🌹بســــــــــم الله الرحــمن الرحیـــــــم🌹

#مهدی_جانم💔 سلام ای دلربای اهل بینش 🌼 سلام ای قلب ناب آفرینش🌹 فدای دیدهٔ محزونت ای یار💚 فدای آن دل پر خونت ای یار💔 به یاد داغ جدّه بی پناهت 🥀 بسوزد عالمی از سوز آهت🍃 بیا ای جلوه جاوید زهرا 💚 بیا ای آخرین امید زهرا 🌼 #اللهـم_عجـل_لولیـک_الفـرج 🤲 🌼 ✋ سلام بر قطب عالم امکان☀️ 🥀 صدای گريه تان پير کرده عالم را بيا که با تو بپوشم لباس ماتم را 🥀 ◾▪◾▪ 🍃 اَللّهُــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفَــرَج 🍃 صبحتون امام زمانی @mahman11

[تلاوت صفحه سی و یکم قرآن کریم به همراه ترجمه] #قرآن_کریم @mahman11

#بین_الطلوعین🌱 امام صادق عليه السلام: نشستن بعد از نماز صبح برای دعا در کسب روزی، از فعالیت و سفر روی زمین موثر تر است. 📚 وسائل الشیعه @mahman11

🚩《شهادت را نه در جنگ، در مبارزه می‌دهند.. 🚩  ما هنوز شهادتی بی درد می‌طلبیم 🚩 غافل که شهادت را جز به اهل درد نمی‌دهند》 @mahman11

🚩#شهیدی که بعد از شهادت برگه امتحانی دخترش را امضا کرد به نقل از دختر شهید: 🖋«یک هفته از شهادت پدرم گذشته بود، در زادگاه پدرم، شهر خوانسار، برای او مراسم ختم گرفته بودند. بنابراین مادر و برادرم هم در خانه نبودند و من باید به مدرسه می رفتم. وقتی وارد مدرسه شدم، دیدم که برای تجلیل از پدرم مراسم تدارک دیده اند، پس از مراسم راهی کلاس شدم، خانم ناظم از راه رسید و برنامه امتحانی ثلث دوم را به من داد، در غیاب من همه بچه ها برنامه امتحانی شان را گرفته بودند و فقط من مانده بودم. ناظم از من خواست که حتما اولیایم آن را امضا کنند و فردا ببرم. به فکر فرورفتم که چه کسی آن را برایم امضا کند؟ نسبت به درس و مدسه ام بسیار حساس بودم و رفتن پدر و نبود مادر در خانه مرا حساس تر کرده بود. وقتی به خانه رسیدم چیزی خوردم و خوابم برد… در خواب پدر را دیدم که از بیرون آمده و مثل همیشه با ما بازی می کرد و ما هم از سر و کولش بالا می رفتیم. پرسیدم آقاجون ناهار خوردید؟ گفت: نه نخوردم. به آشپزخانه رفتم تا برای پدر غذا بیاورم، پدر گفت: زهرا برنامه ات را بیاور امضا کنم. گفتم آقاجون کدام برنامه؟ گفت: همان برنامه ای که امروز در مدرسه دادند. رفتم و برنامه امتحانی ام را آوردم اما هرچه دنبال خودکار آبی گشتم پیدا نشد. می دانستم که پدر هیچگاه با خودکار قرمز امضا نمی کند، بالاخره خودکار آبی ام را پیدا کردم و به پدر دادم و رفتم آشپزخانه. اما وقتی برگشتم پدرم را ندیدم، نگران به سمت حیاط دویدم دیدم باغچه را بیل می زند. آخر دم عید بود و بایستی باغچه صفایی پیدا می کرد، پدر هم که عاشق گل و گیاه بود.برگشتم تا غذا را به حیاط بیاورم ولی پدر را ندیدم . این بار هراسان و گریان به دنبال او دویدم اما دیگر پیدایش نکردم ناگهان از خواب پریدم… صبح شد، موقع رفتن به مدرسه با عجله وسایلم را آماده می کردم، ناگهان چشمم به برنامه امتحانی ام افتاد که با خودکار قرمز امضا شده بود! وقتی به خواهرم نشان دادم حدس زد که شاید داداشم آن را امضا کرده باشد ولی یادم افتاد که برادرم در خانه نبود. خواب دیشب برایم تداعی شد، با تعجب ماجرا را برای خواهرم تعریف کردم. پدر در قسمت ملاحظات برنامه نوشته بود: «اینجانب رضایت دارم، سید مجتبی صالحی» و امضاء کرده بود. در مدرسه ماجرا را برای دوستم تعریف کردم، دوستم هم به من اطمینان داد که واقعیت دارد. او ماجرا را برای خانم ناظم تعریف کرد و گفت: که این اتفاق برای شهید صالحی افتاده، یعنی اسمی از من و پدر من به میان نیامد. مادر، شهید را به حضرت زهرا سلام الله علیها قسم می دهد که با برخورد مردم که دم در می آیند و از امضای نامه می پرسند چه بکند؟ شهید می گوید: «سادات (اسم همسر شهید) تو هم شک داری؟» با گریه می گوید نه، او ادامه می دهد: «اگر کسی شک دارد بگو تا روز قیامت در آن باقی بماند تا همه حقایق آشکار شود. همان موقع برنامه را به آیت الله خزعلی می دهند تا برای تعیین صحت و سقم آن پیش علمای دیگر ببرد. علمای آن زمان صحت ماجرا را تایید می کنند و برنامه به رویت حضرت امام(ره) نیز می رسد. اداره آگاهی تهران نیز پس از بررسی اعلام می کند امضا مربوط به “خود شهید مجتبی صالحی” است، اما جوهر خودکاری که امضا را زده شبیه هیچ خودکار یا خودنویسی نمی باشد. #شهدا_را_یاد_کنیم_با_ذکر_صلوات #با_شهدا_گم_نمی_شویم @mahman11

🚩چه شهادتی و چه آمدنی! دوشهیدی که مانند حضرت ابوالفضل(ع) شهید شدند.   @mahman11

🌹قمقمه ۲شهید تفحض شده پس از گذشت ۳۰سال هنوز آب داشت.🌹 حاج‌جعفر نظرے می‌گوید: ابتداے کار تفحص در ارتفاعات ۱۷۸، رو به سوے کربلا ایستادیم و به امام حسین(ع) و آقا ابوالفضل(ع) سلام دادیم؛ پیکر مطهر دو شهید را پیدا کردیم که نشانے از علمدار کربلا داشتند. به گزارش خانه خشتی:  قصه از دیدار با یڪ مادر شهید شروع شد؛ مادر شهیدے که می‌گفت: «۳۰ سال است از پسرم بی‌خبرم»؛ مادر شهیدے که هر زنگ تلفن یا در قلبش را به تپش می‌انداخت، اسم احمد که می‌آمد، یاد آخرین حرف‌هایشان در آخرین اعزام می‌افتاد. مامان،  من  می‌روم  و  دیگر  برنمی‌گردم. ـ  تو  که  همیشه  همینو  می‌گے  اما  برمی‌گردی! ـ  نه  این  دفعه  مطمئنم  برنمی‌گردم. این  مادر  ۳۰  سال  انتظار  کشید،  نمی‌دانم  چه  حرف‌هایے  را  شبانه  در  گوش  قاب  عکس  احمد  زمزمه  کرد  که  بالاخره  احمد  در  ایام  شهادت  حضرت  زهرا(س)  به  آغوش  مادر  بازگشت.   پدر  و  مادر  شهید  احمد  صداقتی او  بالاخره  آمد،  چه  شهادتے  و  چه  آمدنی!  مانند  حضرت  ابوالفضل(ع)  شهید  شد،  در  ایام  میلاد  رسول  اکرم(ص)  پیکرش  تفحص  شد  و  در  ایام  فاطمیه  بر  شانه‌هاے  مردم  نشست. براے  نحوه  تفحص  این  شهید،  به  سراغ  «حاج  جعفر  نظری»  از  جستجوگران  نور  در  منطقه  شرهانے  رفتیم؛  او   حرف‌های جالب  و  خواندنی را  از  روزے  که  این  شهید  و  شهید  دیگرے  که  ابوالفضل  نام  داشت  پیدا  شدند، برای‌مان  روایت  کرد.   @mahman11

🌹قمقمه ۲شهید  تفحض شده پس از گذشت ۳۰سال هنوز آب داشت.🌹 *  تفحص  شهیدے  به  نام  ابوالفضل عملیات  محرم  در  ۳  مرحله صورت  گرفت؛  مرحله  اول  در  محور زبیدات،  مرحله  دوم  در جبل‌  حمرین  و  مرحله سوم، مرحله‌اے  بسیار  مهم  و  حساس  بود  که  از  نقطه  صفر  مرزے  به  طرف  خاڪ  عراق  و  ارتفاعات  بسیار  مهم  ۱۷۸  و  ۱۷۵  اجرا  شد. شاید  این  دو  قله  بلندترین  قله‌هایے  هستند  که اهمیت  نظامی بالایے  براے  دشمن  و  نیروهاے  خودمان  داشت؛ بر  همین  اساس دو  طرف تلاش  می‌کردند  این  ارتفاعات  را  از  دست  ندهند؛  لذا  در  این  منطقه  عملیات  طے  ۱۰  روز  انجام  گرفت. این  ارتفاعات  چندین  بار  هم  دست  به  دست  شد؛ تعداد  زیادے  از  نیروهاے  لشکر ۱۴  امام  حسین(ع)  و  یگان‌هاے  دیگرے  از  قمر  بنے  ‌هاشم(ع)  در  این  منطقه  درگیرے  تن  به  تن  داشتند لذا  پیکرهاے  تعدادے  از  شهداے  این  عملیات  در  منطقه  ماند.  بعد  از  عملیات،  گروه  تفحص  تلاش کرد  تا  پیکرهاے  مطهر  این  شهدا  را  به  خانواده‌هایشان  بازگرداند؛  اما  با  توجه  به  اینکه طے  چند  سال  گذشته، تجهیزات  مهندسے  براے  یافتن  پیکر  شهدا  ضعیف  بود، تعدادے  از  شهدا  در  ارتفاعات  ۱۷۸  مانده  بودند. تجهیزات  الان  نسبت  به  گذشته  بهتر  شده  است؛  لذا  به  دستور  سردار  باقرزاده  فرمانده  کمیته  جستجوے  مفقودین  کار  را  با  همراهے  گروه  چهار  نفره  روے  ارتفاعات  ۱۷۸  آغاز  کردیم. ارتفاعات  ۱۷۸، نزدیک‌ترین  نقطه  به  کربلاے  معلی است؛  خودبه  خود  هر  کسے  روے  این  ارتفاعات  قرار  می‌گیرد، انگار  حرم  آقا  امام  حسین(ع)  روبه‌روے  اوست. بین گروه‌مان قرار  گذاشتیم  تا هر  موقع  روے  این  محور  کار  می‌کنیم،  در  ابتدا  به  طرف  کربلا  بایستیم، دست  روے  سینه  بگذاریم  و  به  امام  حسین(ع)  سلام  کنیم. در  یکے  از  عملیات‌هاے  تفحص  که  در  آستانه  میلاد  پیامبر  اکرم(ص) بود، وقتے  روے  ارتفاعات  قرار  گرفتیم،  به  رسم  معمول دست  روے  سینه گذاشتیم و  گفتیم:  «السلام  علے  الحسین  و  علے  علے  بن  الحسین  و  علے  اولاد  الحسین  و  علے  اصحاب  الحسین  و  علی ابوالفضل  العباس(ع)  اخی‌  الحسین(ع)» کار  را  شروع  کردیم. بعد  از  طے  کاوش  در  چند  تا  از  سنگرها، به  نقطه‌اے  رسیدیم؛ پاکت  بیل  مکانیکے  (دهانه  بیل  مکانیکے  که  زمین  فرود  می‌رود) بالا  آمد؛  قبل  از  اینکه  شهیدے  را  ببینم،  شاهد  جارے  شدن  آب  زلال  از  داخل  پاکت  بیل  روے  زمین  بودیم.  خیلے  تعجب  کردیم  آنجا  که  چشمه  آبے  نبود، در  آن سراشیبے  هم  نمی‌شد،  آب نگهدارے  کرد؛ آب  در  حدے  جریان  داشت  که  تا  رفتم، دوربین  عکاسے  بیاورم  و  از  صحنه  عکس  بگیرم، این  جریان  آب  ادامه  داشت. بیل  مکانیکے  را  پایین  آوردیم؛  دیدیم  پاکت  بیل  مکانیکے  به  قمقمه  آبے  که  روے  کمر  شهید  بود،  برخورد  کرده  و در  این  قمقمه  باز  شده  بود؛ قمقمه  مربوط  به  شهیدے  بود  که  سال  ۶۱  در  عملیات  محرم  به  شهادت  رسیده  بود. این  قمقمه  از  سال  ۶۱  تا  ۹۱  که  ۳۰  سال  و  چند  ماه  می‌گذرد، سالم  مانده  بود؛  آبے  زلال  و  پاک. شهید  را  پایین  گذاشتیم، وقتے  مدارڪ  او  را  بررسے  کردیم،  دیدیم  نام  آن  شهید  «ابوالفضل»  است.  این  نشانے  بود  که  ما  را  به  یاد  مشڪ  حضرت  ابوالفضل(ع) می‌انداخت. 🚩پیکر  و  دست  مصنوعے شهید  احمد  صداقتے  بعد  از  ۳۰  سال #شهیدے_که_با_دست‌هاے_قطع_شده_و_فرق_شکافته_تفحص_شد. حرکت  بعدے را شروع  کردیم؛  به  دومین،  سومین و چهارمین  پیکر  شهید  رسیدیم.  در  زمان  تفحص چهارمین شهید، وقتے  پاکت  بیل  بالا  آمد،  در  ابتدا  با یڪ  دست  مصنوعے  مواجه  شدیم؛  دست  آن  شهید  از کتف  تا  انگشتان  مصنوعے  بود  که داخل اورکتش  دیده  می‌شد. شهید  را  پایین  گذاشتیم؛  دست  دیگر  این  شهید  در  عملیات  محرم  قطع  شده  بود؛ مدارڪ  او  را  بررسے  کردیم،  نامش  «احمد  صداقتی»  از  لشکر  ۱۴  امام  حسین(ع)  اصفهان  بود.   پیکر  شهید احمد صداقتی در  پیکر  شهید  صداقتے  هم  چند  نشانه  از  آقا  ابوالفضل  العباس(ع)  پیدا  کردیم؛  اینکه  دو  دست  شهید  قطع  شده  بود  و سر  ایشان  هم  از  فرق  شکافته  شده  بود. این  هم  نشانے  از  آقا  ابوالفضل(ع)  است  که  دو  دست  مبارکشان  در  روز  عاشورا  قطع  شد  و  عمود  آهنین  بر  فرق  مبارکشان  فرود  آمد؛ هم  اینها  نشانه سلام  به آقا ابوالفضل(ع)  در  ابتداے کار بود. شهید  احمد  صداقتی ارادت  خاصے  به  آقا  ابوالفضل(ع)  داشت؛  او  در عملیات  محرم  فرمانده  گردان  امام  جعفر  صادق(ع)  بود؛  در  حین  عملیات،  فرماندهے  گردان  حضرت  زهرا(س)  هم  به  دلیل  درگیرے  شدید و شهادت  رزمندگان  این  گردان، به شهید  صداقتے  واگذار  ‌کردند. @mahman11