🌷امام مهدی شناسی ۱۱۷۹🌷 ☀️نورانیت امام☀️ 💠حضرت امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «مراد نقض عهدی است که در عالم ذر از خلایق گرفته شد و یک بار هم پیغمبر (صلی الله علیه وآله) یا در روز عید غدیر، برای ولایت و خلافت امیرالمؤمنین (علیه السلام) و ائمه (علیهم السلام) از مسلمانان پیمان گرفتند » 💠برای اینکه این عهدنامه در عالم «ذر» محفوظ بماند و ض ایع نگردد، خدای متعال تمام این ص حیفه‌ها را به فرشته ای از فرشتگان مقرب به عنوان امانت داد. علت انتخاب این فرشته برای این مقام، این بوده که او محبت وافری به انوار مقدس اهل البیت (علیهم السلام) داشت، در روایت آمده است: «لأن الله عزوجل لماأخذ الیثاق له بالربوبیة و لمحمد بالنبوة و لعلی بالوصیة اصطکت فرائص الملائکة». «وقتی که خداوند برای خودش به ربوبیت و برای حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) به نبوت و برای حضرت علی (علیه السلام) به وصایت پیمان می‌گرفت، تمام ارکان وجودی ملائکه به لرزه در آمد». «ولم یکن فیهم أشد با محمد و آل محم صلی الله علیه وآله منه». «اولین کسی که در اقرار و ارادت شتاب کرد، همین فرشته بود، شدت حبت به محمد و آل محمد (علیهم السلام) در هیچ ملکی به اندازه این فرشته نبود؛ به همین خاطر خداوند او را انتخاب کرد و میثاق را برای او قرار داد و او روز قیامت به عنوان امانت دار و کلیددار خزائن پیمانها حاضر می‌شود. خداوند به احترام این دوستی، او را انتخاب کرد و به او فرمان داد که عهدنامه‌های خلق در نزد او به امانت باشد. او نیز از شدت محبت و ارادت به این انوار مقدس، همه صحیفه‌ها را در سینه اش قرار داد». این فرشته همین طور در میان فرشتگان با عزت و احترام بود تا این که موقعی فرا رسید که خداوند خواست اوامر و طاعات خویش را ظاهر فرماید و مشخص کند که چرا بر اطاعت محمد وآل محمد (علیهم السلام) پیمان گرفته شده است. چون بنا بود که این امر (عظمت انوار مقدس) در میان موجودات آشکار شود، حکمت حق اقتضاء نمود که آدم (علیه السلام) را به این دنیا بیاورد. حضرت آدم (علیه السلام) نخستین مظهر از مظاهری است که در او نور محمد و آل محمد (علیهم السلام) جلوه گر شد؛ یعنی، او مبدأ حجتهای الهی گشت، همچنان که مبدا نوع انسانی نیز ایشان است. او را ابوالبشر نامیدند؛ چون انوار الهی در صلب او به ودیعت گذارده شده بود. از این رو دارای شرافت خاصی گشت و تا آن جا مقام و منزلت یافت که مورد تعظیم و احترام فرشتگان قرار گرفت (رجوع شود به آیه شریفه «فقعوا له ساجدین»). 💠در این باره حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) می‌فرمایند که پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) که فرمودند: «ای بندگان خدا زمانی که جناب آدم (علیه السلام) مشاهده کرد که نورهایی از پشت او بیرون می‌آید، عرض کرد که پروردگار، این نور چیست؟ 💠خداوند فرمود که این انوار اشباحی هستند (محمد و اهل بیت اش علیهم السلام) که از شریف ترین بقعه‌های عرش می‌باشند که به پشت تو منتقل نمودم و چون تو جایگاه آن انوار شدی، به سبب وجود آن نورها به ملائکه امر نمودم تا تو را سجده کنند. آدم عرض کرد که خداوندا، آن اشباح را بر من جلوه گر ساز. خطاب رسید که به ساق عرش نظر کن! جناب آدم صورت انسان‌هایی را دید. سوال نمود که ایشان چه کسانی هستند؟ خداوند فرمود که ایشان برترین اشباح و بالاترین مخلوقات من هستند». ‌📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه) ✍محمد تقی تقی پور #مهدی_شناسی #نورانیت_امام #قسمت_1179 #امام_زمان @mahdimontazeremast

‌💠طبق روایات، سجدۂ فرشتگان به سوی آن نوری بود که در صلب جناب آدم (علیه السلام) بود. مثل این که وقتی ما الآن به طرف قبله و کعبه سجده می‌کنیم، معنای اش این نیست که کعبه شریک خداست؛ بلکه سمتی است که خدا برای عبادت قرار داده و آن بیت، به خدا نسبت داده می‌شود؛ چرا که خدای تعالی از داشتن جسم مکان منزه است. خدا به خاطر وجود نشانه و گم نشدن راه، آن خانه را، خانه خود قرار داده و به این واسطه کعبه را نشانه عبودیت خویش قرار داده و به آن شرافت و ارزش بخشیده است. 💠از این مطلب می‌توان استفاده کرد که در این دنیا هم هر خضوع و عبودیتی که ما برای ائمه اطهار (علیهم السلام) اظهار می‌داریم، نه از باب شرک؛ بلکه از باب اطاعت امر خداوند تبارک و تعالی است. 💠همانند عبادتی که فرشتگان با سجده بر آدم به انجام آن مکلف شدند. چون حضرت آدم (علیه السلام) حامل نور اهل بیت (علیهم السلام) بود، سزاوار این شد که مورد تکریم قرار گیرد و همچنین هر مؤمنی که خانه دل اش را مأوای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خود قرار دهد و قلب اش را بیشتر به یاد مولای اش مشغول گرداند، سزاوار احترام سماواتیان خواهد شد. چنان که هر پیغمبری که محبت اش به محمد و اهل بیتش (علیهم السلام) در عالم ذر و عالم دنیا بیشتر بوده مورد لطف ویژه حق تعالی قرار گرفته است. ذیل آیه ۶۷ سورة طه؛ «فأوجس فی تفسیر خیفة موسی». 💠از حضرت امام صادق (علیه السلام) پرسیدند که چرا حضرت موسی (علیه السلام) وقتی سحر ساحران را مشاهده نمود، ترسید (که مبادا مردم بین سحر ساحران و معجزه او فرقی نگذارند و امر بر ایشان مشتبه گردد) ؛ ولی با این که حضرت ابراهیم (علیه السلام) را در منجنیق نهاده و به سوی آتش بسیار عظیمی پرتاب کردند، ایشان وحشت نکردند و نترسیدند؟ 💠حضرت فرمودند: «چون در صلب حضرت ابراهیم (علیه السلام)، انوار مقدس حجتهای خدا بود و به آنها اعتقاد و اعتماد داشت؛ ولی حجت خدا در صلب حضرت موسی (علیه السلام) نبود و به همین سبب ترس، او را فرا گرفت ». ‌📚معرفت به نورانیت امام عصر (عجل الله فرجه) ✍محمد تقی تقی پور #مهدی_شناسی #نورانیت_امام #قسمت_1179 #امام_زمان @mahdimontazeremast