاسم بن أصبغ گوید: من در کوفه بودم که سرهای بریده و اسرای آل الله را وارد کوفه کردند؛ 📋 و إذًا أَنا بِفارسٍ قَد أقبَلَ، و قَدْ عَلَّقَ في عُنُقِ فَرَسِهِ رَأسًا، ▪️که ناگهان دیدم اسب‌سواری جلو می‌آید و یک سر بریده را بر روی گردن اسبش آویزان کرده است. 📋 كأنَّهُ القَمَرُ لَيلَةَ تَمامِهِ، و بَينَ عَينَيهِ أثَرُ السُّجُود، ▪️صورت آن سر بریده، همانند ماه شب چهارده بود و در بین دو چشمانش، اثر سجده‌های طولانی پیدا بود. 📋 فإذٰا طَأطَأ الفَرَسُ بِرَأسِهِ لَحِقَ الرّأسُ بِالأرْضِ، ▪️هر گاه که آن اسب، سرش را خَم می‌کرد، آن سر بریده هم به زمین کشیده می‌شد‌. 🥀 من جلو رفتم و از آن اسب‌سوار پرسیدم که این رأس بریدهٔ کیست؟ او گفت: 📋 هٰذا رأسُ العَبّاسِ بْنِ عَليِّ بنِ أبي‌طالب. ▪️این سر عباس بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام است! 📚 تذکره الخواص، ج۲ ص۲۵۲ 📚معالي السّبطين، ج۲ ص۹۸ 📚وسيلة الدّارين، ص۳۵۶ ✍ از تماشای رُخ ماه تو شد مهتاب، مست از طلوع چهره‌ات، هنگام مَدّ شد آب، مست پشت هر پلك تو يك ميخانه پنهان است…اگر چشمهايت هست در بيداری و در خواب، مست ما چه می‌فهميم تأثير تماشای تو چيست؟ آن هم آنجا كه شده با ديدنت ارباب، مست “يا كثير السّجده ” از حال تو در وقت نماز می‌شود تسبيح و مُهر و مسجد و محراب، مست «كاشف الكرب» و «أبو القِربه»،«كفيل زينبي» بر تو وابستند پس هستند اين القاب، مست باب حاجاتی و خوانديمت اگر باب‌الحُسين بوده‌ايم از عالم ذَر با تو در اين باب، مست “تشنه‌ی آب فراتم ای اجل مهلت بده” تا نَمُردم می‌شوم از اين شراب ناب، مست‌؟ چارده قرن است، كه در حسرت لبهای تو دور قبرت آب می‌گردد در آن سرداب، مست @Maghaatel
🔰 علم و معرفت، با گوشت و پوست قمر بنی‌هاشم «علیه‌السلام» عجین شده است... در نقلی آمده است: یکی از حضرات معصومین علیهم‌السلام در شأن حضرت ابالفضل العباس علیه‌السلام اینچنین فرمودند: 📋 اِنَّ العَبّاسَ ابْنِ عَلِیّ «علیهماالسلام» زَقَّ العِلمَ زَقًّا 🔻همانا عباس بن علی "سلام‌الله‌علیهما" علم را به طور کامل چشیده است. 📚اسرار الشهاده ص ٣٢۴ 🖌 این از تعابیر منحصر به فردی است که در چندین مورد فقط برای معصومین "علیهم‌السلام" به کار رفته است؛ استفاده از این تعبیر، حاکی از مقام و معرفت والای قمر بنی هاشم علیه‌السلام دارد. 📝 مرحوم‌ علامه مُقرّم بعد از نقل این روایت، این‌چنین می‌نویسد: این تشبیه امام علیه‌السلام استعاره بسیار بدیعی می‌باشد زیرا که «زقّ» به معنی تغذیه جوجه پرنده توسط مادرش است آن هنگام که خود به تنهایی قادر به غذا خوردن نیست، و از این استعاره متوجه می‌شویم که ساقی کربلا از کودکی و حتی از شیر خوارگی قابلیت گرفتن علوم و معارف را داشته است. 📚العباس علیه‌السلام، مقرّم، ص ۱۶۹. ✍ هر کس که زند دست به دامانِ اباالفضل پا بر سرِ کیوان نهد از شانِ اباالفضل ای جانِ جهان باد به قربانِ اباالفضل عالم همگی ریزه خورِ خوان اباالفضل جنّاتِ برین ، سُفرهٔ احسانِ اباالفضل خورشید بُوَد قُبّهٔ خرگاهِ جلالش مات است مَه از شعشعهٔ نورِ جمالش قاصر خِرَد از گفتنِ توصیفِ جلالش جبریل دو صد بار بسوزد پر و بالش پرواز کند گر به شبستانِ اباالفضل واللّیل ، بُوَد آیتی از طُرّهٔ مویش والشّمس ، بُوَد ذره‌ای از جلوهٔ رویش یک قطره بُوَد کوثر و زمزم ز سبویش کعبه به طواف آمده از فخر ، به کویش بر سجده فتاده است در ایوانِ اباالفضل یک جنّت طوبی ز قد و قامتِ رعناست در پیشِ قد و قامتِ او ، خم شده طوباست کویش حرمِ کعبه و یا سینهٔ سیناست؟ ربّ اَرِني گو به درش حضرت موساست گر جلوه کند طلعتِ رخشانِ اباالفضل در روضهٔ آن شِبلِ علی ، شاهِ مُکرّم خُدّام بُوَد نوح، و هم حضرتِ آدم موسی و خلیل الله و هم عیسیِ مریم در فخر و مباهات رسولانِ مُکرّم هستند که گشتند ثناخوان اباالفضل یا شاهِ نجف ، ای وصی سیّدِ خاتم شیرِ فلک از صولتِ عباس کند رَم از هیبتِ او زَهره دَرَد در دلِ ضِیغم هفت اخترِ سیّاره و نُه چرخِ معظّم چون گوی بُوَد در خمِ چوگانِ اباالفضل @maghaatel
🔰‌ ‌ناگفته‌هایی از کرامت بی‌مثل و مانند حضرت امام زین‌العابدین «صلوات‌الله‌علیه» ... از ترحّم و کرامت امام سجاد علیه‌السلام بر اهل مدینه، گزارش‌های بسیار لطیف و زیبایی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها، اشاره می‌کنیم: ✔️ مرحوم شیخ مفید و دیگر محدّثین نقل کرده‌اند: 📋 أَنَّهُ کَانَ فِی الْمَدِینَةِ کَذَا وَ کَذَا بَیْتاً یَأْتِیهِمْ رِزْقُهُمْ وَ مَا یَحْتَاجُونَ إِلَیْهِ لَا یَدْرُونَ مِنْ أَیْنَ یَأْتِیهِمْ 🔻 در مدینه چندین خانواده زندگی می‌کردند که خوراک و تمام احتیاجات آنها می‌رسید و نمی‌دانستند چه کسی آنها را تامین می‌کند. 🔸 پس از شهادت علی بن الحسین علیهماالسلام دیگر کسی چیزی نیاورد. در این موقع بود که دسته جمعی صدا به ناله و فغان بلند کردند.(۱) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در نقل‌های متعدّدی آمده است: 🔹 پس از تاریکی شب که دیدگان به خواب می‌رفت، امام سجاد علیه‌السلام از جای حرکت می‌کرد و هر چه از خانواده‌اش اضافه بود در انبانی گذاشته، به شانه می‌گرفت و به طرف خانه فقراء می‌رفت و در حالی که صورت خود را پوشانیده بود بین آنها تقسیم می‌کرد. 📋 وَ کَثِیراً مَا کَانُوا قِیَاماً عَلَی أَبْوَابِهِمْ یَنْتَظِرُونَهُ فَإِذَا رَأَوْهُ تَبَاشَرُوا بِهِ وَ قَالُوا جَاءَ صَاحِبُ الْجِرَابِ. 🔻بسیاری از اوقات آنها بر در خانه ایستاده، انتظار آمدن آن حضرت را داشتند. همین که می‌رسید می‌گفتند: صاحب انبان آمد.(۲) ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ امام صادق عليه‌السلام در روایتی فرمودند: 🔹 عادت حضرت علي بن الحسين علیهماالسلام اين بود كه در روزي كه آن روز را «روزه» مي‌گرفتند، امر می‌كردند تا گوسفندی را ذبح كنند. بعد اعضاء آن را قطعه قطعه نموده و آن را بپزند. 🔸 نزديك غروب كه می‌شد حضرت به روی ديگ‌ها نگاه می‌كردند و به آن نزديك می.شدند تا اينكه در حالي كه روزه‌دار بودند، بوی آبگوشت را استشمام مي‌كردند و بعد مي‌فرمودند ظرف‌های چوبی بزرگ را بياوريد و براي «آل فلان» و «آل فلان» غذا بكشيد. براي فلان خانواده غذا بكشيد، تا اينكه به آخر ديگ‌ها مي‌رسيدند و همه تمام می‌شد. 📋 ثُمَّ یُؤْتَی بِخُبْزٍ وَ تَمْرٍ فَیَکُونُ ذَلِکَ عَشَاءَهُ 🔻سپس براي خود حضرت مقداری «نان» و «خرما» می‌آوردند و همان شام حضرت بود.(۳) 📚(۱)الإرشاد،ج۲ ص۱۴۹ ؛ و المناقب، ج۱۱ ص۶۸ 📚(۲) المناقب ج۱۱ ص۶۹ ؛ شرح الاخبار، ج۳ ص۲۵۰ 📚(۳) المحاسن ص ۳۹۶ ؛ الکافی ج۴ ص۶۸ @Maghaatel
🔰 شمّه‌ای از نورانیت وجه مبارک حضرت مولانا سیدالشهداء علیه‌السلام ... در نقل‌ها آمده است: 📋 أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیهماالسلام کَانَ إِذَا جَلَسَ فِی الْمَکَانِ الْمُظْلِمِ یَهْتَدِی إِلَیْهِ النَّاسُ بِبَیَاضِ جَبِینِهِ وَ نَحْرِهِ 🔻هر گاه که امام حسین علیه‌السلام در یک مکان تاریکی می‌نشست، مردم به جهت نورانیت پیشانی و گلوی آن حضرت، به سمت او می‌آمدند.(۱) 📋 و إذا تَكلَّمَ رُؤِيَ النّورُ يَخرُجُ مِن بَينِ ثَناياه. و لَم يَكنْ يَمُرُّ في طَريقٍ فَتَبِعهُ أحَدٌ إلّا عَرَفَ أنّهُ سَلَكه، لِطِيبِ رائِحتِهِ. 🔻 چون آن حضرت، لب به سخن باز می‌نمود، از بین دندان‌های مبارک آن حضرت، نور می‌درخشید. و از هیچ راهی عبور نمی‌کردند جز اینکه هر که از آن راه می‌گذشت، بوی خوش آن حضرت را استشمام می‌کرد و یقین می‌کرد که امام حسین علیه‌السلام از این راه، عبور کرده است.(۲) ➖ در نقلی دیگر آمده است: رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 📋اِنّی اَشُمُّ رائِحةَ الجَنّةِ مِن الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام 🔻 من بوی بهشت را از حسین علیه‌السلام استشمام می‌کنم.(۳) 📚(۱)بحارالانوار، ج۴۴ ص١٨٧ 📚(۲)موسوعة کربلا، ج١ ص١٧١ 📚(۳)سحاب الدموع، ج٢ ص١١۴ ✍ «وَ الشَّمس» همان طلعت نیکوی حسین است «وَ الَّیل» سَواد گرهٔ موی حسین است حاجی ز کجا می‌طلبی کعبه دل را سوگند به حق کعبه‌دل،کوی حسین است جنت که بود رایحه‌اش رایحه عشق الحق که معطر شدهٔ بوی حسین است جبریل امین فخر کنان از ازلُ الدّهر در کنگره عرش، ثنا گوی حسین است آن رقعه که ثبت است در او حکم شفاعت از روز ازل بسته به بازوی حسین است خود را مزن ای شیعه بدین سو و بدان سو سویی که بود سوی خدا سوی حسین است تاسیس شفا خانه به صحرای بلا کرد خاکی که کند معجزه داروی حسین است @maghaatel
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰 قلبی ربوده‌ای تو ز بابای خود که با / یک گردش نگاهِ تو اعجاز می‌کند ... در نقل‌ها آمده است: 📋 وكانَ الحُسینُ عَلَيْهِ‌السَّلَام يُحِبُّهُ حُبّاً شَديداً بِحيثُ إذَا رَآهُ فَرِحَ بِهِ وَ سَرَّ سُروراً عَظيماً. 🔻امام حسین علیه‌السلام، بسیار بسیار حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام را دوست داشت، به گونه ای که هرگاه او را می‌دید، خوشحالی و شور و شعف زیادی به امام علیه‌السلام دست می‌داد. 📋 وَ إذَا سَألَهُ حاجَةً لَا يَرُدُّهُ أبَداً وَ لَو عَلَى سَبيلِ الإِعجازِ 🔻 و هرگاه حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام، نیازی داشت، امام علیه‌السلام هرگز آن را رد نمی‌کرد و به هر نحو -ولو با معجزه- آن را برآورده می‌نمود. (۱) ➖ در نقل‌های متقدّم نیز آمده است: روزی حضرت علی اکبر علیه‌السلام در غیر فصل مناسب، از پدر بزرگوارش امام حسین علیه‌السلام انگور خواست. 📋 فَضَربَ بِيدِه سارِيةَ المَسجِد، فَأَخرَجَ لَه عِنَباً و مَوزاً، فأَطعَمَه فقال: 🔻ناگهان امام حسین علیه‌السلام با دستان مبارکشان به کناره دیوار مسجد زد که انگور و موزی از آن خارج شد‌؛ پس به فرزندشان دادند و فرمود: 📋 ما عِندَ اللَّهِ لِأولِيائهِ أكثَرُ 🔻از آنچه نزد خدای متعال است به اولیائش بیشتر می‌رسد.(۲) 📚(۱)معالي السّبطين، ج ۱ ص۴۰۸ ؛ وسيلة الدّارين،ص۲۸۸ 📚(۲)دلائل الإمامة،ص۷۵ ؛ نوادر المعجزات،ص ۱۰۹ ✍ حضرت آینه در خانه پیمبر دارد خوش به حال پدری که علی اکبر دارد دست این طایفه از عرش فراتر رفته پسر ارشد این خانه به حیدر رفته چقَدَر نسل اسد شیر دلاور دارد کعبه شک کرده و می‌خواست ترک بردارد پسر حضرت خورشیدی و چون ماهی تو گاه پیغمبری و گاه یداللهی تو ساحل امنی و دریا به شما رو بزند کوه جا دارد اگر پیش تو زانو بزند آنقدر نور پیمبر به تو واصل شده است فکر کردیم که قرآن به تو نازل شده است در ازل دور تو گشتیم که حج ساخته شد ذوالفقار از خم ابروی تو کج ساخته شد قامتت در دل عباس قیامت کرده آسمان را به تماشای تو دعوت کرده تا که هستی دو قدم پیش پدر راه برو بیشتر در نظرش باش پسر! راه برو پدرت بی تو یقیناً کمری خم دارد به خودش آمده و دید تو را کم دارد باید از نیزه و شمشیر تو را جمع کند کار سختی‌ست تو را بین عبا جمع کند @maghaatel
🔰 حضرت علی‌اکبر «علیه‌السلام»، مستغرق در ذات الهی ... در برخی از نقل‌ها آمده است: وقتی که حضرت علی‌اکبر "علیه‌السلام" بر روی عقاب (اسم اسب آن حضرت) نشستند و عنان مرکب را به دست گرفتند، مخدّرات از خیمه بیرون آمدند و دور تا دور او را احاطه کرده و التماس او را می‌کردند که به میدان نرود. 📋 فَعِندَ ذلِكَ تَغَيّرَ حٰالُ الحُسینِ عَلَيْهِ‌السَّلَام بِحَيثُ أشرَفَ عَلَى المَوتِ، ▪️در این هنگام بود که حال امام‌حسین "علیه‌السلام" دگرگون شد، به گونه‌ای که نزدیک بود، روح از بدن مطهرش جدا شود. 🥀 آن حضرت با صدای بلند خطاب به اهل و عیال خود فرمودند: 📋 دَعَنهُ، فَإنّهُ مَمسُوسٌ فِي اللَّهِ و مَقتولٌ فِي سَبيلِ اللَّه ▪️او را رها کنید تا به میدان برود چرا که او مستغرق در ذات الهی و کشته‌ی در راه اوست. 📚 معالي السّبطين،ج۱ ص۴۱۵ 📚 وسيلة الدّارين،ص ۲۹۳ ✍ این تعبیر از تعابیر بسیار دقیق و سنگینی است که با این لفظ (ممسوس)، تنها در وصف امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام و با این مضمون در وصف چهارده معصوم علیهم‌السلام در روایات آمده است؛ و اینکه امام حسین علیه‌السلام اینگونه از حال حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام تعبیر می‌کند، حاکی از مقامی است که عقول ناقص بشریت، درکی از آن مقام ندارند. 📝 علی را ذاتِ ایزد می‌شناسد اَحد را درکِ احمد می‌شناسد چه گوییم از علی‌اکبر که تنها محمد را محمد می‌شناسد علی را بارها از بَر نوشتند گَهی کوثر گَهی حیدر نوشتند چه می‌دیدند در رویَش که این‌بار پس از نامِ علی ، اکبر نوشتند نگاهش کرد و حیدر گفت الله محمد را مکرّر گفت الله نمی‌شد واژه‌ای دیگر بگوید هزار الله‌اکبر گفت الله @maghaatel
🔰 وصف زیبا و ناشنیده از «کرامتِ» کم‌نظیر حضرت علی اکبر علیه‌السلام ... در وصف کرامت و جود و بخشش حضرت علی اکبر علیه‌السلام، نقل‌های متعدّدی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ✔️ در وصف کرامت آن حضرت چنین آمده است: 📋 جَميلُ الخُلْق ، عَميمُ الفَضل ، عَظيمُ الجُود 🔻حضرت علی اکبر علیه‌السلام اخلاق بسیار نیکویی داشت؛ بخشش او به همگان می‌رسید و جود و کرمش بسیار بود. 📚فرسان الهیجاء، ج۱ ص۴۰۹ 📚معالی السبطین، ج۱، ص۴۰۳ (با اندکی تفاوت) ✔️ حضرت علی اکبر علیه‌السلام آن‌قدر بخشنده و مهمان نواز بود که در نقل‌ها آمده است: 📋 إنَّ لَهُ دارًا لِضِیافَةِ الغُرَباء و الوَفادِ بِهِ و لَهُ غِلمٰانًا قَد اَعَدَّهُم لِخِدمَةِ أضیافِهِ وَ النّازِلینَ بِه 🔻آن حضرت یک خانه‌ای داشت مخصوص پذیرایی از غریبان و آن کسانی که تازه وارد مدینه می‌شدند. در آن خدمتکارانی داشت که وظیفه آنان خدمت رسانی به مهمانانش بود. 📋 اِنَّهُ کانَ یَأمُرُهُم لَیلاً اَنْ یُوقِدُوا النّارَ عَلَی سَطحِ دٰارِهِ لِیَهتَدِی اِلَیها الغُرَباءُ و القادِمونَ اِلَی المَدینة 🔻هر شب به آنان امر می‌نمود تا بر بالای آن خانه آتش روشن کنند تا غریبان و افرادی که تازه وارد مدینه می‌شوند، به خانه آن حضرت راه پیدا کرده و پذیرایی بشوند. عرب به کسی که این نوع ضیافت و‌مهمان‌نوازی می‌کند، «نارئُ القُریٰ» می‌گوید؛ که در بین بنی‌هاشم این لقب را تنها برای حضرت علی اکبر علیه‌السلام نقل کرده‌اند. 📚المنابع النوراء،بحرانی، ص۲۳۲ 📚فرسان الهیجاء،محلاتی، ج۱ ص۴۱۶ 📚مهیج الاحزان،یزدی، ص۴۴۵ ✍ جهان‌دار و جهان‌بخش و جهان‌آرا علی اکبر فَلک دست و فلک جاه و فلک پیما علی اکبر ندیده هیچ چشمی در تمام عالم امکان عَدیلت را، شبیه‌ت را، نظیرت را علی اکبر برای بُردن دل از حسین بن علی،کافی‌ست بگویی با تبسّم زیر لب "بابا" علی اکبر بنازم شانه های استوارت را که ده‌ها بار به دوشت تکیه کرده زينب كبری علي اكبر تو از بس سفره‌داری کرده‌ای در شهر پیغمبر شده بعد از حَسَن با تو کرم، معنا علی اکبر تویی مصداق زیبای حدیث بضعةٌ مِنّي شباهت داشتی از بس که با زهرا علی اکبر تو آن سَروی که در هر پنج نوبت وقتِ "قَدقامَتْ" کند تعظیم پیش قامتت طوبیٰ علی اکبر منم پایین تر از پایین تر از پایین تر از پایین تویی بالاتر از بالاتر از بالا علی اکبر مرا در تن بود تا جان به هر سختی و هر آسان بگویم یا علی اصغر بگویم یا علی اکبر چنان دست و سر از دشمن زدی در عرصه‌ی میدان که تکبیر مَلَک شد "لا فَتیٰ الّا علی" اکبر حسین بن علی را سنگ و تیر و نیزه نه بلکه غم پاشیدنت انداخته از پا علی اکبر اگرچه سوی چشمش رفته بود از دست اما شاه تو را بر خاک صحرا دید صدها جا علی اکبر به دنبال صدای یک نفر از خیمه بیرون زد ولی برگشت لَختی بعد با صدتا علی اکبر... @Maghaatel
🔰 کمال ادب و تواضعِ حضرت علی‌اکبر «علیه‌‌السلام» در برابر امام زین‌العابدین «صلوات‌الله‌علیه» ... در نقلی آمده است: امام سجاد علیه‌السلام این‌گونه فرمودند: 🥀 من روز عاشورا به مرض شديدی گرفتار بودم، ناگاه ديدم يكی آهسته آهسته دست و پای مرا مي‌بوسد. 📋 نظر كردم ديدم برادرم علي اكبر عليه‌السلام است، كه در كمال ادب روی پايم افتاده و صورت خود را به كف پايم می‌مالد. 🥀 گفتم: اي برادر! تو را چه می‌شود كه حالت دگرگون است و گريانی؟! برادرم گفت: پدرمان تنها مانده و يارانش كشته شده‌اند، قصد دارم كه جانم را نثارش كنم ... 📚تذكرة الشهداء، ج۱ ص۴۷۸ ✍ طبق تحقیق و أصحّ اقوال، حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام فرزند بزرگ امام حسین علیه‌السلام بوده و حدود ۵ سال از امام سجاد علیه‌السلام بزرگتر بودند؛ و اینگونه ادب و تواضع در برابر امام زین‌العابدین علیه‌السلام از جانب ایشان، حاکی از درک والا و معرفت عمیقی است که ایشان نسبت به برادر کوچکتر از خود یعنی امام سجاد علیه‌السلام داشتند. @maghaatel
🔰 روی او پیغمبری و رزم او هم حیدری‌ست / چون سخن گوید، همه گویند عیناً مجتباست ... در نقلی آمده است: 📋 و کانَ علیُّ بن الحُسینِ أَشبَهَ برسولِ اللّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله فِی الوَجه 🔻حضرت علی اکبر علیه‌السلام شبیه‌ترین مردم در صورت به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بود. 📋وَ اِذَا رَکبَ وَ حَرّکَ فَرَسَه کانَ اَشبَهَ لِعَلیِّ بنِ أَبی طالب علیه‌السلام 🔻و زمانی که بر مرکب می‌نشست و اسبش را حرکت می‌داد، شبیه‌ترین مردم به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بود. 📋 وَ اِذَا َتکلّمَ وَ حَرَّکَ بِیَدِه کانَ اَشبهَ النّاسِ بِالحَسَن علیه‌السلام. 🔻 و زمانی که صحبت می‌کرد و دستانش را تکان می‌داد، شبیه ترین مردم به امام حسن مجتبی علیه‌السلام بود. 📚 بحرالمصائب ج۴ ص٢٩٢ ✍ چو می‌بینم جمالش را به چشمم مصطفی باشد چو می‌بینم جلالش را سرا پا مرتضی باشد قد و بالاش غوغایی میان لشگر اندازد جهانی را به یاد مصطفی و حیدر اندازد به وصفش واژه‌ها را در صف ابیات بنشاندم نبی بود و علی بود و علی اکبرش خواندم شبیه مصطفی نور خدایی بر جبین دارد و در رگ‌های خود خون امیرالمومنین دارد زبان در وصف او عاجز چو طفل مانده در راه است چه باید گفت در وصفش که او ممسوس فی الله است ببین که دست و دلبازیش بر خیرالنسا رفته و رزم او میان معرکه بر مجتبی رفته به درگاهش بیاور رو که جان عالمین است او شبیه کاشف الکرب الحسین، باب‌الحسین است او جوانی که تمامًا نور «الله‌الصمد» باشد الهی که قد و بالاش دور از چشم بد باشد به خاک کربلا در بین چشم شور آن امّت نظر خورد عاقبت در معرکه آن قد و آن قامت ز دامان حرم بنگر که قرآن حسین می‌رفت علی می‌رفت و دنبالش ز تن جان حسین می‌رفت چنان جسم علی اکبر به مقتل ارباً ارباً شد تو گویی که تمام نیزه ها بر پیکرش جا شد کنار اکبرش گریان بیامد پیش ثارالله علی را چید در بین عبای خویش ثارالله @maghaatel
🔰 اهل و عیالِ حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام ... از چند روایت که در منابع متقدم حدیثی شیعه آمده، می‌توان گفت که حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام اهل و عیالی داشته‌اند: ✔️ احمد بن ابی‌نصر بزنطى به امام رضا عليه‌السلام عرضه داشت: 🔹 «آيا جایز دارد مردى با زنى و «اُمّ‌وَلَد» (کنیزی که از صاحبش، فرزند می‌آورد) پدر آن زن ازدواج نمايد؟ » امام علیه‌السلام فرمود: «اشكالى ندارد.» آن گاه احمد بزنطى عرض كرد: به ما خبر رسيده است كه حضرت على بن الحسين (امام سجاد عليه السلام) با دختر امام حسن مجتبى و «امّ ولد» پدر او (يعنى امّ ولد امام مجتبى علیه‌السلام) ازدواج نموده است؟! 🔸 حضرت فرمودند: چنين نيست؛ بلكه وى دختر امام حسن عليه‌السلام و امّ‌ولد على بن الحسين علیهماالسلام را كه در کربلا به شهادت رسید (يعنى همسر حضرت علی‌اکبر علیه‌السلام)، به ازدواج خود درآورد. 📚قرب الاسناد، ص١۶٣ ✍ بديهى است كه بر هر كنيزى عنوان «امّ‌ولد» اطلاق نمى‌شود، مگر اين كه آن كنيز از مولاى خود داراى فرزندى شده باشد. اين حديث شاهدى صريح بر اين است كه حضرت على اكبر علیه‌السلام صاحب كنيزى بودند كه براى آن حضرت فرزند آورده است. ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در زیارتنامه‌ای که امام صادق علیه‌السلام به ابوحمزه ثمالی تعلیم دادند، فرمودند: ... سپس دستانت را بر روی قبر مطهر علی بن الحسین علیهمالسلام بگذار و اینگونه به آن حضرت سلام بده: 📋 صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَعَلى عِتْرَتِكَ وأهْلِ بَيْتِكَ وآبائكَ وأبنائكَ وامّهاتِكَ الأخيار الّذينَ أذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهّرَهُمْ تَطْهيراً. 🔻درود و تحيات خداوند بر تو و خاندان و خانواده و پدران و پسران و مادران پاكت باد.همان (خاندانى) كه خداوند پليدى را از آنان دور ساخته و پاك و مطهّرشان قرار داده است. 📚کامل الزیارات، ص ٢٣٠ ✍بدیهی است که کلمات «عترت»، «اهل‌بیت» و «أبناء»، دلالت بر اهل و عیال داشتن آن حضرت دارد. ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ✔️ در دستور دیگری که امام صادق علیه‌السلام به ابوحمزه دادند، فرمودند: 📋 ثمّ ضَعْ خَدَّكَ عَلَى القَبر وقل: «صَلّى اللَّهُ عليكَ يا أبَاالحسن» ثلاثاً. 🔻سپس صورت خود را بر روی قبر مطهر علی بن الحسین علیهماالسلام بگذار و سه بار بگو: سلام و درود خدا بر تو ای ابالحسن. 📚کامل الزیارات، ص٢۴٠ ✍ تعبیر به «ابالحسن» چه بسا اشاره به این مطلب دارد که حضرت علی اکبر علیه‌السلام فرزندی به نام «حسن» داشتند. (و الله تعالی اعلم) @maghaatel
🔰 شرح گوشه‌ای از جمال زیبا و دلربای حضرت علی اکبر علیه‌السلام ... در رابطه با وصف جمال زیبا و دلربای آن حضرت گزارشات متعدّدی به ما رسیده است که به چند نمونه از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ✔️ مرحوم شیخ مفید می‌نویسد: 📋 كَانَ مِنْ أَصْبَحِ اَلنَّاسِ وَجْهاً 🔻 حضرت‌ علی اکبر علیه‌السلام از زیباترین مردم از نظر چهره بود. 📚الإرشاد، ج۲ ص۱۱۰ ✔️ در نقل دیگری آمده است: 📋 مَتىٰ ما سٰايَرَ [العباس مع] ابنِ أخيهِ عَليّ‌ٍالأكبَر في دُروبِ المَدينةِ خَرَجَ العَواتقُ مِن خُدورِهِنّ 🔻زیبایی حضرت ابالفضل العباس ‌علیه‌السلام به اندازه‌ای بود که هرگاه با برادرزاده خود حضرت علی اکبر علیه‌السلام از کوچه های مدینه گذر می‌کردند، زنان به جهت تماشای جمال آن دو بزرگوار، از پشت‌پرده ها بیرون می‌آمدند. 📋 و تَشَوَّفَ الرّجالُ إلَیهِما لِيَشاهَدوا جَمالَ طَلعتَي هٰذَينِ الشّابَّينِ وَ يَستَبِقُوا لِلفَوزِ بِذٰلك. 🔻چشمان مردان مدینه نیز مات و مبهوت طلعت زیبای این دو جوان رعنا بود و در مشاهده جمال‌ دلربای ایشان، بر یکدیگر سبقت می‌گرفتند. 📚فرسان الهیجاء، محلاتی، ج۱، ص۲۵۰ ✔️ بر پایه نقلی دیگر، وقتی که یزید لعین سر مطهر حضرت علی اکبر علیه‌السلام را دید، گفت: 📋 پس از کشتن این «جوان زیبا»، دیگر چه نیازی به کشتن پدرش بود؟ داغ او برای کشتن پدرش بس بود! 📚 هدیة الذاکرین،(نسخه خطی), ص۱۹۳ ✍ بلند مرتبه بود و بلند بالا بود امامزاده‌ی آقا چقدر آقا بود پیمبر است؟ نه؛ آیا امام؟ نه؛ هردو که نیم حیدر و یک نیمه نیز طاها بود همیشه بر سر دیدار او جدل می‌شد برای دیدن رویش همیشه غوغا بود علیّ اکبر لیلاست این، که مجنون هم برای دیدن او در صف تماشا بود علیّ اکبر زهراست این که یوسف هم به عشق نوکریش خسته از زلیخا بود برای بردن نامش وضو بگیر ای شعر قلم بایست که وصفش نه حدّ املا بود برای گفتن أَنَّ علی وَلیُّ الله بگو کدام مؤذّن چنین توانا بود عصای دست حسین است این پسر اما شکسته دیدمش آنجا که عشق تنها بود کدام گرگ؟ چگونه درید یوسف را؟ که تکّه تکّه‌ی او در تمام صحرا بود حسین بود و عبایی پُر از علی اکبر حسین بود و عصایی که إرباً إربا بود @Maghaatel