این همه تناقض؟(مهمان زاویه)
امیرسعید ایروانی نمایندۀ دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل در گفتگو با مجلۀ آمریکایی نیوزویک گفته است: "اصرار ایران بر آتشبس فوری و پایدار به معنای پایان دادن به بمبارانها و کشتار غیر نظامیان در غزه است. جنگ مقاومت و اسرائیل تا پایان اشغالگری ادامه خواهد داشت، اما عرصه این جنگ نباید به غیر نظامیان کشیده شود."
راستش من نمیدانم که چگونه میتوان هم بر "آتشبس پایدار" اصرار کرد و هم خواستار ادامۀ جنگ تا "پایان اشغالگری" شد؟ همینطور با توجه به وضعیت جغرافیایی و بافت مسکونی آن منطقه، چگونه ممکن است هم جنگ ادامه داشته باشد و هم به غیرنظامیان کشیده نشود؟ آیا منظور این است که نظامیان دو طرف، منطقۀ غیرمسکونی مشخصی مثل یک صحرا یا کوهستان را به عنوان صحنۀ جنگ بین خود در نظر بگیرند و برای رویارویی با هم به آنجا عزیمت کنند؟
آقای ایروانی در ادامۀ مصاحبۀ خود تأکید کرده است: "معتقدیم بحران فلسطین راهحل نظامی ندارد. راه آن پایان دادن به اشغالگری است و پایبندی به اصل حق تعیین سرنوشت برای مردم فلسطین است." ای بابا! اگر بحران فلسطین راه حلنظامی ندارد، پس این همه اصرار به "ادامۀ جنگ تا پایان اشغالگری" و تأکید بر "مقاومت مسلحانه" به عنوان تنها راه آزادی فلسطین و به تمسخر گرفتن و متهم کردن حامیان "مقاومت مدنی" و مذاکره از سوی جمهوری اسلامی برای چیست؟
آقای ایروانی در بخشی دیگر از مصاحبۀ خود گفته است: "قدرت نظامی مقاومت فلسطین نه برای فروپاشی و حذف اسرائیل بلکه برای جلوگیری از گسترش اشغالگری و وادارسازی این رژیم به تخلیه مناطق اشغالی است." خب، این هم که شد لزوم عقبنشینی اسرائیل از سرزمینهای اشغالی جنگ ژوئن 1967 و همان راهحل دو کشوری!
#احمد_زیدآبادی
#اسراییل_فاشیست
#راه_حل_دو_کشوری
https://t.me/mahdinaderinejad
https://eitaa.com/mahdinaderinejad62