🌹 سلام هموطن؛ سلام ای ایرانی 🔸 ملت بزرگ ایران با همه اقوام عزیز و گرامیش سی و سه ماه قبل در سال ١۴٠٠ با انتخاب سیدی بت شکن و از جنس مردم سایه چهل ساله جماعتی زر سالار و زور مدار، اقتدار گرا و اشرافی را از دستگاه اجرایی برچید و دولت را بر پاشنه خدمت استوار کرد. 🔹 این ملت بار دیگر با رأی منفی خود دست رد بر سینه همان جماعت اندک عوام فریب و نفاق افکن و فتنه گر زد و آنها را بیش از گذشته نا امیدتر ساخت. ملت با رأی نه سپر بلای ایران در حال و آینده شد تا فرزندانش از او به نیکی یاد کنند. 🔸 اما این کار نا تمام در هفته پیش رو و در روز انتخاب، یکپارچه و متحد، مصمم تر از گذشته با انتخاب دکتر سعید جلیلی به اتمام خواهد رسید. انشالله فدایی رهبر و مردم ایران #رای_من_جلیلی #نه_به_دولت_سوم_روحانی ✍ داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan

🖌 تبیین حق مطالبه در برجام به زبان ساده پذیرش برجام به دلیل سلب حق فن آوری هسته‌ای از همان ابتدا خسارت بار و نادرست بود و نمی بایست آن را امضا می کردند. اما چرا ما هم مثل ترامپ از آن خارج نمی شویم؟ نه بخاطر اینکه چون نمی توانیم خارج شویم بلکه بخاطر مطالبات مان در ازای عمل به تعهدات است. آیا ایران حق چنین مطالباتی را دارد یا خیر؟ آیا چون یک طرف قرار داد کنار کشیده است حق مطالبات از طرف دیگر ساقط می شود؟ قضاوت و داوری مساله را با یک مثال ساده به مخاطب واگذار می کنیم. فرض کنید طی قرار دادی در بنگاه املاکی خانه خود را به فلان مقدار به خریدار فروخته اید و کلید خانه را فی المجالس به مشتری تحویل داده اید و او هم خانه را تحویل گرفته و در آن مستقر شده است. تا اینجا شما به تعهدات خودتان عمل کرده اید و حالا نوبت خریدار است که پول خانه را به شما تحویل دهد ولی او مبلغ فروش خانه را پرداخت نمی کند و قرار داد را هم پاره کرده است. اینجا چه باید کرد؟ آیا می پذیرید که چون مشتری قرار داد را کنار گذاشته حق مطالبه مبلغ خانه از شما ساقط شده است؟ یا اینکه باید خریدار را مجبور به عمل به تعهدات مبایع نامه و پرداخت مبلغ پول خانه کرد؟ ( جلیلی ) چون قرار داد معاملاتی یعنی چیزی می دهیم و چیزی می گیریم ( پزشکیان ). تمام مساله مطالبه ایران از قرارداد برجام مانند همین خرید خانه و عمل کردن یک طرف قرار داد به تعهدات و عمل نکردن طرف مقابل به تعهداتش است. ایران به همه تعهدات خود عمل کرده است ولی طرف مقابل زیر میز زده است. حضرات برجامی معتقدند که چون آمریکا از برجام خارج شده ما هم نباید مطالبه حقوق خودمان را بکنیم ( پزشکیان/ ظریف ). البته ایشان نمی گویند ما هم باید از برجام خارج شویم بلکه معتقدند که باید در برجام بمانیم ولی مطالبه ای نداشته باشیم. اکنون این سوال مهم مطرح است که منطق لزوم ماندن در برجام بدون حق مطالبه چگونه با شعار عزت و حکمت و مصلحت سازگاری دارد؟ تنها اخلاق بردگی است که چنین منطقی را می پذیرد. #نه_به_دولت_سوم_روحانی ✍ داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan

🖍 چرا با بنزین ٢۵ هزار تومانی بهتر می شود در خیابان های تهران دور دور کرد؟ بالاخره رقیب دکتر جلیلی در جواب پرسش مجری مناظره از افزایش قیمت بنزین تا ٢۵ هزار تومان نگفت که افزایش نمی دهد ولی آقای دکتر جلیلی صریحاً گفت که افزایش نمی دهد. دلیل محتمل نا گفته به شرح زیر است. فکر می کنید چرا خیلی از اشراف و مرفهین بی درد اغلب اوقات مجبورند خودروهای چند ده میلیاردی شان را در خانه پارک کنند و نتوانند به راحتی در خیابان های تهران به اصطلاح خودشان دور دور کنند؟ پاسخ مساله خیلی روشن است. چون ریسک تصادف و صدمه دیدن ماشین های گران قیمت در خیابان‌های پر ترافیک تهران خیلی بالا است. علاوه بر این، نمی توان به موقع به دفتر کار یا محل قول و قرارهای شان برسند. مهم تر اینکه خودشان یا آقا زاده هایشان نمی توانند در خیابان های بالا شهر با ماشین های چند میلیاردی شان دور دور کنند و مسابقه فخر فروشی به راه اندازند. حالا اگر بنزین گران شود، خیابان از خودروهای ارزون فیمت خالی می شود. آن وقت است که مرفهین بی درد می توانند ماشین های میلیاردی شان را از پارکینگ خارج کنند و در خیابان های شهر دور دور کنند و مسابقه فخر فروشی راه بیاندازند. از این پس، طبقه متوسط رو به پایین مجبور است که خودروی ارزون قیمتش را در پارکینگ خانه پارک کند. برای همین است که مرفهین بی درد از نامزدی که مدافع گران شدن بنزین تا ٢۵ و ۳۰ هزار تومان است استقبال می کنند. اینگونه نامزدها از مردم رأی می گیرند ولی در خدمت آسایش و رفاه اشراف بی درد هستند. یک دلیل #نه_به_دولت_سوم_روحانی همین مساله است. آنها سیاست خلوت سازی خیابان برای دور دور کردن مرفهین بی درد را پی گرفتند. 👉 @mahdavizadegan

👈 چرا برخی از نامزدها برنامه ندارند؟ مناظره دوم میان دو نامزد ریاست جمهوری فی الواقع مصاف میان دو نامزد با برنامه و بی برنامه بود. هر چقدر آقای جلیلی بخاطر برنامه هایش وقت کم می آورد در مقابل، نامزد رقیب بخاطر بی برنامه بودنش وقت اضافه می آورد. در نتیجه او مجبور بود زمان اختصاصی خود را با حرف های کلی و یا با گیر دادن به گشت ارشاد و فیلترینگ پر کند. اما سوال اینجاست که چرا برخی نامزدها با دستی پر از برنامه وارد کارزار انتخاباتی می شوند و برخی دیگر از نامزدها دستان شان از برنامه خالی است و کمتر درباره برنامه حرف می زنند؟ آیا این مساله اتفاقی است یا دلیلی دارد؟ اصلاً اتفاقی نیست که نامزدی با برنامه باشد و نامزد دیگر بی برنامه باشد. دلیل این مساله را از کنکاش در اهداف نامزدها می توان فهمید. نامزدی که صرفاً به قصد تصاحب قدرت وارد صحنه می شود، هیچ نیازی به برنامه ندارد. او فقط به برنامه کسب قدرت نیاز دارد. چنین برنامه ای هم برای مردم لازم به گفتن نیست بلکه باید خود و ستادش بدانند و بس. اما نامزدی که قصدش از نامزد شدن خدمت به مردم باشد، داشتن برنامه برای او امری ضروری است و باید برنامه اش را برای مردم باز گو کند. چون در دنیای امروز بدون برنامه نمی توان خدمت گذار مردم بود و مسیر پیشرفت و تعالی را طی کرد. بنابر این، خیلی واضح است که چرا ارادگان معطوف به قدرت درباره برنامه داشتن هیچ احساس ضرورت نمی کنند ولی ارادگان معطوف به خدمت همواره دغدغه برنامه داشتن را دارند. یک دلیل #نه_به_دولت_سوم_روحانی همین مساله است. چنین دولتی اراده معطوف به قدرت است و نه خدمت. برای همین خاطر،سطح خدمت رسانی و برنامه ریزی چنین دولتی در گذشته خیلی ناچیز بود. آنها برای خدمت گذاری نامزد نشده بودند. ✍داود مهدوی زادگان 👉 @mahdavizadegan