🔴 تصور نادرست... ✍️ نجمه صالحی، دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه باقرالعلوم(ع) دوران امامت امام صادق علیه‌السلام با تغییر حکومت اموی به حکومت عباسی مصادف بود، که عده‌ای به دوره فرصت تعبیر کرده‌اند و همین امر را دلیل کثرت شاگردان ایشان دانسته‌اند. تصور عموم بر این است که امام صادق علیه‌السلام به راحتی در مسجد مدینه نشسته و محل رجوع افراد مختلف بوده‌اند. گمان‌غالب بر این است که امام‌صادق علیه السلام به آسانی در مسند امامت به فعالیت مشغول بوده و افراد، چه شیعه و چه غیر شیعه، سؤالات فقهی خود را از ایشان می‌پرسیدند. لکن امام علیه‌السلام به دلیل حاکمیت سیاسی دولت ضد شیعی، در موارد فراوان مجبور بودند در بیان احکام، رویه تقیه را در پیش گرفته و حکم الهی را برای شیعیان بازگو نکرده و یا حکمی دیگر بیان کنند. حتی گاهی احکام را در یک دیدار بسیار محرمانه به شیعیان می‌فرمودند و آنها را از فاش کردن آن باز می‌داشتند. باید توجه داشت این دوره فرصت،خیلی کوتاه بوده است و با توجه به گزاره‌های تاریخی امام‌صادق علیه‌السلام در شرایط سختی به سر می‌بردند، حتی نمی‌توانستند با شاگردان نزدیک‌شان نظیر زُراه، محمد بن مسلم و... مراوده علمی داشته باشند، حتی در مقطعی از زمان مجبور شدند برای حفظ جان یاران خاص خویش آنان را لعن کنند تا از حساسیت‌های خلفای عباسی بکاهند... پ.ن:در مقاله‌ای که بحمدلله دو سال پیش به چاپ رسید به گوشه‌ای از فعالیت‌های امام صادق علیه‌السلام و نقش بانوان شیعه در بسط جریان تشیع پرداخته‌ام. 🔗 لینک مقاله #شهادت_امام_صادق #امام_صادق #امام_صادق_علیه_السلام #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN