💠 توهم قدرت در بازی پرریسک اسرائیل در روابط بین‌الملل و نظریه بازی‌ها، وقتی یک کشور یا بازیگر مدعی احساس می‌کند که منافع یا حیثیت ملی‌اش به‌شدت آسیب دیده، معمولاً دو انتخاب دارد: یا شکست را باید بپذیرد، یا دست به «بازی پرریسک» بزند. منظور از بازی پرریسک، اقداماتی است که با شکستن قواعد معمول، تلاش می‌کند شرایط را به نفع خود تغییر دهد، حتی اگر این اقدامات بسیار پرهزینه یا خطرناک باشند. رژیم صهیونیستی بعد از حادثه ۷ اکتبر دقیقاً وارد چنین مرحله‌ای شده است. ضربه سنگینی که از عملیات مقاومت خورد، باعث شد اعتماد به نفس ارتش، ساختار امنیتی و جامعه اسرائیل دچار بحران شود. در پاسخ، این رژیم به جای عقب‌نشینی یا پذیرش ضعف، تصمیم گرفت با حملات شدید به غزه، گسترش درگیری در مرزهای لبنان، حمله به سوریه و تخریب زیرساخت‌ها، نشان دهد هنوز قدرت دارد و می‌تواند قواعد بازی را تعیین کند. این دقیقاً نمونه‌ای از رفتار بازیگر پرریسک است. اما نکته کلیدی در این نوع بازی آن است که اگر بازیگر پرریسک، از طرف مقابل واکنش جدی نبیند، احساس می‌کند می‌تواند بدون هزینه بیشتر، به تنش‌زایی ادامه دهد. در نتیجه، خطر اقدامات شدیدتر افزایش پیدا می‌کند. اینجا نقش ایران و محور مقاومت اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. اگر در برابر حملات و تجاوزهای مکرر، هزینه مشخصی برای اسرائیل تعریف نشود، این رژیم ممکن است در توهم قدرت باقی بماند و به بازی خطرناک‌تری ادامه دهد. بنابراین، پاسخ هوشمندانه، محاسبه‌شده و بازدارنده، نه فقط از نظر نظامی، بلکه از لحاظ سیاسی، امنیتی و حتی اقتصادی، می‌تواند جلوی ادامه این مسیر را بگیرد. #بازی_پرریسک #توهم_قدرت #محور_مقاومت #بازدارندگی ✍مهدی لطفی https://eitaa.com/MahdiLotfi_IR