🔅🔅🔅
🌷 بسم رب الشهدا 🌷
🔸قسمت سی و یکم
🔸اینک شوکران1(منوچهر مدق به روایت همسر شهید)
از بیمارستان نفرت داشت. گاهی به زور می بردیمش دکتر. به دکتر گفتم: چیزی نیست. فقط غذا توی دلش بند نمی شود. یک سرم بزنید، برویم خانه.
منوچهر گفت: من را بستری کنید.
بخش سه بستری شد، اتاق 311. توی اتاق چشمش که به تخت افتاد، نفس راحتی کشید و خدا را شکر کرد که رو به قبله است. تا خواباندیمش روی تخت، سیاه شد. من جا خوردم. منوچهر تمام راه و توی خانه خودش را نگه داشته بود. باورم نمی شد این قدر حالش بد باشد. انگار خیالش راحت شد تنها نیستم. شب آرام تر شد. گفت: خوابم می آید، ولی چیز تیزی فرو می رود توی قلبم.
صندلی را کشیدم جلو. دستم را بالای سینه اش گرفتم و حمد خواندم تا خوابید.
🌹🌹🌹
هیچ خاطره ی خوشی به ذهنش نمی آمد. هر چه با خودش کلنجار می رفت، تا می آمد به روزهایی فکر کند که می رفتند کوه، با هم مچ می انداختند، با عصا دور اتاق دنبال هم می کردند و سر به سر هم می گذاشتند، تفال دایی می آمد به دهانش:
آیتی بود عذاب انده حافظ بی تو
که بر هیچ کسش حاجت تفسیر نبود.
منوچهر خندیده بود، گفته بود: سه، چهار روز دیگر صبر کنید. نباید به این چیزها فکر می کرد. خیلی زود با منوچهر برمی گشتند خانه.
🌹🌹🌹
از خواب که بیدار شد، روی لب هایش خنده بود، ولی چشم هایش رمق نداشت. گفت: فرشته، وقت وداع است.
گفتم: حرفش را نزن. گفت: بگذار خوابم را بگویم، خودت بگو، اگر جای من بودی می ماندی توی دنیا؟
روی تخت نشستم. دستش را گرفتم. گفت: خواب دیدم ماه رمضان است و سفره ی افطار پهن است. رضا، محمد، بهروز، حسن، عباس، همه ی شهدا دور سفره نشسته بودند. به شان حسرت می خوردم که یکی زد به شانه م. حاج عبادیان بود. گفت: بابا کجایی؟ ببین چقدر مهمان را منتظر گذاشته ای. بغلش کردم و گفتم من هم خسته م. حاجی دست گذاشت روی سینه ام. گفت با فرشته وداع کن. بگو دل بکند. آن وقت می آیی پیش ما. ولی به زور نه. اما من آمادگی نداشتم. گفت: اگر مصلحت باشد خدا خودش راضیت می کند. گفتم: قرار ما این نبود. گفت: یک جاهایی دست ما نیست. من هم نمی توانم دور از تو باشم.
🌹🌹🌹
گفت: حالا می خواهم حرف های آخر را بزنم. شاید دیگر وقت نکنم. چیزی هست که روی دلم سنگینی می کند. باید بگویم. تو هم باید صادقانه جواب بدهی. پشتش را کرد.
گفتم: می خواهی دوباره خواستگاری کنی؟
گفت: نه، این طوری هم من راحت ترم، هم تو.
دستم را گرفت گفت: دوست ندارم بعد از من ازدواج کنی.
کسی جای منوچهر را بگیرد؟ محال بود.
گفتم: به نظر تو درست است آدم با کسی زندگی کند، اما روحش با کس دیگر باشد؟
گفت: نه.
گفتم: پس برای من هم امکان ندارد دوباره ازدواج کنم.
صورتش را برگرداند رو به قبله و سه بار از ته دل خدا را شکر کرد.
🔸ادامه دارد ......
💐 شادی ارواح طیبه ی شهدا صلوات 💐
----------------------------------
#آشپزی
خوراک لوبیا و قارچ 🍄
لوبیا چیتی یا قرمز
قارچ اسلایس شده
سس گوجه
سرکه
عصاره گوشت
پودرپاپریکا
💢 لوبیا هارو باید خیلی خوب بپزید و غلیظ و ابدار باشه
قارچ هارو اسلایس کنید همراه بقیه مواد به لوبیا اضافه کنید نیم ساعت تا سه ربع با حرارت ملایم بزارید تا جا بیفته .
(◕ᴗ◕✿)_________🍃🌹
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🍃🌷بسم الله النور
🌹 و تِلْکَ الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاسِ
🍃قسمتی از آیه 140 سوره آل عمران
🌹و ما این روزها[یِ پیروزی و ناکامی] را [به عنوان امتحان] در میان مردم می گردانیم.
🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱🌹🌱
https://eitaa.com/joinchat/2809528345C119136e9a1
🔅🔅🔅
🌷 بسم رب الشهدا 🌷
🔸قسمت سی و دوم
🔸اینک شوکران 1(منوچهر مدق به روایت همسر شهید)
او هم قول داد صبر کند. گفت: از خدا خواسته م مرگم را شهادت قرار بدهد، اما دلم می خواست وقتی بروم که تو و بچه ها دچار مشکل نشوید. الان می بینم علی برای خودش مردی شده. خیالم از بابت تو و هدی راحت است.
🌹🌹🌹
نفس هایش کوتاه شده بود. کمی راهش بردم. دست و صورتش را شستم و نشاندمش و موهایش را شانه زدم. توی آینه نگاه کرد و به ریش هایش که کمی پر شده بودند و تک و توک سیاه بودند، دست کشید. چند روز بود آنکادرشان نکرده بودم. خوشش آمد که پر شده اند. تکیه داد به تخت و چشم هایش را بست. غذا آوردند. میز را کشیدم جلو. گفت: نه، آن غذا را بیاور. با دست اشاره می کرد به پنجره. من چیزی نمی دیدم. دستم را گذاشتم روی شانه اش و گفتم: غذا این جاست. کجا را نشان می دهی؟ چشم هایش را باز کرد. گفت: آن غذا را می گویم. چطور نمی بینی؟
چیزهایی می دید که نمی دیدم و حرف هایش را نمی فهمیدم. به غذا لب نزد.
🌹🌹🌹
دکتر شفاییان صدام زد. گفت: نمی دانم چطور بگویم. ولی آقای مدق تا شب بیشتر دوام نمی آورد. ریه ی سمت چپش از کار افتاده. قلبش دارد بزرگ می شود و ترکش دارد فرو می رود توی قلبش.
دیگر نمی توانستم تظاهر کنم. از آن لحظه اشک چشمم خشک نشد. منوچهر هم دیگر آرام نشد. از تخت کنده می شد. سرش را می گذاشت روی شانه ام و باز می خوابید. از زور درد، نه می توانست بخوابد، نه بنشیند. همه آمده بودند. هدی دست انداخت دور گردن منوچهر و هم دیگر را بوسیدند. نتوانست بماند. گفت: نمی توانم این چیزها را ببینم. ببریدم خانه. فریبا هدی را برد.
🌹🌹🌹
یک دفعه کف اتاق را نگاه کردم. دیدم کف اتاق پر از خون است. آنژیوکت از دست منوچهر در آمده بود و خونش می ریخت. پرستار داشت دستش را می بست که صدای اذان پیچید توی بیمارستان. منوچهر حالت احترام گرفت. دستش را زد توی خون ها که روی تشک ریخته بود و کشید به صورتش. پرسیدم: منوچهر جان، چه کار می کنی؟
گفت: روی خون شهید وضو می گیرم.
🌹🌹🌹
دو رکعت نماز خوابیده خواند. دستش را انداخت دور گردنم. گفت: من را ببر غسل شهادت کنم. مستاصل ماندم. گفت: نمی خواهم اذیت شوی. یک لیوان آب خواست. تا جمشید لیوان آب رابیاورد، پرستار یک دست لباس آورد و دوتایی لباسش را عوض کردیم. لیوان آب را گرفت. نیت غسل شهادت کرد و با دست راستش آب را ریخت روی سرش. جایی از بدنش نمانده بود که خشک باشد. تا نوک انگشتان پایش آب می چکید.
🌹🌹🌹
سرم را گذاشتم روی دستش. گفت: دعا بخوان. آن قدر آشفته بودم که تند تند فاتحه می خواندم. حمد و سه تا قل هوالله و انا انزلناه می خواندم. خندید گفت: انگار تو عاشق تری. من باید شرم حضور داشته باشم. چرا قاطی کرده ای؟ هم دیگر را بغل کردیم و گریه کردیم. گفت: تو را خدا، تو را به جان عزیز زهرا دل بکن.
من خودخواه شده بودم. منوچهر را برای خودم نگه داشته بودم. حاضر شده بودم بدترین دردها را بکشد، ولی بماند. دستم را بالا آوردم و گفتم: خدایا، من راضیم به رضایت. دلم نمی خواهد منوچهر بیش تر از این عذاب بکشد. منوچهر لبخند زد و شکر کرد.
🌹🌹🌹
دهانش خشک شده بود. آب ریختم دهانش. نتوانست قورت بدهد. آب از گوشه ی لبش ریخت بیرون. اما یا حسین قشنگی گفت. به فهمیمه و محسن گفتم وسایلش را جمع کنند و ببرند پایین. می خواستند منوچهر را ببرند سی سی یو. از سر تا نوک انگشتان پایش را بوسیدم. برانکارد آوردند. با محسن دست بردیم زیر کمرش، علی پاهایش را گرفت و نادر شانه هاش را. از تخت که بلندش کردیم، کمرش زیر دستم لرزید. منوچهر دعا کرده بود آخرین لحظه روی تخت بیمارستان نباشد. او را بردند.
🔸ادامه دارد ......
💐 شادی ارواح طیبه ی شهدا صلوات 💐
--------------------------------------
طرف داشت واسه بچه ده سالش توضیح میدادکه:
زمان ما آب نبود ...
گاز نبود ...
تلفن
نبود ...
مایکروفر نبود...
ال سی دی کسی نداشت...
گوشی لمسی نبود
تلگرام و اینستاگرام نبود ...
یهو بچه میگه:
داری حال میکنی با ما زندگی میکنیا!! 😏😌😁
مداحی آنلاین - پدر امام زمان - استاد رفیعی.mp3
1.01M
#میلاد
#امام_حسن_عسکری‌علیه‌السلام
#مبارک‌باد
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌹🌹🌹🌹🌹
پدر امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)
🎤حجت الاسلام رفیعی