#سوال به این سوالم لطفا پاسخ میدید ؟ فرق ظهور با فرج چیست⁉️ ✅🌴ظهور در لغت به معنای آشکار شدن و پیدا و ظاهرشدن است و فرج در لغت به معنای گشایش و آسودگی از اندوه است، در احادیث ادعیه آمده «اللهم من قبلک الروح و الفرج» : خداوندا! آسایش و گشایش از سوی تو، به بندگان می رسد. ⬅️ فرج در اصطلاح شیعه: ظهور حضرت ولی عصر (عج) مراد است و از حضرت رسول اکرم (ص) رسیده که:«افضل اعمال امتی انتظار الفرج» و نیز از آن حضرت روایت شده که: «هر شدت و سختی را فرجی در پی خواهد بود، جز سختی و محنت دوزخیان . عبدالعظیم حسنی از حضرت جواد (ع) روایت کند که فرمود: بهترین عمل شیعیان ما انتظار فرج (ظهور دولت حقه حضرت مهدی «عج») است. 🌴پس بنابراین طبق آنچه از روایات استفاده می شود، فرج در اصطلاح همان ظهور دولت حقه حضرت ولی عصر (عج) است و به تعبیری از نظر معنا با همدیگر تطابق دارند. گرچه از نظر اهل لغت به دو معنای مختلف ذکر شده است. 🌿الکافی،ج‏4،ص410،باب الملتزم و الدعاء عنده. خاتمة المستدرک، ج‏3، ص: 278. بحار الانوار ج71 ، ص242. نک: معارف و معارف ج8، 20. أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج

#پرسش_وپاسخ_مرتبط #سوال دوستی گفت: امام حسن و امام حسین (ع)، با ایرانیان در جنگ بودند یا در گرگان شمال کشور جنگی به راه انداختند و ...! لطفاً توضیح روشنی دهید و اگر منابعی نیاز هست، معرفی نمایید. #پاسخ👇 نزدیک اربعین به یاد طبرستان افتاده‌اند(؟!) پیش از مطالعه در تاریخ ایران و طبرستان در گذشته، باید «دوست و دشمن» امروز را شناخت که البته با چگونگی مواضع در برابر «ولایت حق» و «ولایت باطل» شناخته می‌شوند. آن که نادان و بی‌خرد (جاهل) باشد، دوست نیست و آن که در دلش نسبت به خدا، اسلام، اهل عصمت، قرآن مجید و مسلمانان، بغض داشته باشد، یقیناً دشمن است و آن که سعی نماید با دروغ، افترا، شبهه و ...، در اندیشه و دل مسلمانان تردید، شبهه و تزلزل ایجاد نماید، دشمنی است که به میدان نبرد آمده است! بغض و دشمنی گوینده، تا حدی است که حتی مانند برخی از اقوال نمی‌گوید: «امام حسن و امام حسین علیهما السلام، در جنگ طبرستان شرکت داشتند» بلکه می‌گوید: «آنها با ایرانیان در جنگ بودند و در شمال کشور، جنگ به راه انداختند!» ❇️ مهمّ - اگر چه تمامی این اقوال شایعه و دروغ است، اما آیا اگر به فرض دو امام معصوم به جنگ قومی رفته باشند و یا در جنگی با آنان شرکت نموده باشند، امام معصوم محکوم است و یا آن قوم؟! آیا اگر امامان با اعراب جاهلیت جنگیده باشند، حق است و اگر با ایرانیان جاهل جنگیده باشند، حق نیست؟! و البته هرگز در هیچ جنگ با ایران و ایرانیان شرکت نداشتند. ملّی‌گرایی👇 در وجود آدمی، غرایز، محبّت‌ها و گرایش‌هایی نهادینه شده که همگی خوب و لازم می‌باشند، مانند غریزۀ جنسی، یا حبّ وطن، یا گرایش به پرستش و دین و مذهب. دشمنان خدا و دین خدا، هیچ چاره‌ای ندارند مگر آن که حبّی را چنان تشدید کنند که جایگزین خداپرستی و دین‌گرایی فطری [که در همگان وجود دارد] شود. پس از میل فطری به خداپرستی و دینداری، در میان غرایز متفاوت، «غریزۀ شهوت» و در میان حبّ‌ها و گرایشات گوناگون، «حبّ وطن» عمومی‌تر و قوی‌تر می‌باشد؛ لذا در سطح جهانی تلاش داشته و دارند که «شهوت جنسی و حبّ وطن (ناسیونالیسم) را جایگزین نمایند. از این‌رو، در گذشته و حال، تلاش بسیاری با هدفِ قرار دادن حبّ وطن در برابر خدا، دین خدا، کتاب خدا، پیامبر و امام خدا، صورت پذیرفته و می‌پذیرد! ارجحیت👇 مؤمن، هم غرایز شهوانی دارد، هم کشورش، مردمش و ملّیتش را به شدت دوست دارد و هم خانواده، خویشان، دوستان، مال دنیا و ... را دوست دارد؛ اما همه محبّت‌هایش، در راستای محبّت الله جلّ جلاله می‌باشد «وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه - آن که ایمان آورده‌اند، شدت محبّت‌شان برای خداست» (البقره، 165)؛ لذا آنانند که می‌توانند برای خدا، با جان و مال به میدان بیایند و هر چه دارند را در راه او و حفظ دین او، فدا کنند. *- به ویژه در دویست سال گذشته، بارها کشور توسط قاجاریان و سپس پدر و پسر پهلوی، تجزیه شد و خاک کشور حتی بدون جنگ، به دشمنان تقدیم شد؛ اما در جنگ هشت ساله، اولین بار بود که ایرانیان با شعار «الله اکبر» - «یا فاطمه» - «یا حسین» و «یا مهدی» به میدان آمدند و آن هم با دست خالی، اما در مقابل جبهه صدام با حمایت تسلیحاتی، مالی، اطلاعاتی و تبلیغاتی شصت کشور بزرگ جهان، به پیروزی رسیدند! حمله به ایران👇 اگر سپاه اسلام به رهبری امام معصوم علیه السلام به ایران حمله کرده بود، حق با اسلام و امام بود و ما حق نداشتیم به خاطر ایرانی بودن و ملی‌گرایی، اسلام و امام را محکوم نماییم! اما می‌دانیم که این حمله‌ای که به نام اسلام صورت گرفت، در زمان خلیفۀ دوم رخ داد که عهد خود را پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله شکسته بودند، حاکمیت و حکومت را غصب کرده بودند و امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام را کاملاً کنار گذاشته بودند، اموال و املاک‌شان (فدک) را غصب کرده بودند و حضرت فاطمه علیها السلام را چنان مضروب نموده بودند که منجر به شهادتشان گردید! البته خسرو پرویز که پیش از آن، بارها به قبایل عرب حمله کرده بود، مردانشان را کشته بود، دختران و زنانشان را به اسارت گرفته بود و اموالشان را غارت کرده بود، حتی به ایرانیان نیز ظلم‌های گسترده‌ای روا می‌داشت و همین سبب شده بود که مردم ایران به اسلامی که اخبارش را شنیده بودند، تمایل شدید داشته باشند. در هر حال، امیرالمؤمنین، امام حسن و امام حسین علیهما السلام، نه تنها در این جنگ‌ها حضور نداشتند، بلکه کاملاً کنار گذاشته شده بودند و اگر جنگ را صلاح اسلام و مسلمین می‌دانستند، با همان حکومت‌های جعلی و غصبی می‌جنگیدند! 👇👇👇

#سوال آیامتن زیر درسته؟ شهید آیت الله دستغیب در کتاب "داستان های شگفت" خود این گونه می نویسد : « زن و شوهری برای زیارت امام حسین (علیه السلام) ساکن کربلا می شوند. روزی مرد وارد قصابی می شود و مقداری گوشت می خرد و به حرم امام حسین (علیه السلام) می رود، بعد از زیارت به خانه برگشته و گوشت را به همسرش می دهد و می گوید آبگوشتی درست کن. ظهر که می شود همسرش به مرد می گوید گوشت نپخته است و مرد می گوید اشکالی ندارد صبر کن تا شب بپزد. شب که می روند سراغ گوشت می بینند گوشت اصلا نپخته است و مرد قصاب را سرزنش می کنند که گوشت بی کیفیت به آنها داده است و می گذارند تا صبح بپزد. صبح بیدار شدند دیدند گوشت هنوز نپخته است. مرد ظرف غذا را می برد قصابی و می گذارد روی میز و می گوید مرد حسابی ما زائر امام حسین (علیه السلام) هستیم بی انصافی است به ما گوشت بی کیفیت بدهی، از دیروز صبح که گوشت را خریدم تا امروز صبح گوشت اصلا نپخته است. قصاب لبخندی زد و به او گفت وقتی گوشت را خریدی مستقیم رفتی داخل حرم امام حسین (علیه السلام) ؟ زائر گفت چطور ؟ بله رفتم. قصاب گفت مگر نمی دانی گوشتی که وارد حرم امام حسین (علیه السلام) شود آتش به او کارساز نیست، اگر می دانستم قصد زیارت داری به تو می گفتم. »   در روایات آمده است سوزاندن بدن زائر امام حسین (علیه السلام) بر آتش جهنم حرام است. همین داستان را شهید مطهری در داستان راستان از همین منبع نقل می کنند طوبی لکم یا زُوار الحسین الغریب🤲😔