eitaa logo
مهدوی زادگان
366 دنبال‌کننده
184 عکس
57 ویدیو
19 فایل
*رَبِّ إِنِّي لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ*
مشاهده در ایتا
دانلود
جایزه پوشالی صلح نوبل شان دود شد و به هوا رفت. چی می خواستند و چی شد. @mahdavizadegan
🔰 دفاع از ملت های مظلوم نیاز به دلیل ندارد دفاع از مظلوم امر بدیهی و فطری انسان است و هیچ نیازی به اقامه دلیل و برهان یا برخورداری از دانش خاص حقوقی ندارد. بویژه اگر این مظلومیت در مقیاس جامعه و قوم باشد. بنابر این، اقدام ملت و دولت اسلامی در دفاع و حمایت مادی و معنوی از مردم مظلوم فلسطین و نفی اقدامات وحشیانه و ضد انسانی رژیم غاصب و کودک کش صهیونیستی، نیاز به برهان آوری و مصلحت سنجی ندارد. بلکه باید از آن قشر و جماعتی که نه تنها سعی ندارند در این اقدام بشر دوستانه مشارکت کنند بلکه می کوشند در آن شک و تردید راه اندازند، مطالبه دلیل معقول قانع کننده کرد. باید از آنان پرسش کرد که چرا حاضر نیستند از ملت مظلوم فلسطین دفاع و حمایت کنند. عوامل مختلفی در عدم همدردی و حمایت این جماعت از ملت مظلوم فلسطین وجود دارد. بارزترین این عوامل، خصلت عافیت طلبی برخی از آنان است. اینان از هر گونه اقدامی که به زعم شان دردسر آفرین و زحمت زا باشد، پرهیز می کنند و همواره دنیال راحت جان هستند. عامل دیگر، مصلحت اندیشی های غیر عقلانی است. مصلحت در اینجا به معنای نفع قابل فرض است. بزعم این گروه نفعی در این کار نیست که مجبور به حمایت شوند. لکن مسلم است که دفاع از ملت مظلوم به قدر استطاعت به مصلحت شخصی گره نمی خورد تا چه رسد به مصلحت عمومی. عامل دیگر ترجیحات سیاسی است. برخی ها که ذهنیت تماماً سیاسی شده ای دارند و مسائل را درون چارچوب های قدرت تحلیل می کنند و موضع می گیرند، قادر به تفکیک امر سیاسی و دفاع از ملت های مظلوم نیستند. لذا آنان ترجیح می‌دهند از مظلومان مورد حمایت حاکمیت دفاع نکنند. این در حالی است که همگان می دانند چنین رجحانی وجاهت ندارد و می توان با حفظ مواضع سیاسی از ملت های ستم دیده حمایت کرد. بلکه باید حمایت کنند تا متهم به استفاده ابزاری از مفهوم حقوق بشر و کرامت انسانی نشوند. مزدوری و همداستاتی با دشمن ملت های مظلوم عامل دیگری است که می تواند برخی ها را به عدم حمایت از مظلومیت ملتی وادار سازد. البته عامل انحطاط شخصیتی نیز در این مساله نقش دارد. قساوت قلب نسبت به مصائب بشری بی تفاوتی و بی احساسی می آورد. باری این عوامل و مانند آن موجب عدم همدلی جماعت هایی با ملت های مظلوم می شود. لکن آنها برای حفظ ظاهر مجبور به دلیل تراشی های بظاهر انسان دوستانه و صلح جویانه می شوند. دلایلی که هیچ نمود خارجی نداشته صرفاً ادبیاتی است که برای فریب و گمراه کردن افکار عمومی تولید می شود. ✍ داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan
عرق شرم حقوق بین‌الملل وقتی دل شان با ملت مظلوم فلسطین نباشد، اینگونه مجبور به دلیل تراشی می شوند و دانش حقوق را بهانه می کنند و ادبیات فریب کارانه تولید می کنند. اکنون می بینیم که چگونه می توان مزورانه با تمسک به حقوق بین الملل برابر مظلومیت ملتی سکوت کرد. آیا برای دفاع از مظلومان، باید از دانش حقوق جزای بین الملل سر رشته داشت ( ! ) پس، باید بعد از این هم در تحلیل حوادث داخلی پای حقوق بشر دوستانه را به میان نکشند. چون این مساله زیر مجموعه دانش حقوق بین الملل است. و کسی می تواند بدان بپردازد که در این دانش سر رشته داشته باشد. به یقین، حقوق بین الملل بخاطر چنین استدلال های پوچ از عرق شرم فرو می ریزد. 👉 @mahdavizadegan
🖌 ظلم مضاعف بر ملت مظلوم فلسطین چند روزی است که بار دیگر آتش جنگ نابرابر میان مردم مظلوم فلسطین با صهیونیست ها شعله ور شده است. رژیم اشغالگر قدس بی سابقه ترین حجم بمباران علیه ساکنان مظلوم غزّه را پیش گرفته است. آب و برق و راه ارسال کمک های بشردوستانه را قطع کرده است. دولت جنایتکار آمریکا ناوهای جنگی اش را در حمایت و پشتیبانی از اسراییل غاصب روانه منطقه کرده است. دیگر دولت های غربی نیز به تبع آمریکا از اسرائیل غاصب حمایت می کنند. ملل جهان شاهد گسترده ترین حجم ظلم و ستم بر مردم بی گناه فلسطین هستند و از دولت های متبوع شان خواهان حمایت و امداد رسانی از مردم مظلوم فلسطین هستند. اکنون رژيم صهيونيستی به قصد نابودی کامل مردم غزه وارد عمل شده است. اما این ظلم چه وقت مضاعف می شود. ظلم مضاعف در جایی است که نخواهند مظلومیت ستم دیدگان را ببینند و بر آن صحه بگذارند یا اگر هم بخواهند ببینند با ظالم برابر می بینند و برای دو طرف ظالم و مظلوم حق برابر قایل می شوند. عمل هر دو را بر وزن واحد محکوم می کنند. با مظلوم همان خطابی را دارند که با ظالم دارند. آشکارا دفاع مظلوم را محکوم می کنند و او را به نقض قوانین جنگی متهم می سازند، اگرچه ظالم را اشغالگر می خوانند. از این رو، هر دو طرف را علی السویه به خشونت پرهیزی دعوت می کنند. ظلم مضاعف صحنه نبردی است که در پشت جبهه، در افکار عمومی و رسانه ها و شبکه های جمعی اتفاق می افتد. این کار خواسته و نا خواسته توسط کسانی انجام می شود که سلاح نظامی به دست ندارند ولی قلم و تریبون دارند و به گمان خودشان در صدد حمایت از مظلومان برآمده اند. اما با یکسان انگاری ظالم و مظلوم بیشترین خدمت را به قوم و دولت ظالم می کنند. چون با عمل به توصیه آنان هیچ چیزی فرق نخواهد کرد و ظلم و ستم همچنان برقرار می ماند. بلکه پیروز میدان ظالمین خواهند بود. بنابر این، بر همه کسانی که در صحنه نبرد حضور ندارند ولی در این شرایط سخت و دردناک خواهان حمایت از مظلومان غزّه هستند، بویژه قشر روحانی و روشنفکر، این انذار وجود دارد که مبادا در ظلم مضاعف بر ملت مظلوم فلسطین مشارکت کنند و به جای یاری مظلومان از ظالمین و زورگویان حمایت کنند. اینان اگر یاری نمی رسانند، لا اقل، نمک بر زخم ستم دیدگان نپاشند. ✍ داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan
ظلم مضاعف بر ملت مظلوم فلسطین ظلم مضاعف در جایی است که نخواهند مظلومیت ستم دیدگان را ببینند و بر آن صحه بگذارند یا اگر هم بخواهند ببینند با ظالم برابر می بینند و برای دو طرف ظالم و مظلوم حق برابر قایل می شوند. https://www.farsnews.ir/news/14020722000201/%D8%B8%D9%84%D9%85-%D9%85%D8%B6%D8%A7%D8%B9%D9%81-%D8%A8%D8%B1-%D9%85%D9%84%D8%AA-%D9%85%D8%B8%D9%84%D9%88%D9%85-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86
🔰 اخلاق بردگی برابر دشمن صهیونیستی اکنون که نیروهای مردمی غزّه محاصره شده توانسته اند به کمک جبهه مقاومت و دولت ولایی قوه بگیرند و بجای سنگ با سلاح گرم از ملت مظلوم شان دفاع کنند و با اشغالگران وارد جنگ نابرابر شوند، جمعی از نواندیشان دینی با هدف پرهیز از استانداردهای دوگانه، همراه با محکوم کردن جنایات صهیونیست ها این نیروها را به نقض قوانین بین المللی در جنگ متهم و محکوم کرده از آنها خواسته اند که برای پیشبرد آرمان فلسطین به روش ماندلایی عمل کنند و مشی خشونت پرهیزی را پی بگیرند( ! ) این اندازه خام اندیشی از سوی این جماعت نو اندیش نسبت به جنایتکار جنگی و غاصبی که حیله و فریب بخشی از کارش است، بُهت آور است. اینان تا کی می خواهند به این خوش‌خیالی های پوچ و عبث ادامه دهند. همچنان گمان می کنند با اخلاق بردگی می توان ظلم ظالم را نابود کرد. حال آنکه رژیم جنایتکار صهیونیستی گستاخ تر می شود. اگر این ساده انگاری و دلخوش بودن به وعده های میان تهی دولت های غربی بر فکر و عمل سیاستمداران فلسطینی حاکم نشده بود اینگونه سرزمین شان ذره ذره سرکوبگرانه به زیر اشغال متجاوزین نمی رفت و مردمان شان آواره بلاد غربت نمی شدند. تنها بر مبنای اخلاق بردگی می توان نیروهای مردمی را که در جنگی نا برابر شرکت کرده اند به نقض قوانین بین المللی در جنگ متهم کرد. آیا عجیب نیست که این جماعت دقیقاً در زمانی که نیروهای مقاومت به فضل الهی قدرتی پیدا کرده اند، شعار خشونت پرهیزی سر می دهند. چرا این جماعت سعی شان را برای متقاعد کردن رژیم اشغالگر به رفتار های انسانی و مسالمت آمیز معطوف نمی کنند. مردم فلسطین ده ها سال است که آرمان شان را متکی بر همین اصل پی گرفته اند ولی متاسفانه طرفی نبسته اند. اگر این جماعت خام اندیش دینی گمان می کنند که با چنین ادبیاتی می توان از مردم مظلوم فلسطین حمایت و همدردی کرد و اسرائیل غاصب را به عقب راند، سخت در اشتباه اند. بلکه آنان با این کارشان راهی برای عبور دشمن صهیونیستی از بحران و ایجاد فرصت برای تجدید قوا و جنایت بیشتر فراهم می کنند. امضا کنندگان بیانیه باید به مخاطبان خود توضیح دهند که روش ماندلایی ( خشونت پرهیزی ) تا کی و کجا نتیجه خواهد داد؟ آیا هفتاد سال عمل به این روش بس نیست؟ آیا اشغال تمام سرزمین فلسطین توسط رژیم غاصب برای به ثمر رسیدن این روش کافی نیست؟ چرا آن اتفاقی که در آفریقای جنوبی افتاد در سرزمین اشغالی اتفاق نمی افتد و حاکمیت به مردم فلسطین باز نمی گردد؟ بهتر است که جماعت نواندیش دینی بیش از این چهره مردمی نمای خود را مخدوش نسازند. عجیب تر آنکه جماعت موسوم به نو اندیش دینی که اینگونه در جنگ نا برابر مردم مظلوم فلسطین با صهیونیست ها توصیه به اتخاذ روش ماندلایی و دعوت به خشونت پرهیزی می کنند، چگونه است که در فتنه 401 اغتشاشگران را به چنین توصیه هایی فرا نخواندند؟! همین مواضع دوگانه است که معلوم می کند که اینان تا چه اندازه در پرهیز از استانداردهای دو گانه صداقت دارند. ✍ داود مهدوی زادگان @mahdavizadegan
🖌 دیکتاتورها از ملت های مظلوم دفاع نمی کنند بیش از هفتاد سال است که بر جامعه مسلمان فلسطین ظلم و ستمی دهشتناک روا داشته شده است. در چند روز گذشته ( طوفان الاقصی 15 مهر 402 ) شدت این ظلم به حد نهایتش که نسل کشی و آوارگی و ویرانی و نابودی کامل است، نزدیک شده است. مردمان حق طلب و عدالت جو در سراسر جهان به صحنه آمده فریاد حمایت از مردم غزه و پایان جنگ و کشتار را سر می دهند. اما ناباورانه دیکتاتورهای بزرگ و کوچک جهان نه فقط از ملت مظلوم فلسطین حمایت نکردند بلکه برخی از آنها جانب صهیونیست های ظالم را گرفته از او دفاع می کنند. دولت های غربی به سردمداری دیکتاتوری آمریکا از رژیم اشغالگر قدس حمایت می کنند. آمریکایی ها ادوات و تجهیزات نظامی بیشتری را برای این رژیم غاصب ارسال کرده است. دولت های مرتجع منطقه نیز برابر این ظلم بی حد و حصر، سکوت اختیار کرده اند. در این میان، معدود دولت های آزاده و مردمی هستند که وارد صحنه شده از ملت مظلوم فلسطین حمایت و دفاع می کنند. در پیشانی حمایت های دولتی، حکومت اسلامی ایران است که ولی فقیه و دولت مردان آن آشکارا از مردم مظلوم غزه حمایت کرده و می کنند. بطوری که رژیم صهیونیستی مهم ترین مانع سر راه خود را در حکومت ایران می داند. اکنون دولت اسلامی ایران به کابوس بزرگ این رژیم غاصب تبدیل شده است. همین امر بیانگر آن است که حکومت ایران تا چه اندازه فرسنگ ها با دیکتاتوری فاصله دارد. اگر حکمرانی ولایی از جنس دیکتاتوری می بود در جبهه دیکتاتور های حامی رژیم اشغالگر قدس قرار می گرفت و نه جبهه حامی ملت های مظلوم. اما پرسش اساسی این است که چرا دیکتاتورها از ملت های مظلوم دفاع نمی کنند؟ پاسخ آن خیلی روشن است. چون ذات دیکتاتوری بر ظلم و ستم و جباریت استوار است. دیکتاتورها با دولت های ظالم و ستمگر همذات پنداری می کنند و نه با ملت های مظلوم. دولت های خودسر و تمامیت خواه سرکوبگر هستند که ثبات حاکمیت فردی خود را در محرومیت و استضعاف مردمان می بینند. لذا لازمه دفاع از ملت مظلوم، نفی حکومت خودکامه است. دیکتاتورها به همین خاطر هیچگاه در جبهه ملل مظلوم قرار نمی گیرند بلکه همواره در جبهه دولت های خودسر و سرکوبگر دیده می شدند. آنان حمایت از دولت های خودکامه و ستمگر را تثبیت پایه های دیکتاتوری خود می دانند. بر این اساس، تضعیف رژیم اشغالگر قدس از نگاه دولت مردان آمریکا تضعیف پایه های دیکتاتوری لیبرال و نظام تمامیت خواه سرمایه داری است. بدیهی است که دیکتاتوری آمریکا و هم پیمانان تمامیت خواهش از ملت مظلوم فلسطین حمایت کنند. چون چنین حمایتی به معنای نفی خودکامگی دولت آمریکا با هر گونه قرائتی ( جمهوری خواه و دموکرات ) است. این است که ملل مظلوم هیچگاه دیکتاتورها را در کنار خود احساس نمی کنند. ✍ داود مهدوی زادگان @mahdavizadegan
🖌 راه بسته نیست رژیم صهیونیستی جنایتکار جنگی دیوانه وار ماشین نشل کشی خود را به راه انداخته مردم بی گناه غزه را به شهادت می رساند. شب گذشته بیمارستان المعمدانی غزه را که مملو از مجروحان و پناه جویان بود بمباران کرد و بیش از دو هزار انسان بی گناه را به خاک و خون کشاند. مردمان حق طلب جهان و ایرانیان صلح جو با شنیدن این خبر جانکاه به خیابان ها ریختند و از سازمان های بین المللی و دولت های متبوع خود درخواست اقدامات بازدارنده کردند. ولی فقیه دولت جعلی اسرائیل را تهدید کرده است. نیروهای حزب الله بیانیه تندی را صادر کرد. در این میان، بایدن رئیس جمهور آمریکا سراسیمه به منظور حمایت آشکارتر از صهیونیست ها، امروز وارد تل آویو شده است. آمریکا و فرانسه و انگلیس به همراه ژاپن به انگیزه ریختن خون بیشتر با تصویب قطعنامه آتش بس سازمان ملل مخالفت کردند. جنون اسرائیلی های غاصب که از عملیات پیروزمندانه طوفان الاقصی شدت یافته است در حال شعله ور ساختن آتش جنگ میان اشغالگران و جوامع مسلمان منطقه شده است. شکل گیری چنین خشم و عزمی برای دفع جنایات صهیونیست های غاصب بر مبنای تمامی آموزه های ادیان وحیانی و اخلاق حق طلبانه و وجدان های بیدار مشروعیت دارد. تنها اخلاق بردگی است که پیروان خود را به کوتاه آمدن و پذیرش ظلم ظالمان دعوت می کند و از مردم جهان می خواهد که برابر جنایتکاران به روش های مسالمت آمیز بی خاصیت و فرصت سوز سیاسی عمل کنند. اما قرآن کریم مسلمانان و حق طلبان جهان را به ایستادگی و دفع ظلم جنایتکاران فراخوانده است. مبنای دعوت های قرآنی نفی ظلم و ستم است: " لا يُحِبُّ اللهُ‌ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللهُ‌ سَميعاً عَليماً " ( نساء: 148 ) آیا جایز است بر ملت مظلومی که درخواست یاری و کمک کرده خرده گرفت و آنها را به تحمل اجباری مصائب دعوت کرد؟ قرآن کریم صراحتاً راه را بر چنین خرده گیری عافیت طلبان بسته است. هیچ مسلمانی حق ندارد انتصار ملت ستم دیده را سرزنش کند و همگان را به کوتاه آمدن فرابخواند: " وَ لَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِكَ ما عَلَيْهِمْ مِنْ سَبيلٍ "؛ و كسى كه چون ستمى بر او واقع شود [از خود دفاع كند و] يارى طلبد، هيچ ايرادى بر او نيست ( شوری: ۴۱ ). آیا جایز است هر چه فریاد است بر سر سردمداران ظالم فرستاد و آنها را تهدید به مجازات کرد؟ قرآن کریم برای چنین اقدامی راه را نبسته است بلکه همگان را به مجازات کسانی که بر مردم ظلم می کنند و روی زمین فساد می کنند، فرا خوانده است: " إِنَّمَا السَّبيلُ عَلَى الَّذينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ"؛ ايراد و مجازات بر كسانى است كه به مردم ستم مى‌كنند و در زمين به ناحق ظلم روا مى‌دارند، براى آنان عذاب دردناكى است! ( شوری: ۴۲ ). رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله اهتمام به امور مسلمان و فریاد رسی و یاوری مظلوم را با این بیان واجب کرده که اگر مسلمانی چنین اهتمامی نورزد، مسلمان نیست: " مَنْ اَصْبَحَ لا يَهْتَمُّ بِاُمورِ الْمُسْلِمينَ فَلَيْسَ مَنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلاً يُنادىيا لَلْمُسْلِمينَ فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ"؛ هر كس صبح كند و به امور مسلمانان همّت نورزد، از آنان نيست و هر كس فريادكمك خواهى كسى را بشنود و به كمكش نشتابد، مسلمان نيست ( كافى، ج ۲، ص ۱۶۴، ح ۵ ). بنابراين، در منطق قرآنی راه تنبیه و مجازات ظالمین غاصب و جنایتکار بسته نیست. آن راهی که مسدود است، توصیه های عافیت طلبانه و مبتنی بر اخلاق بردگی است که از ملت مظلوم کوتاه آمدن و تن دادن به ظلم ظالمان را مطالبه می کند. هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة ✍ داود مهدوی زادگان ۲۶ مهر ۱۴۰۲ 👉 @mahdavizadegan