💢❌💢❌💢❌💢❌💢❌ 🚩 ۲۴ صفر: طلب قلم و دوات توسط پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله (حدیث قِرطاس) روزهای آخر عمر شریف #رسول_خدا بود. مهاجرین و انصار اطراف بستر آن حضرت نشسته بودند. #پیامبر_اکرم صلّی الله علیه و آله نظری به آنان فرمود در حالی که به علم #نبوت می‌دید بعد از آن حضرت، فتنه‌ها، انحرافات فکری و #تفرقه بین مسلمین که از ظلم به اهل بیت ایشان و خلیفه‌ی بلافصل الهی علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام پیش می‌آید، چه می‌کند. لذا برای حفظ امّت از لغزش‌ها و هرج و مرج فرمود: 💠 «إیتوني بِدَواةٍ وَ بَیاض اَکتُب لَکُم ما لَن تَضِلّوا بَعدی اَبَداً.» «کاغذ و دوات برای من بیاورید تا مطلبی برای شما بنویسم که هرگز بعد از من گمراه نشوید.» در این هنگام عُمَر با کلامی که پیش از آن هرگز احدی به رسول خدا صلّی الله علیه و آله نگفته بود، جسارت کرد و گفت: 🔥 «إنَّ الرَّجُلَ لَیَهجُر، حَسبُنا کِتابَ الله!» «همانا این مرد هذیان می‌گوید، کتاب خدا ما را بس است!» با این کلام #عمر،( لعنت الله علیه) اختلاف و سر و صدا بین اصحاب به وجود آمد. عدّه‌ای (از منافقین) گفتند: «حرف، حرفِ عمر است!» عدّه‌ی دیگر گفتند: «کاغذ و قلم بیاورید!» در این هنگام رسول خدا صلّی الله علیه و آله صورتِ مبارک از آنان برگرداند و فرمود: «از پیش من دور شوید، نزاع و سر و صدا نزد من جایز نیست!» آنان رفتند و #شیطان کار خودش را کرد و شد در امّت اسلام آنچه نباید می‌شد! ▪️ذکر چند مطلب در این باره شایان توجّه است: ۱. این حدیث به عبارات مختلف در کتب #شیعه و اهل تسنّن نقل شده است. جمله‌ای که عبارت جسارت آمیز را در بردارد، به صورت‌های مختلف آمده است که همگی نشان دهنده‌ی جسارت و هتک حرمتِ عمر به ساحت مقدّس پیامبر صلّی الله علیه و آله می‌باشد. عدّه‌ای هم از اهل خلاف بر آن شده‌اند که معنای این عبارت را به شکل دیگری نقل کنند تا شاید از وقاحتِ کلامِ گوینده‌ی آن بکاهند، امّا این ماجرا قابل انکار نیست! ۲. جسارت و نسبت هذیان و کلام باطل دادن به اشرف مخلوقات، مخالف نصّ #قرآن کریم است. آیات زیر تنها به عنوان نمونه ذکر می‌شود: 🔹«وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ؛ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ» (نجم: ۳ و ۴) «و (پیامبر) از روی هوی و هوس سخن نمی‌گوید؛ گفتار او چیزی جز #وحی که به او نازل می‌شود، نیست.» 🔹«أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُول» (نساء: ۵۹، مائده: ۹۲، نور: ۵۴، محمد: ۳۳، تغابن ۱۲، آل عمران: ۳۲ و ۱۳۲، انفال: ۱، ۲۰ و ۶۰، مجادله: ۱۳) «خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر اطاعت نماييد.» ۳. همچنین گوینده‌ی این کلام جسارت آمیز، شامل این آیات قرآن می‌شود: 🔹«وَ مَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ سَاءَتْ مَصِيرًا» (نساء: ۱۱۵) «و هر کس بعد از آنکه راه هدایت برایش روشن و آشکار شد، با پیامبر مخالفت و دشمنی کند و از راهی جز راه مؤمنان پیروی نماید، او را به همان سو که رو کرده واگذاریم و به دوزخ درآوریم؛ و آن بد بازگشت‌ گاهی است!» 🔹«إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا» (احزاب: ۵۷) «قطعاً کسانی که خدا و پیامبرش را آزار می‌رسانند، خدا در دنیا و آخرت لعنتشان می‌کند و برای آنان عذابی خوارکننده آماده کرده است.» ۴. اضافه بر عبارت «إنَّ الرَّجُلَ لَیَهجُر» که در کتب مختلف ذکر شده، گوینده‌ی این کلام در زمان‌های مختلف در دوران حکومت غاصبانه‌اش و قبل از آن، در جواب سؤال کنندگان و گاهی هم در کلام خودش، علّت انجام این کار خود را توضیح داده است. عمر روزی در زمان خلافت غاصبانه‌اش به #ابن_عباس گفت: «می‌دانی چرا آن روز مانع آوردن کاغذ و قلم شدم؟ چون می‌دانستم رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) در آن وصیّت می‌خواهد خلافت و امامت بعد از خود را با علی بن ابیطالب (علیه السلام) بیان کند؛ لذا مانع آوردن کاغذ و قلم شدم!» (کشف الیقین: ص٤٧١، التحفة العسجدیة: ص١٤٤، کشف الغمة: ج٢ ص٤٧، حلیة الابرار: ج٢ ص٣٢١، بحارالانوار: ج٢٩ ص٦٣٩، ج٣٠ ص ٢٤٤، ج٣١ ص٧٥ و کتب دیگر) 📚 تقویم شیعه، استاد #بندانی_نیشابوری، ص ۶۹ تا ۷۴ (با کمی تخلیص و توضیح) #مقاله #روایت_تاریخ #حدیث_قرطاس