پیام دوست و استاد عزیزم شیخ سجاد دین‌پرست (زید عزه) سلام و ارادت مسئله تبعیت دلالت از اراده زمانی به خوبی درک می‌شود که برای تحلیلش از ظرفیت دانش هرمنوتیک استفاده کنیم. هرمنوتیست‌ها #معنا را از منظر مبانی و قواعد بررسی می‌کنند و توجه ویژه‌ای به مبانی هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی دارند. از منظر هستی‌شناسانه، دلالت الفاظ بر معنا معلول اراده‌ی ماتن است، اما در مسئله‌ی معرفت‌شناسانه، فهم معنا از متن، توسط مخاطب، متوقف بر اراده متکلم نیست، بلکه تنها معلول دو امر در نفس مخاطب/مفسر است: ۱. اطلاع بر پدیدآمدن متن ۲. علم به مدلول وضعی یا تکوینی یعنی همینکه مخاطب بداند که دود بدون آتش پدید نمی‌آید، با دیدن دود در خارج می‌فهمد آنجا آتشی برپا شده است. همانطور که اگر قراردادهای زبان فارسی را بشناسد، همینکه ابرهای آسمان را به شکل لفظ خاصی (مثلا سبد) ببیند، ذهنش منتقل به معنای آن می‌شود؛ با اینکه به‌حسب ظاهر، باد (به مثابه‌ی ماتن و کاتب ابرها)، قصد و اراده‌ای در تنظیم ابرها ندارد. ‌