إِنَّ الزَّاهِدِينَ فِي الدُّنْيَا تَبْكِي قُلُوبُهُمْ وَ إِنْ ضَحِكُوا، وَ يَشْتَدُّ حُزْنُهُمْ وَ إِنْ فَرِحُوا، وَ يَكْثُرُ مَقْتُهُمْ أَنْفُسَهُمْ وَ إِنِ اغْتُبِطُوا بِمَا رُزِقُوا همانا زاهدان اگر چه #خندان باشند، قلبشان #مى_گرید و اگر چه #شادمان باشند #اندوه آنان شدید است و اگر چه براى نعمتهاى فراوان مورد غبطه دیگران قرار گیرند #امّا با #نفس خود در دشمنى بسیارى قرار دارند. #نهج_البلاغه / خطبه ۱۱۳ #نهج_البلاغه_بخوانیم