إِنَّ الزَّاهِدِينَ فِي الدُّنْيَا تَبْكِي قُلُوبُهُمْ وَ إِنْ ضَحِكُوا، وَ يَشْتَدُّ حُزْنُهُمْ وَ إِنْ فَرِحُوا، وَ يَكْثُرُ مَقْتُهُمْ أَنْفُسَهُمْ وَ إِنِ اغْتُبِطُوا بِمَا رُزِقُوا همانا زاهدان اگر چه #خندان باشند، قلبشان #مى_گرید و اگر چه #شادمان باشند #اندوه آنان شدید است و اگر چه براى نعمتهاى فراوان مورد غبطه دیگران قرار گیرند #امّا با #نفس خود در دشمنى بسیارى قرار دارند. #نهج_البلاغه / خطبه ۱۱۳ #نهج_البلاغه_بخوانیم

مَا بَالُكُمْ تَفْرَحُونَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الدُّنْيَا تُدْرِكُونَهُ چه شده که به #اندکی از دنیا که می رسید شادمان می گردید ! #نهج_البلاغه / خطبه ۱۱۳ #نهج_البلاغه_بخوانیم . #واقعا_چرا؟!

عُمُرٍ يَفْنَى فِيهَا فَنَاءَ الزَّادِ، وَ مُدَّةٍ تَنْقَطِعُ انْقِطَاعَ السَّيْرِ! #عمر چون توشه ای #پایان یافتنی به سر می رسد، و #زمان چون راهی که پیموده می شود سپری می گردد ! #نهج_البلاغه / خطبه ۱۱۳ #نهج_البلاغه_بخوانیم - حواسمون هست؟ #نه ...